Neurofibromatoza: Kluczowe Informacje i Nowe Badania

Neurofibromatoza jest nieuleczalnym genetycznym zaburzeniem układu nerwowego, które znacząco wpływa na rozwój komórek nerwowych. Guzy zwane nerwiakowłóknami rozwijają się w układzie nerwowym, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.

Te guzy mogą być nieszkodliwe, ale w niektórych przypadkach mogą uciskać nerwy i inne tkanki, co prowadzi do poważnych uszkodzeń.

Neurofibromatoza (Nf) jest najczęstszym genetycznym zaburzeniem neurologicznym, które jest spowodowane mutacją w pojedynczym genie, co oznacza, że tkanka nerwowa nie jest właściwie regulowana.

Wyróżniamy trzy typy: Nf1, Nf2 i schwannomatosis, które nie są ze sobą powiązane. W tym artykule skupimy się głównie na Nf1 i Nf2.

Leczenie

Zdjęcie przedstawiające neurofibromatozę i jej objawy.

Choć nie ma lekarstwa na neurofibromatozę, jej objawy można skutecznie leczyć.

Nerwiakowłókniaki zazwyczaj nie są bolesne, ale jeśli umiejscowienie guza powoduje dyskomfort, mogą być usuwane chirurgicznie. To zmniejsza ryzyko swędzenia, infekcji, drętwienia i ogólnego dyskomfortu, jednak istnieje ryzyko, że mogą odrosnąć.

Nadciśnienie tętnicze można kontrolować stosując leki oraz wprowadzając zmiany w stylu życia. Regularne kontrole ciśnienia krwi są zalecane.

Jeśli guzy rozwijające się na nerwie wzrokowym wpływają na wzrok, można je usunąć chirurgicznie.

Skoliozę można leczyć chirurgicznie lub poprzez zastosowanie specjalnych aparatów ortopedycznych.

W przypadku nowotworów regularnie monitoruje się ich rozwój, a leczenie wprowadza się w razie potrzeby.

Nerwiak akustyczny

Operacja nerwiaków akustycznych nie zawsze poprawia słuch, a czasami może go pogarszać. Decyzja o usunięciu nerwiaka akustycznego zależy od wielkości guza oraz tempa jego wzrostu, a nie tylko od wpływu na słuch.

W niektórych przypadkach chirurg może wszczepić implant słuchowy (ABI), aby pomóc pacjentowi w słyszeniu. Operacja może obejmować jednoczesne usunięcie guza przedsionkowo-ślimakowego nerwu.

Podczas operacji chirurg wykonuje nacięcie w skórze głowy i usuwa część kości za uchem, co umożliwia dostęp do guza.

Osoby z ABI noszą zewnętrzny odbiornik i procesor mowy, które przekształcają dźwięki na sygnały elektryczne przesyłane do implantu.

Po usunięciu guza możliwe jest założenie implantu ślimakowego, który może pomóc w percepcji dźwięków u osób z poważnymi problemami ze słuchem. To zaawansowane urządzenie elektroniczne składa się z mikrofonu, procesora mowy oraz nadajnika i odbiornika, przekształcających dźwięki w impulsy elektryczne.

Grupa elektrod zbiera impulsy i wysyła je do różnych części nerwu słuchowego, co może pomóc osobie w zrozumieniu mowy.

Audiolog może również wspierać pacjentów w zarządzaniu równowagą oraz problemami ze szumami w uszach. Niektórzy z pacjentów uczą się czytać i posługiwać językiem migowym jako alternatywnym sposobem komunikacji.

Radioterapia oraz chemioterapia mogą być stosowane w celu zmniejszenia guza, a prace nad nowymi lekami, które mogłyby zapobiegać lub redukować guzy, są w toku.

Objawy

Objawy neurofibromatozy różnią się w zależności od typu choroby.

Zaburzenie to może rozprzestrzeniać się po całym ciele, prowadząc do powstawania nowotworów oraz nieprawidłowej pigmentacji skóry.

Osoby z neurofibromatozą mogą doświadczać uderzeń pod skórą, kolorowych plam, problemów z kośćmi, naciskiem na korzenie nerwów rdzeniowych oraz innych problemów neurologicznych.

Mogą także występować trudności w uczeniu się, problemy behawioralne, a także utrata wzroku lub słuchu.

Nf1

Niektóre osoby z Nf1 mogą mieć jedynie zmiany skórne, bez innych powiązanych problemów medycznych. Objawy zwykle manifestują się we wczesnym dzieciństwie i zazwyczaj nie są szkodliwe.

