Menorrhagia to termin określający ciężkie i przedłużone miesiączki, które znacząco zakłócają codzienne życie kobiet. To jedna z najczęstszych dolegliwości ginekologicznych, dotykająca corocznie ponad 10 milionów kobiet w Stanach Zjednoczonych.
Średnia utrata krwi podczas menstruacji wynosi od 30 do 40 mililitrów, co odpowiada około 2 do 3 łyżkom stołowym w ciągu 4 do 5 dni. Oficjalnie, krwotok miesiączkowy definiuje się jako utrata ponad 80 mililitrów krwi w jednym cyklu, co jest już dwukrotnością normalnej ilości.
Kiedy kobieta zgłasza się do lekarza, zazwyczaj objawy krwawienia mają znaczny wpływ na jej codzienne życie. Alternatywnie, menorrhagia można zdefiniować jako «utrata menstruacyjna, która przekracza to, co kobieta czuje, że może rozsądnie zarządzać».
Ten typ przepływu trwa dłużej niż 7 dni i wymaga od kobiety zmiany podpaski lub tamponu co 2 godziny lub częściej. Może również obejmować skrzepy krwi większe niż ćwierć oraz prowadzić do anemii z powodu znacznej utraty krwi.
U połowy kobiet, u których zdiagnozowano menorrhagię, nie udaje się ustalić przyczyny. Niemniej jednak, może to być oznaką poważnych problemów zdrowotnych.
Co to jest menorrhagia
Menorrhagia to złożony problem, który może mieć różne przyczyny. Warto przyjrzeć się bliżej, co dokładnie prowadzi do takich objawów.
Przyczyny
Obrzęk miesiączkowy może wystąpić, gdy cykl menstruacyjny nie wytwarza jajeczka, co skutkuje brakiem równowagi hormonalnej. Cykle menstruacyjne bez owulacji, znane jako anowulacja, najczęściej występują u kobiet, które:
- Niedawno rozpoczęły miesiączkowanie
- Zbliżają się do menopauzy
Inne możliwe przyczyny krwawienia miesiączkowego to:
- Zaburzenia hormonalne: Zmiany w normalnych fluktuacjach progesteronu i estrogenu mogą doprowadzić do nadmiernego wzrostu endometrium, które następnie zostaje wydalone podczas krwawienia.
- Dysfunkcja jajników: Jeśli jajnik nie uwalnia jajeczka, progesteron nie jest produkowany, co prowadzi do hormonalnej nierównowagi.
- Mięśniaki macicy: To guzy łagodne, które mogą wpływać na krwawienie.
- Polipy macicy: Te łagodne wzrosty mogą prowadzić do zwiększonej produkcji hormonów.
- Adenomioza: Gruczoły z endometrium osadzają się w mięśniu macicy, co może wywoływać bóle i krwawienia.
- Niehormonalne urządzenia wewnątrzmaciczne (IUD): Ten typ antykoncepcji może prowadzić do cięższego krwawienia.
- Zapalenie narządów miednicy mniejszej (PID): To zakażenie narządów rozrodczych, które może prowadzić do poważnych komplikacji.
- Powikłania związane z ciążą: Takie jak poronienie czy ciąża pozamaciczna.
- Nowotwory: Rak macicy, szyjki macicy i jajnika mogą wpływać na układ rozrodczy.
- Dziedziczne zaburzenia krzepnięcia: Takie jak choroba Von Willebranda.
- Leki: Niektóre leki przeciwzapalne i przeciwzakrzepowe mogą prowadzić do ciężkiego krwawienia.
Inne schorzenia, które mogą wywoływać krwawienie miesiączkowe, obejmują zaburzenia tarczycy, endometriozę oraz choroby wątroby lub nerek.
Objawy
Objawy krwotoku miesiączkowego mogą obejmować:
- Ciężkie krwawienie z pochwy, powodujące przesiąkanie jednej lub więcej podpasek lub tamponów co godzinę przez kilka godzin
- Ciężkie krwawienie wymagające podwójnego zabezpieczenia sanitarnego
- Konieczność zmiany padów lub tamponów w nocy
- Miesiączka trwająca dłużej niż tydzień
- Przejście skrzepów krwi o wielkości ćwierć lub większej
- Trudności w wykonywaniu codziennych czynności z powodu krwawienia
- Objawy niedokrwistości, takie jak zmęczenie i duszność
- Stały ból w dolnej części brzucha i miednicy
Jeśli krwawienie znacząco wpływa na jakość życia, należy skonsultować się z lekarzem.
Leczenie
Leczenie menorrhagi zależy od indywidualnych okoliczności każdej pacjentki.
