Według nowych badań, pacjenci z obturacyjnym bezdechem sennym mogą mieć zwiększone ryzyko wystąpienia migotania przedsionków lub nieregularnego bicia serca.
Główny autor dr Tetyana Kendzerska z Uniwersytetu Ottawa w Kanadzie i jego koledzy doszli do swoich wniosków, analizując dokumentację medyczną ponad 8000 dorosłych.
Wyniki zostały ostatnio zaprezentowane podczas American Thoracic Society Conference 2017, które odbyło się w Waszyngtonie, DC.
Obturacyjny bezdech senny (OBS) jest stanem charakteryzującym się przerwami w oddychaniu podczas snu, z powodu częściowego lub całkowitego zablokowania górnych dróg oddechowych.
Według American Sleep Apnea Association, ponad 22 miliony ludzi w Stanach Zjednoczonych cierpi na bezdech senny, przy czym najczęstszą postacią jest OSA.
U pacjentów z OBS częściej występuje wysokie ciśnienie krwi lub nadciśnienie tętnicze, które jest głównym czynnikiem ryzyka chorób serca i innych chorób sercowo-naczyniowych.
Jeśli chodzi o migotanie przedsionków (A-fib), nowe badanie przeprowadzone przez dr. Kendzerską i zespół stwierdza, że ryzyko tego stanu może być większe u pacjentów z OBS, niezależnie od wysokiego ciśnienia krwi.
A-fib jest stanem charakteryzującym się nieregularnym, często szybkim rytmem serca, który może zwiększać ryzyko udaru, niewydolności serca i innych powikłań.
Nieprawidłowy poziom saturacji tlenu podczas snu może zwiększać ryzyko A-fib
Badaniem objęto 8256 dorosłych w wieku średnio 47 lat. Wszyscy dorośli podejrzewali OBS na początku badania, ale nie zdiagnozowano u nich A-Fibuc ani żadnego innego stanu związanego z nieregularnym biciem serca.
Naukowcy dokonali przeglądu dokumentacji medycznej każdego pacjenta. Przyjrzeli się wskaźnikowi ciężkości OSA, w tym ile częściowych lub całkowitych przerw w oddychaniu wystąpiło podczas każdej godziny snu oraz ile czasu spędzili pacjenci z nienormalnym nasyceniem tlenem, zdefiniowanym jako nasycenie tlenem poniżej 90 procent.
Podczas medianowego okresu obserwacji wynoszącego 10 lat, łącznie 173 pacjentów rozwinęło A-fib, które wymagało hospitalizacji.
Naukowcy odkryli, że pacjenci z nieprawidłowym wysyceniem tlenem byli istotnie bardziej narażeni na rozwój A-fib podczas obserwacji niż ci z normalnym poziomem nasycenia tlenem; liczba przerw w oddychaniu podczas każdej godziny snu nie wydawała się wpływać na ryzyko A-fib.
Naukowcy doszli do tych odkryć po uwzględnieniu licznych czynników ryzyka dla A-Fib, w tym wieku, płci, palenia oraz ciśnienia krwi.
«Nadciśnienie może być przyczynową drogą pomiędzy OSA i AF [migotanie przedsionków], więc włączenie go mogło zmniejszyć związek pomiędzy OSA i AF» – mówi dr Kendzerska.
«Jednak w naszej analizie wtórnej kontrolowaliśmy nadciśnienie», dodaje. «Związek między desaturacją tlenu a AF pozostawał znaczący, co sugeruje, że OBS może bezpośrednio wywoływać AF bez pośredniego etapu rozwoju nadciśnienia.»
Dlaczego OSA może zwiększać ryzyko A-Fib?
Naukowcy nie są w stanie opisać dokładnych mechanizmów, które kierują łącznością między OBS a zwiększonym ryzykiem A-fib, ale starszy autor Dr. Richard S. Leung, z University of Toronto w Kanadzie, ma kilka teorii:
«Większa dysfunkcja śródbłonka, większa skłonność do rozwoju nadciśnienia płucnego i układowego oraz zaburzenia odpowiedzi serca na wyzwania autonomiczne u kobiet z OBS mogą wyjaśnić te wyniki», mówi, «ale potrzebne są dalsze badania, aby potwierdzić to odkrycie i zrozumieć potencjalne mechanizmy.»
Naukowcy przyznają, że istnieją pewne ograniczenia w ich badaniu. Na przykład nie mieli danych na temat przestrzegania przez pacjentów leczenia ciągłym dodatnim ciśnieniem powietrza, które jest podstawową terapią dla pacjentów z OBS.
Co więcej, zespół nie był w stanie określić, czy pacjenci byli leczeni z powodu wysokiego ciśnienia krwi.
Aktualne badania i przyszłość leczenia OBS
W 2024 roku badania nad obturacyjnym bezdechem sennym nieustannie się rozwijają. Nowe terapie, takie jak zastosowanie urządzeń do terapii wentylacyjnej oraz innowacyjne podejścia do diagnostyki, mają na celu poprawę jakości życia pacjentów. Badania wskazują, że wczesne rozpoznanie i leczenie OSA mogą znacząco zmniejszyć ryzyko powikłań sercowych, w tym migotania przedsionków.
Warto również zauważyć, że nowe dane sugerują, iż osoby z OBS, które regularnie stosują terapię CPAP, mają znacznie niższe ryzyko wystąpienia A-fib. To wskazuje na kluczowe znaczenie przestrzegania zaleceń terapeutycznych oraz monitorowania stanu zdrowia przez pacjentów oraz lekarzy.
Ponadto, badania nad mechanizmami biochemicznymi związanymi z OSA i A-fib mogą dostarczyć nowych informacji, które pomogą w opracowywaniu bardziej skutecznych strategii leczenia. Obserwacje te pokazują, jak istotna jest kontynuacja badań w tej dziedzinie, aby zrozumieć złożoność tych schorzeń oraz ich wpływ na zdrowie układu sercowo-naczyniowego.
