Pityriasis Rosea: Kluczowe Informacje i Nowe Badania

Pityriasis rosea to wysypka, która może wydawać się dość dramatyczna. Mimo to, jest to stan łagodny, który zazwyczaj ustępuje samoistnie, nie wymagając specjalistycznego leczenia.

Wysypka ta może występować zarówno u dorosłych, jak i dzieci, jednak najczęściej diagnozowana jest u osób w przedziale wiekowym od 10 do 35 lat.

Warto także wspomnieć, że pityriasis rosea może wystąpić w czasie ciąży. Chociaż jest to łagodny stan, istnieje ryzyko, że może mieć negatywny wpływ na noworodka.

Objawy

Pityriasis rosea - przykład wysypki na skórze

Pierwszym sygnałem, że coś jest nie tak, może być ogólne złe samopoczucie, które często towarzyszy objawom takim jak gorączka, ból głowy oraz bóle stawów.

Złe samopoczucie może trwać kilka dni, zanim na skórze pojawi się wysypka. Swędzenie to jeden z głównych symptomów pityriasis rosea; około 50% osób doświadczających tej dolegliwości odczuwa świąd.

Wysypka zaczyna się zwykle od pojawienia się pojedynczej owalnej plamy, znanej jako «łata heraldyczna».

Ta łatka jest zazwyczaj różowa z ciemniejszymi brzegami i często pojawia się od 2 dni do 2 tygodni przed rozwojem głównej wysypki, która może rozprzestrzeniać się na znacznie szerszym obszarze skóry.

Łatka heraldyczna ma zwykle od 2 do 10 centymetrów średnicy i najczęściej pojawia się na brzuchu, klatce piersiowej, plecach lub szyi. Rzadziej występuje na skórze głowy, twarzy czy w okolicach genitaliów.

Chociaż wysypka może utrzymywać się od kilku dni do 2 tygodni, rozprzestrzenianie się może trwać nawet do 12 tygodni.

Ta rozległa wysypka składa się z wielu mniejszych placków lub płytek, które mogą pokrywać różne części ciała, takie jak ramiona czy uda.

Dotknięte obszary wydają się być miejscami, gdzie skóra jest bardziej zrelaksowana—np. wzdłuż linii rozszczepienia oraz po obydwu stronach górnej części tułowia. Co ciekawe, większa wysypka zazwyczaj nie dotyka twarzy.

Osoby o jasnej karnacji zazwyczaj doświadczają różowoczerwonej wysypki, podczas gdy osoby o ciemniejszej skórze mogą zauważyć szare, ciemnobrązowe, a nawet czarne plamy.

Komplikacje

Badania dotyczące pityriasis rosea w czasie wczesnej ciąży sugerują, że może to zwiększać ryzyko poronienia; w badaniach odnotowano ten problem u 8 z 61 kobiet. Niektóre kobiety doświadczały przedwczesnego porodu oraz innych problemów związanych z ciążą.

Pityriasis rosea może być uznawana za nietypową, gdy diagnozowanie jest trudne. Nietypowe objawy pityriasis rosea obejmują:

  • niezwykły wygląd, w tym małe guzki, pęcherze, łaty przypominające płatki i siniaki
  • duże łaty, które mogą się łączyć z innymi
  • nietypowe rozmieszczenie zmian skórnych, często w okolicy fałdów skórnych, takich jak pachy, pachwiny czy biust
  • zmiany na błonach śluzowych, na przykład wrzody w jamie ustnej
  • pojedyncza heraldyczna łata bez obecności powszechnej wysypki
  • nieliczne lub brak zwiastunów
  • większa liczba płytek niż zazwyczaj
  • silny świąd
  • dłuższy czas trwania choroby
  • nawracające epizody

Co powoduje pityriasis rosea?

Przyczyny pityriasis rosea pozostają nieznane. Według American Academy of Dermatology (AAD), nie jest to reakcja alergiczna, a grzyby czy bakterie nie są jej przyczyną.

