Ablutofobia jest specyficzną fobią, w której jednostki mają irracjonalny lęk przed kąpielą lub myciem. Może mieć wpływ na dzieci i dorosłych i częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn.
Ludzie ze specyficznymi fobiami wiedzą, że ich lęki nie są realistyczne, ale nie są w stanie ich rozwiązać. Zamiast tego bardzo się starają unikać tego, co sprawia, że się boją.
W tym artykule przyjrzymy się definicji ablutofobii i objawom, które ona powoduje. Zbadamy także różne metody leczenia, które mogą pomóc ludziom z chorobą żyć bardziej konwencjonalnie.
Definicja
Osoby z ablutofobią boją się prania, kąpieli lub prysznica.
Kąpiel jest istotną częścią życia, zarówno ze względów medycznych, jak i społecznych. Dla większości osób kąpiel jest przyjemną codzienną rutyną. Dla osób z ablutofobią może to jednak być przerażające.
Dzięki leczeniu wielu ludzi z ablutofobią może żyć produktywnie, mając pod kontrolą fobię.
Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne szacuje, że 7-9 procent osób dorosłych w Stanach Zjednoczonych ma specyficzną fobię, taką jak lęk przed pająkami lub arachnofobią. Możliwe jest rozwinięcie specyficznej fobii na prawie wszystko.
Według organizacji Anxiety Disorders Association z Kolumbii Brytyjskiej dzieci mają tendencję do rozwijania specyficznych fobii, takich jak ablutofobia, między 7 a 11 rokiem życia.
Specyficzne fobie są dwukrotnie częściej spotykane u dziewcząt niż u chłopców i dotykają około 16 procent nastolatków i 5 procent młodszych dzieci.
Objawy i możliwe powikłania
Brak mycia może mieć poważne konsekwencje. Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC) twierdzi, że regularne mycie ciała, włosów i twarzy wraz z częstym myciem rąk jest doskonałym sposobem zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób i stanów, w tym przewlekłej biegunki i wszy.
Amerykanie często są częstymi kąpiącymi się, 66 procent bierze prysznic przynajmniej raz dziennie i tylko 7 procent kąpie się raz w tygodniu lub mniej.
Objawy ablutofobii są zupełnie inne niż trudne zachowanie zepsutego dziecka, które nie chce się wykąpać, ani dorośli, którzy nie są zbyt wybredni w kwestii nawyków pielęgnacyjnych.
Najczęstszym objawem ablutofobii jest strach. Ten lęk nie jest oparty na żadnych realistycznych zagrożeniach związanych z kąpielą. Strach jest również trwały, co oznacza, że trwa on długo, zwykle ponad 6 miesięcy.
Objawy fizyczne związane z ablutofobią obejmują:
- puls wyścigowy
- trudności w oddychaniu
- czuć się słabo lub z lekka
- palpitacje serca
- uczucie nagle gorąca lub zimna
- duszność
- drżenie lub drżenie
- zawroty głowy
- nagłe poty
- suchość w ustach
- nudności
Oprócz lęku, jaki odczuwają ludzie dotknięci ablutofobią, mogą oni czuć się odłączeni od rzeczywistości i oderwani od swoich ciał. Mogą obawiać się, że:
- załamanie nerwowe
- zemdleć lub omdleć
- stracić kontrolę
- umierać
Często jednym ze sposobów, w jaki ludzie próbują radzić sobie ze stresem, jest unikanie sytuacji, która je wyzwala. Dla osób z ablutofobią oznacza to, że staramy się unikać kąpieli i mycia, co może prowadzić do różnych problemów dla zdrowia, dobrego samopoczucia i akceptacji społecznej.
Konsekwencje
Osoby, które unikają kąpieli z powodu ablustofobii, mogą wpaść w kłopoty w pracy lub szkole i mogą stać się społecznie izolowane i pogrążone w depresji.
Ich własny wizerunek i poczucie własnej wartości mogą cierpieć. Dzieci z ablutofobią mogą być narażone na większe ryzyko znęcania się, zwłaszcza gdy zbliżają się do swoich nastoletnich lat.
