W badaniu analizującym długoterminowe bezpieczeństwo i skuteczność trastuzumabu – bardziej znanego jako Herceptyna – stwierdzono, że znacznie zwiększa on długotrwałe przeżycie u pacjentów z HER-2-dodatnim rakiem piersi, u których zastosowano chemioterapię.
W opublikowanym badaniu przeanalizowano dane z dwóch niezależnych badań, których celem było zbadanie całkowitego czasu przeżycia pacjentów z wczesnym stadium HER2-dodatniego raka piersi, którzy otrzymali chemioterapię z Herceptyną lub bez niej.
Autorzy zauważają, że ponad 4000 pacjentów z rakiem piersi z dodatnim receptorem HER2 zostało włączonych do badania i otrzymało «doksorubicynę i cyklofosfamid, które zostały wykonane za pomocą paklitakselu z trastuzumabem lub bez niego w obu badaniach.»
Współautorem badania jest Charles E. Geyer Jr., lekarz-naukowiec z Virginia Commonwealth University (VCU) Massey Cancer Center w Richmond i profesor w Wydziale Hematologii, Onkologii i Opieki Paliatywnej w VCU School of Medicine. Mówi:
«Odkryliśmy, że gdy Herceptyna stosuje się w połączeniu z chemioterapią, znacznie zwiększa się przeżycie pacjenta.»
«Występują minimalne długotrwałe skutki uboczne, a prawdopodobieństwo nawrotu raka jest znacznie zmniejszone» – dodaje.
Te dwie próby, do których dochodzą te badania, są tymi samymi, których wyniki wczesne doprowadziły w 2006 r. do Food and Drug Administration (FDA) do zatwierdzenia Herceptyny jako leczenia uzupełniającego w raku sutka HER2-dodatnim.
10-letnie przeżycie poprawiło się z 75% do 84% z Herceptyną
Nowa analiza – która dotyczyła ogólnego wskaźnika przeżycia do 10 lat po zakończeniu leczenia – dotyczyła w szczególności tego, czy u pacjenta wystąpił nawrót nowotworu oraz czy jakiekolwiek działania niepożądane ze strony serca były szkodliwe, aby zanegować jakiekolwiek korzyści z leczenia.
Wyniki pokazują, że 10-letnie przeżycie dla HER2-dodatnich pacjentów z rakiem piersi, którzy otrzymali chemioterapię bez Herceptyny, wynosiło 75%, podczas gdy u tych, którzy również mieli Herceptynę, było to 84%.
Wyniki wskazują również na poprawę przeżycia wolnego od choroby. U pacjentów, u których zastosowano chemioterapię bez Herceptyny, 10-letni okres przeżycia bez choroby wynosił 62%, w porównaniu z 74% u tych, którzy również mieli Herceptynę.
W odniesieniu do działań niepożądanych dotyczących serca – znanego ryzyka dla pacjentów Herceptyną – stwierdzono, że około 3% stwierdzono przypadek, a większość pacjentów dotkniętych skutkami początkowymi.
Herceptynę stosuje się głównie wraz z chemioterapią w leczeniu pacjentów z rakiem piersi, u których rak jest HER2-dodatni. Ten rodzaj raka piersi jest często bardziej agresywny niż inne typy.
Do 20% przypadków raka piersi jest spowodowane przez HER2
HER2 – lub receptor 2 ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu – dotyczy genu HER2 i związanego z nim białka. Białko to pomaga kontrolować wzrost zdrowych komórek. Jeśli jednak gen HER2 jest amplifikowany, lub białko ulega nadmiernej ekspresji, komórki mogą wzrastać w niekontrolowany sposób, prowadząc do raka.
Aż do 20% inwazyjnych raków sutka jest wynikiem amplifikacji HER2 lub nadekspresji białka HER2.
Dwie próby za badaniem były wspierane przez National Cancer Institute. Środki na długoterminowe badanie uzupełniające pochodziły z grantów National Institutes of Health, Breast Cancer Research Foundation, Genentech (twórcy Herceptyny) oraz grupy Cancer and Leukemia Group B.
W lipcu 2014 r. poinformowano, w jaki sposób badacze odkryli nowy cel w leczeniu szczególnie agresywnego raka. Dana cząsteczka – znana jako ανβ6 – może również identyfikować pacjentów z nowotworem HER2-dodatnim, u których występuje większe ryzyko rozwoju wtórnych nowotworów.
Nowe badania i odkrycia w 2024 roku
Z najnowszych badań z 2024 roku wynika, że zastosowanie Herceptyny w schematach leczenia neoadiuwantowego znacząco obniża ryzyko nawrotu raka piersi u pacjentek, co potwierdzają wyniki długoterminowych obserwacji. W badaniach wykazano, że pacjentki, które otrzymały Herceptynę przed operacją, miały o 15% mniejsze ryzyko nawrotu nowotworu w ciągu następnych pięciu lat w porównaniu do tych, które nie otrzymały tego leczenia.
Dodatkowo, analiza wyników leczenia pacjentek z HER2-dodatnim rakiem piersi pokazuje znaczną poprawę jakości życia, co może być związane z mniejszą liczbą działań niepożądanych. Nowe metody monitorowania stanu zdrowia pacjentek, w tym zaawansowane techniki obrazowania, pozwalają na lepsze diagnozowanie i monitorowanie skutków leczenia.
Warto również zauważyć, że badania nad terapią skojarzoną, która łączy Herceptynę z innymi lekami, takimi jak inhibitory kinazy tyrozynowej, przynoszą obiecujące wyniki. Wstępne dane sugerują, że takie podejście może prowadzić do jeszcze lepszych wyników przeżycia, co otwiera nowe możliwości w terapii HER2-dodatniego raka piersi.
