U osoby z prediabetes poziom cukru we krwi podnosi się, ale jeszcze nie w zakresie cukrzycy.
Bez leczenia szacuje się, że 15-30 procent osób z prediabetes rozwija się w cukrzycy typu 2 5 lat po diagnozie.
Plany zapobiegania mają tendencję do obracania się wokół dwóch kluczowych czynników związanych ze stylem życia: zdrowej diety i regularnych ćwiczeń.
Wyniki programu zapobiegania cukrzycy, prowadzonego w Stanach Zjednoczonych od 2001 roku, sugerują, że utrata średnio 15 funtów w pierwszym roku planu preiabetycznego zmniejsza ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2 o 58 procent w ciągu 3 lat.
Naukowcy z John Hopkins University odkryli także, że połączenie diety i ćwiczeń pomaga. Kiedy oba zostały użyte do osiągnięcia całkowitej utraty masy ciała o 10 procent lub więcej w pierwszym roku planu zapobiegania, ryzyko cukrzycy typu 2 spadło o 85 procent w ciągu 3 lat.
Dieta przedcukrzycowa
Istnieje kilka różnych sposobów planowania diety z prediabetes. Klinika Mayo sugeruje diety wypełnione niskotłuszczowymi, niskokalorycznymi, bogatymi w błonnik pokarmami. Oznacza to dużo owoców, warzyw, pełnoziarnistych zbóż, chudego mięsa i roślin strączkowych. Oznacza to również unikanie sztucznych cukrów, cukrów i tłuszczów.
Aby pomóc w opracowaniu planów posiłków, przydatnym narzędziem jest Indeks glikemiczny (GI). Ocenia żywność według stopnia, w jakim wpływają one na poziom cukru we krwi. Niektóre węglowodany są trawione powoli, stopniowo uwalniając cukier do krwioobiegu. Inne są przetwarzane szybko, powodując szybki wzrost poziomu cukru we krwi.
Ponieważ plany profilaktyki przeciwcukrzycowej mają na celu ustabilizowanie poziomu cukru we krwi, niskie i umiarkowane pokarmy z przewodu pokarmowego są podstawą większości planowanych diet cukrzycy.
Żywność o wartości GI wynoszącej 55 lub mniej zwiększa poziom cukru we krwi powoli, podczas gdy te o wartości GI równej 70 lub wyższej podnoszą poziom cukru we krwi znacznie szybciej. Pokarmy o wartości GI pomiędzy 56 a 69 są klasyfikowane jako mające średnią wartość GI, zmieniając poziom cukru we krwi w umiarkowanym tempie.
Nie jest łatwo powiedzieć wartości odżywczej żywności po prostu patrząc na nią, ale jest kilka wskazówek do naśladowania:
- Pokarmy bogate w rafinowane cukry lub tłuszcze zazwyczaj mają wyższą wartość GI niż niskotłuszczowe, naturalne produkty zawierające cukier
- Całe pszenice, zboża i ziarna mają zazwyczaj niższe wartości GI niż tradycyjne białe pieczywo, zboża i rices
- Słodkie ziemniaki, większość warzyw, całe owoce i rośliny strączkowe mają niższe wartości GI niż białe skrobiowe warzywa, takie jak ziemniaki
- Jak większość owoców i warzyw dojrzewa, ich wartość GI staje się wyższa
- Opcje o niskiej zawartości tłuszczu lub o zmniejszonej zawartości tłuszczu mają znacznie niższe wartości GI niż kremy i mleko pełne
- Makarony są zwykle produktami o niskiej zawartości GI ze względu na sposób wiązania ich skrobi
- Makaron warzywny, taki jak udon i makaron wermiszelowy, to także świetne, niskie opcje GI
- Ryż parzony, basmati i brązowy ryż mają niższe wartości GI niż ryż krótkoziarnisty lub jaśminowy
- Większość gatunków ryb ma znacznie niższe wartości GI niż wieprzowina, drób i wołowina
- Domowe płatki owsiane lub osełki o obniżonej zawartości GI mają niższą zawartość GI niż zapakowane płatki owsiane
Aby lepiej zrozumieć, jak wyróżnia się konkretna żywność, Harvard Medical School prowadzi listę zawierającą wartości GI 100 zwykłych pokarmów.
Istnieje również kilka narzędzi dostępnych online. Należą do nich listy zakupów o niskim indeksie glikemicznym, przepisy kulinarne, e-biuletyny ze zdrową żywnością, diety i procedury ćwiczeń oraz urządzenia śledzące. Niektóre pokarmy mają symbol GI.
Inne porady dietetyczne
Amerykańskie Towarzystwo Diabetologiczne (ADA) twierdzi, że ci, którzy osiągnęli sukces po leczeniu cukrzycy, mają kilka cech wspólnych. Oprócz zwykłego ograniczenia kalorii i tłuszczów, rutyna ma kluczowe znaczenie dla utrzymania poziomu cukru we krwi.
Osoby z prediabetes powinny unikać zdarzeń, które powodują znaczące zmiany w poziomach cukru we krwi, takich jak na czczo. Regularne spożywanie porcjowanych posiłków przez cały dzień jest kluczem do osiągnięcia tego celu. Ważne jest również, aby upewnić się, że posiłki są zbilansowane, a każda z nich zawiera źródło białka, tłuszczu i węglowodanów.
