Co trzeba wiedzieć o znieczuleniu ogólnym?

Ogólne środki znieczulające powodują odwracalną utratę przytomności i znieczulenia, aby chirurdzy operowali na pacjencie. Ich stosowanie jest powszechne, ale sposób, w jaki wytwarzają one swoje działanie, wciąż nie jest w pełni zrozumiały.

Znieczulenie ogólne jest zasadniczo wywołaną medycznie śpiączką, a nie snem. Narkotyki powodują, że pacjent nie reaguje i traci przytomność.

Zazwyczaj podaje się je dożylnie (IV) lub wziewnie. W znieczuleniu ogólnym pacjent nie może odczuwać bólu i może również mieć amnezję.

Leki będą podawane przez anestezjologa lub pielęgniarkę anestezjologa, specjalnie wyszkolonego lekarza lub pielęgniarkę, która będzie również monitorować parametry życiowe i szybkość oddychania pacjenta podczas zabiegu.

Ogólne środki znieczulające są szeroko stosowane w chirurgii od 1842 r., Kiedy to Crawford Long podawał pacjentowi eter dietylowy i wykonywał pierwszą bezbolesną operację.

W tym artykule omówimy szereg tematów, w tym potencjalne skutki uboczne znieczulenia ogólnego, związane z tym ryzyko i niektóre teorie dotyczące sposobu działania.

Szybkie fakty dotyczące znieczulenia ogólnego

Oto kilka kluczowych punktów dotyczących znieczulenia ogólnego. Więcej szczegółów i dodatkowe informacje znajdują się w głównym artykule.

• Przed rozpoczęciem operacji anestezjolog lub anestezjolog zwykle stosuje znieczulenie ogólne
• Istnieje pewne ryzyko związane ze stosowaniem znieczulenia ogólnego, ale są one stosunkowo bezpieczne, gdy są prawidłowo podawane
• Bardzo rzadko u pacjenta może wystąpić niezamierzona świadomość śródoperacyjna
• Skutki uboczne znieczulenia ogólnego mogą obejmować zawroty głowy i nudności
• Mechanizmy, za pomocą których działa znieczulenie, są nadal tylko częściowo rozumiane.

Skutki uboczne

Istnieje wiele potencjalnych skutków ubocznych znieczulenia.

Niektóre osoby mogą nie doświadczać żadnego, inne tylko kilka. Żadne z efektów ubocznych nie są szczególnie długotrwałe i mają tendencję do występowania bezpośrednio po znieczuleniu.

Skutki uboczne znieczulenia ogólnego obejmują:

• czasowe zamieszanie i utrata pamięci, chociaż jest to częstsze u osób starszych
• zawroty głowy
• trudności z oddawaniem moczu
• siniaki lub bolesność po kroplówce IV
• nudności i wymioty
• dreszcze i uczucie zimna
• ból gardła, ze względu na rurkę oddechową

Ryzyka

Ogólnie znieczulenie ogólne jest bardzo bezpieczne. Nawet szczególnie chorzy pacjenci mogą być bezpiecznie znieczuleni. Właśnie sama procedura chirurgiczna stwarza największe ryzyko.

Jednak starsi dorośli i osoby poddawane długotrwałym procedurom są najbardziej narażone na negatywne skutki. Te wyniki mogą obejmować dezorientację pooperacyjną, zawał serca, zapalenie płuc i udar.

Niektóre szczególne warunki zwiększają ryzyko dla pacjenta poddawanego znieczuleniu ogólnemu, takie jak:

• obturacyjny bezdech senny, stan, w którym ludzie przestają oddychać podczas snu
• drgawki
• istniejące stany serca, nerek lub płuc
• wysokie ciśnienie krwi
• alkoholizm
• palenie
• historia reakcji na znieczulenie
• leki, które mogą zwiększać krwawienie – na przykład aspirynę
• Alergie na leki
• cukrzyca
• otyłość lub nadwaga

Śmierć w wyniku ogólnego znieczulenia występuje, ale tylko bardzo rzadko – około 1 na 100 000 do 200 000.

Niezamierzona świadomość śródoperacyjna

Odnosi się to do rzadkich przypadków, w których pacjenci zgłaszają stan świadomości podczas operacji, po punkcie, w którym znieczulenie powinno usunąć wszelkie odczucia. Niektórzy pacjenci są świadomi samej procedury, a niektórzy odczuwają nawet ból.

Niezamierzona świadomość śródoperacyjna jest niezwykle rzadka, dotykając szacunkowo 1 na każde 19 000 pacjentów poddawanych znieczuleniu ogólnemu.

