Jak cukrzyca powoduje nadmierne pocenie?

Wiele osób z cukrzycą doświadcza czasu, kiedy pocą się zbyt wiele, za mało lub w dziwnych czasach.

Uszkodzenia układu nerwowego związane z cukrzycą i niski poziom cukru we krwi powodują te często spotykane zaburzenia pocenia u osób z cukrzycą.

Pocenie się komplikacji może być oznaką złego zarządzania cukrzycą. Utrzymywanie prawidłowego poziomu cukru we krwi jest kluczowe zarówno dla zapobiegania jak i leczenia.

Cukrzyca i problemy z poceniem się

Ludzie się pocą z różnych powodów. Niektóre z tych powodów są normalne, a inne nie.

Pocenie się jest naturalną reakcją na stres fizyczny i emocjonalny. Jednak nadmierna potliwość, gdy przyczyna jest niejasna, często jest oznaką, że coś jest nie tak. Niektóre osoby z warunkami pocenia się pocą nawet w zimny dzień lub podczas minimalnej aktywności.

Niski poziom cukru we krwi i uszkodzenia układu nerwowego związane z cukrzycą powodują najczęstsze stany zapalne u osób z cukrzycą.

Niezwykle niskie stężenie cukru we krwi wywołuje reakcję walki lub ucieczki, wyzwalając wydzielanie hormonów, które zwiększają potliwość.

Gdy poziomy cukru we krwi są zbyt wysokie przez zbyt długi czas, może wystąpić utrata funkcji nerwów. Ten stan jest określany jako neuropatia cukrzycowa. American Diabetes Association (ADA) twierdzi, że około połowa osób z cukrzycą doświadcza jakiejś formy neuropatii.

Jeśli nerwy, które kontrolują gruczoły potowe, zostaną uszkodzone, mogą wysłać niewłaściwą wiadomość do gruczołów potowych lub wcale. W większości przypadków neuropatie powodują nadmierne pocenie się lub niemożność pocenia się.

Rola hipoglikemii

Hipoglikemia to termin opisujący nienormalnie niski poziom cukru we krwi.

W przypadku większości dorosłych poziom glukozy we krwi poniżej 70 miligramów na decylitr uważa się za hipoglikemiczny. Poszczególne cele mogą się jednak różnić.

Wiele leków stosowanych w leczeniu cukrzycy, zwłaszcza insulina, może powodować spadki stężenia cukru we krwi, gdy dawki są wyższe niż spożycie cukru. Niektórzy ludzie są również bardziej wrażliwi na leki stosowane w leczeniu, więc zalecana średnia dawka to przedawkowanie.

Kiedy poziom cukru we krwi spada zbyt nisko, organizm podejmuje działania w celu podniesienia poziomu. Uwalnia hormon adrenaliny, lepiej znany jako adrenalina. Adrenalina stymuluje uwalnianie glukagonu, formy glukozy, z wątroby.

Hormon powoduje również, że niektóre tkanki są mniej wrażliwe na insulinę, aby utrzymać glukozę w krwioobiegu.

Adrenalina może powodować różne skutki uboczne, w tym nadmierne lub nieodpowiednie pocenie się. Łagodne przypadki hipoglikemii mogą powodować zmęczenie, a ciężkie przypadki mogą prowadzić do śpiączki, a nawet śmierci.

Typowe objawy hipoglikemii obejmują:

• niepokój
• drżenie
• pocenie się lub dreszcze
• bicie serca
• drażliwość, upór, niecierpliwość
• niewyraźne lub zmienione widzenie
• zmęczenie lub osłabienie
• zawroty głowy lub oszołomienie
• nudności
• intensywne bóle lub skurcze głodu
• bół głowy
• brak koordynacji lub nagła niezdarność
• gniew lub smutek
• mrowienie w języku, wardze lub ustach
• koszmary senne
• łagodne zamieszanie
• nocne poty

Jeśli którykolwiek z powyższych objawów stanie się ciężki, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Objawy hipoglikemii wymagające pomocy medycznej obejmują:

• intensywne zamieszanie
• utrata przytomności lub wchodzenie i wychodzenie ze świadomości
• brak reakcji na otoczenie
• drgawki

Zarządzanie poziomem cukru we krwi jest najlepszym sposobem leczenia hipoglikemii. Jeśli hipoglikemia nie zostanie poddana leczeniu, organizm może wejść w śpiączkę, aby zachować energię.

Osoby z cukrzycą, u których występują objawy hipoglikemii, powinny jak najszybciej sprawdzić poziom glukozy we krwi. Jeśli testowanie nie jest możliwe, zwykle lepiej leczyć objawy niż być narażone na poważne komplikacje.

Jeśli wykryje się hipoglikemię, ADA zaleca spożywanie 15-20 gramów prostych węglowodanów, a następnie ponowne testowanie po 15 minutach. Jeśli niski poziom będzie kontynuowany, ludzie powinni powtarzać proces, aż poziom wróci do normy.

W przypadku utraty przytomności, lekarz, lekarz lub przyjaciel może podawać zastrzyki z glukagonu. Należy unikać jedzenia, płynów lub insuliny do czasu przywrócenia przytomności. Większość ludzi dochodzi do siebie w ciągu 5-15 minut po wstrzyknięciu.

Rola neuropatii

Kiedy organizm staje się zbyt ciepły, układ nerwowy sygnalizuje gruczoły potowe, aby uwolnić pot, aby je ochłodzić.

U niektórych osób z uszkodzeniem nerwu cukrzycowego nerwy kontrolujące gruczoły potowe są w zasadzie zawsze „na”. Powoduje to nadmierne pocenie się znane jako nadmierne pocenie się.

