Stres lub zażenowanie mogą powodować, że policzki niektórych osób stają się różowe lub czerwonawe, co jest zjawiskiem znanym jako rumieniec. To naturalna reakcja organizmu, aktywowana przez współczulny układ nerwowy – złożoną sieć nerwów, która uruchamia mechanizmy «walki lub ucieczki».
Osoby, które łatwo się stresują, cierpią na zaburzenia lękowe lub fobie społeczne, mogą doświadczać rumienienia bardziej intensywnie niż inni. Choć towarzyszy temu uczucie samoświadomości, rumieniec nie jest sam w sobie szkodliwy. W tym artykule przyjrzymy się przyczynom pojawiania się rumieńców oraz przedstawimy 12 skutecznych metod ich zapobiegania.
Szybkie fakty dotyczące rumieńca:
- Rumieniec jest spowodowany głównie przez aktywację trybu «walki lub ucieczki».
- To normalna reakcja organizmu, która występuje u większości ludzi przynajmniej sporadycznie.
- Główne przyczyny rumieńca mają podłoże psychologiczne.
- Kluczowe jest przejęcie kontroli nad odpowiedzią «walcz lub uciekaj».
Jakie są przyczyny rumienia?
Rumieniec pojawia się w odpowiedzi na postrzegane zagrożenie, a także może być wywołany przez intensywne emocje, takie jak stres, wstyd czy zakłopotanie. Naczynia krwionośne w okolicy twarzy rozszerzają się, co prowadzi do wzrostu przepływu krwi do skóry, a tym samym do charakterystycznego zaczerwienienia.
Interesujące badania wykazały, że wystarczy wspomnieć komuś, że się rumieni, aby to wywołać. Istnieją jednak inne czynniki wpływające na rumieniec, które obejmują:
- alkohol
- gorączka
- gorące potrawy lub napoje
- schorzenia, takie jak trądzik różowaty, nadmierne pocenie się oraz mastocytoza (rzadkie schorzenie związane z histaminą)
- leki, w tym blokery kanału wapniowego, kalcytonina i niektóre leki stosowane w terapii nowotworowej (np. tamoksyfen, buserelina)
- klimakterium
- pikantne jedzenie
- nagłe zmiany temperatury ciała lub otoczenia
- intensywne ćwiczenia
12 sposobów zapobiegania rumienianiu
Oto kilka skutecznych metod, które mogą pomóc w redukcji intensywności lub częstotliwości rumienienia:
1. Oddychaj
Głębokie i wolne oddychanie może pomóc w relaksacji mózgu. Po rozluźnieniu organizmu, uwalnianie hormonów stresu ustaje, a tętno oraz ciśnienie krwi wracają do normy. W efekcie, zmniejsza się przepływ krwi do twarzy, co zapobiega rumieńcom.
2. Zaakceptuj zaczerwienienie
Czasami rumienienie w odpowiedzi na stresującą sytuację staje się dodatkowym źródłem stresu, co tylko nasila zaczerwienienie twarzy. Akceptacja rumieńca może przerwać ten błędny cykl. Co ciekawe, badania sugerują, że większość ludzi przecenia wpływ, jaki rumieniec ma na postrzeganie ich przez innych.
W rzeczywistości, osoby, które się rumienią, są często postrzegane przez innych jako bardziej empatyczne, co może pomóc w uniknięciu konfliktów.
3. Uśmiechnij się i śmiej się
Badania sugerują, że uśmiech może skutecznie redukować poziom stresu oraz regulować reakcje na stres. W 2012 roku przeprowadzono badania, które wykazały, że osoby wykonujące stresujące zadania podczas uśmiechania się miały niższe tętno po ich zakończeniu w porównaniu do tych, które nie uśmiechały się. Uczestnicy, którzy się uśmiechali, czuli się również lepiej podczas wykonywania zadań niż ci, którzy mieli neutralną ekspresję.