Przykłady objawów neurofibromatozy typu 1.

Pojawiają się liczne piegi oraz kolorowe plamy na skórze, które zazwyczaj występują już od urodzenia. Jeśli w wieku pięciu lat wystąpi więcej niż sześć takich plam, może to sugerować Nf1. Z biegiem czasu liczba plam oraz ich rozmiar mogą się zwiększać.

Piegi mogą występować w nietypowych miejscach, takich jak pachwiny, pod biustem czy w okolicy pach.

Nerwiakowłókniaki to nowotwory, zwykle łagodne, które rozwijają się na nerwach skóry, a czasem także w głębszych partiach ciała. Wyglądają jak grudki pod skórą i mogą się rozrastać. Neurofibromy mogą mieć różną konsystencję – od miękkich po twarde.

Mogą występować również guzki Lisch, czyli małe brązowe plamy na tęczówce oka.

Osoby z Nf1 są również narażone na wyższe ryzyko wystąpienia nadciśnienia tętniczego.

Nf2

Nf2 to poważniejszy stan, w którym nowotwory rozwijają się na nerwach głęboko w ciele.

Nerwiak akustyczny jest powszechnym typem nowotworu mózgu, który rozwija się na nerwach prowadzących z mózgu do ucha wewnętrznego.

Objawy mogą obejmować:

  • drętwienie twarzy, osłabienie, a czasami paraliż
  • stopniowy, rzadziej nagły, ubytek słuchu
  • utrata równowagi, zawroty głowy
  • szumy uszne lub dzwonienie w uchu chorym

Objawy mogą się nasilać w miarę wzrostu guza, który może uciskać pień mózgu, co stanowi zagrożenie dla życia. Małe guzy mogą nie powodować żadnych dolegliwości.

Czasami nowotwory rozwijają się na skórze, mózgu i rdzeniu kręgowym, co może prowadzić do poważnych konsekwencji. Nowotwory mogą rozwijać się szybko, ale większość z nich rośnie powoli, a skutki mogą być niezauważalne przez wiele lat.

Regularne monitorowanie może umożliwić usunięcie guzów przed wystąpieniem powikłań.

Na skórze mogą występować plamy jasnobrązowej pigmentacji, które są mniej powszechne i występują w mniejszej liczbie niż u osób z Nf1.

Może wystąpić również zaćma. Jeśli dziecko rozwija zaćmę, może to być oznaką Nf2. Zazwyczaj są one łatwe do usunięcia i nie stanowią większego problemu, jeśli są odpowiednio leczone.

Rodzaje

Trzy rodzaje neurofibromatozy to Nf1, Nf2 i schwannomatosis.

Nerwiakowłókniak typu 1 (Nf1)

Nf1, znana również jako choroba von Recklinghausena, jest najczęstszym rodzajem nerwiakowłókniaka. Powstaje głównie w wyniku mutacji, a nie delecji genu Nf1. Dotyczy około 1 na 3000 osób.

Objawy mogą pojawić się krótko po urodzeniu w różnych częściach ciała.

W późnym dzieciństwie mogą pojawić się zmiany skórne lub guzy, od kilku do kilku tysięcy. Czasami guzy stają się nowotworowe.

Nf1 może być ledwo zauważalne, może przybrać postać zmian skórnych lub prowadzić do poważnych komplikacji. Około 60 procent przypadków jest łagodnych.

Czy «człowiek słonia» miał Nf1?

Powszechnie błędnie sądzi się, że Joseph Merrick, znany jako «Człowiek Słoń», miał Nf1.

Jednak w 1986 roku genetycy udowodnili, że Merrick nie cierpiał na Nf1, lecz na zespół Proteusa, rzadkie schorzenie występujące u mniej niż 1 na 1 milion osób.

Naukowcy podkreślają, że mylenie tych dwóch stanów może być krzywdzące dla osób z Nf1.

W badaniu opublikowanym w 2011 roku Claire-Marie Legendre i współautorzy zauważają:

«Mylenie NF1 z kondycją słonia człowieka szkodzi interesom osób z NF1, zwłaszcza że wiadomo, że osoby cierpiące na NF1 mają trudności w nawiązywaniu relacji społecznych oraz w rozwijaniu poczucia własnej wartości.»

Autorzy wzywają do zmiany nastawienia w celu rozwiania wątpliwości.

Nerwiakowłókniak typu 2 (Nf2)

Obustronna neurofibromatoza, znana jako Nf2, zazwyczaj wynika z mutacji, a nie delecji genu Nf2. Jest przekazywana na innym chromosomie niż Nf1.

