Co to jest Clostridium difficile (C. difficile)?

, znany również jako, lub, jest bakterią, która infekuje ludzi i inne zwierzęta. Objawy mogą obejmować od biegunki do ciężkiego i potencjalnie śmiertelnego zapalenia okrężnicy.

Starsi pacjenci szpitali i osoby przebywające w zakładach opieki długoterminowej są najczęściej dotknięci, zwłaszcza po lub podczas stosowania antybiotyków.

infekcja staje się coraz powszechniejsza, a objawy stają się coraz cięższe i trudniejsze do wyleczenia. W Ameryce Północnej, Europie, Australii i wielu innych częściach świata zachoruje znaczna liczba zdrowych ludzi.

Infekcję zwykle leczy się antybiotykami. Rodzaj antybiotyku i przebieg czasowy terapii zależy od ciężkości choroby.

Szybkie fakty na temat

Oto kilka kluczowych punktów. Więcej szczegółów i dodatkowe informacje znajdują się w głównym artykule.

• infekcje stają się coraz powszechniejsze, zwłaszcza w placówkach służby zdrowia.
• Bakteria jest naturalnie obecna w jelitach niektórych ludzi.
• Większość przypadków dobrze reaguje na leczenie.
• Objawy mogą obejmować ból brzucha, krwawe stolce i biegunkę.

Co jest ?

jest naturalnie obecny w jelitach lub w przewodzie jelitowym. Najczęściej występuje u młodszych ludzi, a ich poziom spada wraz z wiekiem. Jest obecny w 66 procentach niemowląt i 3 procentach dorosłych.

Zdrowi ludzie zazwyczaj nie są pod wpływem. Jednak niektóre antybiotyki mogą zmieniać równowagę dobrych bakterii w jelitach, umożliwiając ich namnażanie. Wtedy może wywołać biegunkę i być może poważniejszą chorobę.

Większość przypadków infekcji występuje w środowisku opieki zdrowotnej ze względu na ich związek z antybiotykoterapią. Znaczna liczba hospitalizowanych pacjentów przyjmuje antybiotyki.

Starsi ludzie są bardziej podatni na infekcję, a także częściej doświadczają gorszych objawów. Na przykład w 2010 roku ponad 90 procent wszystkich zgonów miało miejsce u osób w wieku powyżej 65 lat.

Większość pacjentów z infekcją całkowicie powraca do zdrowia bez żadnych długoterminowych konsekwencji. Małe procentowe komplikacje związane z doświadczeniem, z których niektóre mogą być śmiertelne. Po leczeniu może wystąpić ponowna infekcja.

Według Centers for Disease Control and Prevention (CDC) w 2011 r. Zakażono pół miliona osób.

Poprawa diagnozy może być częściowo odpowiedzialna za widoczny wzrost, ale istnieje obawa, że ​​liczby rosną.

Objawy

W wyniku zakażenia mogą wystąpić następujące objawy przedmiotowe i podmiotowe:

• wodnista biegunka, która może być łagodna lub ciężka
• krwawe lub krwawe stolce
• podwyższona temperatura ciała
• łagodne skurcze brzucha i tkliwość

Objawy wymienione powyżej są na ogół spowodowane zapaleniem wyściółki jelita grubego lub zapaleniem okrężnicy. Chociaż rzadko, może również powodować:

• zapalenie otrzewnej lub infekcja wyściółki brzucha
• posocznica lub zatrucie krwi
• perforacja okrężnicy

Objawy i objawy w cięższych przypadkach mogą obejmować:

• odwodnienie
• podwyższona temperatura ciała
• utrata apetytu
• ostrzejsze skurcze brzucha i ból
• nudności
• ropa lub krew w kale (kał)
• wodnista biegunka, aby dana osoba mogła potrzebować łazienki 10 lub więcej razy dziennie
• utrata masy ciała

infekcja może być śmiertelna, ale zdarza się to rzadko. Ryzyko choroby zagrażającej życiu jest większe wśród starszych pacjentów i osób z istniejącymi poważnymi schorzeniami.

Większość objawów występuje u tych, którzy przyjmują leki antybiotyczne. Występowanie objawów nie jest niczym niezwykłym 10 tygodni po zaprzestaniu leczenia antybiotykami.

Czynniki ryzyka

Większość przypadków występuje w szpitalach lub innych środowiskach służby zdrowia, gdzie zarazki mogą się rozprzestrzeniać, a duża część osób przyjmuje antybiotyki. W szpitalu będzie również większa liczba osób z osłabionym układem odpornościowym.

Osoby o podwyższonym ryzyku zachorowania na infekcję to:

• ludzie, którzy używają antybiotyków przez długi czas
• osoby stosujące wiele antybiotyków lub antybiotyków o szerokim spektrum działania, ukierunkowane na szeroką gamę bakterii
• ludzie, którzy ostatnio stosowali antybiotyki lub ostatnio przebywali w szpitalu, zwłaszcza jeśli trwało to dłużej
• osoby w wieku 65 lat lub starsze
• ludzie, którzy mieszkają w ośrodku opieki długoterminowej lub domu opieki
• osoby z osłabionym układem odpornościowym
• ludzie, którzy przeszli operację brzuszną lub żołądkowo-jelitową
• osoby z chorobą okrężnicy
• tych, którzy mieli wcześniejszą infekcję

Przyczyny

jest beztlenowy, co oznacza, że ​​nie potrzebuje tlenu do życia i rozmnażania.

