Test Western blot i ELISA to dwa testy na przeciwciała krwi, które mogą wykryć HIV.
Testy te były złotym standardem w testach na HIV. Od tego czasu testy na HIV zmieniają się i ewoluują, co czyni je mniej preferowaną metodą sprawdzania HIV.
Obecnie większość laboratoriów stosuje test immunologiczny na antygen HIVp24 i przeciwciała przeciwko HIV-1 i 2, a następnie test immunologiczny potwierdzający odróżnienie HIV-1 od HIV-2.
Wyjaśnianie testów
Testy Western blot i ELISA są dwoma testami krwi, które mogą wykryć przeciwciało HIV. Laboratoryjne badania krwi mogą diagnozować HIV poprzez wykrywanie określonych przeciwciał lub białek wytwarzanych przez układ odpornościowy w odpowiedzi na wirusa.
Chociaż test ELISA jest zalecany w trakcie testów, test Western blot nie jest już uważany za wiarygodny.
Test ELISA, zwany również EIA do testu immunoenzymatycznego, sprawdza pewne białka, które organizm wytwarza w odpowiedzi na HIV. Próbka krwi zostanie dodana do szalki Petriego, która zawiera wirusa.
Jeśli krew zawiera przeciwciała przeciwko HIV, będzie wiązać się z antygenem i powodować zmianę koloru potrawy. Ten bardzo czuły test był pierwszym bardzo szeroko stosowanym narzędziem do sprawdzania obecności wirusa HIV.
Test Western blot zastosowany w celu potwierdzenia wyników testu ELISA poprzez wykrycie także przeciwciał HIV. Jednak ten test nie jest już powszechnie stosowany w trakcie testów na HIV.
Test Western blot jest bardziej skomplikowanym testem krwi do wykonania, chociaż mechanika pobierania krwi jest taka sama. W tym teście próbkę oddziela się prądem elektrycznym i przenosi na kawałek bibuły. W tym przypadku dodaje się enzym, aby spowodować zmianę barwy, która sygnalizuje obecność przeciwciał HIV.
Do czego są używane?
Test ELISA jest jednym z pierwszych badań krwi używanych do sprawdzenia wielu chorób, w tym HIV. Można go użyć do sprawdzenia, czy przeciwciała HIV są obecne we krwi, czy nie.
Test Western blot był wcześniej używany do potwierdzenia wyników testu ELISA. W miarę wprowadzania nowszych testów nie jest on używany tak często.
Kto je ma?
Badania przesiewowe wszystkich dorosłych zalecano przynajmniej raz w życiu danej osoby, a także rutynowo u kobiet w ciąży.
Testy Western blot i ELISA są zalecane tylko wtedy, gdy istnieje ryzyko, że dana osoba zakontraktowała lub była narażona na HIV.
Osoby z wysokim ryzykiem zarażenia się HIV to następujące osoby:
- ludzie uprawiający seks bez zabezpieczenia, zwłaszcza z osobą zakażoną wirusem HIV
- IV użytkownicy narkotyków
- ludzie, którzy przeszli transfuzję krwi lub zastrzyki przed 1985 rokiem
- osoby z innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową (STD)
Niektóre osoby regularnie poddają się testowi na obecność wirusa HIV, nawet jeśli nie są bardziej narażone na zakażenie, zwłaszcza jeśli mają nowego partnera seksualnego lub pracują w sytuacjach związanych z opieką zdrowotną.
Przygotowanie
Nie ma specjalnego przygotowania do testów ELISA lub Western blot. Oba testy są prostymi badaniami krwi.
Każdy, kto przechodzi testy na HIV może chcieć powiedzieć technikowi, jeśli obawia się igieł lub pobierania krwi. Ponadto, niektórym osobom może się przydać pomoc od krewnego lub przyjaciela podczas testów na HIV.
Zagrożenia i czynniki ryzyka
W przypadku któregokolwiek z tych testów jest bardzo mało fizycznych zagrożeń.