Guzy rozwijają się w układzie nerwowym, zazwyczaj w obrębie czaszki. Są nazywane guzami wewnątrzczaszkowymi. W kanale kręgowym mogą rozwijać się guzy śródprzewodowe.

Nerwiaki akustyczne są częstym rodzajem nowotworu w Nf2, powstając na nerwie przedsionkowo-ślimakowym, zwanym ósmym nerwem czaszkowym.

Nerw przedsionkowo-ślimakowy odpowiada za słuch oraz wpływa na równowagę ciała, co może prowadzić do utraty słuchu i problemów z równowagą.

Objawy zazwyczaj pojawiają się w późnym okresie dojrzewania lub na początku dwudziestych lat. Guzy mogą stać się nowotworowe.

Schwannomatosis

Schwannomatosis to rzadka forma neurofibromatozy, genetycznie różna od Nf1 i Nf2, występująca u mniej niż 1 na 40 000 osób.

Schwannoma, nowotwory w tkance wokół nerwu, mogą rozwijać się w dowolnym miejscu w ciele, z wyjątkiem nerwu przedsionkowo-ślimakowego. Nie obejmuje neurofibrom, które są powszechne w Nf1 i Nf2.

Guzy te mogą powodować silny ból, drętwienie, mrowienie oraz osłabienie palców rąk i nóg.

Przyczyny

Schemat ilustrujący przyczyny neurofibromatozy.

Neurofibromatoza wpływa na wszystkie komórki nerwowe grzebienia, w tym komórki Schwanna, melanocyty i fibroblasty z endonurium. Może także wpływać na kości, powodując silny ból.

Mutacja genu znanego jako Nf1 powoduje Nf1. Gen ten normalnie wytwarza białko, które kontroluje wzrost tkanki nerwowej.

U osób z tą chorobą gen wytwarza niepełne białko, które jest znacznie mniej skuteczne w regulacji wzrostu tkanki w układzie nerwowym, co prowadzi do powstawania nowotworów u osób z Nf1.

Ten gen znajduje się na chromosomie nr 17.

Nf2 wpływa na podobny gen na chromosomie nr 22.

Oba główne typy są przekazywane z rodzica na dziecko w około połowie wszystkich przypadków, a tylko jeden rodzic musi mieć wadliwy gen, aby dziecko mogło być zagrożone rozwojem neurofibromatozy.

W drugiej połowie przypadków geny te mogą ulegać sporadycznej mutacji w plemniku lub komórce jajowej. Przyczyny i czynniki ryzyka tych sporadycznych mutacji są wciąż niejasne.

W przypadku Nf2 mutacja może również wystąpić po poczęciu zarodka w tzw. mozaikowej formie Nf2, co jest łagodniejszą postacią choroby.

Diagnoza

Nf1 jest zazwyczaj diagnozowana w dzieciństwie. Diagnoza jest potwierdzana, gdy dana osoba ma co najmniej dwa z poniższych objawów:

  • historia rodziny z Nf1
  • glejak lub guz na nerwie wzrokowym, zazwyczaj bez objawów
  • zmiany w kości
  • co najmniej sześć plam «kawiarnia-au-lait» o średnicy ponad 5 milimetrów u dzieci lub 15 milimetrów u nastolatków i dorosłych
  • co najmniej dwa guzki Lischa lub małe brązowe plamki w tęczówce
  • piegi w pachach, pod biustem lub w okolicy pachwiny
  • dwa lub więcej neurofibrom lub jeden «plexiform»

Plexiforms dotyczą około 25 procent ludzi z Nf1. Są to neurofibromy, które rozprzestrzeniają się wokół dużych nerwów, powodując, że nerw staje się grubszy i zniekształcony. Czują się jak węzły lub sznury pod skórą. Mogą być duże, bolesne i szpecące. Plexiforms zwykle zaczynają tworzyć się w dzieciństwie.

Specjalna lampa jest używana do sprawdzania śladów na skórze. Inne narzędzia diagnostyczne obejmują skanowanie rentgenowskie, CT lub MRI, a także genetyczne testy krwi.

Diagnozowanie Nf2

Objawy Nf2 zazwyczaj pojawiają się w okresie dojrzewania lub wczesnej dorosłości, a najczęstszy wiek zachorowania to 18-24 lata.

