Choroba Gravesa-Basedowa obejmuje nadczynność tarczycy i powoduje nadprodukcję hormonów tarczycy lub nadczynność tarczycy. Jest stosunkowo łatwy do leczenia. Nieleczony może jednak mieć poważne konsekwencje.
Choroba Gravesa-Basedowa jest chorobą autoimmunologiczną. Oznacza to, że system odpornościowy ciała pomija zdrowe komórki dla obcych najeźdźców i atakuje ich. Jest to najczęstsze zaburzenie autoimmunologiczne w Stanach Zjednoczonych.
Wiele chorób może powodować nadczynność tarczycy, ale choroba Gravesa-Basedowa jest najczęstsza, dotyka około 1 na 200 osób. Najczęściej dotyka kobiety w wieku poniżej 40 lat, ale występuje również u mężczyzn.
Choroba Gravesa-Basedowa była pierwotnie znana jako „wole wytrzeszczu”, ale obecnie nosi imię Sir Roberta Gravesa, irlandzkiego lekarza, który pierwszy opisał tę chorobę w 1835 roku.
Szybkie fakty dotyczące choroby Gravesa-Basedowa:
Oto kilka kluczowych punktów dotyczących choroby Gravesa. Więcej szczegółów i dodatkowe informacje znajdują się w głównym artykule.
- Choroba Gravesa-Basedowa jest najczęstszą przyczyną nadczynności tarczycy.
- Jest to najczęstszy rodzaj choroby autoimmunologicznej w Stanach Zjednoczonych.
- Choroba Gravesa-Basedowa dotyka około 2-3% światowej populacji.
Objawy
Nadprodukcja hormonów tarczycy może mieć różny wpływ na organizm.
Objawy mogą obejmować:
- zwiększone pocenie się
- utrata masy ciała (bez zmiany diety)
- nerwowość
- drżenie ręki
- zmiany w cyklu menstruacyjnym
- zaburzenia erekcji i zmniejszenie libido
- niepokój i drażliwość
- nieregularne lub szybkie bicie serca
- Dermopatia Gravesa, z grubą czerwoną skórą na łydce (rzadko)
- powiększenie tarczycy (wole)
- niewydolność serca
Leczenie
Dostępne są różne metody leczenia choroby Gravesa-Basedowa. Większość ma na celu zahamowanie nadprodukcji hormonów tarczycy przez celowanie w tarczycy; inne mają na celu zmniejszenie objawów.
Radioaktywna jodoterapia
Najczęściej stosowanym leczeniem choroby Gravesa-Basedowa jest radioaktywna jodoterapia; był używany od 1940 roku. Jest nadal popularny, ponieważ jest nieinwazyjny i wysoce skuteczny.
Jod radioaktywny jest podawany doustnie i bezpośrednio skierowany na tarczycę. Jod jest wykorzystywany przez tarczycę do produkcji hormonów tarczycy. Kiedy przyjmuje się leki, radioaktywny jod wkrótce gromadzi się w tarczycy i powoli niszczy wszelkie nadczynne komórki tarczycy.
Powoduje to zmniejszenie wielkości tarczycy i produkcję mniej hormonów tarczycy. Chociaż istnieją obawy, że promieniowanie może zwiększać ryzyko raka tarczycy, jak dotąd żadne badanie nie zmierzyło zwiększonego zagrożenia. Istnieje jednak bardzo małe ryzyko wystąpienia wtórnych nowotworów, które mogą wynikać z tego leczenia.
Leki przeciw tarczycy
Dwa popularne leki na tarczycę to propylotiouracyl i metimazol; ta ostatnia jest najczęstsza w Stanach Zjednoczonych.
Leki przeciw tarczycy pomagają zapobiegać wytwarzaniu nadmiaru hormonów tarczycy poprzez blokowanie utleniania jodu w tarczycy.
Objawy zwykle poprawiają się w ciągu 4-6 tygodni od rozpoczęcia leczenia. Leki przeciwtarczycowe można często stosować w połączeniu z innymi terapiami, takimi jak radioaktywna jodoterapia lub chirurgia.
Leki mogą trwać przez 12-18 miesięcy, aby upewnić się, że warunek nie wróci.
Beta-adrenolityki
Beta-adrenolityki są tradycyjnie przepisywane, aby radzić sobie z problemami z sercem i nadciśnieniem. Działają poprzez blokowanie działania adrenaliny i innych podobnych związków. Mogą pomóc zmniejszyć objawy choroby Grave’a.
Pacjenci z chorobą Gravesa-Basedowa mogą być bardziej wrażliwi na adrenalinę, co może powodować takie objawy, jak potliwość, potrząsanie, przyspieszone bicie serca i lęk. Beta-adrenolityki mogą pomóc złagodzić te objawy, ale nie odnoszą się do samej choroby Gravesa-Basedowa.
Beta-blokery są często stosowane wraz z innymi terapiami, co oznacza, że istnieje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze względu na interakcje różnych leków.
Chirurgia
Ponieważ inne metody leczenia Graves’a „stale się poprawiają, operacja jest teraz mniej powszechna. Jednak nadal jest stosowany, jeśli inne metody leczenia nie przynoszą rezultatów.
Operacja usunięcia tarczycy polega na usunięciu całości lub części tarczycy – ile zależy od nasilenia objawów.
Największą zaletą operacji jest to, że jest to najszybszy, najbardziej spójny i najtrwalszy sposób przywrócenia prawidłowego poziomu hormonów tarczycy.
Po zabiegu pacjenci mogą odczuwać ból szyi i ochrypły lub słaby głos, jednak powinny one być jedynie tymczasowe, ze względu na rurkę oddechową, która jest wprowadzana do tchawicy podczas operacji.