4. Reguluj temperaturę
Rumieniec często nasila się w cieplejszych warunkach. Aby zmniejszyć zaczerwienienie, warto przejść do chłodniejszego miejsca, włączyć klimatyzację lub zdjąć kilka warstw odzieży. Picie zimnej wody również może przynieść ulgę.
5. Unikaj kontaktu z oczami
Uspokojenie się może być łatwiejsze, gdy unikamy kontaktu wzrokowego z osobami, które mogą wywoływać stres lub zakłopotanie. Niektórzy mogą potrzebować na chwilę odwrócić wzrok, podczas gdy inni wolą na moment zamknąć oczy.
6. Nosić makijaż
Zielony makijaż może skutecznie maskować zaczerwienienie, ponieważ neutralizuje czerwień policzków. To rozwiązanie jest szczególnie korzystne dla osób, które doświadczają rumienia w specyficznych sytuacjach, na przykład podczas prezentacji w szkole czy na spotkaniach biznesowych.
7. Unikaj wyzwalaczy
Osoby, które mają określone wyzwalacze rumieńców, powinny ich unikać. Na przykład, ci, którzy doświadczają rumienia po spożyciu pikantnych potraw, alkoholu lub gorących napojów, powinni zrezygnować z tych produktów.
8. Trzymaj się z dala od centrum uwagi
Choć nie zawsze jest to możliwe, pozostawanie poza zasięgiem wzroku może pomóc w ograniczeniu zaczerwienienia. Kontakt z uwagą innych osób często wywołuje rumieniec, jak pokazują badania, w których uczestnicy śpiewali na głos, a jedna strona ich twarzy była obserwowana. Okazało się, że strona oglądana była gorętsza i bardziej czerwona.
9. leczyć zaburzenia lękowe
Intensywne rumienienie związane z zaburzeniami lękowymi lub fobią społeczną można leczyć farmakologicznie lub za pomocą terapii. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) jest skuteczną metodą w leczeniu wielu przypadków związanych z lękiem. Działa ona poprzez kwestionowanie negatywnych i nierealistycznych myśli, które prowadzą do nieprzyjemnych emocji, reakcji ciała oraz zachowań.
10. Zapytaj lekarza o zmianę leku
Niektóre leki mogą potęgować częstotliwość lub intensywność rumienia. Warto porozmawiać z lekarzem o możliwości zmiany leku na alternatywny, który nie wywołuje tych skutków ubocznych.
11. Zaadresować schorzenia
Jeśli rumieniec jest spowodowany trądzikiem różowatym, nadmiernym poceniem się lub innym schorzeniem, lekarz może przepisać odpowiednie leczenie, które pomoże w zarządzaniu tymi problemami i złagodzi rumieńce.
12. Chirurgia
Niektóre osoby, które doświadczają silnego rumieńca, mającego wpływ na jakość ich życia oraz relacje międzyludzkie, mogą rozważyć operację. Endoskopowa chirurgia klatki piersiowej (ETS) jest najczęściej stosowaną procedurą w leczeniu nadmiernego zaczerwienienia. Polega ona na przerwaniu nerwów, co prowadzi do zamknięcia naczyń krwionośnych w twarzy.
Większość pacjentów, którzy przeszli ETS, jest zadowolona z wyników, według niektórych badań. Należy jednak pamiętać o potencjalnych powikłaniach, takich jak zakażenia czy opadanie powiek, które mogą wystąpić, a ryzyko ich wystąpienia wzrasta z wiekiem.
Na wynos
Jeśli rumieniec jest częsty i na tyle intensywny, że wpływa na jakość życia oraz relacje z innymi, warto podjąć działania w celu jego redukcji. Skuteczne kroki obejmują zachowanie spokoju i zmianę myślenia w sytuacjach wywołujących rumieniec. Jeśli te metody nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, warto skonsultować się z lekarzem w celu omówienia innych opcji, takich jak terapia, leczenie farmakologiczne czy zabieg chirurgiczny.
