Drodzy użytkownicy! Wszystkie materiały dostępne na stronie zostały przetłumaczone z innych języków. Chcemy przeprosić za jakość tekstów, mamy jednak nadzieję, że będą one przydatne. Pozdrawiamy, Administracja. E-mail: admin@plmedbook.com

Wykryto gen predyspozycji białaczki

Naukowcy odkryli defekt genu, który predysponuje ludzi do ostrej białaczki szpikowej i mielodysplazji i liczą, że ich odnalezienie doprowadzi do testu genetycznego, który daje ludziom z rodzinną historią białaczki szansę na odkrycie, czy noszą wadliwy gen zanim pojawią się objawy. Możesz przeczytać artykuł naukowy na temat tego, w jaki sposób dr Marshall S. Horwitz, profesor patologii na University of Washington (UW) w Stanach Zjednoczonych i współpracownicy, dokonali ich odkrycia w Internecie w dniu 4 września w NatureGenetics.

Horwitz wraz z kolegami to międzynarodowy zespół naukowców, którzy mogli przeprowadzić badania z pomocą offamilies z Australii, Kanady i Stanów Zjednoczonych.

Odkryli mutacje w genie zwanym GATA2, który między innymi kontroluje proces, który zmienia komórki tworzące prymitywne krwinki w krwinki białe.

Podróż odkrywcza rozpoczęła się po tym, jak uczestnik badania, pacjent z centralnego Waszyngtonu, został skutecznie leczony z powodu choroby w 1992 r. Po przeszczepieniu szpiku kostnego w UW Medical Center. Historia rodziny pacjenta wykazała, że ​​kilku członków miało zespół mielodysplastyczny, białaczkę szpikową i nieuleczalne infekcje prątkami, i skłoniło Horwitza do poszukiwania genetycznego wyjaśnienia.

Zespół mielodysplastyczny (MDS) to miejsce, w którym organizm ma problemy z wytwarzaniem pewnych rodzajów krwinek. Zaczyna się od spadku ilości i jakości komórek krwiotwórczych w szpiku kostnym, miejscu narodzin komórek krwi. Pacjenci często mają ciężką migotanie i wymagają częstych transfuzji krwi.

Ostatecznie szpik kostny ulega uszkodzeniu, a liczba krwinek się pogarsza, a około jedna trzecia pacjentów z MDS cierpi na ostrą białaczkę szpikową (AML), w której nienormalne białe komórki gromadzą się w szpiku kostnym i zmniejszają produkcję normalnych komórek krwi.

Łącząc się z kolegami z Australii, Horwitz usłyszał o innej rodzinie z podobnym dziedzicznym zaburzeniem krwi.

Po 18 latach żmudnych poszukiwań genów kandydujących, zespoły w USA i Australii ostatecznie uderzyły w GATA2 jako genu, którego mutacje najprawdopodobniej były odpowiedzialne za wywoływanie białaczki u tych dwóch rodzin.

Od tego czasu naukowcy zidentyfikowali wadliwe mutacje GATA2 w ponad 20 rodzinach i osobnikach.

W swojej pracy sugerują, że mutacje mogą być bardziej powszechne, niż początkowo sądzono. Dla niektórych mutacja GATA2 prowadzi do toleukemii, ale dla innych może oznaczać, że są podatne na niebezpieczne infekcje bakteryjne, wirusowe i grzybicze z powodu skurczu białych krwinek.

Ostatnio opublikowano wiele artykułów dotyczących GATA2 w innych chorobach, w tym w nieinternacyjnych białaczkach, które są częstsze niż rodzinne. I kolejny artykuł w tym samym wydaniu Nature Genetics wskazuje na similarmutacje w genie odpowiedzialnym za obrzęk limfatyczny i, w niektórych przypadkach, głuchotę.

Zastanawiające jest to, dlaczego podobne mutacje genów powinny powodować tak szeroki zakres problemów zdrowotnych i dlaczego jest o wiele trudniej znaleźć nowotwory krwi niż inne nowotwory.

Horwitz powiedział dziennikarzom, że chociaż „kilka genów zostało odkrytych i połączonych ze stałymi, złośliwymi nowotworami, takimi jak rak piersi, w rodzinach podatnych na tego typu nowotwory, jak dotąd, bardzo mało odziedziczonych mutacji zostało odkrytych dla krwiaków”.

Inne badania już powiązały mutacje w genach RUNX1 i CEBPA w celu dziedziczenia MDS i AML: wiążą się one z DNA i kontrolują sposób transkrypcji, aby stworzyć kod kontrolujący produkcję białek.

Tak więc w ramach tego badania naukowcy badali rodziny, które nie miały mutacji RUNX1 i CEBPA i nie wykryły żadnego otępienia ich odziedziczonych raków krwi: i tak natrafili na GATA2. Zauważyli również, że mutacje sprawiły, że gen nie mógł odgrywać skutecznej roli w produkcji zdrowych białych krwinek.

Horwitz powiedział, że mutacje GATA2 w DNA znajdują się obok aminokwasu, który, jak się okazało, jest wadliwy u niektórych pacjentów z białaczką szpiczaka terminalnego. Będąc tak blisko siebie na DNA sugerują, że te dwie lokalizacje mają tę samą ścieżkę, która jest ważna dla kilku typów nowotworów szpikowych, powiedział Horwitz.

Naukowcy mają nadzieję, że ich odkrycie doprowadzi do testu, w którym osoby zagrożone, z powodu historii rodzinnej, będą w stanie dowiedzieć się, czy mają wadliwy gen GATA2, zanim pojawią się jakiekolwiek objawy. To może dać im i ich lekarzom przewagę nad wczesnym diagnozowaniem i planem leczenia.

Kolejna nadzieja jest taka, że ​​odkrycie pomoże również w opracowaniu nowych metod leczenia AML i MDS oraz innych zaburzeń krwi. Badanie kliniczne mające na celu ustalenie konkretnych opcji terapeutycznych dla osób z mutacjami GATA2 jest już w toku w USA.

Dotacje z National Institutes of Health w USA, National Health and Medical Research Council of Australia, DoraLush Postgraduate Award, Leukemia Foundation of Australia, Cancer Council of South Australia i MedVet Pty Ltd pomogły zapłacić za badania.

Napisane przez dr Catharine Paddock

PLMedBook