Badania i doniesienia dotyczące ryzyka raka piersi wśród lesbijek i biseksualistek są zróżnicowane i często przynoszą sprzeczne wyniki. Krajowe rejestry nowotworów, ankiety oraz bazy danych rzadko gromadzą informacje na temat orientacji seksualnej, co utrudnia dokładną analizę.
Podczas gdy wiele grup etnicznych, rasowych i geograficznych dysponuje danymi, które pozwalają na argumentację w sprawie różnic w zdrowiu i dostępie do opieki zdrowotnej, społeczność lesbijek boryka się z brakiem takich informacji. Jak zauważa Liz Margolies w National LGBT Cancer Network, mimo pewnych badań nad ryzykiem raka w tej grupie, wyniki są «niespójne» z powodu niewielkiej liczby uczestników.
Margolies apeluje do organizacji, takich jak Lesbian Health Research Center przy UC Medical Center w San Francisco, o przeprowadzenie szeroko zakrojonych badań na temat zdrowia lesbijek. Odpowiednie finansowanie mogłoby przynieść istotne wyniki, które rzuciłyby nowe światło na ten problem.
National LGBT Cancer Network wskazuje na teorię «klastrów czynników ryzyka», która może wyjaśniać większe ryzyko raka piersi wśród lesbijek. Ta teoria pozostaje aktualna, dopóki nie zostaną przeprowadzone rzetelne badania na dużą skalę.
Nie da się ukryć, że kobiety lesbijskie i heteroseksualne nie różnią się fizjologicznie ani genetycznie. Dlatego różnice w częstości występowania raka piersi mogą wynikać z psychologicznych obciążeń związanych z życiem w społeczeństwie, w którym dominują homofobia i dyskryminacja. Stres i związane z nim zachowania mogą istotnie zwiększać ryzyko zachorowania na raka, co może nawet podwajać szanse lesbijek na rozwój tego nowotworu. Należy jednak podkreślić, że bez solidnych badań, te tezy pozostają jedynie spekulacjami.
Margolies zaznacza, że wpływ poszczególnych czynników ryzyka nie jest do końca jasny. Wiele osób z ustalonymi czynnikami ryzyka nigdy nie zachoruje na raka, co sugeruje, że sama obecność tych czynników nie jest jednoznaczna z zachorowaniem.
Cztery najczęściej cytowane czynniki ryzyka związane z lesbijkami to:
- Palenie – badania sugerują, że regularne palenie tytoniu jest bardziej powszechne wśród dorosłych lesbijek niż u kobiet heteroseksualnych.
- Alkohol – nadużywanie alkoholu i/lub regularne picie wydaje się występować częściej wśród lesbijek niż w przypadku innych kobiet.
- Masa ciała – lesbijki mogą częściej mieć wyższą wagę w porównaniu do innych kobiet w tym samym wieku i o tym samym wzroście.
- Ciąża i karmienie piersią – wyższy odsetek kobiet heteroseksualnych karmi piersią w swoim życiu, co zmniejsza ryzyko raka piersi. Lesbijki rzadziej zachodzą w ciążę i rodzą przed 30 rokiem życia, co również wpływa na to ryzyko.
- Badania przesiewowe – wykazano, że niższy odsetek lesbijek korzysta z mammografii, cytologii i kolonoskopii w porównaniu do innych kobiet. Margolies wskazuje, że to może być spowodowane problemami finansowymi oraz obawą przed nieprzyjemnym przyjęciem w placówkach medycznych.
Nawet w stałych związkach, lesbijki rzadziej mają dostęp do ubezpieczenia zdrowotnego, co stawia je w gorszej sytuacji w porównaniu do kobiet heteroseksualnych, które mogą korzystać z ubezpieczenia partnerów.
Wiele lesbijek unika wizyt u lekarzy podczas rutynowych badań przesiewowych z powodu obaw, że spotkają się z nietolerancją lub złym traktowaniem. Ta obawa często wynika z rzeczywistych doświadczeń, jak zauważa Margolies.
Nawet jeśli rutynowe badania przesiewowe są dostępne, brak zrozumienia potrzeb lesbijek przez pracowników służby zdrowia może prowadzić do niskiego wskaźnika przeprowadzanych badań. Tragiczną konsekwencją tych barier jest fakt, że wiele lesbijek jest diagnozowanych z rakiem w późniejszych stadiach, co znacznie utrudnia leczenie.
Margolies, mieszkająca w Nowym Jorku, wyobraża sobie, jak trudna musi być sytuacja lesbijek w małych miejscowościach, które borykają się z rakiem, a nie mogą znaleźć grup wsparcia, które byłyby skierowane do ich potrzeb.
W 2024 roku, nowe badania wskazują na rosnące znaczenie zdrowia psychicznego w kontekście onkologii. Badania wykazały, że kobiety z grup mniejszościowych, w tym lesbijki, mogą doświadczać wyższych poziomów stresu i lęku, co może mieć wpływ na ich ogólny stan zdrowia. Współczesne podejście do zdrowia uwzględnia nie tylko czynniki fizyczne, ale także psychologiczne, co podkreśla potrzebę wszechstronnej opieki zdrowotnej.
W związku z tym, istotne jest rozwijanie programów wsparcia psychologicznego oraz promowanie zdrowego stylu życia, które mogą pomóc w obniżeniu ryzyka zachorowania na raka. Współpraca z organizacjami pozarządowymi oraz instytucjami zdrowia publicznego może przynieść wymierne korzyści dla społeczności lesbijskiej, zwiększając ich dostęp do informacji oraz zasobów zdrowotnych.
Badania z 2024 roku również pokazują, że podnoszenie świadomości na temat raka piersi wśród lesbijek jest kluczowe. Edukacja na temat samobadania piersi oraz regularnych badań przesiewowych może znacząco wpłynąć na wczesne wykrywanie i leczenie choroby. Warto podkreślić, że każdy może być proaktywny w dbaniu o swoje zdrowie, niezależnie od orientacji seksualnej.
Napisane przez Christiana Nordqvista (adaptacja z tekstu napisanego przez Liz Margolies)
