Laparoskopia miednicy jest zabiegiem chirurgicznym obejmującym instrument zwany laparoskopem. To jest wprowadzane przez małe nacięcie w jamie brzusznej, a operacja laparoskopowa jest również znana jako chirurgia dziurki od klucza z tego powodu.
Procedura ta jest często stosowana do diagnozowania zaburzeń i chorób miednicy, macicy i pęcherza moczowego.
Dzięki tym małym nacięciom o długości zaledwie około 0,5 cala laparoskopia jest powszechnie znana jako małoinwazyjna operacja i nie wymaga otwartej procedury chirurgicznej.
Procedura jest zwykle wykonywana w znieczuleniu ogólnym. Pacjenci zwykle całkowicie śpią podczas laparoskopii. Jednak w razie potrzeby można zastosować znieczulenie miejscowe.
Chociaż laparoskopię można zastosować w wielu różnych terapiach, takich jak naprawa przepukliny brzusznej i usunięcie dodatku, artykuł ten skupi się głównie na ginekologicznym zastosowaniu laparoskopii miednicy.
Szybkie fakty na temat laparoskopii
- Laparoskopia jest czasami określana jako „chirurgia minimalnie inwazyjna” lub „chirurgia wspomagająca bandaż”.
- Narządy, które można zbadać za pomocą laparoskopii miednicy, obejmują macicę, jajniki i jajowody.
- Dwutlenek węgla służy do poszerzania jamy brzusznej, ułatwiając lekarzowi zbadanie wnętrza pacjenta.
- Laparoskopie mogą być stosowane w chirurgii w celu naprawy lub usunięcia uszkodzonych części narządów.
- Zagrożenia związane z laparoskopią obejmują krwawienie i uszkodzenie narządów wewnętrznych.
Czym jest laparoskopia?
Laparoskopia jest procedurą diagnostyczną, która wykorzystuje cienkie urządzenie z przymocowanym światłem i kamerą, aby pomóc lekarzowi lepiej wyobrazić sobie uszkodzenie narządów i choroby.
Podczas laparoskopii laparoskop jest wprowadzany do jamy brzusznej przez małe nacięcie w jamie brzusznej. Brzuch jest następnie wypełniony dwutlenkiem węgla za pomocą cewnika, co pozwala na lepsze obrazowanie narządów w jamie brzusznej i miednicy.
Czasami będą używane dodatkowe instrumenty chirurgiczne. Instrumenty można następnie wstawiać przez miejsca nacięcia. Można oczekiwać nawet czterech małych nacięć.
Można użyć instrumentu zwanego manipulatorem macicy. To urządzenie jest wprowadzane do pochwy, szyjki macicy i macicy, aby umożliwić ruch narządu miednicy, aby zobaczyć różne anatomii miednicy.
Po zakończeniu zabiegu chirurg usunie większość dwutlenku węgla z brzucha, usunie wszystkie zużyte instrumenty, zamknie nacięcia za pomocą szwów i pokryje obszar małymi bandażami.
Po zabiegu pacjent może odczuwać zmęczenie lub mdłości po znieczuleniu. Większość pacjentów wypisuje ze szpitala w dniu operacji, chociaż dla niektórych osób może być konieczna hospitalizacja, na przykład po laparoskopowej histerektomii, aby umożliwić całkowite wyleczenie.
Przyczyny laparoskopii miednicy
Laparoskopię można wykonać z wielu powodów, schorzeń i diagnoz, w tym podwiązania jajowodów, procedur diagnostycznych i leczenia określonych schorzeń.
Najczęstsze przyczyny poddawania się laparoskopii to:
- diagnostyka i leczenie endometriozy, przewlekłego bólu miednicy, chorób zapalnych miednicy i przyczyn niepłodności
- usunięcie mięśniaków, macicy, torbieli jajnika, węzłów chłonnych lub ciążę ektopową
- leczenie szeregu zaburzeń, w tym nietrzymania moczu, wypadania narządów miednicy i pewnych form raka
- ocena niektórych nowotworów, w tym jajnika, macicy i szyjki macicy.
Korzyści i ryzyko związane z wykonaniem laparoskopii
Podobnie jak w przypadku każdego zabiegu chirurgicznego, istnieją korzyści i ryzyko związane z laparoskopią. Korzyści z tej procedury są najbardziej widoczne przy porównywaniu laparoskopii z operacją otwartą.
Zalety laparoskopii obejmują:
- mniej bólu niż procedura otwarta
- szybsze odzyskiwanie
- mniejsze nacięcia
- mniejsze ryzyko infekcji
Ryzyko laparoskopii obejmuje:
- krwawienie i potencjalną potrzebę transfuzji produktów krwiopochodnych
- infekcja
- przepuklina
- ryzyko uszkodzenia wewnętrznych struktur, takich jak naczynia krwionośne, żołądek, jelito, pęcherz moczowy lub moczowód
- niepożądane reakcje na znieczulenie
- zapalenie brzucha lub infekcja
- zakrzepy
Odzyskiwanie po laparoskopii
Może wystąpić szereg objawów przez kilka dni po laparoskopii, w tym:
- zmęczenie
- ból gardła, z powodu rurki oddechowej podczas operacji
- dyskomfort w miejscu nacięcia
- wzdęcia brzucha
- ból barku lub pleców z pozostałego dwutlenku węgla w jamie brzusznej, który może podrażnić przeponę
Jakikolwiek ból barku lub pleców powinien ustąpić w ciągu kilku dni. Jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych objawów, zaplanuj kolejne spotkanie ze swoim lekarzem:
- pogorszenie lub silny ból
- nudności lub wymioty
- ciężkie krwawienie z pochwy
- ciężkie krwawienie miesiączkowe lub krzepnięcie menstruacyjne
- półomdlały
- objawy zakażenia, w tym gorączka, dreszcze lub zaczerwienienie, obrzęk i wydzielina w miejscu nacięcia
- niezdolność do opróżnienia pęcherza moczowego
- duszność
Objawy te mogą wskazywać na powikłanie, które wystąpiło w wyniku zabiegu, który może wymagać dalszego leczenia.
Ludzie zwykle mogą powrócić do normalnej aktywności w ciągu 1 lub 2 dni po operacji. Należy jednak omówić konkretne ograniczenia i instrukcje z lekarzem. Może to obejmować unikanie ciężkich ćwiczeń lub podnoszenia przez kilka tygodni.