Istnieje ryzyko, że niektóre osoby mogą próbować radzić sobie ze swoim strachem za pomocą narkotyków lub alkoholu, co może prowadzić do problemów uzależnienia chemicznego.
Możliwe przyczyny
Eksperci nie ustalili jeszcze przyczyny konkretnych fobii, a w szczególności ablutofobii.
Czynniki środowiskowe
Wielu uważa, że czynnik genetyczny może przyczynić się do rozwoju choroby, wraz z czynnikami środowiskowymi i indywidualnymi doświadczeniami rozwojowymi. Czasami może być trudno powiedzieć, gdzie kończy się wpływ genetyki, a wychowanie przejmuje.
Na przykład, jeśli ktoś w rodzinie ma fobię w kąpieli i dziecko rozwija ten sam wzorzec zachowania, może to być spowodowane genetycznym połączeniem. Lub może być tak dlatego, że dziecko zaobserwowało zachowanie wzorowane na kluczowej rodzinie.
Uraz
U niektórych osób może dojść do ablutrofobii po przerażającym lub traumatycznym doświadczeniu związanym z kąpielą lub wodą, takim jak szczotka z utonięciem lub obraźliwa sytuacja rodzinna.
Możliwe jest również, że ludzie rozwiną specyficzną fobię, taką jak ablutofobia, po poznaniu jakiegoś tragicznego lub niebezpiecznego wydarzenia związanego z wyzwalaczem. Jednym z przykładów może być wiadomość o tym, że ktoś zranił się w dziwnym wypadku w wannie.
Leczenie
Okazało się, że terapia i leki są skuteczne w leczeniu osób z tym schorzeniem.
Pierwszym krokiem będzie zwykle wizyta u lekarza, który sprawdzi, czy problem nie powoduje problemów medycznych.
Terapia poznawczo-behawioralna
Podejścia terapeutyczne, takie jak terapia poznawczo-behawioralna, mogą pomóc ludziom zmienić sposób, w jaki monitorują, myślą i reagują na ich uczucia i świat wokół nich.
Jednostki mogą nauczyć się radzić sobie z reakcjami emocjonalnymi, które pomogą im żyć z ablutofobią i sprawować nad nią kontrolę.
Ogólnie rzecz biorąc, terapia poznawczo-behawioralna pomaga około 75 procent osób z konkretnymi fobiami znaleźć ulgę.
Leki
Leki można czasami stosować w leczeniu określonej fobii. Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy inne formy terapii są nieskuteczne lub ktoś ma inne problemy psychiczne, które wymagają odrębnego leczenia.
Leki przeciwlękowe, takie jak benzodiazepiny i leki przeciwdepresyjne, w tym selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), mogą być przepisywane w celu złagodzenia objawów.
Terapia ekspozycji
Stawienie czoła strachowi przez ekspozycję na to, co wywołuje fobię, odbywa się w zaplanowany i stopniowy sposób. Czyniąc to, ludzie cierpliwie wykonują serię kroków, które przybliżają ich do tego, co je przeraża.
Osoba z ablutofobią może po prostu włączyć prysznic lub wejść do prysznica w pełnym ubraniu i stopniowo pracować nad pełniejszymi i dłuższymi kąpielami.
Zarządzanie
Praktyki samopomocy, takie jak medytacja, ćwiczenia i unikanie kofeiny, mogą pomóc w utrzymaniu objawów ablutofobii.
Mogą także ćwiczyć inne techniki samopomocy, aby radzić sobie ze swoimi lękami i zapobiegać nawrotom, ale leczenie jest zazwyczaj niezbędnym pierwszym krokiem.
Na wynos
Dla dzieci z ablutofobią niezbędne jest leczenie. Bez leczenia istnieje możliwość, że ich fobia może się z nimi związać i być może pogorszyć się.
Objaśnienia oparte na faktach i pełne miłości wsparcie ze strony rodziców nie wystarczą same w sobie, aby problem zniknął. Jednak dzięki profesjonalnej pomocy dzieci z fobiami mogą uczyć się zdrowych sposobów radzenia sobie ze swoimi lękami.
