Przednia dyskonezja i fuzja szyjna stanowią operację mającą na celu zmniejszenie lub wyeliminowanie przewlekłego bólu szyi i pleców z powodu problemów z dyskami. Warto podkreślić, że ACDF jest jednym z najczęściej wykonywanych zabiegów w ortopedii oraz neurochirurgii i może znacząco poprawić jakość życia pacjentów.
Przednia dysektomia i fuzja szyjna (ACDF) jest zabiegiem usuwającym zwyrodnieniowy dysk z szyi. Po usunięciu uszkodzonego dysku chirurg spaja razem kości, co pozwala na stabilizację kręgosłupa szyjnego.
Operacja jest wcześniejsza, ponieważ chirurg uzyskuje dostęp do dysku przez przednią część szyi, a nie przez plecy, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia mięśni i nerwów.
Szybkie fakty dotyczące dyskonektomii przedniej szyjki macicy:
- Podczas zabiegu chirurg operuje na kręgosłupie szyjnym oraz otaczających go tkankach.
- Osoby z uszkodzonymi dyskami mogą odczuwać ból, sztywność i trudności w poruszaniu się, co może znacząco wpłynąć na jakość życia.
- Aby uzyskać dostęp do kręgosłupa, chirurg nacina małe nacięcie w przedniej części szyi, w gardle, co pozwala na minimalizację blizn.
- ACDF daje nadzieję ludziom, którzy żyją z przewlekłym bólem, drętwieniem lub małą mobilnością, przywracając im komfort codziennego funkcjonowania.
Czym jest operacja ACDF?
Między każdą kością kręgosłupa znajduje się poduszka zwana dyskiem kręgowym. Tarcze te zapobiegają ścieraniu się kości i działają jak amortyzatory podczas upadków, ćwiczeń i codziennych czynności.
Czasami dyski te ulegają uszkodzeniu, co prowadzi do bólu, który może wahać się od umiarkowanego do intensywnego. Procedura ACDF może być przeprowadzona na dowolnej z dysków pomiędzy siedmioma kośćmi szyjki macicy.
Chirurg łatwiej może dotrzeć do kręgosłupa przez gardło, co zmniejsza ryzyko uszkodzenia mięśni szyi i kręgosłupa. W tym procesie chirurg przesuwa tkankę w szyi i gardle, aby uzyskać dostęp do kręgosłupa i usunąć uszkodzone dyski.
Aby zapewnić wyrównanie kręgosłupa i zapobiec ocieraniu się kości kręgosłupa, operacja zazwyczaj obejmuje fuzję co najmniej dwóch kości. W tym momencie chirurg zastępuje dysk, co jest kluczowym elementem procedury.
Istnieje kilka opcji wymiany dysku:
- Przeszczep kości: Przeszczep kości jest procedurą, w której chirurg przywiązuje kość do okolicy, aby zastąpić uszkodzony dysk. Kość może pochodzić z innego miejsca w ciele pacjenta lub z banku kostnego.
- Substytuty kości przeszczepu: W tym podejściu wykorzystuje się ludzkie materiały, które zawierają wióry z kości pacjenta, co sprzyja naturalnemu procesowi gojenia.
- Artroplastyka: Chirurg zamienia dysk na sztuczny dysk, co może przyczynić się do lepszego przywrócenia funkcji kręgosłupa.
Po założeniu krążka zastępczego chirurg używa tytanowej płytki i śrub do zamocowania kości. Kiedy operacja obejmuje przeszczep kości, kości ostatecznie będą rosły razem, co zapewnia stabilność. Do tego momentu płyta i śruby zapewniają odpowiednią stabilizację.
Aparat rentgenowski pomaga chirurgowi upewnić się, że zamiennik znajduje się we właściwym miejscu. Po zabiegu chirurg przenosi tkankę szyi i gardła z powrotem do pierwotnego miejsca i uszczelnia ranę szwami, co jest kluczowe dla prawidłowego gojenia.
Używa
Dyski kręgosłupa zwykle pozwalają na wygodny ruch. Ale wiek, urazy i niektóre choroby zwyrodnieniowe, takie jak zapalenie stawów, mogą spowodować uszkodzenie dysków.
Dyski mogą się rozrzedzać, wysychać lub puchnąć, co prowadzi do niewystarczającej amortyzacji. Gdy dyski ulegną uszkodzeniu, nazywa się to zwyrodnieniem. Dyski mogą również puchnąć lub pękać, co nazywa się przepukliną, a to prowadzi do dodatkowych komplikacji.
Czasami ból wywołuje sztywność i bolesność mięśni. Może również promieniować do innych obszarów ciała, powodując bóle głowy, pleców i barków. To zjawisko może znacznie obniżyć jakość życia pacjentów.