Blizna będzie obecna po zabiegu chirurgicznym, jej nasilenie zależeć będzie od ilości usuniętej tarczycy.
Jeśli tylko część tarczycy zostanie usunięta, pozostała część będzie w stanie przejąć jej funkcje.
Jeśli usunie się całą tarczycę, organizm nie będzie w stanie wyprodukować wystarczającej ilości hormonów tarczycy, czyli choroby niedoczynności tarczycy. W tym celu lekarz przepisuje tabletki hormonalne, które zastępują działanie hormonu.
Choroba oka Gravesa
Jedną z cech choroby Gravesa-Basedowa, która różni się od innych typów nadczynności tarczycy, jest jej wpływ na oczy. Choroba Gravesa-Basedowa jest jedynym rodzajem nadczynności tarczycy związanym z obrzękiem i stanem zapalnym tkanki oka.
Choroba Gravesa-Basedowa, znana również jako oftalmopatia (egzophthalmos), dotyka około połowy osób z chorobą Gravesa-Basedowa. Oczy mogą stać się:
- stan zapalny
- czerwony
- wypukły
- słaby
- suchy
- wycofane
- wrażliwy
Ze względu na zwiększony nacisk na nerwy wzrokowe, nieleczona okulistyka Gravesa może prowadzić do podwójnego widzenia i być może częściowej ślepoty.
Wciąż nie jest jasne, dlaczego choroba Gravesa-Basedowa wpływa na oczy w ten sposób. Ciężkość stanu nie koreluje z nasileniem objawów ocznych; może się zdarzyć, zanim stan się rozpocznie, lub nawet bez choroby Gravesa-Basedowa.
Przyczyny
Choroba Gravesa-Basedowa wpływa na tarczycę, organ w kształcie motyla u nasady szyi, tuż pod jabłkiem Adama. Jest to ważna część układu endokrynnego lub hormonalnego. Reguluje metabolizm uwalniając hormony do krwiobiegu.
Hormony uwalniane przez gruczoł tarczowy pomagają utrzymać prawidłową przemianę materii w organizmie. Im więcej hormonów uwalnia, tym szybciej działa metabolizm. Normalnie, substancja zwana hormonem tyreotropowym (TSH) wytwarzanym w części mózgu nazywanej przysadką, mówi tarczycy o tym, ile i jak mało wytwarzać.
W chorobie Gravesa-Basedowa, układ odpornościowy wytwarza przeciwciała, które wyzwalają receptor TSH, oszukując tarczycę w wytwarzanie zbyt wielu hormonów, co przyspiesza metabolizm, powodując objawy poniżej.
Naukowcy nie znają dokładnej przyczyny choroby Gravesa. Wiemy, że w jakiś sposób układ odpornościowy organizmu zostaje oszukany w celu skierowania receptorów na tarczycy, powodując nadczynność tarczycy.
Badania sugerują, że choroba Gravesa-Basedowa może być spowodowana kombinacją czynników genetycznych i środowiskowych.
- Genetyczne – rodzinne choroby Gravesa-Basedowa zwiększają szansę na rozwój choroby, chociaż jej schemat dziedziczenia jest nieznany.
- Środowiskowy – jesteś znacznie bardziej narażony na rozwój choroby Gravesa-Basedowa, jeśli palisz.
Inne osoby, które mają zwiększone ryzyko, to:
- Osoby z innymi chorobami autoimmunologicznymi.
- Kobiety, które niedawno urodziły lub są w ciąży.
- Osoby poddane stresowi emocjonalnemu lub fizycznemu.
Diagnoza
Choroba Gravesa może na początku być trudna do zdiagnozowania. Oprócz oftalmopatii większość objawów choroby Gravesa-Basedowa występuje u innych chorób.
Hormon tyreotropowy (TSH) stymuluje tarczycę do uwalniania tyroksyny (T4) i trójjodotyroniny (T3); lekarz może pobrać próbkę krwi do pomiaru poziomu tych hormonów.
Nienormalnie wysokie poziomy T3 i T4 oraz bardzo niski poziom TSH są dobrymi wskazaniami choroby Gravesa-Basedowa.
Kolejny test na chorobę Gravesa-Basedowa nazywa się radioaktywnym jodem. Pacjent zużywa niewielką ilość radioaktywnego jodu przez płyn lub kapsułkę. Po połknięciu jodu gromadzi się w tarczycy.
Lekarz wykona następnie kilka skanów za pomocą radioaktywnego znacznika. Pierwsze zwykle wykonuje się 4-6 godzin po zażyciu jodu. Następnie drugi skan jest zwykle wykonywany 24 godziny później.
Dieta
Choroba Gravesa może powodować nadwrażliwość na jod, zgodnie z National Institute of Diabetes i trawienia i chorób nerek (NIDDK). Jod znajduje się w wodorostach, takich jak wodorosty i dulse.
Spożywanie pokarmów bogatych w jod lub przyjmujących suplementy jodu może pogorszyć objawy choroby Gravesa-Basedowa.
Wszelkie zmiany diety należy najpierw omówić z lekarzem.
NIDDK zaleca również, aby porozmawiać z lekarzem przed przyjęciem suplementu multiwitaminowego lub za pomocą leku na kaszel, ponieważ mogą one zawierać jod.
Perspektywy
National Library of Medicine zauważa, że przy prawidłowym leczeniu choroba Gravesa-Basedowa zazwyczaj dobrze reaguje na leczenie.
Ważne jest, aby uczestniczyć we wszystkich zaplanowanych wizytach lekarskich, ponieważ leczenie nadczynnej tarczycy może powodować niedoczynność tarczycy lub niedoczynność tarczycy.
Objawy obejmują brak energii psychicznej i fizycznej, przyrost masy ciała i depresję.