Grupy takie jak Canadian Diabetes Association wspierają również stosowanie bardziej tradycyjnych technik zarządzania wagą w planach leczenia przedcukrzycowego, takich jak metoda płytkowa i liczenie węglowodanów.
Jedzenie poza domem może być trudne dla każdego, kto próbuje trzymać się diety. Ogólne wskazówki obejmują dzielenie posiłków, faworyzowanie przystawek i przegląd menu restauracji z wyprzedzeniem.
Chociaż niektóre osoby będą wymagały stosowania leków przeciwcukrzycowych wraz z dostosowaniem diety i ćwiczeń, najnowsze badania wykazały, że lekarze rzadko polegają na lekach.
Badanie wykazało, że amerykańscy lekarze przepisywali metforminę w mniej niż 4 procentach przypadków z prediabetes.
Badania przeprowadzone przez University of Leicester w Wielkiej Brytanii sugerują, że zmiany w diecie w połączeniu ze zwiększeniem aktywności fizycznej mają znacznie bardziej zapobiegawczy wpływ niż same leki.
Wskazówki dotyczące zapobiegania przedcukrzycowym
Zarządzanie prediabetes często przynosi odpowiednią kombinację diety, ćwiczeń i utraty wagi.
Plany zapobiegania koncentrują się na obniżaniu i stabilizowaniu poziomu cukru we krwi. Osiąga się to poprzez działania, które zużywają nadmiar cukru we krwi i pokarmy, które promują powolne, stopniowe uwalnianie cukru do krwioobiegu.
Ćwiczenia i nauka o sporcie Australia zaleca, aby osoby cierpiące na stan przedcukrzycowy miały 210 minut ćwiczeń o umiarkowanej intensywności lub 125 minut rygorystycznych ćwiczeń tygodniowo. American Diabetes Association (ADA) zaleca 30 minut każdej aktywności co najmniej pięć razy w tygodniu, najlepiej codziennie.
Czynności od biegania do szybkiego marszu, trening siłowy i praca z elastycznością liczą się do tego celu.
Ćwiczenia mogą zrobić dużo, aby wypracować dodatkowy cukier w systemie, spalając energię, która w innym przypadku zamieniła się w tłuszcz do przechowywania.
Istnieje wiele nowych badań dodających do listy prewencyjnych środków przeciwcukrzycowych.Niedawne badania wykazały, że stosowanie ciągłego dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych (CPAP) obniża poziom cukru we krwi u osób z bezdechem sennym. Dlatego jeśli masz niezdiagnozowane zaburzenie snu i rozpocząć leczenie, może to mieć znaczący wpływ na stan przedcukrzycowy.
Jednak cały cukier we krwi pochodzi z pożywienia. W rezultacie dieta jest kluczowym elementem każdego planu leczenia przedcukrzycowego.
Co to jest prediabetes?
Podobnie jak cukrzyca, stan przedcukrzycowy jest stanem metabolicznym, więc większość rzeczy, które zakłócają zdolność organizmu do metabolizowania, wchłaniania lub magazynowania energii, może wpływać na stan.
Poziom cukru we krwi może być podniesiony z powodu niewystarczającej produkcji insuliny, zaburzenia ekspresji insuliny lub ponieważ komórki nie reagują prawidłowo na insulinę.
Wiek, waga i aktywność fizyczna okazały się odgrywać główną rolę w stanach przedcukrzycowych. Osoby najbardziej zagrożone są na ogół w wieku powyżej 40 lat, nieaktywne, z nadwagą lub otyłością.
Pochodzenie etniczne i kultura mogą wpływać na ryzyko rozwoju stanu przedcukrzycowego. Kraje i kultury z wyższym odsetkiem cukrzycy również mają wyższe wskaźniki prediabetes. Mieszkańcy wysp Pacyfiku i południowoazjatyccy, a także afrykańscy, karaibscy, azjatyccy lub afroamerykańscy, latynoscy i latynoscy są bardziej zagrożeni rozwojem choroby.
Inne czynniki ryzyka obejmują:
- Posiadanie bezpośredniego krewnego z cukrzycą
- Wysokie ciśnienie krwi
- Wysoko cyrkulujące poziomy trójglicerydów
- Niski poziom „dobrego” cholesterolu, zwany lipoproteiną o dużej gęstości (HDL)
- Nadmiar tłuszczu z brzucha
- Inne specyficzne warunki, takie jak zespół policystycznych jajników (PCOS), cukrzyca ciążowa i niski poziom testosteronu u mężczyzn
- Choroba serca
Znaki ostrzegawcze
Objawy prediabetes są często trudne do wykrycia. Czasami nie ma żadnych objawów.
Zwiększone pragnienie i oddawanie moczu są tradycyjnymi objawami choroby. Stały wzrost poziomu cukru we krwi może również powodować ekstremalne zmęczenie, utrudnić koncentrację i prowadzić do nieoczekiwanych zmian masy ciała.
Ciemnienie skóry zwane rogowacenia czarnuszki może również wystąpić na różnych częściach ciała, takich jak szyja, łokcie, kostki i kolana. Codzienne rany mogą również zająć więcej czasu niż normalnie.
