Nowe badanie wykazało, że starsi dorośli, u których występuje obturacyjny bezdech senny, mogą mieć zwiększone ryzyko choroby Alzheimera. Wynika to z faktu, że wykazują wyższy poziom amyloidu beta, głównego składnika płytek amyloidowych, które charakteryzują chorobę.
Obturacyjny bezdech senny charakteryzuje się sporadyczną niezdolnością do oddychania podczas snu, z powodu zapadnięcia się dróg oddechowych. Może to powodować, że śpiący będzie się budził wielokrotnie w ciągu nocy, gdy oddychanie stanie się trudne, co spowoduje zaburzenia snu.
Ostatnie dane sugerują, że w Stanach Zjednoczonych rozpowszechnienie tego zaburzenia wynosi około 34 procent dla mężczyzn i 17 procent dla kobiet, co sprawia, że jest to dość powszechny problem zdrowotny. Jednak specjaliści twierdzą, że w 80% przypadków stan pozostaje nierozpoznany.
Związane z dużą liczbą negatywnych skutków zdrowotnych – w tym zwiększonego ryzyka zawału serca i cukrzycy typu 2 – obturacyjny bezdech senny może być również powiązany ze zwiększonym ryzykiem choroby Alzheimera w starszej populacji, sugerują nowe badania.
Nowe badanie, opublikowane wczoraj, pokazuje, że starsi ludzie dotknięci obturacyjnym bezdechem sennym mają wyższy poziom beta amyloidu – peptydów biorących udział w tworzeniu się płytki nazębnej, charakterystycznej dla choroby Alzheimera.
„Wiele badań sugeruje, że zaburzenia snu mogą przyczyniać się do złogów amyloidowych i przyspieszać spadek zdolności poznawczych u osób zagrożonych [chorobą Alzheimera]” – wyjaśnia starszy autor dr Ricardo S. Osorio z New York University School of Medicine w Nowym Jorku .
„Jednakże – kontynuuje -” do tej pory trudno było zweryfikować przyczynowość dla tych skojarzeń, ponieważ [obturacyjny bezdech senny] i [choroba Alzheimera] dzielą czynniki ryzyka i często współistnieją. „
Ciężkość bezdechu sennego i poziomy amyloidu
Do badania naukowcy rekrutowali 208 uczestników w wieku od 55 do 90 lat, z których żaden nie miał żadnych zaburzeń poznawczych ani depresji. Ponadto żaden z nich nie stosował ciągłego dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych, co jest częstym leczeniem bezdechu we śnie.
W swoich testach dr Osorio i jego zespół badawczy przeprowadzili procedurę medyczną zwaną „nakłuciem lędźwiowym” w celu pobrania płynu mózgowo-rdzeniowego – lub płynu zawartego w mózgu i rdzeniu kręgowego – oraz pozytonowej tomografii emisyjnej (PET), w perspektywie pomiaru poziomu beta amyloidu każdego uczestnika.
Zespół odkrył, że ponad 50 procent uczestników badania miało obturacyjny bezdech senny. Spośród nich 36,5% miało łagodną postać zaburzenia, a 16,8% miało ciężką postać.
Ponadto 104 z pierwotnych uczestników wzięło również udział w długotrwałym badaniu, które trwało przez okres 2 lat. Badanie to ujawniło związek między ciężkością bezdechu sennego a stężeniem beta amyloidu wykrywalnym w płynie mózgowo-rdzeniowym w długim okresie.
Innymi słowy, osoby, które doświadczyły więcej bezdechów przez cały okres normalnego snu, miały podwyższony poziom amyloidu beta. Skany PET potwierdziły tę korelację.
„Link nieliniowy” podczas gry
Jednak nie było bezpośredniego związku pomiędzy nasileniem bezdechu sennego a początkiem upośledzenia funkcji poznawczych u uczestników badania.
Współautorem badania, dr Andrew Varga z Icahn School of Medicine na Mount Sinai w Nowym Jorku, sugeruje, że jednym z możliwych wyjaśnień może być to, że wszelkie zmiany poziomu amyloidu zachodzą w przedklinicznych lub wczesnych stadiach choroby Alzheimera.
„Związek między obciążeniem amyloidem a poznaniem jest prawdopodobnie nieliniowy i zależy od dodatkowych czynników.”
Dr Andrew Varga
W opublikowanym artykule naukowcy przyznają również, że ich badania napotykają na szereg ograniczeń, takich jak „względny krótki czas trwania i brak podłużnych danych snu”. Innym, nieco ograniczającym czynnikiem jest to, że tylko niektórzy uczestnicy zdecydowali się wziąć udział w dwuletnim badaniu kontrolnym.
Niemniej jednak, naukowcy twierdzą, że ich odkrycia wskazują na związek między spadkiem funkcji poznawczych a bezdechem we śnie, oraz że starzenie się fizyczna znacząco wpływa na to powiązanie.
„Wyniki tego badania i rosnąca literatura sugerująca, że [obturacyjny bezdech senny], spadek funkcji poznawczych i [choroba Alzheimera] są ze sobą powiązane, mogą oznaczać, że wiek wskazuje znane konsekwencje [obturacyjnego bezdechu sennego] ze względu na senność, układ sercowo-naczyniowy i metaboliczny. dysfunkcji na zaburzenia czynności mózgu „, wyjaśnia dr Osorio.
„Jeśli tak jest” – dodaje – „potencjalna korzyść z opracowania lepszych narzędzi do badań przesiewowych w celu zdiagnozowania [obturacyjnego bezdechu we śnie] u osób w podeszłym wieku, często bezobjawowych, jest ogromna.”