Ze względu na środki zwiotczające podawane wraz ze znieczuleniem, pacjenci nie są w stanie zasygnalizować chirurgowi lub anestezjologowi, że wciąż są świadomi tego, co się dzieje.

Pacjenci, którzy doświadczają niezamierzonej śródoperacyjnej świadomości, mogą cierpieć na długotrwałe problemy psychologiczne. Najczęściej świadomość jest krótkotrwała i dotyczy tylko dźwięków i występuje przed procedurą.

Zgodnie z niedawnym badaniem tego zjawiska na dużą skalę, pacjenci doświadczyli między innymi szarpania, szwy, bólu, paraliżu i dławienia.

Ponieważ niezamierzona świadomość śródoperacyjna jest tak rzadka, nie jest jasne, dlaczego tak się dzieje.

Za potencjalne czynniki ryzyka uważa się:

• problemy z sercem lub płucami
• codzienne spożywanie alkoholu
• operacja awaryjna
• cesarskie cięcie
• błąd anestezjologa
• stosowanie niektórych dodatkowych leków
• depresja

Rodzaje

Istnieją trzy główne rodzaje znieczulenia. Znieczulenie ogólne jest tylko jednym z nich.

Znieczulenie miejscowe to kolejna opcja. Jest podawany przed drobnymi operacjami, takimi jak usunięcie paznokci. Zmniejsza to odczucia bólu w małych, skupionych obszarach ciała, ale osoba otrzymująca leczenie pozostaje świadoma.

Znieczulenie regionalne jest innym rodzajem. To odradza całą część ciała – dolną połowę, na przykład podczas porodu. Istnieją dwie główne formy znieczulenia regionalnego: znieczulenie rdzeniowe i znieczulenie zewnątrzoponowe.

Znieczulenie rdzeniowe służy do operacji kończyn dolnych i brzucha. To jest wstrzykiwane do dolnej części pleców i zdejmuje dolne partie ciała. Znieczulenie zewnątrzoponowe jest często stosowane w celu zmniejszenia bólu związanego z porodem i operacją kończyny dolnej. Podaje się ją do obszaru wokół rdzenia kręgowego przez mały cewnik zamiast wstrzyknięcia igły.

Local vs. general

Istnieje wiele powodów, dla których znieczulenie ogólne można wybrać w znieczuleniu miejscowym. W niektórych przypadkach pacjent jest proszony o wybór między znieczuleniem ogólnym a lokalnym.

Ten wybór zależy od wieku, stanu zdrowia i osobistych preferencji.

Główne powody wyboru znieczulenia ogólnego to:

• Procedura prawdopodobnie zajmie dużo czasu.
• Istnieje prawdopodobieństwo znacznej utraty krwi.
• Może to mieć wpływ na oddychanie, na przykład podczas operacji klatki piersiowej.
• Procedura spowoduje, że pacjent poczuje się niekomfortowo.
• Pacjent może być młody i mogą mieć trudności z pozostaniem w bezruchu.

Celem ogólnego znieczulenia jest wywołanie:

• analgezję lub usunięcie naturalnej reakcji na ból
• amnezja, czyli utrata pamięci
• bezruch lub usunięcie odruchów motorycznych
• nieprzytomność
• relaksacja mięśni szkieletowych

Jednak stosowanie znieczulenia ogólnego stwarza większe ryzyko powikłań niż miejscowe znieczulenie. Jeśli operacja jest mniej istotna, dana osoba może w rezultacie wybrać lokal, zwłaszcza jeśli cierpi na schorzenia podstawowe, takie jak bezdech senny.

Ocena przedoperacyjna

Przed podaniem znieczulenia ogólnego pacjenci będą mieli ocenę przedoperacyjną w celu określenia najbardziej odpowiednich leków do użycia, ilości tych leków i w jakiej kombinacji.

Niektóre z czynników, które należy zbadać w ramach oceny przedoperacyjnej, obejmują:

• wskaźnik masy ciała (BMI)
• Historia medyczna
• wiek
• aktualne lekarstwa
• czas postu
• spożycie alkoholu lub narkotyków
• zażywanie narkotyków farmaceutycznych
• kontrola jamy ustnej, stomatologicznej i dróg oddechowych
• obserwacja elastyczności szyi i przedłużenia głowy

Istotne jest, aby odpowiedzi na te pytania były dokładne. Na przykład, jeśli historia używania alkoholu lub narkotyków nie jest wymieniona, można podać nieodpowiednią ilość znieczulenia, co może prowadzić do niebezpiecznie wysokiego ciśnienia krwi lub niezamierzonej świadomości śródoperacyjnej.

