Esotropia to stan, w którym jedno lub oba oczy zwracają się do wewnątrz. Termin pochodzi od greckiego, gdzie „eso-” oznacza „do wewnątrz”, a „trop” oznacza „zwrot”.
Według College of Optometrists in Vision Development około 1 do 2 procent wszystkich osób w Stanach Zjednoczonych ma esotropię.
Esotropia może przybierać różne formy, z niektórymi rodzajami rozwijającymi się w niemowlęctwie, a inne w wieku dorosłym.
Szybkie fakty dotyczące esotropii:
- Osoby z esotropią często wyglądają, jakby miały przekrwione oczy.
- Stan ten błędnie nazywany jest czasem leniwym okiem.
- Nieleczona esotropia może powodować powikłania u dzieci i dorosłych.
- Esotropia to rodzaj niewspółosiowości oczu, zwany zezem.
Jakie są typy?
Według American Association for Pediatric Ophthalmology and Strabismus (AAPOS), esotropię można sklasyfikować według jej częstotliwości, wieku osoby, kiedy się rozwija i czy jest ona związana z ogniskiem wzroku, czy też nie.
Różne klasyfikacje obejmują:
Infantylny
Infantylna postać stanu rozpoczyna się w pierwszym roku życia. Niemowlęta z tym schorzeniem nie są w stanie używać obu oczu razem.
Jeśli jedno z oczu częściej skręca do wewnątrz, dziecko jest bardziej narażone na niedowidzenie, zwane również leniwym okiem.
Infantylne esotropie zwykle leczy się chirurgicznie, okularami lub czasami zastrzykami z botoksu. Korygowanie esotropii przed ukończeniem 2. roku życia jest często bardzo udane, a tylko kilkoro dzieci doświadcza problemów wizualnych w miarę dorastania.
Inne problemy z oczami związane z infekcją esotropii dziecięcej obejmują dryfujące w górę oczy, dalekowzroczność i oczopląs, który jest szarpanym ruchem oczu.
Nabyty
Jeśli esotropia rozwija się w późniejszym życiu, jest znana jako nabyta esotropia. Może to wynikać ze stanów medycznych, takich jak cukrzyca lub inne problemy ze wzrokiem, takie jak nieleczona dalekowzroczność.
Podwójne widzenie jest jedną z głównych skarg osób z tą chorobą. Może utrudniać codzienne zadania.
Osoby z nabytą esotropią często mogą z powodzeniem leczyć tę chorobę za pomocą okularów i terapii wzroku, chociaż niektóre zabiegi mogą być konieczne.
Zakwaterowawczy
Jedną z najczęstszych form zeza (przekrwienie oka), akomodacyjną akomodację charakteryzuje przekrwienie oczu, które pojawia się, gdy oczy starają się skupić, aby wyraźnie widzieć obiekty.
Ta próba ogniskowania jest znana jako „zakwaterowanie”. Ludzie z esotropią akomodacyjną – znaną również jako esotropia refrakcyjna – zwykle mają dalekowzroczność.
Ludzie mogą kontrolować esotropię akomodacyjną nosząc okulary korekcyjne lub soczewki kontaktowe. Jeśli to się nie powiedzie, mogą wymagać operacji.
Stała versus przerywana esotropia
Oprócz wyżej wymienionych typów esotropia może być sklasyfikowana jako stała lub przerywana.
Stała esotropia jest obecna przez cały czas, a przerywana esotropia pojawia się i znika.
Na przykład przerywana esotropia może być zauważalna tylko wtedy, gdy dana osoba:
- zmęczony
- chory
- patrząc tylko na obiekty, które są blisko
- patrząc tylko na obiekty, które są daleko
Objawy
Objawy esotropii obejmują:
- wewnętrzne obracanie oczu
- przekroczenie oczu
- leniwe oko
Ludzie z esotropią mogą zauważyć, że nie mogą skupić oczu na tym samym miejscu w tym samym czasie i mogą widzieć obiekty tylko jednym okiem.
Komplikacje
Niemowlęta i małe dzieci mogą doświadczać:
- utrata widzenia 3D
- problemy z percepcją głębi
- niedowidzenie (utrata wzroku w krzyżu)
Jednakże, jeśli wrodzona esotropia jest leczona w okresie niemowlęcym, takie powikłania są rzadziej doświadczane długoterminowo.
