Zapłodnienie in vitro lub IVF jest najczęstszym i najskuteczniejszym rodzajem wspomaganej technologii reprodukcyjnej, która pomaga kobietom zajść w ciążę.
Polega na zapłodnieniu jaja poza ciałem, w naczyniu laboratoryjnym, a następnie wszczepieniu go do kobiecej macicy.
Do 2016 r. Urodziło się około 6,5 miliona dzieci za pomocą zapłodnienia in vitro (IVF). Według Centers for Disease Control and Prevention (CDC), około 1,6 procent dzieci urodzonych w Stanach Zjednoczonych każdego roku jest poczęte dzięki technologii wspomaganego rozrodu (ART).
Szybkie fakty dotyczące zapłodnienia in vitro (IVF)
- Zapłodnienie in vitro (IVF) może pomóc w osiągnięciu ciąży, gdy inne metody leczenia nie zadziałały.
- Proces ten polega na zapłodnieniu jaja poza ciałem i wszczepieniu go, aby kontynuować ciążę.
- Jeden procent dzieci urodzonych w Stanach Zjednoczonych pochodzi z IVF.
- Istnieje większa szansa na poród mnogi z zapłodnieniem in vitro.
Przegląd
W normalnej ciąży męski plemnik penetruje jaja kobiety i zapładnia je wewnątrz ciała po owulacji, gdy dojrzałe jajo zostało uwolnione z jajników.
Zapłodnione jajo następnie przyczepia się do ściany macicy lub macicy i zaczyna się rozwijać w dziecko. Jest to znane jako naturalna koncepcja.
Jednakże, jeżeli naturalne lub samodzielne poczęcie nie jest możliwe, leczenie niepłodności jest opcją.
IVF jest stosowany od późnych lat siedemdziesiątych. W dniu 25 lipca 1978 r. Urodziło się pierwsze „niemowlę z probówki”, Louise Brown. Robert Edwards i Patrick Steptoe, którzy współpracowali przy tej procedurze, są uważani za pionierów IVF.
W 2010 r. Robert Edwards otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny w 2010 r. Za „rozwój zapłodnienia in vitro”.
W lipcu 2013 r. Amerykańska para urodziła pierwsze dziecko z powodu zapłodnienia in vitro w wyniku sekwencjonowania DNA nowej generacji, nowego sposobu badania zarodków, który poprawia wskaźnik powodzenia IVF i znacznie zmniejsza koszty leczenia.
Technologia sekwencjonowania DNA pomaga lekarzom badać zarodki stworzone przez IVF, aby zidentyfikować te, które najprawdopodobniej doprowadzą do powodzenia ciąż.
Procedura
Techniki mogą się różnić w zależności od kliniki, ale IVF zwykle obejmuje następujące kroki:
1. Tłumienie naturalnego cyklu menstruacyjnego
Kobieta otrzymuje lek, zwykle w formie codziennego wstrzyknięcia przez około 2 tygodnie, w celu stłumienia naturalnego cyklu miesiączkowego.
2 Super owulacja
Leki na płodność zawierające hormon hormonu płodności hormon folikulotropowy (FSH) są podawane kobiecie. FSH sprawia, że jajniki produkują więcej jaj niż zwykle. Ultrasonograficzne badania pochwy mogą monitorować proces w jajnikach.
3. Pobieranie jaj
Jaja zbiera się za pomocą drobnego zabiegu chirurgicznego znanego jako „aspiracja pęcherzykowa”. Bardzo cienką igłę wprowadza się przez pochwę do jajnika. Igła jest podłączona do urządzenia ssącego. To wysysa jajka. Ten proces powtarza się dla każdego jajnika.
W 2011 r. Naukowcy sugerowali, że zebranie 15 jaj z jajników w jednym cyklu daje największą szansę na pomyślną ciążę.
Można również stosować jaja mrożone lub darowane.
4. Inseminacja i zapłodnienie
Zebrane jaja umieszcza się razem z męskim nasieniem i trzyma w sterowanej środowiskowo komorze. Po kilku godzinach plemniki powinny dostać się do komórki jajowej.
Czasami plemniki są wstrzykiwane bezpośrednio do komórki jajowej. Nazywa się to intracytoplasmic sperm injection (ICSI).
Można używać zamrożonych plemników pobranych z biopsji jąder. Uważa się, że jest tak samo skuteczny, jak świeże plemniki w osiągnięciu udanej ciąży.
Zapłodnione jajo dzieli się i staje się zarodkiem.
W tym momencie niektóre ośrodki oferują preimplantacyjną diagnostykę genetyczną (PGD), która może badać zarodek pod kątem zaburzeń genetycznych. Jest to nieco kontrowersyjne i nie zawsze jest używane.
Jeden lub dwa najlepsze zarodki są wybrane do transferu.
Kobietom podaje się progesteron lub ludzką gonadotropinę kosmówkową (hCG), aby pomóc wyściółce macicy otrzymać zarodek.
5. Transfer zarodków
Czasami w macicy umieszcza się więcej niż jeden zarodek. Ważne jest, aby lekarz i para, którzy chcą mieć dziecko, omawiali, ile zarodków należy przenieść. Zwykle lekarz przenosi tylko więcej niż jeden zarodek, jeśli nie są dostępne żadne idealne zarodki.