Podczas stosowania testu ELISA do badania przesiewowego pod kątem HIV ważne jest, aby być świadomym okna ekspozycji. Możliwe jest zajęcie testu ELISA zbyt wcześnie po ekspozycji na organizm, aby wytworzyć wystarczającą ilość przeciwciał, aby uzyskać pozytywny wynik, nawet jeśli obecny jest wirus.
Czego się spodziewać: przed, w trakcie i po testach
Zarówno test Western blot jak i test ELISA są standardowymi badaniami krwi i procedura jest taka sama dla każdego testu.
Przed przeprowadzeniem testu osoba przeprowadzająca test może podpisać formularz zgody. Technik medyczny powinien wyjaśnić test i odpowiedzieć na wszelkie pytania.
Następnie, dla każdego z testów, lekarz medyczny wykona następujące czynności:
- zbadaj ramię, aby znaleźć odpowiednią żyłę do pobrania krwi
- oczyścić miejsce badania za pomocą środka antyseptycznego, aby zmniejszyć bakterie na powierzchni skóry
- zastosuj opaskę uciskową, aby żyły wypełniły się krwią
- włóż igłę do żyły i zdejmij opaskę tak, aby igła mogła wypełnić
- wyjąć igłę i nałożyć niewielki nacisk i bandaż na miejsce wkłucia
Po teście nie ma potrzeby odpoczynku. Pacjent może jechać do domu i normalnie jeździć po swoim dniu.
Zrozumienie wyników
Wyniki nie są tak rozcięte i suche jak pozytywne lub negatywne w żadnym z testów. Ponieważ test ELISA jest bardzo czuły, niektóre osoby mogą testować fałszywie pozytywnie.
Inne infekcje, takie jak toczeń, choroba z Lyme i inne choroby przenoszone drogą płciową, mogą powodować fałszywie dodatni wynik testu na obecność HIV w teście ELISA. Z tego względu pozytywne wyniki testu ELISA muszą zostać potwierdzone przez inny test.
Jeśli jednak zarówno test ELISA, jak i test Western blot pokazują HIV, występuje zakażenie HIV.
Co się potem dzieje?
To, co dzieje się dalej, zależy od wyników testów.
Nawet jeśli wyniki obu testów były ujemne, nie można bezpiecznie założyć, że dana osoba nie ma HIV, jeśli potencjalne narażenie na wirusa nastąpiło w ciągu 3 miesięcy od wykonania testu. W takim przypadku dana osoba powinna powtórzyć badanie w ciągu 3 miesięcy i podjąć odpowiednie środki ostrożności, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się potencjalnej infekcji.
Jeśli wystąpił negatywny wynik i osoba nie miała kontaktu z wirusem HIV, lekarz nie może zalecić dalszych badań.
Jeśli test jest pozytywny, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Lekarz może zalecić dalsze badania potwierdzające zakażenie wirusem HIV.
Lekarz prawdopodobnie przepisuje również leki przeciwretrowirusowe i wydaje zalecenia, aby zapobiec przeniesieniu choroby przez podanie dożylne lub stosunek płciowy.
Alternatywne testy
Istnieje wiele rodzajów testów na HIV. Chociaż test ELISA może nadal być stosowany w badaniach przesiewowych pod kątem HIV, można również rozważyć następujące testy:
- Inne testy przeciwciał: Podobnie jak testy ELISA i Western blot, testy te sprawdzają obecność przeciwciała we krwi, ślinie i moczu.
- Testy antygenów lub przeciwciał: testy te sprawdzają obecność wirusa i przeciwciał wirusa, dzięki czemu są wyjątkowo dokładne w celu wczesnego wykrywania. Testy te są dostępne tylko przy użyciu testów krwi.
- NAT: Ten test służy do wykrywania wirusa HIV między 7 a 28 dniem po narażeniu na wysokie ryzyko. Chociaż ten test jest najdokładniejszy w przypadku niedawnej ekspozycji, jest niezwykle kosztowny i używany tylko w sytuacjach, w których doszło do ekspozycji.
