Co zwiększa szansę na zarażenie wirusem HIV?

Kilka dekad temu HIV był tajemnicą i nieuchronnym wyrokiem śmierci. Mamy teraz głębokie zrozumienie HIV, wirusa, który powoduje AIDS.

Od początku epidemii w 1981 r. 35 milionów ludzi na całym świecie zmarło na HIV i AIDS. Ludzie żyją obecnie z HIV w długim i zdrowo zdrowym życiu, w dużej mierze dzięki lekom przeciwretrowirusowym, które spowalniają wzrost wirusa.

Leczenie jest drogie i często wiąże się z szeroką gamą działań niepożądanych. Pozostawanie bez HIV jest nadal najlepszą opcją. Wiele opcji stylu życia znacznie zwiększa ryzyko zarażenia się wirusem HIV. Kilka prostych strategii zapobiegania może prawie całkowicie wyeliminować ryzyko zakażenia wirusem HIV.

Transmisja

HIV nie może rozprzestrzeniać się w powietrzu lub przez kontakt fizyczny z osobą zakażoną. Może być rozprowadzany tylko przez kilka płynów ustrojowych. Należą do nich:

• krew
• sperma
• przed-nasienny płyn
• płyny doodbytnicze
• płyny pochwowe
• mleko matki

HIV jest uważany za chorobę przenoszoną przez krew, co oznacza, że ​​wirus musi wejść w kontakt z krwią, aby rozprzestrzenić się infekcję. Jednak rozprzestrzenia się również poprzez inne płyny ustrojowe, jak wyszczególniono powyżej. Samo narażenie na zakażone płyny nie spowoduje infekcji. Na przykład osoba dotknięta zakażoną krwią nie zostanie zarażona, chyba że ma otwartą ranę.

Płyn z bardzo małej otwartej rany u osoby zakażonej wirusem HIV może zarazić innych. Osoba ukąszona przez kogoś z HIV ma bardzo małą szansę na zarażenie wirusem, jeśli biter ma otwarty ból w jamie ustnej.

Krew zwykle zawiera więcej wirusa niż inne płyny ustrojowe, więc ekspozycja na zakażoną krew jest najbardziej ryzykowna ze wszystkich ekspozycji na HIV. Krew wstrzykiwana bezpośrednio do krwi jest bardziej prawdopodobne, że spowoduje infekcję niż krew, która wchodzi w kontakt z małą ranę. Może się to zdarzyć w postaci zranień igłą, dożylnego zażywania narkotyków lub transfuzji krwi.

Niezabezpieczony stosunek pochwy i odbytu jest najczęstszym źródłem infekcji HIV.

To mit, że HIV można przenosić poprzez:

• Deski sedesowe
• baseny
• całowanie
• Fontanny wodne
• łzy
• fizyczny kontakt z osobą, która ma HIV
• zwierzęta domowe

Czynniki ryzyka

Każdy może rozwinąć HIV, ale wiele czynników ryzyka zwiększa ryzyko. Obejmują one:

• Wstrzykiwanie leków dożylnych, szczególnie w przypadku udostępniania igieł.
• Przechodzi transfuzję krwi.
• Uzyskiwanie tatuażu za pomocą zużytej igły.
• Angażowanie się w niezabezpieczony stosunek; niezabezpieczony stosunek analny czyni ludzi szczególnie podatnymi na infekcje.
• Po zakażeniu przenoszonym drogą płciową (STI).
• Częste narażenie na zakażone płyny, na przykład w ustawieniach medycznych lub awaryjnych.
• Używanie narkotyków i alkoholu, które może podważyć osąd. W latach 2005-2009 jedna na trzy osoby zarażone wirusem HIV w Stanach Zjednoczonych używała narkotyków lub uzależniała się od alkoholu.
• Narażenie na wirus podczas porodu, ciąży lub karmienia piersią. Matki i ich dzieci mogą przenosić infekcje między sobą.

Bez jakiejkolwiek formy leczenia na miejscu, wskaźniki przenoszenia wirusa HIV z matki na dziecko wynoszą od 15 do 45 procent. Interwencje, takie jak leczenie antyretrowirusowe, mogą zmniejszyć tę stopę do 5 procent.

W badaniu z 2014 r. Przeanalizowano dane na temat transmisji HIV na 10 000 ekspozycji na zakażone płyny. Liczba infekcji na każde 10 000 ekspozycji była następująca:

• transfuzja krwi: 9250
• dzielenie się igłami wśród użytkowników narkotyków w zastrzykach: 63
• igły (takie jak badania krwi lub szczepienia): 23
• bycie partnerem receptywnym podczas stosunku analnego: 138
• bycie partnerem penetrującym podczas stosunku analnego: 11
• bycie partnerem receptywnym podczas stosunku pochwowego: 8
• bycie partnerem penetrującym podczas stosunku pochwowego: 4

Dzisiaj zaopatrzenie w krew jest bezpieczne. Jednak dzielenie się igłami wśród użytkowników narkotyków pozostaje istotnym źródłem transmisji wirusa HIV.

Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) mają narzędzie oceny ryzyka na swojej stronie internetowej. To działa na ryzyko przeniesienia wirusa HIV na różne czynności seksualne, w których jedna osoba jest nosicielem wirusa HIV, a druga jest nosicielem wirusa HIV. Narzędzie opiera się na najnowszych dowodach.

Inne metody ekspozycji, takie jak seks oralny, gryzienie i wyrzucane płyny ustrojowe, powodowały statystycznie nieistniejące ryzyko zarażenia się wirusem. W ten sposób można zarażać się wirusem HIV, ale ryzyko jest bardzo małe.

