BUN, czyli test azot mocznika we krwi, mierzy poziom azotu mocznikowego we krwi przy użyciu standardowej próbki krwi. Azot mocznikowy jest naturalnym produktem ubocznym rozkładu białka.
Według Amerykańskiego Stowarzyszenia Chemii Klinicznej, testy BUN są głównie wykorzystywane do oceny stanu zdrowia nerek. Jednak zmienione liczby BUN mogą być wynikiem prawie każdej choroby, leku lub stanu, który wpływa na nerki lub wątrobę.
Jako taki, badanie może być wymagane jako część rutynowych badań kontrolnych. Testy BUN są również włączane do powszechnych badań krwi, takich jak panele metaboliczne.
Dlaczego i kiedy mierzone są poziomy BUN?
Lekarze używają testów BUN z wielu powodów, głównie w celu sprawdzenia lub monitorowania czynności nerek i wątroby.
Jako produkt odpadowy trawienia białka, wątroba i nerki silnie wpływają na poziom azotu mocznika we krwi.
Mocznik jest uwalniany przez wątrobę do krwi i wysyłany do nerek w celu usunięcia w moczu. Azot znajduje się w moczniku i jest również związkiem odpowiedzialnym za usuwanie nadmiaru azotu z organizmu. Z tego powodu „mocznik” i „azot mocznikowy” są często używane do oznaczania tego samego.
Będąc składnikiem wielu innych badań krwi, testy BUN można zamówić dla prawie każdego w dowolnym momencie. Wymagają tylko próbki krwi. Test BUN można również wykonać wraz z innymi testami nerkowymi, takimi jak test kreatyny.
Testy BUN są zazwyczaj zlecane w przypadkach podejrzenia choroby nerek lub wątroby. Chociaż często występują u osób dorosłych, oznaki tych chorób są łatwo pomijane lub mylone z innymi schorzeniami.
Według Centers for Disease Control and Prevention (CDC), 10 procent dorosłych w Stanach Zjednoczonych cierpi na przewlekłą chorobę nerek. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, że mają taki stan.
Objawy choroby nerek:
- Częste oddawanie moczu, szczególnie w nocy
- Zmiana objętości moczu
- Uczucie pieczenia podczas oddawania moczu
- Pienienie, kawa lub krew w kolorze moczu
- Biegunka
- Ból stawów lub kości, zwłaszcza w okolicy nerek
- Skurcze mięśni
- Niespokojne nogi podczas snu
- Przerwany sen
- Zmęczenie
- Brak koncentracji lub czujności
- Itchiness
- Słaby apetyt
- Obrzęk lub opuchlizna, zwłaszcza wokół twarzy, nadgarstków, kostek, żołądka i ud
- Wysokie ciśnienie krwi
Objawy choroby wątroby:
- Ciemno zabarwiony mocz
- Blady, zakrwawiony lub smolisty taboret
- Skóra i oczy, które wydają się żółte
- Łatwo stłuczone
- Utrata apetytu
- Nudności lub wymioty
- Utrata masy ciała
- Ciągłe zmęczenie lub słabość
- Ból brzucha i obrzęk
- Obrzęk nóg i kostek
- Itchiness
Rzeczy do rozważenia przed przystąpieniem do testu BUN
Narodowy Instytut Cukrzycy i Chorób Trawienno-Nerek wyjaśnia, że wiele leków może wpływać na poziom BUN lub pracę nerek i wątroby. Leki przeciwbólowe dostępne bez recepty, w szczególności NSAIDS lub niesteroidowe leki przeciwzapalne, mogą mieć wpływ na nerki. Ta klasa leków obejmuje ibuprofen, naproksen i aspirynę.
Naturalne diuretyki, takie jak kofeina i stosowanie sterydów mogą również wpływać na nerki. Antybiotyki mogą również wpływać na poziomy BUN.
Istnieje wiele leków na receptę, które mogą wpływać na nerki, powodując nieprawidłowe poziomy BUN, w tym:
- Amfoterycyna B
- Karbamazepina
- Celekoksyb
- Cefalosporyny
- Furosemid
- Metotreksat
- Methyldopa
- Penicylina
- Rifampin
- Spironolakton
- Sulfonamidy
- Tetracyklina
- Tiazydowe leki moczopędne
- Wankomycyna
Według National Kidney Foundation suplementy diety mogą mieć również negatywny wpływ na nerki i zmieniać poziomy BUN.
Ogólnie rzecz biorąc, naturalne produkty zdrowotne nie są regulowane przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA). Oznacza to, że skuteczne dawkowanie, źródło, a nawet dokładna mieszanina suplementu jest wątpliwa.
Ten brak regulacji oznacza również, że suplementy ziołowe mogą zawierać szkodliwe dla nerek związki takie jak metale ciężkie lub substancje chemiczne, takie jak kwas aristolochowy.
Osoby z chorobą nerek lub wątroby zwykle zaleca się unikać naturalnych suplementów. Zaleca się także ograniczenie lub monitorowanie spożycia fosforu i potasu.
