Zanikowe zapalenie pochwy jest zaburzeniem pochwy, które zwykle występuje po menopauzie. Kiedy poziom estrogenu spada, ściany pochwy mogą stać się cienkie, suche i stan zapalny. To może być niewygodne.
Między 10 a 40 procent kobiet doświadcza objawów atroficznego zapalenia pochwy po menopauzie, ale tylko 20 do 25 procent będzie szukać pomocy medycznej.
Inni mogą tego nie robić, ponieważ korzystają z leczenia domowego lub ponieważ czują się zawstydzeni ze względu na delikatny charakter choroby.
Pozostawiony bez leczenia może wpływać na jakość życia.
Szybkie fakty dotyczące zanikowego zapalenia pochwy
- Zanikowe zapalenie pochwy odnosi się do suchości pochwy.
- Około 40 procent kobiet po menopauzie doświadcza objawów, ale wiele z nich nie szuka leczenia.
- Objawy obejmują bolesne współżycie i wzrost zakażeń dróg moczowych (UTI).
- Jest to spowodowane zmniejszeniem poziomu estrogenu, zwykle po menopauzie lub leczeniu lekami antyestrogenowymi.
- Miejscowe terapie i hormonalna terapia zastępcza (HRT) mogą powodować łagodzenie objawów.
Objawy
Oto główne wskaźniki zanikowego zapalenia pochwy:
- suchość pochwy
- ból podczas stosunku płciowego lub dyspareunię
- rzadkie, wodniste, żółte lub szare rozładowanie
- bladość i przerzedzenie warg sromowych i pochwy
- podrażnienie podczas noszenia określonych ubrań, np. obcisłych dżinsów lub podczas siedzenia na rowerze
- częstsze infekcje dróg moczowych (UTI)
Objawy występują również w procesie oddawania moczu. Obejmują one:
- bolesne oddawanie moczu
- krew w moczu
- zwiększona częstotliwość oddawania moczu
- niemożność utrzymania
- zwiększone prawdopodobieństwo i występowanie zakażeń
Może również wystąpić zmniejszenie włosów publicznych, a pochwa może stać się węższa i mniej elastyczna.
Przyczyny
Najczęstszą przyczyną atroficznego zapalenia pochwy jest spadek estrogenu po menopauzie. Może również wystąpić po porodzie, a może się zdarzyć, gdy leki antyestrogenowe są stosowane w leczeniu innych schorzeń.
Jajniki wytwarzają estrogen aż do momentu, w którym kobieta doświadcza menopauzy. W Stanach Zjednoczonych 51 lat to średni wiek, w którym występuje menopauza. Przed menopauzą estrogen w kobiecym krwiobiegu pomaga chronić skórę pochwy i stymuluje wydzieliny pochwowe.
Gdy jajniki przestają wytwarzać estrogen po menopauzie, ścianki pochwy stają się cienkie, a wydzieliny pochwowe są zmniejszone. Podobne zmiany mogą się zdarzyć kobietom po porodzie, ale zmiany te są tymczasowe i mniej poważne.
Leki lub hormony mogą być stosowane jako część leczenia raka piersi, endometriozy, mięśniaków lub niepłodności w celu zmniejszenia poziomu estrogenu. Ten spadek może prowadzić do zanikowego zapalenia pochwy.
Inne przyczyny to:
- leczenie okolicy miednicy
- niekontrolowana cukrzyca
- chemoterapia
- silny stres
- depresja
- rygorystyczne ćwiczenia
Zanikowe zapalenie pochwy może wystąpić u młodszych kobiet po operacjach usunięcia jajników. Niektóre kobiety rozwijają tę chorobę w czasach, gdy poziomy estrogenów są naturalnie niższe, na przykład podczas karmienia piersią.
Inne substancje, które mogą powodować dalsze podrażnienie pochwy to mydła, detergenty do prania, płyny, perfumy lub biszkopty.
Palenie tytoniu, tampony, infekcje drożdżowe i prezerwatywy mogą również powodować lub pogłębiać suchość pochwy.
Diagnoza
Lekarz przeprowadzi badanie i zapyta o historię medyczną. Mogą zapytać o zastosowanie środków, które mogą podrażniać obszar i powodować lub pogłębiać objawy, takie jak mydła lub perfumy.
Mierzy się również pH lub kwasowość obszaru pochwy. Wartość pH 4,6 lub wyższa wskazuje na zanikowe zapalenie pochwy. Normalne pH tego obszaru wynosi 4,5 lub mniej.
Lekarz może również poprosić o kontrolę przesiewową, szczególnie w przypadku wypisu lub krwawienia. Test cukrzycowy można wykonać, aby wykluczyć cukrzycę.
Przykłady infekcji, które mogą być również prezentowane, obejmują kandydozę, zapalenie błony śluzowej macicy i bakteryjne zapalenie pochwy. Zanikowe zapalenie pochwy może sprawić, że obszar ten będzie bardziej podatny na zakażenie. Może wystąpić wraz z infekcją.
Jeśli diagnoza jest niejasna lub podejrzewa się złośliwość, można wykonać biopsję, aby wykluczyć raka.
Badanie pochwy może powodować dyskomfort lub ból u pacjenta z zanikowym zapaleniem pochwy.
Leczenie
Leczenie miejscowe może pomóc.
Rozpuszczalny w wodzie środek poślizgowy może pomóc w zapewnieniu ulgi podczas stosunku, w łagodnych przypadkach.
Wazelina, olej mineralny lub inne oleje nie są odpowiednie. Mogą one zwiększać ryzyko infekcji i mogą uszkodzić prezerwatywy lub przepony z lateksu.
Hormonalna terapia zastępcza (HTZ), jako tabletka, żel, plaster lub implant, może dostarczać estrogen do całego organizmu. Jest skuteczny, ale mogą wystąpić działania niepożądane. Pacjenci powinni omówić z lekarzem ryzyko związane z długotrwałym stosowaniem HTZ.
Miejscowa HTZ jest stosowana miejscowo i koncentruje leczenie na dotkniętym obszarze. Do stymulacji szybkiej reprodukcji i naprawy komórek nabłonka pochwowego można stosować krem w małej dawce estriolu.
Tabletki pochwy, kremy, pierścienie i pessaria można stosować wewnętrznie, aby skupić podaż estrogenu w okolicy pochwy.
Regularne ćwiczenia są ważne, ponieważ utrzymują przepływ krwi i krążenie genitaliów. Eksperymentowanie z dietą może również okazać się skuteczne. Roślinne estrogeny, siemię lniane, oleje rybne i czarny cohosh mogą pomóc złagodzić atroficzne zapalenie pochwy.
Zapobieganie
Stosowanie estrogenu dopochwowego, zanim stan stanie się ciężki, może być sposobem na ochronę pochwy.
Regularna aktywność seksualna może pomóc w zapobieganiu zanikowemu zapaleniu pochwy. Używanie rozpuszczalnego w wodzie środka poślizgowego może łagodzić łagodne przypadki podczas stosunku płciowego.
Dopóki pochwa ma wystarczający poziom estrogenu, aktywność seksualna może również wykazywać korzyści zarówno dla elastyczności, jak i elastyczności regionu.Kobiety aktywne seksualnie zgłaszają mniej objawów zanikowego zapalenia pochwy w porównaniu do kobiet, które nie stosują regularnych stosunków seksualnych.
Napisane przez Sy Kraft
