Zespół Wernickego-Korsakoffa: Objawy, Przyczyny i Leczenie

Zespół Wernickego-Korsakoffa (WKS) to poważne zaburzenie neurodegeneracyjne, które wynika z niedoboru tiaminy (witaminy B1). To schorzenie najczęściej związane jest z przewlekłym nadużywaniem alkoholu, ale może być również skutkiem poważnych problemów z układem pokarmowym, nowotworów czy niedożywienia.

Eksperci debatują, czy WKS to dwa odrębne, ale powiązane zaburzenia, czy też spektrum jednego stanu chorobowego. Wiele osób uważa, że encefalopatia Wernickego jest wczesnym stadium, które może prowadzić do przewlekłego zespołu Korsakoffa, nawet po podjęciu leczenia.

Encefalopatia Wernickego manifestuje się różnorodnymi zaburzeniami poznawczymi oraz neurologicznymi. Bez wczesnej diagnozy i interwencji może prowadzić do trwałego uszkodzenia mózgu, a w skrajnych przypadkach – do śmierci.

Objawy

Osoby z zespołem Wernickego-Korsakoffa zazwyczaj najpierw doświadczają objawów encefalopatii Wernickego, a następnie rozwijają zespół Korsakoffa. Poniżej przedstawiamy objawy każdego z tych stanów:

Encefalopatia Wernickego

Encefalopatia Wernickego (WE) to rodzaj uszkodzenia mózgu, które wywołuje trzy główne problemy:

  • zaburzenia wzroku
  • dezorientacja
  • trudności w chodzeniu

Zaburzenie to jest spowodowane niedoborem tiaminy, która jest niezbędna dla wszystkich komórek ciała. Ponieważ organizm nie potrafi jej samodzielnie wytwarzać, musi być dostarczana z pożywieniem. Szczególnie wysokie stężenia tiaminy znajdują się w sercu, mózgu, nerkach i wątrobie.

Niedobór tiaminy prowadzi do zakłócenia podstawowych procesów komórkowych, a komórki mózgowe są na to szczególnie wrażliwe. Objawy mogą obejmować:

  • dezorientację
  • zmiany w stanie psychicznym
  • niekontrolowane ruchy gałek ocznych
  • opadanie powiek
  • podwójne widzenie
  • trudności w utrzymaniu równowagi

Często osoby cierpiące na WE wydają się niedożywione, mają niską wagę ciała oraz mogą doświadczać niskiego ciśnienia krwi i obniżonej temperatury ciała. W wyniku dezorientacji i braku koordynacji (ataksja) osoby te mogą sprawiać wrażenie, jakby były pod wpływem alkoholu.

Objawy encefalopatii Wernickego mogą być trudne do zauważenia, ponieważ różnią się w zależności od dotkniętej części mózgu i mogą być maskowane przez działanie alkoholu. Nieleczona WE może doprowadzić do stanu śpiączkowego, a w ostateczności – śmierci.

Zespół Korsakoffa

Zespół Korsakoffa (KS) charakteryzuje się przede wszystkim utratą pamięci oraz trudnościami w codziennych czynnościach. Osoby cierpiące na KS często mają problem z nauką nowych informacji, mogą także niechcący uzupełniać luki w pamięci, co nazywa się konfabulacją.

Konfabulacja to tworzenie «fikcyjnych wspomnień», które nie są wynikiem świadomego oszustwa, lecz próbą mózgu do uzupełnienia braków w pamięci.

Osoby z KS mogą borykać się z problemami z pamięcią krótkotrwałą, co utrudnia im zapamiętywanie nowych informacji oraz przypominanie sobie niedawnych wydarzeń. Dodatkowo, mogą występować zmiany osobowości, takie jak apatia oraz brak niepokoju lub wręcz przeciwnie – nadmierna gadatliwość i powtarzalne zachowanie. Warto zauważyć, że KS może ulegać częściowej poprawie w miarę upływu czasu, jednak w około 25% przypadków stan ten jest trwały.

Jak już wspomniano, WE często występuje przed rozwojem KS. W miarę nasilania się objawów KS, objawy WE zazwyczaj ustępują. W przypadku skutecznego leczenia WE, ryzyko rozwoju KS znacznie maleje.

Przyczyny

Zespół Wernickego-Korsakoffa najczęściej występuje u osób uzależnionych od alkoholu, gdyż niedobór tiaminy jest częstą konsekwencją alkoholizmu.

Zaburzenie to może dotknąć także osoby, które mają problemy z wchłanianiem składników odżywczych, są niedożywione lub długo przebywają w stanie niedożywienia.

Nadużywanie alkoholu często wiąże się z ubogą dietą, a także z zaburzeniami wchłaniania składników odżywczych z przewodu pokarmowego. Tiamina jest niezbędna do przekształcania pokarmu w energię i jest magazynowana w wątrobie tylko na krótki czas, do 18 dni.

Osoby niepijące alkoholu, które mają problemy z wchłanianiem lub przyjmowaniem witaminy B1, także mogą być narażone na rozwój WKS. Dotyczy to m.in. osób:

  • po operacjach bariatrycznych, gdzie wielkość porcji ogranicza podaż składników odżywczych
  • poddawanych dializie nerek
  • doświadczających ciężkich i uporczywych wymiotów
  • z anoreksją lub innymi zaburzeniami odżywiania
  • stosujących surowe diety lub post
  • z HIV/AIDS
  • z przewlekłymi infekcjami
  • z nowotworami, które rozprzestrzeniły się w organizmie

Jak powszechny jest syndrom?