Można go znaleźć w glebie, wodzie i kale, a niektórzy ludzie naturalnie przenoszą bakterie do swoich jelit.

Najczęściej jednak występuje w środowiskach służby zdrowia, takich jak szpitale, domy opieki i długoterminowe zakłady opieki zdrowotnej, w których znacznie więcej osób nosi bakterie.

Bakteria może rozprzestrzeniać się od kału do żywności, a następnie do powierzchni i innych obiektów. Rozprzestrzenianie jest większe, jeśli ludzie nie myją rąk regularnie i prawidłowo. Bakteria produkuje zarodniki, które są odporne na trudne warunki i przetrwają miesiące.

Nasze jelita mają miliony różnych rodzajów bakterii, z których wiele chroni przed infekcjami.

Jeśli dana osoba stosuje antybiotyki do leczenia infekcji, niektóre z pomocnych bakterii mogą zostać zniszczone, co daje szansę na uzyskanie oparcia i szybszą reprodukcję.

Antybiotyki powiązane z infekcjami obejmują fluorochinolony, cefalosporyny, klindamycynę i penicyliny. Jednak każdy antybiotyk może zwiększać ryzyko.

Jak tylko bakterie uzyskają przyczółek w ciele człowieka, wytwarzają toksyny niszczące komórki i wytwarzające obszary komórek zapalnych i rozkładające szczątki komórkowe wewnątrz okrężnicy.

Osoby, które występują naturalnie w jelitach, zwykle nie mogą przenosić zakażenia na inne osoby, chyba że bakterie zaczną wytwarzać toksyny.

Diagnoza

Jeśli podejrzewa się infekcję, można zamówić jeden lub więcej z następujących testów:

• Badanie stolca: To określi, czy obecne są toksyny produkowane przez.
• Elastyczna sigmoidoskopia: Elastyczna rurka z małą kamerą na końcu wkładana jest do dolnej części okrężnicy w poszukiwaniu objawów infekcji.
• Skanowanie obrazowe: Jeśli lekarz podejrzewa, że ​​istnieje ryzyko komplikacji, może zlecić badanie TK.

Leczenie

Jeśli dana osoba przyjmuje antybiotyk w momencie pojawienia się objawów, lekarz rozważy zaprzestanie stosowania tego antybiotyku i przepisanie nowego antybiotyku.

Mogą rozważyć inne terapie w celu leczenia infekcji.

• Antybiotyki: Standardowe leczenie infekcji to antybiotyk. Jeśli objawy są łagodne, lekarz może przepisać metronidazol (Flagyl). W przypadku nasilonych objawów można zastosować wankomycynę (Vancocin).
• Probiotyki: Niektóre typy bakterii i drożdży pomagają przywrócić zdrową równowagę w jelicie. , naturalne drożdże, jak wykazano, zmniejszają nawroty infekcji, gdy są stosowane razem z antybiotykami.
• Chirurgia: Jeśli objawy są ciężkie lub w przypadku niewydolności narządu lub perforacji wyściółki ściany brzucha, może być konieczne chirurgiczne usunięcie chorej części okrężnicy.
• Przeszczepianie kału: przeszczepy kału są obecnie stosowane w nawracających przypadkach infekcji. Bakterie z okrężnicy zdrowej osoby są przenoszone do jelita grubego osoby.

W 2012 roku naukowcy z Wielkiej Brytanii zostali zmieceni na myszy, dając im koktajl sześciu naturalnie występujących bakterii.

Leczenie nawrotów infekcji

Infekcja mogła mieć miejsce, ponieważ leczenie nie całkowicie wyeliminowało pierwszą infekcję lub ponieważ inny szczep bakterii zaczął się rozwijać.

Leczenie może obejmować:

• antybiotyki
• probiotyki, na przykład, rodzaj drożdży, do stosowania z antybiotykiem
• przeszczep stolca

Około 25 procent pacjentów doświadcza nawrotu, nawet po skutecznym leczeniu pierwszego zakażenia.

Zapobieganie

bakterie mogą się łatwo rozprzestrzeniać, ale szpitale i inne zakłady opieki zdrowotnej mogą zmniejszyć ryzyko, przestrzegając ścisłych wytycznych dotyczących kontroli zakażeń.

Odwiedzający placówki medyczne powinni:

• unikać siedzenia na łóżkach
• postępuj zgodnie z wytycznymi dotyczącymi mycia rąk
• stosować się do wszystkich wskazówek dotyczących odwiedzin

Przed wejściem do pokoju pacjenta i po opuszczeniu go, ludzie powinni dokładnie myć ręce środkiem dezynfekującym do rąk lub mydłem i wodą, i myć je ponownie po opuszczeniu szpitala. Ważne jest, aby myć ręce wodą z mydłem przed i po przygotowaniu jedzenia, a przed jedzeniem lub piciem.