Wiele osób używa zamiennie słów „znak” i „objaw”. Istnieją jednak istotne różnice, które wpływają na ich wykorzystanie w medycynie.
Wszelkie obiektywne dowody choroby, takie jak wysypka lub kaszel, są znakiem. Lekarz, członkowie rodziny i osoba przeżywająca objawy mogą to zidentyfikować.
Jednak mniej oczywiste przerwy w normalnym funkcjonowaniu, takie jak ból brzucha, ból w dole pleców i zmęczenie, są objawami i mogą być rozpoznane tylko przez osobę, która ich doświadcza. Objawy są subiektywne, co oznacza, że inni ludzie wiedzą o nich tylko, gdy są poinformowani przez osobę o stanie.
W tym artykule przyjrzymy się implikacjom oznak i symptomów, a także ich historii. Praca będzie także przedstawiać różne rodzaje znaków i symptomów oraz ich zastosowania w medycynie.
Szybkie fakty dotyczące oznak i objawów
- Lekki ból głowy może być tylko objawem, ponieważ nikt inny nie może go zaobserwować.
- Objawy medyczne są podzielone na przewlekłe, nawracające i powodujące remisję.
- Przykładem medycznego znaku jest wysokie ciśnienie krwi, ponieważ może je mierzyć i obserwować inna osoba.
- Anthony van Leuwenhoek wynalazł mikroskop w roku 1674, na zawsze zmieniając oblicze narzędzi diagnostycznych.
Znak a objaw
Kluczowa różnica między objawami i objawami polega na tym, kto obserwuje efekt.
Na przykład wysypka może być znakiem, objawem lub jednym i drugim:
- Jeśli pacjent zauważy wysypkę, jest to objaw.
- Jeśli lekarz, pielęgniarka lub ktokolwiek inny niż pacjent zauważy wysypkę, jest to znak.
- Jeśli zarówno pacjent, jak i lekarz zauważyli wysypkę, można ją zaklasyfikować zarówno jako znak, jak i objaw.
Bez względu na to, kto zauważy, że system lub część ciała nie funkcjonuje normalnie, objawy i objawy są sposobami, dzięki którym dana osoba wie, że nie wszystko przebiega sprawnie. Niektóre oznaki i objawy wymagają uzupełnienia przez lekarza, podczas gdy inne mogą całkowicie rozwiązać bez leczenia.
Historia
Rozpoznanie objawów i objawów stało się dalekie, ponieważ Hipokrates potrzebował posmakować moczu pacjenta
Identyfikacja znaków stała się coraz bardziej zależna od lekarza w miarę postępu czasu i technologii.
Kiedy Antoni van Leeuwenhoek wynalazł mikroskop i użył go do odkrycia komórek i drobnoustrojów w 1674 roku, otworzył możliwość identyfikacji oznak choroby całkowicie niewidocznych gołym okiem. Należą do nich obce organizmy we krwi i moczu, zmiany w składzie krwi i odpadach oraz inne ważne, mikroskopijne objawy.
Wskaźniki te mogą być różnicą między normalną funkcją a niebezpiecznymi chorobami i stanami.
Od XIX wieku nauka o medycynie zaczęła skakać, pomagając lekarzom w wyraźnym rozpoznawaniu objawów. Dostępna jest teraz gama urządzeń ułatwiających lekarzom identyfikowanie i analizowanie oznak, których nawet pacjent może nie rozpoznać.
Obejmują one:
- Stetoskop: Lekarz może użyć tego do słuchania dźwięków serca i płuc.
- Spirometr: Pomaga zmierzyć czynność płuc.
- Oftalmoskop: specjalista okulista może to wykorzystać do zbadania wnętrza oka.
- Zdjęcie rentgenowskie: może to spowodować uszkodzenie kości.
- Sphygmomanometer: To urządzenie, które pasuje do ramienia i mierzy ciśnienie krwi.
W XX wieku stworzono setki nowych urządzeń i technik do oceny znaków. To właśnie w tym okresie we współczesnej historii medycyny terminy „znak” i „objaw” rozwinęły się w oddzielnych znaczeniach, ponieważ lekarze i pacjenci nie musieli już ściśle współpracować w celu zidentyfikowania problemów medycznych.
Lekarze widzą teraz objawy, o których wcześniej powiedzieliby pacjentom. Według współczesnej definicji byłyby to symptomy, ale teraz są klasyfikowane jako znaki.
Objawy
Istnieją trzy główne typy symptomów:
- Objawy łagodzące: Kiedy objawy poprawiają się lub całkowicie ustępują, są one znane jako objawy łagodzące. Na przykład objawy przeziębienia mogą występować przez kilka dni, a następnie ustępować bez leczenia.
- Objawy chroniczne: są to długotrwałe lub nawracające objawy. Przewlekłe objawy są często obserwowane w obecnych stanach, takich jak cukrzyca, astma i rak.
