Drodzy użytkownicy! Wszystkie materiały dostępne na stronie zostały przetłumaczone z innych języków. Chcemy przeprosić za jakość tekstów, mamy jednak nadzieję, że będą one przydatne. Pozdrawiamy, Administracja. E-mail: admin@plmedbook.com

Jakie są skutki HIV na organizm?

Kiedy osoba najpierw zaraża się wirusem HIV, wirus będzie oddziaływał na ich ciało w kilku etapach. Nieleczony HIV prawdopodobnie doprowadzi do AIDS.

Ze względu na postępy medyczne w ciągu ostatnich 30 lat rozwój wirusa HIV można znacznie ograniczyć lub zablokować. Dzięki leczeniu przez całe życie, osoba zarażona wirusem HIV jest zazwyczaj w stanie prowadzić zdrowe życie, aw wielu przypadkach nigdy nie rozwinie się sama AIDS.

Wczesne efekty

Mężczyzna w łóżku z grypą

Pierwsze objawy HIV pojawiają się zwykle po 2-6 tygodniach w postaci objawów grypopodobnych. Ten stan jest znany jako choroba serokonwersji. Serokonwersja jest etapem, w którym organizm człowieka wytwarza przeciwciała przeciwko HIV, co oznacza, że ​​ich układ odpornościowy zwalcza infekcję.

Do objawów grypopodobnych towarzyszących serokonwersji należą:

  • gorączka
  • wysypka na skórze
  • ból gardła
  • obrzęk węzłów chłonnych
  • ból stawów lub mięśni

Objawy te trwają zwykle 1-2 tygodnie. Po zakończeniu okresu serokonwersji dana osoba może nie odczuwać żadnych objawów zakażenia wirusem HIV przez kilka lat.

Chociaż ludzie na tym etapie dobrze się czują, ważne jest, aby pamiętać, że HIV nadal jest aktywny. W miarę rozmnażania się i infekowania nowych komórek wirus HIV uszkadza układ odpornościowy, co oznacza, że ​​nie jest w stanie ochronić organizmu przed chorobą.

Wpływ na układ odpornościowy

HIV infekuje komórkę, przyłączając się do komórek T gospodarza i łącząc się z nimi. Komórki T, znane również jako komórki CD4, są rodzajem białych krwinek, które stanowią kluczową część układu odpornościowego.

W komórkach gospodarza HIV ulega namnożeniu. Wirus uszkadza lub niszczy komórki przed przejściem do zainfekowania większej liczby komórek.

Liczba CD4 jest wskaźnikiem zdrowia układu immunologicznego danej osoby. Zdrowa liczba CD4 wynosi od 500 do 1500.

Komórki T

Liczba CD4 osoby z wirusem HIV, która nie otrzymuje leczenia HIV, z czasem ulegnie zmniejszeniu. Gdy poziomy CD4 spadną poniżej 200, układ odpornościowy prawdopodobnie ulegnie uszkodzeniu, a osoba ta najprawdopodobniej doświadczy objawów choroby.

Osoby zakażone wirusem HIV i nieotrzymujące leczenia narażone są na zwiększone ryzyko wystąpienia objawów, określanego jako objawowy HIV. Są również bardziej skłonni przekazać wirusa innej osobie.

Bez leczenia osoba może rozwinąć AIDS, ponieważ ich układ odpornościowy nie jest już w stanie chronić ciała. Na tym etapie nawet najdrobniejsza infekcja staje się zagrażająca życiu.

Infekcje oportunistyczne i choroby określające AIDS

Osoba zakażona wirusem HIV może również zachorować na infekcje oportunistyczne. Nazywa się je oportunistycznymi, ponieważ wykorzystują osłabiony układ odpornościowy.

Infekcje oportunistyczne są zwykle powodowane przez zwykłe, nieszkodliwe wirusy, bakterie i grzyby, które wywołują chorobę tylko wtedy, gdy upośledzono układ odpornościowy. Wiele z tych infekcji nie zagraża zdrowiu. Jednak osobom z wirusem HIV mogą być bardzo poważne i potencjalnie śmiertelne.

Zakażenie oportunistyczne uważa się za definiujące AIDS, gdy rozprzestrzenia się poza region lub narząd, gdzie zwykle się znajduje.

Niektóre z częstszych infekcji oportunistycznych to:

  • zapalenie płuc
  • gruźlica
  • niektóre nowotwory, takie jak mięsak Kaposiego
  • drozd
  • wirus cytomegalii
  • toksoplazmoza
  • kryptokokowe zapalenie opon mózgowych

Coinfections

Wiele osób z HIV rozwinęło infekcje, choroby, które mogą mieć zarówno wpływ na HIV, jak i na HIV.

Gruźlica i zapalenie wątroby są najczęstszymi zakażeniami HIV.

Skutki leczenia

kobieta z migreną

Chociaż nie ma lekarstwa na HIV, dostępne jest leczenie medyczne, które znacznie zmniejsza ilość wirusa w organizmie do tego stopnia, że ​​może stać się niewykrywalny we krwi.

Ilość wirusa w ciele osoby jest znana jako obciążenie wirusem. Niewykrywalny ładunek wirusa oznacza, że ​​osoba z HIV nie jest zakaźna i że wirus nie jest w stanie uszkodzić swojego układu odpornościowego.

Leczenie HIV jest znane jako terapia antyretrowirusowa (ART). Zaleca się, aby każdy, u którego zdiagnozowano HIV, rozpoczyna leczenie od razu, niezależnie od tego, jaka może być ich liczba w CD4.

Leczenie HIV jest również określane jako terapia skojarzona, ponieważ ludzie zazwyczaj przyjmują kombinację trzech różnych leków w tym samym czasie. Stosuje się terapię skojarzoną, ponieważ HIV może szybko się przystosować i stać się odpornym na jeden rodzaj ART.

„Stała kombinacja dawek” ma miejsce, gdy leki ART zostały połączone w jedną tabletkę, co oznacza, że ​​osoba może zażywać tylko 1 lub 2 tabletki dziennie. Bardzo ważne jest, aby ludzie przyjmowali leki we właściwy sposób we właściwym czasie każdego dnia.

Osoby z HIV mogą doświadczać skutków ubocznych leków ART. Najczęstsze działania niepożądane to:

  • bół głowy
  • zmęczenie
  • biegunka
  • nudności lub wymioty
  • wysypka
  • wysoki poziom cukru we krwi
  • wysoki cholesterol

Po przejściu przez ART, osoba musi mieć świadomość, że ich leki mogą wchodzić w interakcje z innymi lekami na receptę, jak również ziołowymi lekami i narkotykami rekreacyjnymi.

Inne możliwe działania niepożądane obejmują:

  • niedokrwistość
  • zapalenie wątroby
  • słaba funkcja nerek
  • zapalenie trzustki
  • Nietolerancja glukozy

Osoba przyjmująca leki ART może odczuć skutki metaboliczne, takie jak redystrybucja tłuszczu, hiperlipidemia i insulinooporność. Mogą również rozwinąć się stany, takie jak osteopenia i osteoporoza, które dotkną ich kości.

Pomimo tych problemów, istnieją obecnie dowody na długoterminowe bezpieczeństwo ART, które znacznie poprawiło oczekiwaną długość życia wielu osób z HIV.

PLMedBook