Mózg traktuje mówienie wewnątrz naszych głów jako zasadniczo to samo, co głośne mówienie, zgodnie z nowymi badaniami opublikowanymi w czasopiśmie, które mogą pomóc wyjaśnić schizofrenię.
Spędzamy dużo czasu słuchając samych siebie w naszych głowach. Słuchamy naszego wewnętrznego głosu za każdym razem, gdy czytamy książkę, decydujemy, co zjeść na obiad, lub wyobrażamy sobie, jak zamierzamy spojrzeć na to spotkanie.
W rzeczywistości, szacunki sugerują, że spędzamy co najmniej jedną czwartą naszych godzin na chodzenie z naszym wewnętrznym głosem.
Ale w jaki sposób mózg jest w stanie odróżnić wewnętrzny głos od zewnętrznego głosu, który wytwarza dźwięki słyszane przez innych?
Narzędzia badające ten obszar przetwarzania mózgu mogą być bardzo użyteczne dla lepszego zrozumienia zaburzeń, które obejmują «słyszenie głosów», takich jak schizofrenia.
Schizofrenia i Halucynacje
Schizofrenia to długotrwała, ciężka i upośledzająca choroba psychiczna, która dotyka około 1,1 procent dorosłych w Stanach Zjednoczonych. W większości przypadków objawy pojawiają się w późnym wieku dojrzewania lub wczesnej dorosłości.
Zaburzenie zakłóca myślenie, emocje, percepcję i zachowanie, co utrudnia kontakt z ludźmi, utrzymanie pracy oraz zarządzanie codziennym życiem. Eksperci sugerują, że ta wysoce złożona choroba może być zbiorem wielu różnych zaburzeń.
Częstym objawem schizofrenii są «halucynacje słuchowe werbalne» lub słyszenie głosów, których inni ludzie nie słyszą. Przez jakiś czas zakładano, że te halucynacje mogą być wynikiem problemów z mową wewnętrzną.
«Badanie to», wyjaśnia autor pierwszego badania, Thomas Whitford, profesor nadzwyczajny w School of Psychology na Uniwersytecie Nowej Południowej Walii w Australii, «zapewnia narzędzia do badania tego niegdyś niepotwierdzonego założenia».
Kopia Eferentna Tłumi Reakcję Mózgu
Kiedy mówimy głośno o naszych myślach, nasz mózg wysyła instrukcje, które mówią struny głosowe, język i usta, jak poruszać się, aby wytworzyć zamierzony dźwięk. W tym samym czasie mózg tworzy także kopię tych instrukcji, znaną jako «kopia eferentna».
Kopia eferentna pozwala regionom mózgu, odpowiedzialnym za przetwarzanie dźwięku, przewidzieć, co mają usłyszeć. Jeśli kopia eferentna odpowiada dźwiękom, które słyszymy, gdy mówimy, reakcja na przetwarzanie dźwięku jest bardziej stonowana.
«Kopia eferentna tłumi reakcję mózgu na generowane przez siebie wokalizacje», mówi prof. Whitford, «dając mniejszy potencjał mentalny tym dźwiękom, ponieważ są one tak przewidywalne».
Wyjaśnia ten efekt innym przykładem: próba łaskotania się sprawia, że czujemy się o wiele mniej łaskotani niż gdy robi to ktoś inny. Kiedy próbujemy się łaskotać, mózg wytwarza efektywną kopię instrukcji do palców, co pozwala przewidzieć dokładne wrażenia, co powoduje mniejszą odpowiedź.
Jednak jeśli ktoś inny łaskocze, nie ma kopii odniesienia, a nieprzewidziany akt – nawet jeśli wiąże się z tymi samymi odczuciami – tworzy większą odpowiedź w mózgu i uczucie łaskotania.
Czy Mowa Wewnętrzna Tworzy Kopie Eferentne?
Celem nowego badania było sprawdzenie, czy mózg wytwarza kopię eferentną dla mowy wewnętrznej w taki sam sposób, jak robi to dla słów wypowiedzianych na głos.
Zespół zwerbował 42 zdrowych ochotników i użył elektroencefalografii (EEG) do śledzenia aktywności mózgu podczas słuchania mowy głosowej na słuchawkach.
Słuchając, uczestnicy musieli wydać taki sam lub inny dźwięk w głowach na dźwięk, który mogli usłyszeć.
Nagrania EEG pokazały, że określony typ reakcji mózgu był «tłumiony», gdy dźwięk wewnętrznej mowy był taki sam jak zewnętrzny. Kiedy jednak dźwięk wewnętrzny nie pasował do dźwięku zewnętrznego, tłumienie nie nastąpiło – reakcja była znacznie większa.
Naukowcy wywnioskowali, że to oznacza, iż mózg wytwarza kopię eferentną dla mowy wewnętrznej w taki sam sposób, jak dla mowy zewnętrznej.
Sugerują, że metoda zastosowana w badaniu może być przydatna do badania tego, co dzieje się w mózgu podczas słuchowych halucynacji werbalnych.
«Wszyscy słyszymy głosy w naszych głowach, być może problem powstaje, kiedy nasz mózg nie jest w stanie powiedzieć, że to my je produkujemy.»
Prof. Thomas Whitford
Nowe Badania i Wnioski na Rok 2024
W 2024 roku kontynuowane są badania nad zjawiskiem słyszenia głosów oraz jego związkami z różnymi zaburzeniami psychicznymi. Ostatnie badania wskazują na istotny wpływ czynników neurologicznych i psychospołecznych na występowanie halucynacji słuchowych. Nowe technologie obrazowania mózgu, takie jak funkcjonalne MRI, pozwalają na dokładniejsze zrozumienie, jak różne obszary mózgu współdziałają w procesie przetwarzania dźwięków wewnętrznych i zewnętrznych.
Zwiększa się także zainteresowanie terapiami, które mogą pomóc osobom doświadczającym halucynacji. Wyniki badań interwencji terapeutycznych, takich jak terapia poznawczo-behawioralna, pokazują obiecujące rezultaty w zakresie zmniejszenia częstotliwości i intensywności słyszenia głosów. Badania nad neuroplastycznością mózgu ujawniają, że zmiany w nawykach myślowych mogą prowadzić do poprawy jakości życia tych, którzy doświadczają tego zjawiska.
Zrozumienie, dlaczego niektórzy ludzie słyszą głosy, a inni nie, pozostaje kluczowym zagadnieniem w psychiatrii. Nowe odkrycia mogą przyczynić się do rozwinięcia skuteczniejszych strategii interwencji i wsparcia dla osób dotkniętych tym problemem, a także do lepszego zrozumienia mechanizmów zachodzących w mózgu. Z pewnością, temat ten będzie przedmiotem dalszych badań w nadchodzących latach.