- Powracające objawy: Są to objawy, które pojawiły się w przeszłości, rozwiązane, a następnie zwrócone. Na przykład objawy depresji mogą nie występować przez wiele lat, ale mogą następnie powrócić.
Niektóre stany nie wykazują żadnych objawów. Na przykład osoba może mieć wysokie ciśnienie krwi przez wiele lat bez wiedzy, a niektóre raki nie mają objawów aż do późniejszych, bardziej agresywnych etapów. Są one znane jako bezobjawowe, a nawet jeśli idea objawów jest często związana z dyskomfortem lub nieprawidłową funkcją, stan bez objawów może być śmiertelny.
Wiele rodzajów infekcji nie wykazuje objawów. Są one znane jako infekcje subkliniczne i mogą być zaraźliwe, mimo że nie powodują zauważalnych objawów u osoby niosącej zakażenie. Infekcja może być nadal przenoszona na inne osoby w okresie inkubacji lub w okresie, w którym czynnik zakaźny obejmuje organizm.
Innym niebezpieczeństwem podklinicznych infekcji jest to, że mogą powodować komplikacje niezwiązane z samą infekcją. Na przykład nieleczone infekcje dróg moczowych (UTI) mogą powodować przedwczesne porody.
Przykładami infekcji, które nie powodują początkowo objawów, są wirus HIV, wirus brodawczaka ludzkiego (HPV), wirus opryszczki pospolitej (HSV), kiła i wirusowe zapalenie wątroby typu B i C.
Pierwszy raz, gdy dana osoba będzie świadoma wielu bezobjawowych stanów, będzie to wizyta u lekarza, zwykle dotycząca innego problemu. Ważne jest poddawanie się regularnym kontrolom stanu zdrowia w celu zidentyfikowania podstawowych problemów, które mogą nie być oczywiste.
Wiele nowotworów przebiega bezobjawowo we wczesnym stadium. Rak gruczołu krokowego, na przykład, nie wykazuje objawów, dopóki nie posunął się do pewnego punktu. To sprawia, że niektóre nowotwory są tak niebezpieczne, ponieważ wczesne leczenie jest często kluczowe w leczeniu raka.
Z tego powodu regularne testy przesiewowe są ważne dla osób z grup ryzyka.
Znaki
Znak medyczny jest odpowiedzią fizyczną związaną z faktem lub cechą medyczną, która jest wykrywana przez lekarza, pielęgniarkę lub urządzenie medyczne podczas badania pacjenta. Często można je zmierzyć, a pomiar ten może mieć kluczowe znaczenie w diagnozowaniu problemu medycznego.
Czasami pacjent może nie zauważyć znaku i może wydawać się nieistotny. Jednak w rękach specjalisty medycznego, który wie, jak ten znak odnosi się do reszty ciała, ten sam znak może być kluczem do leczenia leżącego u podstaw problemu medycznego.
Niektóre przykłady objawów, które lekarz może powiązać z chorobą:
- Wysokie ciśnienie krwi: Może to wskazywać na problem sercowo-naczyniowy, niepożądaną reakcję na leki, alergię lub wiele innych możliwych stanów lub chorób. Będzie to często połączone z innymi znakami, aby osiągnąć diagnozę.
- Clubbing palców: Może to być objaw choroby płuc lub szeregu chorób genetycznych.
Lekarze są wyszkoleni do odbierania oznak, które niewyszkolona osoba może nie uznać za ważną.
Znaki pasują do następujących kategorii:
- Znaki prognostyczne: są to oznaki wskazujące na przyszłość. Zamiast wskazywać na naturę choroby, przewidują one wynik dla pacjenta, na przykład, co może się z nimi stać i jak poważna może być choroba.
- Znaki anamnestyczne: te znaki wskazują części historii medycznej danej osoby. Na przykład blizny po skórze mogą świadczyć o poważnym trądziku w przeszłości.
- Znaki diagnostyczne: te znaki pomagają lekarzowi rozpoznać i zidentyfikować aktualny problem zdrowotny. Na przykład wysoki poziom antygenu specyficznego dla prostaty (PSA) we krwi mężczyzny może być oznaką raka prostaty lub problemu prostaty.
- Znaki chorobotwórcze: Oznacza to, że lekarz może połączyć znak z warunkiem pełnej pewności. Na przykład obecność określonego drobnoustroju w próbce krwi może wskazywać na swoistą infekcję wirusową.
Chociaż istnieją różnice między objawami przedmiotowymi i objawowymi, oba są ostatecznie metodami używanymi przez ciało do komunikowania problemów zdrowotnych i wyzwalaniem poszukiwania rozwiązania.
Ważne jest, aby nie ignorować objawów, które sam odkrywasz lub jakichkolwiek objawów stwierdzonych przez lekarza.