Ponieważ mleko matki jest tak korzystne dla dzieci, lekarze nadal ważą ryzyko związane z przenoszeniem HIV na karmienie piersią.

Niedawne badanie, w którym dokonano przeglądu pięciu wcześniejszych badań nad zakażonymi dziećmi karmiącymi ich matki wirusem HIV, wykazało, że ryzyko wahało się od 40 do 60 procent. Otwarte rany w jamie ustnej mogą zepchnąć wirusa na małe rany na piersi matki. Matki z HIV mogą również przenosić wirusa poprzez karmienie piersią.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaleca kobietom unikanie karmienia piersią, gdy tylko jeden członek pary matka-dziecko ma HIV, a matka nie przyjmuje leków antyretrowirusowych. Istnieją jednak różne zalecenia. Każda decyzja dotycząca karmienia piersią powinna być świadomą decyzją podejmowaną po rozmowie z lekarzem.

Grupy o najwyższym ryzyku HIV

Niektóre grupy osób są bardziej narażone na rozwój HIV niż inne. Wynika to z połączenia czynników stylu życia, ekonomicznych i zdrowotnych. Nie dzieje się tak dlatego, że HIV atakuje niektóre grupy bardziej agresywnie niż inne.

Grupy ryzyka obejmują:

• Mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami: stosunek analny jest bardziej ryzykowny niż stosunek pochwowy. Anty-homoseksualne stygmatyzowanie może również osłabić zdolność mężczyzn do korzystania z usług związanych z HIV lub dyskutować o bezpiecznym seksie.
• Użytkownicy narkotyków do wstrzykiwań: podział igieł dodatkowo zwiększa ryzyko w tej grupie.Około 13 procent osób używających narkotyków w iniekcji ma HIV.
• Pracownicy seksualni: stygmatyzacja, brak równowagi sił i niebezpieczne praktyki seksualne sprawiają, że pracownicy seksu są podatni na ataki. Ich ryzyko zarażenia się HIV jest 12 razy większe niż w populacji ogólnej.
• Więźniowie: Więźniowie mogą angażować się w zachowania o wysokim ryzyku, takie jak dzielenie się igłami i niebezpieczny seks, co zwiększa ich narażenie na HIV.
• Dzieci: Narodziny i karmienie piersią są najczęstszymi środkami, przez które dzieci zarażają się wirusem HIV.
• Nastolatki i młodzi dorośli: Młodzi ludzie częściej niż osoby starsze podejmują ryzykowne zachowania, takie jak dzielenie się igłami i seks.
• Kobiety: Receptywny stosunek pochwy jest bardziej prawdopodobny niż przenikliwy stosunek pochwowy w celu rozprzestrzeniania się wirusa HIV. Nierówność płci, w tym zagrożenie przemocą, może również zmniejszyć zdolność kobiet do dyskusji na temat bezpieczniejszego seksu.
• Osoby transpłciowe: osoby transpłciowe są dyskryminowane i piętnowane, a także przemoc. Może to zwiększyć narażenie na HIV i zmniejszyć siłę negocjacyjną w relacjach.

Obniżenie ryzyka

Szereg strategii może zmniejszyć ryzyko rozwoju HIV. Kroki, które ludzie mogą podjąć, obejmują:

• nigdy nie dzieląc się igłami z inną osobą
• częste testy na HIV u każdego, kto ma wielu partnerów seksualnych
• unikanie karmienia piersią, gdy kobieta lub jej dziecko ma HIV
• używanie rękawic i innych sterylnych urządzeń w ustawieniach medycznych
• uprawianie bezpieczniejszego seksu, w tym stosowanie prezerwatyw

Kobiety w ciąży z wirusem HIV powinny omówić ze swoimi lekarzami strategie ograniczania ryzyka.

Osoby, które już chorują na HIV, mogą zmniejszyć ryzyko rozprzestrzenienia wirusa na inną osobę za pomocą leków antyretrowirusowych. Leki te spowalniają rozprzestrzenianie się wirusa, potencjalnie przedłużając życie.

Badanie przeprowadzone w 2016 r. Dotyczyło par, w których jeden partner był nosicielem wirusa HIV. Nawet gdy pary odbyły stosunek bez prezerwatyw, wskaźnik transmisji HIV przez 3 lata wynosił zero, gdy partner HIV-pozytywny przyjmował leki antyretrowirusowe. Nie oznacza to, że leki na HIV całkowicie eliminują ryzyko, ale znacznie je zmniejszają.

Kto powinien zostać poddany testowi na obecność wirusa HIV?

Krótko po zarażeniu wirusem HIV, zwykle w ciągu miesiąca, u wielu osób występują silne objawy grypopodobne. Osoby, które doświadczają tych objawów, powinny zgłosić się do swojego lekarza. Jednak nie każdy rozwija te objawy, więc każdy, kto myśli, że mógł być narażony na HIV, powinien zgłosić się do lekarza i poddać się testom.

Częste badania na obecność wirusa HIV są niedrogim i skutecznym sposobem na powstrzymanie rozprzestrzeniania się HIV. Wczesna diagnoza może również przedłużyć życie dzięki szybkiemu dostępowi do leków na HIV.

Testowanie w następujących okolicznościach może spowolnić rozprzestrzenianie się wirusa HIV:

• planując ciążę lub po zajściu w ciążę
• przed seksem z nowym partnerem

Ludzie, którzy są narażeni na wysokie ryzyko zarażenia się wirusem, w tym pracownicy seksualni, osoby zażywające narkotyki drogą dożylną oraz osoby, które regularnie wchodzą w kontakt z płynami ustrojowymi, powinny być poddawane badaniom co 3-6 miesięcy.