The Affordable Care Act: Reforma służby zdrowia w USA

Ustawa o przystępnej cenie, znana również jako Ustawa o ochronie pacjenta i przystępnej cenie (PPACA), stała się ustawą z 23 marca 2010 r. Według amerykańskiego Departamentu Zdrowia i Opieki Społecznej akt „przywraca konsumentom opiekę zdrowotną” . „

Akt został podpisany przez prezydenta Baracka Obamę i jest nieformalnie znany jako „Obamacare”.

Celem było udoskonalenie systemu opieki zdrowotnej w USA poprzez zwiększenie zasięgu opieki zdrowotnej dla większej liczby Amerykanów oraz poprzez ochronę obecnych posiadaczy polis ubezpieczeniowych.

Koniec z anulowaniem ubezpieczenia dla chorych

Osoby, które już posiadały ubezpieczenie zdrowotne, skorzystałyby na różne sposoby.

Ustawa uniemożliwiła firmom ubezpieczeniowym anulowanie ubezpieczenia, gdy ludzie zachorowali, a koszty bieżące byłyby pokryte za sprawdzone usługi profilaktyczne i kontrolne, takie jak mammografia, ekrany cukrzycowe lub badania przesiewowe piersi i kolonoskopie.

Badanie to powinno zapewnić wczesne rozpoznanie potencjalnie przewlekłych i poważnych chorób, gdy leczenie jest najbardziej skuteczne.

Ustawa ma na celu ułatwienie osobom pracującym bez ubezpieczenia zdrowotnego oraz osobom z istniejącymi wcześniej stanami, takimi jak astma lub rak, uzyskanie wiarygodnego ubezpieczenia zdrowotnego. Daje również więcej Amerykanom dostęp do opieki zdrowotnej.

Dzieci na planach rodzicielskich do 26 lat

Ustawa oznacza, że ​​młodzi dorośli mogą pozostać w planach zdrowotnych swoich rodziców do ukończenia 26 roku życia. Dotyczy to także tych, którzy nie mieszkają z rodzicami, którzy są poza szkołą, nie są zależni finansowo od swoich rodziców, a są małżeństwem. Jednak małżonkowie i potomstwo nie są objęci ubezpieczeniem.

Młodzi dorośli, którzy opuścili już plan rodzicielski w 2010 roku, mieli szansę ponownie się zapisać. Rodzice, których plany istniały już przed 23 marca 2010 r., Mogli wprowadzić swoje młode dorosłe dzieci do swoich planów, jeśli dzieci te nie kwalifikują się do własnego sponsorowanego przez pracodawcę planu.

Plany grupowe, które rozpoczną się przed podpisaniem ustawy, nie będą musiały oferować opieki zdrowotnej młodym dorosłym, którzy kwalifikują się do innego pokrycia grupowego.

Ulgi podatkowe dla małych firm

Celem ustawy Affordable Care Act jest pomoc małym firmom w uzyskaniu ubezpieczenia zdrowotnego dla swoich pracowników.

Małe firmy otrzymają pomoc w finansowaniu kosztów ubezpieczenia zdrowotnego. Nowe ulgi podatkowe sprawiły, że łatwiej było im kupić ubezpieczenie zdrowotne dla pracowników.

Pracodawcy otrzymają ulgę podatkową, jeżeli:

• Zapewnij opiekę zdrowotną swoim pracownikom
• Nie ma więcej niż 25 pełnoetatowych pracowników
• Zapłać średnią roczną pensję w wysokości mniejszej niż 50 000 USD.

Począwszy od 2014 r. Ulga podatkowa miała wynosić 50% dla małych firm i 35% dla organizacji non-profit.

Więcej bezpieczeństwa dla wrażliwych Amerykanów

Firmy ubezpieczeniowe nie będą już mogły odmawiać ubezpieczenia zdrowotnego dzieciom w wieku do 19 lat z jakimkolwiek wcześniejszym stanem, niepełnosprawnością lub chorobą, które rozwinęły się przed złożeniem przez rodziców wniosku o ubezpieczenie zdrowotne.

Od 2014 roku miało to obowiązywać każdego, niezależnie od wieku.

Spółki ubezpieczeniowe nie mogą również podwyższać składki na niemowlęta i dzieci z powodu wcześniejszego stanu lub niepełnosprawności.

Dorośli, którzy wcześniej byli pozbawieni ubezpieczenia ze względu na wcześniejszy stan, a którzy byli nieubezpieczeni przez 6 miesięcy lub więcej, teraz otrzymają ubezpieczenie.

Plan ubezpieczeń poprzedzających istniejący warunek (PCIP) był skierowany do osób dorosłych, które nie mogły uzyskać zasięgu z powodu wcześniejszego stanu, takiego jak cukrzyca lub rak. Od 2014 r. Ustawa zapewniała im dostęp do nich.

Osoby zapisane na Medicare część D często popadły w lukę pokrycia, często określaną jako „dziura w pączku”. Ci ludzie otrzymaliby teraz 50% zniżki na markowych leków na receptę i 7% zniżki na leki generyczne.

