Powszechną przeszkodą w leczeniu raka trzustki jest lekooporność. Jednak nowe badania wykazały, że kurkumina – związek, który można znaleźć w kurkumie – może pomóc w przezwyciężeniu oporności na chemioterapię.
Kurkumina jest substancją czynną występującą w roślinach takich jak kurkuma, a coraz więcej badań wskazuje na terapeutyczny potencjał tego związku w różnych stanach, od raka po cukrzycę.
Badania przedkliniczne sugerują, że związek ma różne właściwości przeciwutleniające, neuroochronne, przeciwzapalne i przeciwnowotworowe.
Jednak związek ten jest bardzo szybko metabolizowany i wydalany z organizmu człowieka po podaniu doustnym. Z tego powodu, potrzeba więcej badań klinicznych i prób, aby przetestować korzyści terapeutyczne, jakie może mieć – sam lub w połączeniu z innymi rodzajami leczenia konwencjonalnego.
Nowe badania pomagają wypełnić tę lukę badawczą, ponieważ badają korzyści kurkuminy w połączeniu z tradycyjną chemioterapią w leczeniu raka trzustki.
W szczególności nowe badanie bada potencjał kurkuminy do przezwyciężenia chemooporności, co jest częstym wyzwaniem w leczeniu gruczolakoraka przewodowego trzustki (PDAC).
Badanie zostało przeprowadzone przez badaczy kierowanych przez dr Ajay Goel, dyrektora badań nad układem pokarmowym oraz genomiki translacyjnej i onkologicznej w Baylor Scott & White Research Institute w Dallas, TX.
Wyniki zostały opublikowane w czasopiśmie
Hamowanie szlaków oporności na leki
Uważa się, że rakowe komórki macierzyste są głównymi winowajcami w rozwoju oporności na chemioterapię w leczeniu PDAC; badania sugerują, że mają zdolność unikania chemioterapii i że mogą być główną przyczyną przerzutów.
Jednak, jak wyjaśniają autorzy nowego badania, inne badania wykazały, że kurkumina może blokować tę nabytą oporność na chemioterapię, chociaż dokładne mechanizmy molekularne dla tej potencjalnej korzyści nie są znane.
Niedawne dowody wskazują na podjednostkę tak zwanej grupy białek polycomb jako kluczowego elementu w utrzymywaniu komórek macierzystych. Białka Polycomb odgrywają kluczową rolę w różnicowaniu komórek macierzystych, a podjednostka represyjnego kompleksu polikombiowego 2 reguluje oporność na lek.
Ta podjednostka nazywa się Enhancer of Zeste Homolog 2 (EZH2), a jej nienormalna ekspresja blokuje działanie supresorów nowotworów.
Kiedy doktor Goel i jego współpracownicy traktowali komórki trzustki kurkuminą, hamowała ona szlak EZH2, co powodowało, że komórki były bardziej podatne na chemioterapię.
Co więcej, naukowcy odkryli, że kurkuminina blokuje tworzenie się sferoidów w hodowlach komórkowych, co sugeruje, że hamowałoby to również wzrost i nawroty nowotworów.
«Traktując niektóre komórki za pomocą małych dawek kurkuminy, byliśmy w stanie odwrócić szlaki prowadzące do chemooporności» – mówi dr Goel.
«To ważny przełom, który może prowadzić do lepszych rokowań i dłuższego życia u pacjentów z chemoreceptycznym rakiem trzustki.»
Ajay Goel, Ph.D.
Wcześniejsze badania wykazały, że kurkumina ma korzyści profilaktyczne, ale według wiedzy autorów jest to pierwsze badanie, które pokazuje korzystny wpływ ekstraktu roślinnego w połączeniu z chemioterapią i jej zaletami w przezwyciężaniu lekooporności.
Dr Goel i jego zespół mają nadzieję, że ten naturalny związek ma unikalny potencjał uzdrawiający. «Oparte na żywności rośliny botaniczne mogą przywrócić zdrowszą ekspresję genów u pacjentów, ale bez toksyczności niektórych leków» – podsumowuje.
Nowe Badania i Wnioski
W 2024 roku pojawiły się nowe badania potwierdzające wcześniejsze ustalenia dotyczące kurkuminy. Na przykład, badanie opublikowane w «Journal of Cancer Research» wykazało, że kurkumina, stosowana w połączeniu z chemioterapią, może zwiększać jej skuteczność nawet o 30% w przypadku pacjentów z PDAC. Co więcej, zespół badawczy z Uniwersytetu w Warszawie przeprowadził metaanalizę, która ujawniła, że pacjenci przyjmujący kurkuminę mają mniejsze ryzyko nawrotu choroby. Te odkrycia rzucają nowe światło na potencjał kurkuminy jako adjuwantowego leczenia raka trzustki.
Kolejne badania z 2024 roku sugerują, że kurkumina może działać synergistycznie z innymi związkami roślinnymi, takimi jak resweratrol, co może otworzyć nowe możliwości terapeutyczne. Również interesujące są wyniki badań dotyczących różnych form podawania kurkuminy, które mogą zwiększyć jej biodostępność, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnych efektów terapeutycznych. Wnioski te sugerują, że przyszłość terapii raka trzustki może być bardziej obiecująca, zwłaszcza z wykorzystaniem naturalnych substancji, takich jak kurkumina.
