Czym jest zespół Wolffa-Parkinsona-White'a?

Zespół Wolffa-Parkinsona-White’a występuje, gdy droga elektryczna między górną częścią serca, przedsionkiem i dolną częścią lub komorą jest nienormalna.

Sygnał elektryczny zostaje odbity, gdy porusza się zbyt szybko od przedsionka do komory iz powrotem. To powoduje, że serce bije zbyt szybko. Ta szybka akcja serca jest nazywana tachykardią.

Osoba z zespołem Wolffa-Parkinsona-White’a (WPW) rodzi się z dodatkową ścieżką elektryczną i objawy mogą wystąpić w każdym wieku.

Okresy częstoskurczu mogą powodować ból w klatce piersiowej, duszność, zawroty głowy lub omdlenia. W rzadkich przypadkach może to spowodować zatrzymanie akcji serca. Niektórzy ludzie z WPW nigdy nie mają objawów.

Przyczyny

Ludzkie serce składa się z dwóch górnych komór i dwóch dolnych komór. Dwie górne komory to lewe i prawe przedsionki. Dwie dolne komory to lewa i prawa komora.

Układ elektryczny serca sygnalizuje, kiedy serce się skurczy. Jeśli w sercu znajduje się dodatkowe połączenie elektryczne, działa ono jak zwarcie, co powoduje nienormalne bicie serca. Może być zbyt szybki lub nieregularny.

Jeśli dana osoba ma WPW, pojawia się problem z komunikacją z przedsionków do komór. Sygnał rozchodzi się wokół normalnego centrum elektrycznego serca i powoduje, że komora bije szybciej, niż powinna.

WPW dotyka od 1 do 3 na 1000 osób.

Nie jest jasne, dlaczego ten dodatkowy szlak elektryczny rozwija się, ale niewielki procent pacjentów z WPW ma mutację genetyczną. Inni rodzą się z wadą serca. U niemowląt z WPW około 2 na 10 ma anomalię Ebsteina, która wpływa na zastawkę trójdzielną po prawej stronie serca.

Objawy

Ścieżka WPW jest zwykle obecna przy urodzeniu, ale nie wszystkie niemowlęta mają objawy. U niemowląt z objawami może wystąpić gwałtowny oddech, brak aktywności, słaby apetyt, apatia i szybkie bicie serca.

Często objawy choroby WPW nie zaczną się, dopóki dzieci nie będą starsze, a nawet nastolatki lub dwudziestki. Niektórzy nigdy nie mają objawów.

Objawy mogą obejmować:

Zawroty głowy i omdlenia
Kołatanie serca
Słaba wytrzymałość i męczące łatwo podczas ćwiczeń

Okresy częstoskurczu mogą rozpocząć się szybko i trwać krócej niż minutę lub mogą utrzymywać się przez kilka godzin.

W cięższych przypadkach pacjent może doświadczyć:

Szczelność w klatce piersiowej
Problemy z oddychaniem
Ból w klatce piersiowej
Nagła śmierć.

Niektórzy ludzie mogą nic nie czuć i nie są świadomi, że istnieje problem.

Mogą dowiedzieć się, że mają WPW, kiedy skonsultują się z lekarzem o innej sprawie.

Rodzaj nieprawidłowego, szybkiego rytmu, który rozwija się u ludzi z WPW, określa, w jaki sposób można go najlepiej leczyć. Niektóre szybkie rytmy nie zagrażają życiu, podczas gdy inne są.

Leczenie

Gdy przyspiesza to tętno pacjenta, celem leczenia jest spowolnienie tempa do normy i zapobieganie ewentualnym nawrotom.

Czasami poprawia się szybkie bicie serca.

Pomocne mogą być niektóre proste ruchy fizyczne, takie jak unoszenie się, jak ruchy jelita, masowanie boków szyi nad tętnicą szyjną, trzymanie pokrywy lodowej na twarzy, odruch wymiotny lub silny kaszel. Są to tak zwane manewry błędne, ponieważ wpływają na nerw błędny.

Nerw nerwu błędnego przechodzi przez ciało od brzucha do mózgu. Jego gałąź biegnie do serca. Gdy nerw błędny jest stymulowany, może powodować różne wyniki, w zależności od tego, który z organów jest dotknięty. Jeśli serce bije zbyt szybko, działa jak hamulec i spowalnia akcję serca.

Jeśli manewry nerwu błędnego nie zadziałają, lekarze mogą wstrzyknąć pacjentowi lek antyarytmiczny, aby przywrócić normalne bicie serca.

Łopatki lub plastry mogą być umieszczone na klatce piersiowej pacjenta, a do serca zostaje zastosowany wstrząs elektryczny, aby przywrócić prawidłowy rytm serca.

Ten rodzaj leczenia jest znany jako kardiowersja i jest zwykle stosowany u pacjentów, którzy nie zareagowali na manewry nerwu błędnego lub leki.

Czasami potrzebne są bardziej inwazyjne procedury, aby zapobiec przyszłym epizodom. Specjalista w zakresie serca może łączyć cewnik przez naczynia krwionośne i do serca. Na końcach cewników znajdują się elektrody. Ogrzewając je, można uszkodzić lub zniszczyć dodatkową ścieżkę, aby serce nie bało zbyt szybko. Ta procedura nazywa się ablacją częstotliwością radiową (RFA).

Niektóre leki mogą być przepisywane w celu zapobiegania kolejnym epizodom. Pacjenci, którzy nie chcą lub nie mogą przejść RFA, mogą z nich korzystać.

Obecnie RFA zastąpiła operację jako leczenie pierwszego rzutu dla WPW. Jest to prostsze i wiąże się z mniejszym ryzykiem.

Jeśli jednak pacjent potrzebuje operacji serca na inny problem, lekarz może jednocześnie zniszczyć chirurgicznie dodatkową ścieżkę elektryczną.

Ci, którzy mają WPW, ale nie mają żadnych objawów, zwykle nie wymagają leczenia.