DMT (N, N-dimetylotryptamina) to halucynogenny środek tryptaminowy, który występuje naturalnie w wielu roślinach i zwierzętach. Często nazywana jest «cząsteczką duchową», co odnosi się do głębokich doznań psychodelicznych, jakie wywołuje.
Choć DMT nie jest tak powszechnie znane jak inne psychedeliki, takie jak LSD czy grzyby halucynogenne, oferuje krótkotrwałe, ale intensywne wizualne i dźwiękowe doświadczenia halucynogenne.
DMT jest substancją kontrolowaną w Stanach Zjednoczonych, klasyfikowaną jako Schedule I; oznacza to, że nielegalne jest jej wytwarzanie, zakup, posiadanie lub dystrybucja. Substancja ta ma wysoki potencjał nadużywania, brak uznanego zastosowania medycznego oraz nie ma akceptowalnych parametrów bezpieczeństwa dla jej stosowania.
Choć DMT nie ma zatwierdzonego zastosowania medycznego w USA, może być wykorzystywane przez badaczy w ramach badań klinicznych, które muszą być zatwierdzone zarówno przez DEA (Administracja ds. Egzekwowania Leków), jak i FDA (Food and Drug Administration).
Mimo swojego nielegalnego statusu, DMT jest stosowane w niektórych ceremoniach religijnych oraz w różnych kulturach do «przebudzenia» lub uzyskania głębokiego duchowego wglądu.
Szybkie fakty na temat DMT
Oto kilka kluczowych punktów dotyczących DMT. Więcej szczegółów i dodatkowe informacje znajdują się w głównym artykule.
- DMT stosowane jest jako środek od tysięcy lat.
- Używanie tej substancji w ramach szamańskich rytuałów jest powszechne w Ameryce Południowej.
- Do skutków ubocznych należą silne halucynacje.
- Ze względu na swoje właściwości, DMT znane jest jako «cząsteczka spirytusowa».
Fakty
DMT to biały krystaliczny proszek, który pochodzi z pewnych roślin rosnących w Meksyku, Ameryce Południowej oraz częściach Azji.
Zwykle jest spożywane na kilka sposobów:
- odparowane lub wędzone w rurze
- spożywane doustnie w formie naparów, takich jak ayahuasca
- przyjmowane w formie inhalacji lub wstrzykiwane w rzadkich przypadkach
Chemiczna struktura DMT jest podobna do sumatryptanu, leku stosowanego w terapii migreny, i działa jako nieselektywny agonista dla większości receptorów serotoninowych, w szczególności receptora 5-HT2A. Serotonina jest neuroprzekaźnikiem, który wpływa na wiele funkcji naszego mózgu.
Istnieją dowody na to, że DMT jest wytwarzane endogennie, co oznacza, że organizm ludzki produkuje go naturalnie, zwłaszcza w szyszynce.
Podczas palenia, średnia dawka DMT wynosi od 30 do 150 miligramów (mg), a efekty mogą wystąpić niemal natychmiast. Szczyt działania trwa od 3 do 5 minut, po czym stopniowo maleje, a całkowity czas trwania efektów wynosi od 30 do 45 minut.
W przypadku podania doustnego w postaci naparu, dawka wynosi od 35 do 75 mg. Efekty zaczynają się po 30 do 45 minutach, osiągając szczyt po 2 do 3 godzin, a całkowity czas działania wynosi od 4 do 6 godzin.
Nazwy ulic DMT
DMT jest znane pod wieloma slangowymi terminami:
- dimitri
- podróż biznesmenem
- specjalność biznesmena
- fantazja
- czterdziestopięciominutowa psychoza
Historia
Użycie DMT można śledzić setki lat wstecz, często związane jest z praktykami religijnymi lub rytuałami. Jest aktywnym składnikiem ayahuasca, tradycyjnej południowoamerykańskiej herbaty.
DMT jest nielegalnie wykorzystywane ze względu na swoje psychoaktywne, halucynogenne właściwości. «Wgląd duchowy» to jeden z najczęściej zgłaszanych pozytywnych skutków ubocznych.
Większość nowych użytkowników DMT ma już doświadczenie z innymi lekami psychedelicznie działającymi, a wielu z nich zdobywa substancję przez Internet.
Według badań z 2016 roku, przeprowadzonych w ramach Światowego badania dotyczącego narkotyków, 2,24% osób stosowało DMT w ciągu ostatnich 12 miesięcy. To jeden z najmniej powszechnych narkotyków, obok kratomu i modafinilu.
Skutki uboczne
Głównym efektem DMT są intensywne halucynacje wizualne i słuchowe, euforia oraz zmienione postrzeganie przestrzeni, ciała i czasu.