Jedna z teorii sugeruje, że to zakażenie wirusowe, takie jak wirusy opryszczki 6 i 7, może wywoływać tę wysypkę. W przeciwieństwie do wielu innych chorób wirusowych, pityriasis rosea nie przenosi się na inne osoby przez kontakt fizyczny. W rzadkich przypadkach wysypka rozwija się jako efekt uboczny niektórych leków.

Diagnoza

Pani stosująca nawilżający żel po kąpieli

Każda osoba, która zauważy niewyjaśnioną wysypkę, powinna zgłosić się do lekarza. W przypadku pityriasis rosea, lekarz może zalecić odpowiednie leki łagodzące swędzenie.

Choć wymienione objawy mogą wskazywać na pityriasis rosea, mogą też być spowodowane innymi schorzeniami. Inne warunki, które lekarz może brać pod uwagę, to:

  • wyprysk
  • łuszczyca
  • grzybica versicolor
  • dermatitis numularis
  • liszaj obrączkowy

Jeśli lekarz ma wątpliwości co do diagnozy, może skierować pacjenta do dermatologa.

Leczenie

Pityriasis rosea zazwyczaj ustępuje w ciągu 12 tygodni, a leczenie nie jest konieczne.

Choć wysypka nie jest bolesna, może być zarówno irytująca, jak i swędząca. Na szczęście istnieją sposoby, aby szybko i skutecznie złagodzić te objawy.

Możliwe terapie obejmują:

  • Użycie nawilżających kremów: zamiast mydła, warto stosować kremy, aby uniknąć podrażnień, które mogą powodować mydła. Większość z nich dostępna jest bez recepty.
  • Kremy steroidowe lub maści: Hydrokortyzon zmniejsza zaczerwienienie, swędzenie oraz obrzęk. Betametazon łagodzi swędzenie, zaczerwienienie oraz dolegliwości związane z różnymi stanami skóry.
  • Leki przeciwhistaminowe: zwykle stosowane w celu łagodzenia reakcji alergicznych, lekarze mogą przepisać je osobom, które mają trudności z zasypianiem z powodu świądu.

Domowe sposoby na złagodzenie wysypki to m.in. stosowanie neem, oleju kokosowego, płatków owsianych, pasty z katechiny czy Aloe Vera.

Osoby powinny również korzystać z letniej wody podczas kąpieli lub prysznica. Jeśli skóra się przegrzeje, wysypka może się pogorszyć i stać się bardziej widoczna przez pewien czas.

Nowe badania i wnioski

W 2024 roku badania nad pityriasis rosea przyspieszyły, a nowoczesne metody diagnostyczne oraz terapeutyczne przynoszą obiecujące wyniki. Wiele badań koncentruje się na zrozumieniu wirusowych przyczyn tej choroby, a wyniki sugerują, że wirusy opryszczki, w tym wirus Epstein-Barr, mogą odgrywać rolę w jej rozwoju.

Dodatkowo, badania wykazały, że stosowanie określonych substancji czynnych, takich jak kwas salicylowy czy preparaty oparte na naturalnych składnikach, mogą znacznie złagodzić objawy i przyspieszyć proces gojenia.

Statystyki z ostatnich lat pokazują, że pityriasis rosea występuje częściej w okresach większego stresu, co sugeruje, że czynniki psychologiczne mogą mieć znaczenie w jej rozwoju. Warto zatem zwrócić uwagę na zdrowie psychiczne pacjentów oraz ich ogólne samopoczucie.

Podsumowując, pityriasis rosea, choć może być nieprzyjemna, nie stanowi poważnego zagrożenia zdrowotnego. Warto jednak śledzić nowe badania i konsultować się z lekarzem w przypadku wystąpienia objawów, aby zapewnić sobie odpowiednią opiekę i wsparcie.

PLMedBook