Cukrzyca: Różnice między typami 1 i 2

Cukrzyca lub cukrzyca (DM) jest zaburzeniem metabolicznym, w którym organizm nie może prawidłowo przechowywać i używać cukru.

Wpływa na zdolność organizmu do używania glukozy, rodzaju cukru znajdującego się we krwi, jako paliwa. Dzieje się tak, ponieważ organizm nie wytwarza wystarczającej ilości insuliny lub komórki nie reagują prawidłowo na insulinę, aby użyć glukozy jako energii.

Insulina jest rodzajem hormonu wytwarzanego przez trzustkę, który reguluje poziom cukru we krwi. Brak równowagi insuliny lub oporność na insulinę powoduje cukrzycę.

Cukrzyca wiąże się z większym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, chorób nerek, utraty wzroku, stanów neurologicznych oraz uszkodzenia naczyń krwionośnych i narządów.

Jest typ 1, typ 2 i cukrzyca ciążowa. Mają różne przyczyny i czynniki ryzyka oraz różne linie leczenia.

W tym artykule porównamy podobieństwa i różnice w cukrzycy typu 1 i 2.

Cukrzyca ciążowa występuje w czasie ciąży i zwykle ustępuje po porodzie.

Jednak cukrzyca ciążowa zwiększa również ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2 po ciąży, więc pacjenci są często badani pod kątem cukrzycy typu 2 w późniejszym terminie.

Według Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC), 29,1 miliona osób w Stanach Zjednoczonych (w USA) choruje na cukrzycę.

Szybkie fakty dotyczące cukrzycy

• Cukrzyca typu 1 jest często dziedziczna i nie do uniknięcia.
• Cukrzyca typu 2 występuje częściej niż typ 1. Dla każdej osoby z cukrzycą typu 1 20 będzie miało typ 2.
• Typ 2 może być dziedziczny, ale nadwaga, brak ruchu i niezdrowy wzrost diety
• Co najmniej jedna trzecia osób w USA rozwinie cukrzycę typu 2 za życia.
• Oba typy mogą prowadzić do zawału serca, udaru, uszkodzenia nerwów, uszkodzenia nerek i możliwej amputacji kończyn.

Przyczyny

W cukrzycy typu 1 układ odpornościowy błędnie atakuje wytwarzające insulinę komórki beta trzustki.

Komórki te ulegają zniszczeniu, co zmniejsza zdolność organizmu do wytwarzania wystarczającej ilości insuliny i regulowania poziomu glukozy we krwi.

Ciało nie produkuje insuliny, więc osoba ta potrzebuje dodatkowej insuliny od chwili, gdy zostanie zdiagnozowana.

Często dotyka dzieci i młodych dorosłych i może zacząć nagle.

Po rozpoczęciu cukrzycy typu 2 komórki stają się odporne na działanie insuliny. Z czasem organizm przestaje wytwarzać wystarczającą ilość insuliny, a organizm nie może już skutecznie stosować glukozy.

Oznacza to, że komórki nie mogą przyjmować glukozy, a glukoza gromadzi się we krwi.

Nazywa się to opornością na insulinę. Jeśli poziom glukozy we krwi jest zawsze wysoki, komórki będą nadmiernie eksponowane na insulinę. Stają się mniej wrażliwe lub nie reagują na insulinę.

Objawy mogą pojawiać się przez wiele lat, a ludzie mogą często używać leków, diety i ćwiczeń we wczesnym stadium, aby zmniejszyć ryzyko lub spowolnić chorobę.

Ludzie we wczesnym stadium cukrzycy typu 2 nie potrzebują dodatkowej insuliny, ale wraz z rozwojem choroby może być konieczne kontrolowanie poziomu glukozy we krwi i przetrwanie.

Typ 2 często wynika z otyłości i stylu życia oraz czynników dietetycznych, a także leków i innych problemów.

Czynniki ryzyka

Oba rodzaje cukrzycy mogą obejmować czynniki genetyczne.

W typie 1 naukowcy odkryli wiele genów powiązanych z chorobą, rozwijających stan, ale nie każdy z tymi czynnikami genetycznymi ją rozwija.

W cukrzycy typu 2 kluczową rolę odgrywa historia rodziny.

Typ 1 może pojawić się po infekcji wirusowej, takiej jak świnka lub wirus cytomegalii różyczki.