W przeszłości, jak tylko osoba w Medicare część D wydała określoną kwotę pieniędzy, dalsze wydatki musiały być zapłacone za całkowicie out-of-pocket. Celem było stopniowe wyeliminowanie tego problemu w ciągu 10 lat.

Pacjenci Medicare kwalifikowali się do mammografii, kolonoskopii i niektórych innych usług profilaktycznych, a wszystkie nowe polityki zdrowotne musiały oferować tego rodzaju usługi przesiewowe i prewencyjne bezpłatnie.

Nowe korzyści z 2014 roku

W 2014 r. Miały wejść w życie szereg świadczeń.

Od stycznia 2014 r. Firmy nie będą już mogły odmówić ubezpieczenia zdrowotnego ani podwyższyć składki dla osób z wcześniej istniejącymi warunkami. Przedsiębiorstwa nie mogły również płacić składek ze względu na płeć, jak to miało miejsce wcześniej w niektórych przypadkach.

Istotne korzyści zdrowotne i zasięg byłyby zagwarantowane prawie dla wszystkich Amerykanów. Zestaw podstawowych korzyści byłby dostępny na państwowych rynkach lub giełdach, a wszystkie giełdy wymieniałyby oferowane plany zdrowotne, aby ludzie mogli porównywać i rozglądać się za najlepszymi planami.

Do 2014 r. Wszystkie plany państwowe Medicaid muszą oferować co najmniej:

• Przewlekłe leczenie choroby (np. Astma lub cukrzyca)
• Wizyty w pogotowiu
• Hospitalizacje
• Usługi laboratoryjne
• Opieka położnicza i noworodkowa
• Zdrowie psychiczne
• Recepty
• Opieka prewencyjna.

Większość Amerykanów, którzy nie mieli jeszcze ubezpieczenia zdrowotnego ani ubezpieczenia zdrowotnego, musieli upewnić się, że zrobili to do 2014 roku. Pomoc finansowa stała się dostępna dla tych, którzy nie mogli sobie na to pozwolić.

Osoby, które zdecydowały się nie być objęte ubezpieczeniem, musiałyby uiścić opłatę. Niektórzy postrzegali to jako rodzaj opodatkowania, ale każdy, kto już wydał ponad 8 procent swoich miesięcznych dochodów na ubezpieczenie zdrowotne, byłby zwolniony.

Limity dolara dotyczące kwoty osób, którym przysługują świadczenia pielęgnacyjne w towarzystwie ubezpieczeniowym, miały zostać stopniowo wycofane.

Wszystkie te zmiany miały na celu zapewnienie, że zasięg ubezpieczenia Medicaid osiągnął większy odsetek obywateli amerykańskich.

Od 2015 r. Lekarze będą opłacani za wartość świadczonych przez nich usług, a nie za liczbę pacjentów. Ustawa planuje również zwiększenie ogólnej liczby pracowników służby zdrowia.

Potrzeba reformy

Dlaczego te zmiany były potrzebne?

Od 1960 r. Do 2009 r. Wydatki na opiekę zdrowotną w USA wzrosły z 5,1% produktu krajowego brutto (PKB) do 17,4%.

Do 2010 r. Ponad 50 milionów Amerykanów nie miało żadnego ubezpieczenia zdrowotnego, a dziesiątki milionów „nieadekwatnych informacji”. Wśród bogatszych narodów w tej sytuacji była tylko Ameryka.

Stany Zjednoczone również znalazły się w tyle za innymi bogatymi narodami pod względem wskaźników takich jak oczekiwana długość życia i śmiertelność niemowląt. W 2011 r. U.S zajmowała 50 pozycję na świecie pod względem średniej długości życia.

Z tego powodu różne lekarzy i grupy zdrowotne w USA z zadowoleniem przyjęły reformy systemu opieki zdrowotnej.

Co ludzie myślą?

Kiedy wprowadzono ustawę, 56 procent amerykańskiej dorosłej populacji generalnie nie zgadzało się z prawem. Ogólnie było wiele punktów, ale większość nie popierała zmuszania wszystkich do posiadania ubezpieczenia zdrowotnego.

Amerykański Departament Zdrowia i Opieki Społecznej (HHS) stwierdza, że ​​ustawa działa, i zachodzą pozytywne przemiany w dostępie, przystępności i jakości.

Od momentu wprowadzenia ustawy dodatkowe 16,4 miliona osób ma teraz ubezpieczenie zdrowotne. Jest to największa redukcja liczby osób bez ubezpieczenia od 40 lat. Zwracają również uwagę, że koszt opieki zdrowotnej wzrósł najwolniej od 5 lat. Ponadto, szkody spowodowane przez szpital, od zakażeń po upadki, spadły o 17 procent.

Strona HealthCare.gov jest dostępna dla każdego, aby dowiedzieć się, czy kwalifikują się oni do pomocy, ubiegać się o ochronę lub zmienić swój status.