Opcje leczenia farmakologicznego obejmują:
- Suplementy żelaza w celu leczenia anemii
- Kwas traneksamowy (Lysteda) stosowany podczas krwawienia w celu zmniejszenia utraty krwi
- Doustne środki antykoncepcyjne, które regulują cykl menstruacyjny i zmniejszają czas oraz ilość krwawienia
- Doustny progesteron w celu leczenia zaburzeń hormonalnych i zmniejszenia krwawienia
- Hormonalna wkładka wewnątrzmaciczna, która rozrzedza podszewkę macicy, zmniejszając krwawienie i skurcze
U kobiet z zaburzeniami krzepnięcia krwi, takimi jak choroba Von Willebranda, stosuje się preparat Desmopressin, który może zwiększyć stężenie białek krzepnięcia.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), jak ibuprofen, mogą być stosowane w leczeniu bolesnego miesiączkowania oraz w celu zmniejszenia utraty krwi, choć mogą zwiększać ryzyko krwawienia.
Interwencje chirurgiczne
Istnieje wiele procedur chirurgicznych, które mogą pomóc w leczeniu lub łagodzeniu objawów menorrhagi.
- Dylatacja i łyżeczkowanie (D & C) to zabieg chirurgiczny służący do usunięcia wyściółki macicy.
- Embolizacja tętnicy macicznej to procedura, która blokuje tętnice zasilające mięśniaki macicy.
- Histeroskopia umożliwia ocenę podszewki macicy i usunięcie mięśniaków oraz polipów.
- Skoncentrowana ultradźwiękowa ablacja wykorzystuje ultradźwięki do niszczenia tkanki mięśniowej.
- Miomektomia to zabieg usunięcia mięśniaków macicy.
- Ablacja endometrium niszczy podszewkę macicy, co może przynieść ulgę w objawach.
- Wycięcie endometrium polega na usunięciu wyściółki macicy za pomocą elektrochirurgicznej pętli drucianej.
- Histerektomia polega na usunięciu macicy, szyjki macicy, a czasami także jajników.
Wybór metody leczenia będzie zależał od przyczyny i ciężkości stanu, wieku oraz ogólnego zdrowia pacjentki, a także jej osobistych preferencji.
Diagnoza
Lekarz z pewnością zapyta pacjentkę o objawy i przeprowadzi badanie fizykalne.
Testy, które mogą być pomocne w ocenie menorrhagi, obejmują:
- Badania krwi w celu oceny niedokrwistości, chorób tarczycy i zaburzeń krzepnięcia
- Wymaz cytologiczny do oceny infekcji szyjki macicy i ewentualnych zmian nowotworowych
- Biopsja endometrium, która pozwala na ocenę wyściółki macicy pod kątem nieprawidłowości komórkowych
- USG narządów miednicy w celu oceny macicy i jajników
- Sonohysterogram, czyli wprowadzenie płynu do macicy w celu oceny jej struktury
- Histeroskopia, w której lekarz ocenia wnętrze macicy za pomocą kamery
- Dylatacja i łyżeczkowanie, które mogą być zarówno diagnostyczne, jak i terapeutyczne
Prowadzenie dziennika długości i intensywności miesiączki może być bardzo pomocne w diagnozie.
Inne rodzaje nieprawidłowego krwawienia obejmują:
- Polymenorrhea: Zbyt częsta miesiączka
- Oligomenorrhea: Zbyt lekka lub rzadko występująca miesiączka
- Metrorrhagia: Nieregularne krwawienie, które występuje pomiędzy cyklami
- Krwawienie pomenopauzalne: Pojawiające się ponad rok po ostatniej miesiączce
Każda osoba zaniepokojona ciężkim krwawieniem lub innymi rodzajami nieprawidłowego krwawienia powinna z pewnością skonsultować się z lekarzem, aby uzyskać odpowiednią pomoc i wsparcie.
Nowoczesne badania i podejście do menorrhagi
W 2024 roku, nowe badania wskazują na znaczenie holistycznego podejścia do menorrhagi. Wiele kobiet zgłasza pozytywne rezultaty dzięki zastosowaniu kombinacji terapii hormonalnych oraz wsparcia psychologicznego. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie diety i stylu życia. Badania pokazują, że zwiększenie spożycia pokarmów bogatych w żelazo oraz witaminy z grupy B może wspierać zdrowie kobiet z menorrhagią.
Dodatkowo, terapia poznawczo-behawioralna zaczyna być uznawana za skuteczną metodę w zarządzaniu objawami emocjonalnymi związanymi z menorrhagią. Kobiety, które przeszły taką terapię, zgłaszają mniejsze poczucie lęku i depresji.
Ostatnie badania pokazują, że zastosowanie technologii telemedycznych umożliwia kobietom szybki dostęp do specjalistów oraz indywidualne podejście do leczenia. Takie innowacje mogą znacząco wpłynąć na jakość życia kobiet cierpiących na menorrhagię, oferując im większą elastyczność i wsparcie.