Gradacja

Klasyfikacja Guedela, zaprojektowana przez Artura Ernesta Guedela w 1937 roku, opisuje cztery etapy znieczulenia. Nowoczesne znieczulenia i zaktualizowane metody dostarczania poprawiły szybkość pojawiania się, ogólne bezpieczeństwo i powrót do zdrowia, ale cztery etapy pozostają zasadniczo takie same:

Etap 1 lub indukcja: Faza ta występuje między podaniem leku a utratą przytomności. Pacjent przechodzi od analgezji bez amnezji do analgezji z amnezją

Etap 2 lub etap podniecenia: okres następujący po utracie przytomności, charakteryzujący się ekscytującą i deliryczną aktywnością. Oddychanie i częstość akcji serca stają się nieregularne i mogą wystąpić mdłości, rozszerzenie źrenic i zatrzymanie oddechu.

Z powodu nieregularnego oddechu i ryzyka wymiotów istnieje niebezpieczeństwo uduszenia. Nowoczesne, szybko działające leki mają na celu ograniczenie czasu spędzonego w drugim etapie znieczulenia

Etap 3 lub znieczulenie chirurgiczne: Rozluźnienie mięśni, zatrzymanie wymiotów i depresja. Ruchy oczu są powolne, a następnie ustają. Pacjent jest gotowy do operacji

Etap 4 lub przedawkowanie: Podano zbyt dużą ilość leku, co prowadzi do stłumienia pnia mózgu lub rdzenia. Powoduje to zapaść oddechową i sercowo-naczyniową.

Priorytetem anestezjologa jest jak najszybsze zabranie pacjenta na 3. stopień znieczulenia i trzymanie go tam przez cały czas trwania operacji.

Jak działa znieczulenie ogólne?

Dokładne mechanizmy konspirujące do wytworzenia stanu ogólnego znieczulenia nie są dobrze znane. Ogólna teoria głosi, że ich działanie jest indukowane przez zmianę aktywności białek błonowych w błonie neuronalnej, prawdopodobnie przez zwiększenie ekspresji pewnych białek.

Ze wszystkich leków stosowanych w medycynie ogólne środki znieczulające są przypadkami niezwykłymi. Zamiast pojedynczej cząsteczki działającej w jednym miejscu w celu uzyskania odpowiedzi, istnieje ogromna różnorodność związków, z których wszystkie generują dość podobne, ale szeroko rozpowszechnione efekty, w tym analgezję, amnezję i bezruch.

Ogólne środki znieczulające obejmują zakres od prostoty alkoholu (CH3CH2OH) do złożoności sewofluranu (1,1,1,3,3,3-heksafluoro-2- (fluorometoksy) propanu). Wydaje się mało prawdopodobne, aby tylko jeden specyficzny receptor mógł zostać aktywowany przez takie różne cząsteczki.

Wiadomo, że ogólne środki znieczulające działają w wielu miejscach w obrębie ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Znaczenie tych miejsc dla indukcji znieczulenia nie jest w pełni zrozumiałe, ale obejmują one:

• Kora mózgowa: Zewnętrzna warstwa mózgu zaangażowana w zadania związane z pamięcią, uwagą, percepcją i innymi funkcjami
• Thalamus: Do jego ról należą przekazywanie informacji od zmysłów do kory mózgowej i regulowanie snu, czuwania i świadomości.
• Siatkowaty układ aktywacyjny: ważny w regulacji cykli snu i czuwania
• Rdzeń kręgowy: przekazuje informacje z mózgu do ciała i odwrotnie. Znajduje się w nim również zespół obwodów elektrycznych, który kontroluje odruchy i inne wzorce ruchowe.

Wiadomo również, że wiele różnych neuroprzekaźników i receptorów bierze udział w znieczuleniu ogólnym:

• – Receptory kwasu mlekowego-D-asparaginowego (NMDA): niektóre środki znieczulające ogólnie wiążą się z receptorami NMDA, w tym ketaminą i podtlenkiem azotu (N2O). Wiadomo, że są ważne w kontrolowaniu plastyczności synaptycznej i funkcji pamięci
• Receptory 5-hydroksytryptaminy (5-HT): normalnie aktywowane przez neuroprzekaźnik serotoninowy, odgrywają rolę w kontrolowaniu uwalniania wielu innych neurotransmiterów i hormonów
• Receptor glicyny: glicyna może działać jako neuroprzekaźnik i pełni wiele ról. Wykazano, że poprawia jakość snu.

Chociaż anestetyki ogólne mają wiele tajemnic, są niezwykle ważne w chirurgii i dziedzinie medycyny w ogóle.