Diagnoza Nf2 jest stawiana, gdy występuje:

  • nerwiak akustyczny w jednym uchu oraz dwa lub więcej typowych objawów, takich jak zaćma, guzy mózgu i historia w rodzinie
  • nerwiak akustyczny w obu uszach
  • nerwiak akustyczny oraz nowotwory mózgu lub rdzenia kręgowego wykryte za pomocą MRI lub TK
  • wadliwy gen zidentyfikowany w badaniu krwi

Osoby z Nf2 zostaną skierowane do neurologa. Testy słuchu i wzroku mogą być stosowane do oceny zaćmy oraz innych problemów ze wzrokiem i słuchem.

Komplikacje

Powikłania związane z neurofibromatozą różnią się w zależności od jej rodzaju.

Komplikacje Nf1

Problemy ze wzrokiem i słuchem mogą wystąpić, gdy guz lub nerwiak naciska na nerwy prowadzące do uszu lub oczu. W rezultacie dzieci mogą doświadczać trudności w nauce i problemów behawioralnych.

Około 50 procent dzieci z Nf1 doświadcza trudności w nauce, co może obejmować problemy z pamięcią krótkoterminową, świadomością przestrzenną i koordynacją.

Inne powikłania Nf1 obejmują:

  • padaczkę
  • duży obwód głowy
  • łagodne guzy skóry, które w niektórych przypadkach mogą stać się nowotworowe
  • skrzywienie kręgosłupa lub skoliozę
  • glejaki lub nowotwory na nerwach oka, czasami prowadzące do problemów ze wzrokiem
  • nadciśnienie
  • problemy z mową
  • niski wzrost
  • problemy szkieletowe

Może wystąpić wczesny lub późny rozwój seksualny oraz dojrzewanie płciowe.

Komplikacje Nf2

Osoby z Nf2 mogą rozwijać łagodne nowotwory skóry, podobne do tych, które występują w Nf1. Powinny być one monitorowane pod kątem wzrostu, zmian lub bólu.

Łagodne guzy mózgu mogą wywierać presję na różne części mózgu, co prowadzi do konwulsji, problemów ze wzrokiem oraz zaburzeń równowagi. Niektóre nowotwory mogą stać się złośliwe.

Guzy rdzenia kręgowego mogą rozwijać się na nerwach otaczających kręgosłup, prowadząc do drętwienia, mrowienia i bólu kończyn. Guzy w okolicy szyi mogą powodować problemy mięśniowe, takie jak trudności z uśmiechaniem się, mruganiem czy połykaniem.

Perspektywy

Wiele osób z Nf1 doświadcza jedynie łagodnych objawów i może prowadzić normalne, zdrowe życie. Komplikacje mogą skrócić długość życia, ale osoby z Nf1 często mogą oczekiwać, że będą żyły tak długo jak osoby bez tej choroby.

Jednak objawy będą wymagały regularnego monitorowania, aby zapobiec wystąpieniu powikłań.

Perspektywy dla osób z Nf2 są mniej pozytywne. Chociaż nowotwory są zazwyczaj łagodne, ich lokalizacja i liczba mogą wpływać na jakość życia oraz prowadzić do wczesnej śmiertelności. Średnia długość życia osób z Nf2 wynosi około 36 lat.

Nowe badania i aktualne dane (2024)

W 2024 roku badania nad neurofibromatozą przyniosły nowe, obiecujące wyniki. Ostatnie prace badawcze koncentrują się na genoterapii jako potencjalnej metodzie leczenia, która może przyczynić się do spowolnienia progresji choroby. Badania wykazały, że zastosowanie terapii genowej może zmniejszać rozmiar guzów w modelach zwierzęcych, co otwiera nowe możliwości dla pacjentów.

Dodatkowo, nowe badania wskazują, że regularne stosowanie terapii behawioralnych może znacząco poprawić jakość życia osób z Nf1. Pacjenci uczestniczący w programach wsparcia psychologicznego oraz edukacyjnego wykazują lepsze wyniki w zakresie uczenia się i adaptacji społecznej.

Statystyki dotyczące osób z Nf2 również zyskały na znaczeniu. Ocenia się, że w 2024 roku liczba osób z zdiagnozowaną Nf2 wzrosła o 15% w porównaniu do lat ubiegłych, co wskazuje na potrzebę zwiększonej świadomości społecznej oraz lepszej diagnostyki.

W kontekście leczenia operacyjnego, nowe techniki chirurgiczne oraz lepsze zrozumienie anatomii nerwu akustycznego przyczyniły się do zwiększenia skuteczności operacji oraz zmniejszenia ryzyka powikłań.

Podsumowując, neurofibromatoza pozostaje wyzwaniem, ale nowe badania i innowacyjne podejścia do leczenia oferują nadzieję na lepsze zarządzanie chorobą i poprawę jakości życia pacjentów.

PLMedBook