Starsze dzieci i dorośli, którzy nabywają esotropię, mogą rozwinąć:
- diplopia (podwójne widzenie)
- zmniejszona wizja obuoczna (zdolność oczu do wspólnej pracy)
- problemy z percepcją głębi
Przyczyny
Istnieje kilka form zeza, z których najczęściej występuje esotropia.
Niektórzy ludzie rodzą się z esotropią, podczas gdy inni rozwijają ją w późniejszym życiu. Istnieje dziedziczny składnik zeza, a jego stan występuje w rodzinach.
Jednak nie wszyscy członkowie rodziny będą rozwijać zeza, a ci, którzy są dotknięci, niekoniecznie doświadczą tych samych form.
Czynniki ryzyka
Niektóre czynniki zwiększają ryzyko wystąpienia esotropii, w tym:
- rodzinna historia zeza
- z innym zaburzeniem oka, takim jak zaćma lub jaskra
- niektóre zaburzenia medyczne, takie jak cukrzyca i nadczynność tarczycy
- stany neurologiczne, w tym nadmiar płynu w mózgu
- przedwczesne porody
- uderzenie
Nie ma znanych czynników ryzyka dla esotropii dziecięcej.
Diagnoza
Osoby z objawami esotropii zwykle są badane przez okulistę, okulistę lub optyka, który przed przystąpieniem do badania wzroku przeprowadzi pełny wywiad medyczny i rodzinny.
Zastosowane badania będą testować:
- przejrzystość widzenia w każdym oku
- jasność widzenia w obu oczach razem
- jak dobrze oko załamuje światło
- stopień dalekowzroczności
- funkcja siatkówki
Leczenie i zarządzanie
Leczenie esotropii zależy od ciężkości stanu i długości czasu, w jakim był obecny.
Inne czynniki wpływające na plan leczenia to to, czy niewydolność jest obecna w jednym lub obu oczach i czy esotropia jest akomodacyjna, czy też nie.
Leczenie zawsze ma na celu:
- wyrównanie oka
- korygowanie podwójnego widzenia
- zmniejszenie problemów z widzeniem obu oczu
- poprawianie leniwego oka
Opcje leczenia obejmują:
- Okulary lub soczewki kontaktowe: często jest to pierwsza linia leczenia. Okulary korekcyjne mogą skorygować niewydolność wzroku lub dalekowzroczność.Jeśli oczy osoby nadal krzyżują się podczas noszenia okularów, mogą wymagać soczewki dwuogniskowej.
- Terapia wzroku: ćwiczenia oczu mogą pomóc wzmocnić funkcję oka i mięśnie wokół oka, aby poprawić widzenie. Jedna z form terapii wzroku polega na noszeniu łaty na niewidocznym oku, aby poprawić funkcję przekrwionego oka.
- Zastrzyki z botoksu: Botox można wstrzykiwać w celu wyrównania wzroku niektórych osób z łagodną esotropią.
- Chirurgia: Niektóre osoby mogą wymagać leczenia chirurgicznego, aby zmienić długość mięśni wokół oczu, chociaż nie zawsze całkowicie eliminuje to potrzebę noszenia okularów lub soczewek kontaktowych.
Chirurgię przeprowadza się głównie u niemowląt z esotropią, ale niektórzy dorośli mogą również poddać się zabiegowi chirurgicznemu.
Esotropia może ustępować bez jakiejkolwiek interwencji u niemowląt w wieku poniżej 5 miesięcy, zwłaszcza jeśli objawy są łagodne, a niewydolność oka jest przerywana.
Na wynos
Esotropia dotyka zaledwie 1-2% populacji, ale jest to najczęstsza forma niewspółosiowości oczu. Choroba może być nabyta lub obecna od urodzenia.
Perspektywy esotropii zależą od jej nasilenia i rodzaju. Czasami niemowlęca esotropia ustąpi spontanicznie w pierwszych kilku miesiącach życia dziecka, podczas gdy innym razem będzie wymagać leczenia, takiego jak okulary czy zabieg chirurgiczny.
Wiele dzieci, które otrzymują leczenie w młodym wieku, nie doświadcza problemów ze wzrokiem, gdy dorastają.
Esotropię, która rozwija się w późniejszym dzieciństwie lub w wieku dorosłym, można zwykle leczyć za pomocą okularów lub soczewek kontaktowych, a także leczyć wszelkie dolegliwości, które mogą przyczyniać się do wystąpienia objawów.