Przygotowanie do testu BUN
Przygotowanie do testu BUN jest stosunkowo proste. Osoby poddawane testowi powinny spożywać i pić normalnie przed badaniem. Pomaga to zapewnić, że wyniki są bardziej odzwierciedleniem długoterminowych poziomów.
Pomocna może być lista aktualnych leków i suplementów w dniu testu.
Aby wykonać test BUN, lekarz medyczny pobierze krew z żyły. Często używają żyły po wewnętrznej stronie łokcia lub na zewnątrz ręki. Technicy będą następnie badać próbkę krwi.
Po pobraniu próbki i upłynięciu odpowiedniego czasu oczekiwania większość ludzi natychmiast powraca do swojej zwykłej rutyny. Wyniki zostaną przesłane do wnioskującego lekarza.
Jeśli miejsce nakłucia stanie się bolesne, stanie się stanem zapalnym lub płacze krew lub ropa, pacjent powinien zwrócić się o pomoc lekarską. Po teście niektórzy pacjenci mogą również odczuwać mdłości, głód lub odwodnienie.
Interpretacja wyników testu BUN
Wzrost lub spadek poziomu azotu mocznikowego we krwi może wskazywać na szeroki zakres problemów zdrowotnych. Dzieje się tak dlatego, że nerki i wątroba biorą udział w wielu funkcjach organizmu.
Według Rady Medycznej Kanady normalny poziom azotu mocznikowego we krwi mieści się w zakresie od 7 do 22 miligramów na decylitr. Wynik wyższy niż 50 miligramów na decylitr może wskazywać na podstawowy problem zdrowotny.
Podwyższone poziomy BUN mogą wynikać z:
- Uszkodzenie nerek, niewydolność lub choroba
- Odwodnienie
- Zaszokować
- Zaburzenia lub choroba układu moczowego
- Jelita lub krwawienie
- Atak serca
- Niewydolność serca
- Jedzenie zbyt dużej ilości białka
- Intensywny stres
- Słaba cyrkulacja
- Otyłość
- Wysoki cholesterol
Niska liczba BUN może wynikać z:
- Niewydolność wątroby
- Nadmierna hydratacja
- Nie jeść wystarczająco dużo białka
- Złe odżywianie
Zmiany w poziomach BUN występują również w zależności od wieku i płci, osobników oraz w czasie ciąży.
Zazwyczaj poziomy BUN rosną wraz z wiekiem. Ilość BUN w małych dzieciach wynosi zaledwie 66 procent przeciętnego zdrowego dorosłego człowieka, a odsetek osób w wieku powyżej 60 lat jest wyższy niż u młodych dorosłych.
Typowe poziomy BUN według wieku i płci:
- Dzieci: od 5 do 18 miligramów na decylitr
- Dorosli mężczyźni: od 8 do 20 miligramów na decylitr
- Dorosłe kobiety: od 6 do 20 miligramów na decylitr
Testy BUN mogą również pomóc w określeniu skuteczności leczenia nerek, takiego jak dializa.
Dalsze zabiegi i testy
Same testy BUN nie są wystarczające do zdiagnozowania jakiegokolwiek stanu.
Jeśli wyniki BUN wrócą jako nienormalne, specjaliści medyczni zazwyczaj będą podążać za kolejnymi testami. Test kreatyniny i panel nerkowy mogą pomóc wskazać stan nerek i wątroby. Testowanie można wykonać w celu określenia określonych poziomów substancji, takich jak potas, sód i wapń. Testy moczu można również zamówić.
W niektórych przypadkach lekarze mogą również obserwować nieprawidłowe wyniki BUN, żądając testów oceniających stosunek kreatyniny we krwi do BUN. Stosunek BUN do kreatyniny wynosi zwykle od 10: 1 do 20: 1.
Przebieg leczenia dla każdej osoby z nieprawidłowymi poziomami BUN zależy od przyczyny i ciężkości przypadku. Osoby z niewydolnością narządów często wymagają intensywnego leczenia, a dializa może być konieczna. Mniejsze problemy z BUN mogą wymagać długotrwałego monitorowania.
W przypadku nieprawidłowych poziomów BUN spowodowanych przez spożywanie zbyt dużej ilości białka, ludzie mogą ograniczać spożywanie żywności bogatej w białko, takiej jak mięso, ryby, fasola i nabiał, oraz zwiększanie spożycia owoców i warzyw. Utrzymanie nawodnienia pomaga również zapobiec nagromadzeniu się BUN.
Poziomy BUN są również związane z wysokim ciśnieniem krwi i stanami, które powodują ograniczony przepływ krwi, taki jak cukrzyca. Ponieważ stres może znacznie wpłynąć na ciśnienie krwi, ćwiczenia, poszukiwanie porad i obniżenie poziomu stresu może pomóc w utrzymaniu stabilnego poziomu BUN. Kontrolowanie poziomu cukru we krwi może również promować zdrowe poziomy BUN.