Przeniesienie zarodka odbywa się za pomocą cienkiej rurki lub cewnika. Wchodzi on do macicy przez pochwę. Gdy zarodek przyklei się do wyściółki macicy, może rozpocząć się zdrowy wzrost zarodka.
Wideo: Jak działa IVF
Ten animowany film 3D wyjaśnia, w jaki sposób działa IVF.
Kandydaci
Zapłodnienie in-vitro jest idealne dla kobiet, które nie mogły zajść w ciążę za pomocą regularnego stosunku bez zabezpieczenia lub po 12 cyklach sztucznego zapłodnienia.
IVF może być opcją, jeśli:
- każdy z partnerów otrzymał diagnozę niewyjaśnionej niepłodności
- inne techniki, takie jak stosowanie leków na płodność lub inseminacja domaciczna (IUI), nie zadziałały
- jajowody kobiety są zablokowane
Wskaźnik sukcesu
W 2016 r. 26 proc. Procedur doprowadziło do narodzin żywych.
W 2010 r. Brytyjska National Health Service (NHS) oszacowała, że szansa na urodzenie na żywo była następująca:
- 32,2 procent dla kobiet w wieku poniżej 35 lat
- 27,7 procent dla kobiet w wieku od 35 do 37 lat
- 20,8 procent dla kobiet w wieku od 38 do 39 lat
- 13,6 procent dla kobiet w wieku od 40 do 42 lat
- 5 procent dla kobiet w wieku od 43 do 44 lat
- 1,9 procent dla kobiet w wieku powyżej 44 lat
Te statystyki różnią się w zależności od miejsca wykonania IVF.
Inne czynniki, które mogą wpływać na sukces
Poza wiekiem prawdopodobieństwo sukcesu zależy od czynników, w tym:
- jak długo starasz się zajść w ciążę
- przyczyna niepłodności
- bez względu na to, czy ciąża, czy poród na żywo wystąpiły wcześniej
- strategia, która zostanie wykorzystana
zapewnia kalkulator online, który może dać wyobrażenie o tym, jak prawdopodobne jest, że IVF odniesie sukces.
Kalkulator opiera się na danych zebranych przez naukowców w latach 2003 i 2007. Warto pamiętać, że każdy przypadek jest inny, a nowe postępy medyczne stopniowo zwiększają dostępne opcje.
Jedno z badań, opublikowane w CMAJ Open w 2013 roku, zasugerowało, że kobiety, które mają wystarczającą ilość witaminy D są „znacznie bardziej prawdopodobne” na zajście w ciążę z IVF w porównaniu z tymi, którzy mają niższy poziom tej witaminy. Nie wiadomo, czy przyjmowanie suplementów witaminy D może wpłynąć na szanse zajścia w ciążę, zarówno naturalnie, jak i przy zapłodnieniu in vitro.
Ryzyka
Niektóre ryzyka wiążą się z zapłodnieniem in vitro.
Skutki uboczne leków
Niektóre kobiety mogą reagować na leki podawane podczas leczenia.
Możliwe działania niepożądane leków IVF to:
- nudności i wymioty
- trudności w oddychaniu
- drażliwość
- uderzenia gorąca
- powiększenie jajników
- trudności ze snem
- ból brzucha
Stłuczenie może również wynikać z powtarzających się codziennych iniekcji.
Zagrożenie dla zdrowia matki
Rzadko leki te mogą powodować zespół hiperstymulacji jajników (OHSS). Dzieje się tak, gdy jajniki nadmiernie reagują na gonadotropiny, tak że zbyt wiele jaj rozwija się w jajnikach. Może dojść do ciężkiego obrzęku brzucha i duszności. Jeśli wystąpi OHSS, lekarz może zalecić ponowne rozpoczęcie całego cyklu z mniejszą dawką gonadotropiny.
Opublikowane wyniki badań wskazują na większe ryzyko wystąpienia zatorowości płucnej lub zablokowania głównej tętnicy płucnej i żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej lub zakrzepów krwi w 1. trymestrze ciąży.
Utrata ciąży
Główną przyczyną utraty ciąży, czy to w IVF, czy w naturalnym poczęciu, jest nienormalna liczba chromosomów, zwana aneuploidią chromosomową. Wykrywanie aneuploidii w jaju lub plemniku przed wykonaniem IVF lub w zarodku przed implantacją może pomóc zwiększyć szansę pomyślnej ciąży.
W 2013 r. Naukowcy ogłosili, że opracowali nową technologię nazywaną poklatkowym. Technika ta może zwiększyć szanse na wybranie odpowiedniego zarodka do pomyślnego zapłodnienia in vitro, chociaż należy przeprowadzić dalsze badania.
Wiele narodzin
Kiedy więcej niż jeden zarodek przenosi się do macicy, istnieje większa szansa na posiadanie bliźniaków, trojaczków lub więcej dzieci.
Ciąże z więcej niż jednym płodem mogą powodować:
- porody przedwczesne lub niska masa urodzeniowa
- dwukrotnie zwiększa ryzyko zachorowania na cukrzycę u matki
- znaczny wzrost ciśnienia krwi matki
Lekarz może zalecić tylko jeden transfer zarodka u kobiet z podwyższoną szansą na bliźnięta.