Dokładna częstość występowania WKS jest trudna do określenia. Badania autopsyjne ujawniły zmiany w mózgu odpowiadające objawom WKS u 0,4-2,8% ogólnej populacji w krajach zachodnich, w tym w Stanach Zjednoczonych.

Inne dane wskazują na występowanie WKS w 1-2% populacji ogólnej i 12-14% w grupie osób spożywających duże ilości alkoholu.

Leczenie

W przypadku podejrzenia zespołu Wernickego-Korsakoffa, konieczna jest hospitalizacja pacjenta w celu podania tiaminie dożylnie. W tym stadium leczenie doustne nie jest wystarczające. Hospitalizacja jest również niezbędna do monitorowania i leczenia innych objawów oraz powikłań.

Podawanie tiaminy jest najskuteczniejszym sposobem leczenia typowych objawów, takich jak problemy ze wzrokiem, ruchy oczu, trudności w koordynacji oraz dezorientacja.

Odzyskiwanie pamięci i procesów poznawczych to najtrudniejsze aspekty do poprawy, a ich przywrócenie zajmuje najwięcej czasu, jednak wczesne leczenie tiaminą może zapobiec dalszemu pogorszeniu stanu.

Leczenie dożylne trwa zazwyczaj do momentu, gdy poprawa stanie się widoczna. Chociaż szpitale mogą stosować różne metody leczenia niedoboru tiaminy, nie ma jednoznacznych dowodów na skuteczność jednego konkretnego schematu dawkowania.

Po ustabilizowaniu stanu, pacjent otrzymuje doustne dawki tiaminy jako regularny suplement. Aby zapobiec dalszemu rozwojowi syndromu, konieczne jest całkowite powstrzymanie się od alkoholu oraz stosowanie zrównoważonej diety. W przypadku, gdy zespół nie jest spowodowany przez alkohol, należy skupić się na rozwiązaniu podstawowego problemu zdrowotnego.

Badania sugerują, że około 25% pacjentów z zespołem Korsakoffa wraca do zdrowia, około połowa wykazuje częściową poprawę, a 25% pozostaje bez zmian.

Nieleczony zespół Wernickego-Korsakoffa jest śmiertelny. Przyczyny śmierci mogą obejmować śpiączkę, powikłania demencji, infekcje płuc, nieodwracalne uszkodzenia mózgu oraz rozległe zakażenia.

Zapobieganie

Aby zapobiec rozwojowi zespołu Wernickego-Korsakoffa, kluczowe jest zachowanie zrównoważonej, zdrowej diety oraz unikanie nadużywania alkoholu.

Po opuszczeniu szpitala wielu pacjentów wymaga wsparcia. Osoby z problemami nadużywania alkoholu często wracają do niestabilnych warunków życia, co zwiększa ryzyko nawrotu picia i dalszego niedożywienia.

Każdy, kto doświadcza objawów zaburzeń wchłaniania, powinien zasięgnąć porady medycznej, aby uniknąć niedoboru tiaminy.

Pokarmy bogate w tiaminę

Pokarmy bogate w tiaminę (witaminę B1) to między innymi:

  • ryż wzbogacony
  • groszek
  • soja
  • fasola lima
  • ekstrakt drożdżowy
  • niektóre nasiona, takie jak słonecznik, chia, dynia i squash
  • niektóre orzechy, jak macadamia, pistacje i orzechy brazylijskie
  • wieprzowina
  • drób
  • szparagi
  • pełnoziarniste produkty zbożowe
  • pomarańcze
  • szpinak
  • mleko

Inne rodzaje uszkodzeń mózgu związane z przewlekłym spożywaniem alkoholu obejmują degenerację móżdżku, uszkodzenia mózgu wywołane alkoholem, demencję alkoholową, udary mózgu oraz encefalopatię wątrobową.

Jeśli występują inne objawy nadużywania alkoholu, lekarz powinien rozważyć możliwość wystąpienia zespołu Wernickego-Korsakoffa.

Aktualne badania i odkrycia

W roku 2024 prowadzone są intensywne badania nad zespołem Wernickego-Korsakoffa, które skupiają się na nowoczesnych metodach diagnostycznych oraz leczeniu. Nowe metody obrazowania mózgu, takie jak rezonans magnetyczny o wysokiej rozdzielczości, pozwalają na dokładniejsze zidentyfikowanie zmian w strukturze mózgu związanych z tym zaburzeniem.

Ponadto, badania kliniczne wskazują na potencjalną skuteczność nowych terapii farmakologicznych, które mogą wspierać procesy neuroregeneracyjne u pacjentów z WKS. Statystyki sugerują, że wczesne wykrycie i interwencja mogą znacząco poprawić rokowania pacjentów, co podkreśla znaczenie edukacji w zakresie rozpoznawania objawów zespołu.

Ostatnie badania wskazują również na związek między dietą bogatą w antyoksydanty a poprawą stanu zdrowia osób z WKS, co sugeruje, że odpowiednie nawyki żywieniowe mogą stanowić istotny element profilaktyki i terapii tego schorzenia.

PLMedBook