Utrata włosów jest częstym skutkiem ubocznym leczenia raka, a dla wielu pacjentów staje się prawdziwym zmartwieniem.
Środki chemioterapeutyczne aktywnie celują i zabijają szybko rosnące komórki, takie jak te w guzie. Ale podobnie jak w przypadku guza, mieszek włosowy jest bardzo aktywną strukturą z wieloma komórkami, które często dzielą się, aby wytworzyć rosnące włosy.
Ponieważ wiele leków do chemioterapii jest zaprojektowanych tak, by skutecznie zabijać wszystkie szybko dzielące się komórki, włosy są niefortunnym obserwatorem, który spada wraz z komórkami rakowymi.
Podczas gdy niektórzy uważają, że utrata włosów jest tak przygnębiająca, że odmawiają chemioterapii, większość ludzi zobaczy, że ich blokady odrastają po zakończeniu leczenia.
Chemioterapia wywołana wypadaniem włosów
Poziom łysienia lub łysienie wywołane chemioterapią (CIA) zależy od rodzaju raka, konkretnego leku oraz dawki i schematu leczenia.
Wielu pacjentów doświadcza pierwszej fali CIA w ciągu 1 do 2 tygodni od rozpoczęcia leczenia.
Obszary, które doświadczają dużego tarcia podczas snu, takie jak czubek głowy i boki nad uszami, są często pierwszymi, którzy widzą wypadanie włosów. Jednak dokładny wzór zależy od indywidualnych włosów.
Te włosy, które aktywnie rosną, będą najbardziej dotknięte, ale ponieważ rosnące mieszki włosowe mogą być ułożone w plastry lub równomiernie rozmieszczone na całym skórze głowy, niestety nie da się przewidzieć wzoru utraty włosów dla danej osoby.
Po 3 miesiącach wypadanie włosów jest często zakończone.
Odrastanie włosów po chemioterapii zwykle rozpoczyna się w ciągu 1 do 3 miesięcy po zakończeniu terapii. Aż do 60 procent pacjentów zgłasza zmianę koloru lub struktury włosów podczas pierwszej fali odrastania włosów, a wiele z nich doświadcza krótszych włosów. Jednak zmiany te są w większości tymczasowe, a włosy wracają do normy.
Wpływ wypadania włosów
Włosy mają ważne funkcje w kulturze i komunikacji, więc CIA konsekwentnie zajmuje pierwsze miejsce na liście traumatycznych wydarzeń dla wielu pacjentów poddawanych chemioterapii.
Niektórzy pacjenci rozważają nawet odmowę chemioterapii w wyniku zbliżającego się zagrożenia CIA.
Zabiegi na CIA są w najlepszym przypadku eksperymentalne. Chłodzenie skóry głowy za pomocą okładów lodowych lub specjalnych czapek zostało wprowadzone po raz pierwszy w latach 70. XX wieku.
Teoria leżąca u podstaw tego leczenia polega na tym, że chłodzenie zawęża naczynia krwionośne prowadzące do mieszków włosowych. Niektóre badania wykazały, że skuteczność tej techniki sięgała nawet 50 procent, ale istnieje wyraźna potrzeba bardziej skutecznych terapii.
Na polowanie na nowe cele narkotykowe
Bardzo mało wiadomo o tym, jak leki przeciw chemioterapii powodują CIA. Większość informacji pochodzi z badań wykorzystujących modele myszy.
Tutaj badania wykazały, że zaprogramowane samobójstwo komórek lub apoptoza są najbardziej prawdopodobną przyczyną śmierci komórek w mieszku włosowym, powodując wypadnięcie włosów.
Naukowcy z Wydziału Medycyny Uniwersytetu w Chicago, IL, wykorzystali badania asocjacyjne całego genomu, aby porównać sygnaturę genetyczną pacjentów z rakiem piersi, którzy doświadczyli CIA z tymi, którzy jej nie mieli.
Znaleźli kilka potencjalnych genów, które mogą być związane z utratą funkcjonalnych mieszków włosowych. Jeden z nich, CACNB4, jest częścią kanału wapniowego, który odgrywa ważną rolę w rozwoju komórek i apoptozie. Inny gen, BCL9, był aktywny w podgrupie pacjentów CIA i wiadomo, że odgrywa on rolę w rozwoju mieszków włosowych.
Uzbrojeni w tę wiedzę, naukowcy kontynuują swoje poszukiwania opracowania skutecznych inhibitorów indukowanej chemioterapią utraty włosów, mając nadzieję na zmniejszenie obciążenia, jakie ten niechciany efekt uboczny ma na pacjentów z rakiem.