Osoby z nadmierną potliwościami związanymi z cukrzycą mają objawy, które obejmują:

• nadmierne pocenie się nawet podczas wykonywania drobnych czynności lub czynności
• nadmierne pocenie się podczas snu
• pocenie się nawet w zimne lub zimne miejsca
• pocenie się nawet po próbie nagrzania przez noszenie dodatkowej odzieży lub poszukiwanie źródła ciepła

Nerwowość lub stres mogą nasilać objawy nadpotliwości, szczególnie u osób z cukrzycą.

Nie każdy przypadek nadmiernej potliwości jest spowodowany cukrzycą. Inne typowe warunki, które mogą powodować nadmierne pocenie obejmują:

• nadczynność tarczycy
• niektóre formy raka
• otyłość
• choroby serca
• menopauza i uderzenia gorąca
• niektóre leki
• infekcje
• wiele chorób zakaźnych

Aby potwierdzić nadmierną potencję, osoba musi zobaczyć specjalistę od skóry. Konieczne są również testy laboratoryjne i potowe. Możliwości leczenia nadmiernej potliwości obejmują:

• Skazy antyperspiracyjne o sile działania lub na receptę. Zawierające chlorek glinu w wysokich dawkach, te leki blokują pory potowe. Podrażnienie skóry jest najczęstszym działaniem niepożądanym.
• Leki blokujące nerwy. Często podawane doustnie leki te zakłócają sygnały nerwowe, które stymulują uwalnianie potu.Suchość w ustach, problemy z pęcherzem, odwodnienie i niewyraźne widzenie są częstymi działaniami niepożądanymi.
• Zastrzyki z botoksu (toksyny botulinowej). Botoks może blokować sygnały nerwowe wytwarzające pot. Działania niepożądane obejmują krótkotrwałe osłabienie mięśni w pobliżu miejsca wstrzyknięcia i obszaru docelowego.
• Niektóre leki przeciwdepresyjne.

W skrajnych przypadkach można zastosować leczenie operacyjne i prądem elektrycznym.

Opcje terapii domowej do leczenia objawów obejmują:

• utrzymanie dobrej higieny ciała
• codziennie zmieniając skarpety lub gdy stają się spocone
• nie nosząc tej samej pary butów dzień po dniu
• chodzenie boso, kiedy to możliwe, i upewnianie się, że stopy dostają powietrze przez cały dzień
• zbieranie naturalnych tkanin na odzież i buty, takich jak bawełna i skóra, które umożliwiają ruch powietrza
• noszenie materiałów, które odprowadzają wilgoć z ciała na ćwiczenia lub intensywną aktywność

Nadmierna potliwość twarzy

Pocenie się potu lub nadmierna potliwość smakowa to termin używany do opisu pocenia się twarzy, skóry głowy, szyi i czasami skrzyni.

Pocenie się w tych regionach jest normalne po zjedzeniu gorących lub pikantnych potraw. Jednak u osób z problemami nerwicowymi związanymi z cukrzycą potliwość może być nadmierna.

Większość osób cierpiących na tę chorobę będzie się pocić i czerwienieje w twarz podczas jedzenia, niezależnie od temperatury i smaku potraw. Niektórzy nawet zaczynają się pocić po prostu myśląc o jedzeniu lub jedzeniu.

Najczęstsze miejsca, w których występują objawy, to:

• czoło i świątynie
• policzki
• usta
• oskalpować
• szyja
• Klatka piersiowa

Możliwości leczenia cukrzycowej potliwości w zakresie smaku to dobre zarządzanie poziomem cukru we krwi, miejscowe antyperspiranty i zastrzyki z botoksu.

Pocenie się potu może być również spowodowane uszkodzeniem lub operacją gruczołów wytwarzających ślinę. Z czasem kombinacja pocenia się twarzy i zaczerwienienia może zranić te gruczoły, powodując stan znany jako zespół Freya.

Niemożność pocenia się

Anhidrosis to termin używany do opisania niezdolności do pocenia się.

Podobnie jak w przypadku nadmiernej potliwości, uszkodzenie nerwów, które kontrolują gruczoły potowe, powoduje niewłaściwe pocenie się. W przypadkach anhidros, gruczoły potowe nie otrzymują sygnału do pocenia się, nawet gdy powinny.

Osoby z anhidrosis związane z cukrzycą doświadczają objawów, które mogą obejmować:

• kłopoty z utrzymaniem ciepła lub chłodu
• niewielkie lub brak potu
• problemy z chłodzeniem, nawet po drobnych zadaniach
• przegrzewanie podczas drobnych fizycznych zadań
• łatwo przegrzewa się w cieplejszych ustawieniach
• zawroty głowy
• zaczerwienienie twarzy
• skurcze mięśni i osłabienie
• bicie serca
• nudności

Niemożność utrzymania stałej lub zdrowej temperatury ciała może spowodować poważne komplikacje zdrowotne, takie jak upał i udar cieplny.

Jeśli powyższe objawy są poważne lub dotyczą dużych obszarów ciała, należy skontaktować się z lekarzem. Większość opcji leczenia anhidrosis obraca się wokół chłodzenia ciała, takich jak picie zimnych płynów lub biorąc zimny prysznic.

Innymi przyczynami anhidrosis mogą być:

• odwodnienie
• warunki, które od urodzenia wpłynęły na gruczoły potowe
• uszkodzenie skóry
• inne przyczyny uszkodzenia nerwów, takie jak alkoholizm
• niektóre leki przeciwbólowe i psychotyczne
• wiele warunków metabolicznych