Alternatywy dla chirurgii
Nie każdy z uszkodzonymi dyskami odczuwa ból. Większość osób z uszkodzonymi dyskami nie potrzebuje operacji. Inne metody leczenia mogą pomóc w tym:
- terapia ruchowa
- fizykoterapia
- leki
- zastrzyki
Kiedy te metody leczenia zawodzą, a ból u danej osoby może zakłócić codzienne życie, lekarz oceni, czy ACDF może przynieść ulgę. Ludzie są dobrymi kandydatami do operacji, jeśli:
- mają objawy uszkodzenia tarczy podczas skanowania obrazowego, co potwierdza diagnozę
- odczuwają ból, osłabienie lub mrowienie w ręce lub ramieniu, co wskazuje na ucisk nerwów
- mają ból szyi spowodowany zaciśniętymi nerwami rdzeniowymi, co może prowadzić do poważniejszych komplikacji
- próbowali innych metod leczenia, ale nie zauważyli poprawy
Czego oczekiwać
ACDF jest zwykle procedurą ambulatoryjną, co oznacza, że osoba powraca do domu tego samego dnia, co operacja. Operacja odbywa się w znieczuleniu ogólnym, więc pacjent będzie spał przez czas zabiegu.
Po operacji większość osób odczuje ból, który prawdopodobnie będzie można kontrolować za pomocą leków przeciwbólowych. Odzyskiwanie trwa kilka tygodni, a niektóre osoby mogą potrzebować założyć kołnierz, aby ustabilizować szyję, co jest ważne dla procesu gojenia.
Większość osób spotka się z chirurgiem od 4 do 6 tygodni po zabiegu w celu oceny postępów oraz powinny unikać forsownych ćwiczeń do czasu uzyskania zgody od chirurga.
Komplikacje
Podobnie jak w wielu innych operacjach, podstawowe ryzyko operacji ACDF pochodzi z znieczulenia, a nie samej operacji. Niektórzy pacjenci mogą mieć problemy z oddychaniem ze względu na połączenie znieczulenia i ich pozycji podczas zabiegu.
Częstość występowania tego powikłania wynosi od mniej niż 1 na 100 do więcej niż 1 na 10. Bardzo rzadko problemy układu oddechowego spowodowane znieczuleniem mogą być śmiertelne, dlatego ważne jest, aby pacjenci byli świadomi tych ryzyk.
Inne potencjalne powikłania to:
- długotrwały ból w miejscu przeszczepu kostnego, co może wymagać dalszych interwencji
- infekcja nacięcia wykonanego w celu uzyskania dostępu do kości lub dowolnej tkanki dotkniętej operacją, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych
- infekcja kręgów, co jest poważnym powikłaniem
- nadmierne krwawienie, które może być niebezpieczne
Dwa niezwykle rzadkie powikłania mogą być śmiertelne, jeśli nie zostaną szybko i skutecznie leczone:
- wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego (CSF), który zatrzymuje rdzeń kręgowy, co może prowadzić do poważnych komplikacji neurologicznych
- infekcja mózgu, która wymaga natychmiastowej interwencji medycznej
ACDF nie zawsze działa, aby zmniejszyć ból lub przywrócić pełną mobilność. Niektóre osoby mogą potrzebować dodatkowych zabiegów chirurgicznych lub innych procedur, dlatego ważne jest, aby pacjenci omówili z lekarzami, jak prawdopodobne jest, że procedura przyniesie oczekiwane rezultaty.
Rehabilitacja i odzysk
Większość osób może jeździć ponownie od 1 do 2 tygodni po operacji. Większość ludzi potrzebuje od 4 do 6 tygodni, aby ukończyć początkowy proces leczenia, ale czas ten zależy od wieku, stanu zdrowia i innych czynników.
Po obserwacji z chirurgiem, ludzie zazwyczaj rozpoczynają terapię fizykalną. Ma to na celu zmniejszenie bólu i przywrócenie mobilności w tym obszarze. Niektóre osoby mogą w pełni wyzdrowieć, odzyskując pełny zakres ruchu z niewielkim bólem lub bez bólu, podczas gdy inne mogą borykać się z chroniczną sztywnością.
Aktywny tryb życia, który obejmuje dużo ćwiczeń, może pomóc w wyzdrowieniu. Jednak przed rozpoczęciem ćwiczeń ludzie powinni uzyskać pozwolenie od chirurga, aby uniknąć ewentualnych kontuzji. Niektóre osoby mogą wymagać uciążliwej aktywności fizycznej, aby zapobiec zranieniom szyi, co jest kluczowe dla długoterminowego sukcesu rehabilitacji.
Na wynos
Podobnie jak w przypadku wszystkich operacji, ACDF niesie ze sobą pewne ryzyko. Jednak dla większości ludzi proces ten jest względnie nieskomplikowany i umożliwia powrót do normalnego życia. Pacjenci powinni dokładnie rozważyć korzyści płynące z operacji w stosunku do ryzyka i przed podjęciem decyzji o zabiegu warto zasięgnąć drugiej opinii, aby upewnić się, że podjęli właściwą decyzję.
