Cukrzyca typu 1, często opisywana jako stan, w którym organizm nie wytwarza insuliny, okazuje się bardziej złożona, niż dotychczas sądzono. Nowe badania dostarczają dowodów na to, że nie wszyscy pacjenci doświadczają całkowitej utraty produkcji tego hormonu, a kluczową rolę odgrywają białka przeciwzapalne.
Zespół badawczy z Uniwersytetu w Uppsali w Szwecji odkrył, że prawie połowa pacjentów, którzy żyją z cukrzycą typu 1 przez ponad 10 lat, wciąż produkuje pewne ilości insuliny. To zaskakujące odkrycie zmienia nasze postrzeganie tej choroby i wskazuje na potencjalne nowe kierunki terapii.
Co więcej, pacjenci, którzy wciąż produkują insulinę, wykazywali wyższy poziom komórek odpornościowych w krwi, które produkują interleukinę-35 (IL-35). To białko jest znane z tego, że hamuje odpowiedź immunologiczną oraz redukuje stan zapalny, co może być kluczowe dla zrozumienia mechanizmów tej choroby.
Dr Daniel Espes, współtwórca badania z Wydziału Medycznej Komórki Komórkowej na Uniwersytecie w Uppsali, i jego zespół niedawno opublikowali swoje odkrycia w prestiżowym czasopiśmie naukowym. Zgodnie z ich szacunkami, cukrzyca typu 1 dotyka około 1,25 miliona dzieci i dorosłych w Stanach Zjednoczonych, a jej podłoże immunologiczne może być bardziej złożone, niż wcześniej sądzono.
W przeszłości uważano, że pacjenci z cukrzycą typu 1 całkowicie tracą zdolność do produkcji insuliny, lecz nowe badania sugerują, że niektórzy z nich nadal posiadają funkcjonujące komórki beta. W tym badaniu dr Espes i jego współpracownicy postanowili zbadać, czy istnieją konkretne mechanizmy immunologiczne, które mogą tłumaczyć, dlaczego część pacjentów wciąż produkuje insulinę.
Wielu pacjentów produkowało insulinę
Badania objęły 113 pacjentów z cukrzycą typu 1 w wieku 18 lat i starszych, którzy żyli z chorobą przez co najmniej 10 lat. Naukowcy zastosowali ultra czuły test ELISA do pomiaru poziomu peptydu C we krwi pacjentów, co stanowi wskaźnik produkcji insuliny.
Dodatkowo badacze analizowali poziomy krążących cytokin, w tym IL-35. Cytokiny to białka wydzielane przez komórki odpornościowe, które odgrywają kluczową rolę w sygnalizacji komórkowej i regulacji odpowiedzi immunologicznej.
Zespół odkrył, że prawie połowa pacjentów z cukrzycą typu 1 miała dodatni wynik peptydu C, co oznacza, że ich organizmy wciąż wytwarzały insulinę. Wyniki ujawniły również, że pacjenci z dodatnim peptydem C mieli znacznie wyższe stężenie IL-35 we krwi, w porównaniu z tymi, którzy nie produkowali insuliny.
Wcześniejsze badania sugerowały, że IL-35 może hamować choroby autoimmunologiczne. Możliwe, że u niektórych pacjentów z cukrzycą typu 1 to białko chroni komórki beta przed atakiem układu odpornościowego, co pozwala na ich dalszą produkcję insuliny.
Jednakże dr Espes i jego zespół nie byli w stanie określić, czy wyższe poziomy IL-35 występują już w momencie diagnozy cukrzycy typu 1, czy pojawiają się w odpowiedzi na zmniejszone uszkodzenia komórek beta przez układ immunologiczny.
Pomimo potrzeby dalszych badań, naukowcy są przekonani, że ich odkrycia mogą mieć istotne implikacje dla przyszłych terapii. Zwracają uwagę, że IL-35 może stać się potencjalnym lekiem w walce z cukrzycą typu 1.
Co więcej, wyniki badań sugerują, że niemal połowa pacjentów z cukrzycą typu 1 wciąż produkuje insulinę. To otwiera nowe możliwości w zakresie regeneracji pozostałych komórek beta i zwiększenia produkcji insuliny. Zespół badawczy w Szpitalu Uniwersyteckim w Uppsali już pracuje nad testowaniem tych strategii w praktyce.
Na koniec warto zwrócić uwagę na to, jak niedobór witaminy A może wpływać na rozwój cukrzycy. Te powiązania są nadal badane, ale mogą dostarczyć dodatkowych wskazówek dotyczących prewencji i leczenia tej poważnej choroby.
Najświeższe badania i odkrycia w cukrzycy typu 1
W 2024 roku badania nad cukrzycą typu 1 koncentrują się na zrozumieniu mechanizmów regeneracji komórek beta. Naukowcy analizują różne terapie, które mogą wspierać odbudowę tych komórek po ich uszkodzeniu przez układ odpornościowy. Przykładem może być zastosowanie komórek macierzystych, które mają potencjał na regenerację tkanek. Badania sugerują, że niektóre z tych terapii mogą zwiększać produkcję insuliny u pacjentów z zachowanymi komórkami beta.
Statystyki pokazują, że nieustannie rośnie liczba badań klinicznych dotyczących nowych metod leczenia cukrzycy typu 1. W 2024 roku zarejestrowano już kilkadziesiąt nowych prób, które mają na celu weryfikację skuteczności terapii opartej na IL-35 oraz na innych białkach immunomodulujących.
Nowe odkrycia w zakresie biomarkerów mogą również w przyszłości pomóc w lepszej diagnostyce i monitorowaniu postępów leczenia. Badania wskazują, że wczesne wykrywanie zmian w poziomie IL-35 może być kluczowe dla zrozumienia przebiegu cukrzycy typu 1 oraz opracowania skuteczniejszych strategii terapeutycznych.