Typ 2 wydaje się być związany ze starzeniem się, nieaktywnym trybem życia, dietą, wpływem genetycznym i otyłością.

Oba typy 1 i 2 pojawiają się częściej u osób z niskim poziomem witaminy D, która jest syntetyzowana ze światła słonecznego.

Witamina D wspiera funkcje immunologiczne i wrażliwość na insulinę, więc osoby żyjące na bardziej północnych szerokościach geograficznych mogą mieć większe ryzyko zachorowania na cukrzycę. Uzupełniająca witamina D może zmniejszyć ryzyko zachorowania na cukrzycę.

Dieta

Dieta została powiązana z cukrzycą typu 2, ale wczesna dieta może również mieć wpływ na typ 1.

Typ 1 okazuje się być częściej spotykany u osób, które zostały wprowadzone do mleka krowiego na wcześniejszym etapie. Sugeruje to, że karmienie piersią przez dłuższy czas może zmniejszyć ryzyko. Potrzebne są jednak dalsze badania.

Typ 2 zdarza się często w rodzinach, w których otyłość jest również cechą rodzinną. Może istnieć powiązanie genetyczne lub może to wynikać z tego, że rodziny mają podobne nawyki żywieniowe i ruchowe.

Diety bogate w cukry proste i o niskiej zawartości błonnika i ważnych składników odżywczych zostały powiązane z cukrzycą.

Objawy

Konsekwencje utrzymującego się wysokiego poziomu glukozy we krwi mogą się różnić między typami 1 i 2, ale niektóre objawy i znaki ostrzegawcze są wspólne dla obu typów.

Najpoważniejsze powikłania obejmują niewydolność nerek, problemy z oczami i utratę wzroku, uszkodzenia neurologiczne i zwiększone ryzyko problemów sercowo-naczyniowych, w tym zawał serca i udar.

Poniższa tabela pokazuje niektóre oznaki i objawy możliwych powikłań.

Diagnoza

Początek cukrzycy typu 1 wydaje się być nagły. Jeśli objawy są obecne, osoba powinna skontaktować się z lekarzem tak szybko, jak to możliwe.

Osoba z prediabetes i wczesnymi stadiami typu 2 nie będzie miała żadnych objawów.

Jeśli rutynowe badanie krwi wykazuje, że poziom cukru we krwi jest wysoki, można podjąć działania w celu opóźnienia lub zapobiegania cukrzycy i jej powikłaniom.

Każdy z poniższych testów może być stosowany do diagnozy cukrzycy typu 1 lub 2, ale nie wszystkie są zalecane do diagnozowania obu typów:

• Test A1C, zwany także hemoglobiną A1c, HbA1c lub testem glikohemoglobiny
• Test na stężenie glukozy na czczo (FPG)

• Doustny test tolerancji glukozy (OGTT)

Kolejny test krwi, przypadkowy test stężenia glukozy w osoczu (RPG), jest czasem stosowany do diagnozowania cukrzycy podczas regularnej kontroli zdrowia.

Jeśli RPG mierzy 200 mikrogramów na decylitr (d / L) lub więcej, a osoba ta wykazuje również objawy, osoba ta może otrzymać diagnozę cukrzycy.

Poziomy badań krwi dla diagnozy cukrzycy i stanu przedcukrzycowego przedstawiono poniżej.

Leczenie i zapobieganie

Nie ma lekarstwa na cukrzycę, ale leki mogą pomóc w jego opanowaniu.

Insulina może regulować poziom glukozy we krwi, zapobiegając nagłym hiperglikemii i chroniąc przed niektórymi długotrwałymi powikłaniami.

Poniżej znajduje się lista aktualnych metod leczenia i zapobiegania cukrzycy typu 1 i typu 2.

Czy kiedykolwiek będzie lekarstwo?

Nie ma lekarstwa na cukrzycę, ale operacja pomostowania żołądka, styl życia i leczenie farmakologiczne może spowodować remisję u osób z typem 2.

W przypadku osób chorych na cukrzycę niektórzy naukowcy rozważają obecnie łączenie leków immunosupresyjnych i leków, które zwiększają produkcję gastryny, aby pobudzić regenerację trzustki.

Może to pewnego dnia oznaczać, że osoby z cukrzycą typu 1 nie będą już musiały stosować insuliny.