Wielu użytkowników opisuje głębokie, przełomowe doświadczenia, takie jak odwiedzanie alternatywnych wymiarów, rozmowy z obcymi istotami, znanymi jako «elfy DMT» lub «mechaniczne elfy», oraz całkowite przekształcenia w postrzeganiu tożsamości i rzeczywistości.
Podczas palenia, DMT wywołuje krótkie, ale intensywne halucynacje, które użytkownicy opisują jako doświadczenia alternatywnej rzeczywistości, wrażenia pozaziemskie lub bliskie śmierci.
W porównaniu z innymi psychedelikami, takimi jak LSD, ketamina czy grzyby halucynogenne, DMT ma najniższy profil skutków ubocznych wśród użytkowników rekreacyjnych.
Możliwe działania niepożądane DMT to:
- przyspieszone tętno
- podwyższone ciśnienie krwi
- bóle lub ucisk w klatce piersiowej
- podniecenie
- rozszerzone źrenice
- szybkie, rytmiczne ruchy gałek ocznych
- zawroty głowy
Podanie doustne DMT może prowadzić do mdłości, wymiotów i biegunek.
Doświadczenia związane z DMT mogą się różnić w zależności od użytkownika, od intensywnie ekscytujących po przerażające i przytłaczające. Może to być tak silne, że użytkownicy mają trudności z przetworzeniem i zintegrowaniem «podróży» w swoje codzienne życie.
Psychiczne skutki uboczne mogą się utrzymywać przez dni, a nawet tygodnie po zażyciu substancji.
Ryzyka
DMT jest strukturalnie spokrewnione z neuroprzekaźnikiem serotoniną, co powoduje, że zespół serotoninowy stanowi potencjalne ryzyko związane z jego stosowaniem. Osoby przyjmujące leki przeciwdepresyjne są szczególnie narażone na to zagrożenie.
Zespół serotoninowy występuje, gdy organizm gromadzi nadmiar serotoniny, często w wyniku interakcji różnych leków.
Nadmierna ilość serotoniny w organizmie może prowadzić do szeregu objawów, takich jak:
- podniecenie
- zamieszanie
- wysokie ciśnienie krwi
- utrata koordynacji mięśniowej
- ból głowy
Przy wysokich dawkach DMT może wystąpić ryzyko drgawek, zatrzymania oddechu oraz śpiączki.
DMT może mieć poważne negatywne konsekwencje dla osób z już istniejącymi problemami psychicznymi, takimi jak schizofrenia.
Pomimo ograniczonych danych, DMT nie jest znane z powodowania uzależnienia fizycznego, chociaż użytkownicy rekreacyjni mogą rozwijać psychologiczne pragnienie substancji. National Institute on Drug Abuse (NIDA) sugeruje, że w przeciwieństwie do innych halucynogenów, użycie DMT nie wydaje się prowadzić do tolerancji leku.
Chociaż DMT nie jest uważane za substancję uzależniającą, wiąże się z wieloma zagrożeniami dla zdrowia, może prowadzić do przerażających halucynacji oraz uzależnienia psychicznego.
Nowe badania i wnioski w 2024 roku
W ostatnich latach zainteresowanie DMT wzrosło, zwłaszcza w kontekście badań nad jego potencjalnymi zastosowaniami terapeutycznymi. Nowe badania sugerują, że DMT może mieć właściwości, które mogą wpłynąć na leczenie depresji i lęków, co może otworzyć nowe możliwości dla medycyny. W badaniach opublikowanych w 2024 roku, naukowcy podkreślają, że DMT może wpływać na neuroplastyczność mózgu, co sugeruje jego potencjalną rolę w terapii zaburzeń psychicznych.
Dodatkowo, nowe dane wskazują, że DMT może być wytwarzane przez organizm w odpowiedzi na stres, co wywołuje zainteresowanie jego rolą w mechanizmach obronnych i adaptacyjnych. Te odkrycia mogą rzucić nowe światło na zrozumienie, jak substancje psychodeliczne mogą wpływać na nasze procesy myślowe oraz emocjonalne w kontekście zdrowia psychicznego.
Badania te są jednak wciąż na wczesnym etapie, a ich wyniki wymagają dalszej weryfikacji i przemyślenia. Istotne jest, aby podchodzić do tematu z ostrożnością, zwłaszcza w obliczu potencjalnych ryzyk i skutków ubocznych związanych z używaniem DMT. Warto również zwrócić uwagę na konieczność prowadzenia dalszych badań, aby właściwie zrozumieć, jakie są długoterminowe skutki jego stosowania oraz czy może on być bezpiecznie włączony do strategii terapeutycznych w medycynie.
