Czym jest uzależnienie od nikotyny?

Nikotyna jest substancją uzależniającą, która jest głównie pobierana przez płuca przez palenie.

Na całym świecie ponad miliard osób regularnie pali papierosy, fajki, cygara lub fajki wodne.

Według American Heart Association (AHA), 23,1 procent mężczyzn i 18,3 procent kobiet w Stanach Zjednoczonych to palacze. Według Centers for Disease Control and Prevention (CDC), około 443 000 zgonów jest co roku wynikiem palenia papierosów, prawie 1 na każde 5 zgonów.

To więcej zgonów niż łączna suma z nielegalnego używania narkotyków, alkoholu, urazów pojazdów mechanicznych, samobójstw i morderstw.

Palenie ma około 7000 lat. Poglądy na palenie zmieniały się z biegiem czasu, od wulgarnego nawyku, wyrafinowanej rozrywki, po śmiertelne zagrożenie dla zdrowia.

Obecnie coraz częściej postrzegana jest jako niepożądana aktywność, niekorzystna dla zdrowia. Teraz wiemy, że palenie jest główną przyczyną wielu chorób, takich jak zawał serca, zaburzenia erekcji i rak płuc.

Wiele krajów znacznie zwiększyło podatki od wyrobów tytoniowych i regularnie prowadzi kampanie antynikotynowe. Wiele z nich zawiera przepisy zakazujące palenia w sklepach i innych miejscach publicznych.

Uzależnienie od nikotyny

Uzależnienie od nikotyny jest uzależnieniem od nikotyny, która jest obecna w produktach tytoniowych. Nikotyna jest uzależniającym lekiem, który powoduje zmiany nastroju w mózgu, które są tymczasowo przyjemne, co powoduje, że ludzie chcą go używać coraz więcej.

Rzucenie palenia może prowadzić do nieprzyjemnych objawów odstawienia, które przejściowo ustępują po otrzymaniu nikotyny poprzez palenie tytoniu. Eksperci twierdzą, że nikotyna jest jednym z najtrudniejszych nałogów do przełamania.

Podczas gdy palacz jest uzależniony od nikotyny, za każdym razem gdy palą, zużywają tysiące toksycznych substancji.

Mentolowe papierosy mogą być bardziej uzależniające niż inne wyroby tytoniowe. FDA twierdzi, że ponad 40% młodych palaczy i 30% starszych palaczy woli i regularnie pali papierosy mentolowe.

Objawy

Objawy mogą zależeć od osoby. Niektórzy ludzie stają się całkowicie zależni dość szybko.

Przykłady obejmują:

Niezdolność do rzucenia palenia – podjęli co najmniej jedną poważną próbę zatrzymania się, ale bezskutecznie.
Objawy odstawienia – gdy próbowano powstrzymać pacjenta, wystąpiły objawy fizyczne i nastrojowe, takie jak głód, nastroje i drażliwość, słaba koncentracja, uczucie depresji i pustki, złość, frustracja, zwiększony apetyt i bezsenność. Może wystąpić biegunka lub zaparcie.
Pomimo pojawienia się problemów zdrowotnych przeważa palenie – osoba paląca nadal pali, pomimo chorób związanych z paleniem, takich jak choroba płuc lub serca.
Społeczne i / lub rekreacyjne poświęcenie – niektóre czynności mogą zostać porzucone z powodu palenia tytoniu, na przykład, unikając restauracji, które są wolne od dymu tytoniowego.

Przyczyny

Nikotyna sprawia, że palacz pali. Eksperci twierdzą, że może to być tak uzależniające, jak niektóre narkotyki rekreacyjne, takie jak kokaina. Nikotyna zwiększa uwalnianie neurotransmiterów, które regulują zachowanie i nastrój.

Neuroprzekaźnik jest związkiem chemicznym uwalnianym z komórki nerwowej. Neuroprzekaźnik przenosi impuls z jednej komórki nerwowej do innego nerwu, tkanki, narządu lub mięśnia – jest to przekaźnik informacji neurologicznej z jednej komórki do drugiej.

Nikotyna wyzwala uwalnianie dopaminy, neuroprzekaźnika, który daje ludziom przyjemne uczucie. O tym, że przypuszczenie o dopaminie uważa się za główną część procesu uzależnienia – palacze pragną pośpiechu neuroprzekaźnika (zwłaszcza dopaminy).

Eksperci twierdzą, że kiedy wdychana jest nikotyna, mózg zostaje dotknięty w ciągu kilku sekund. Częstość akcji serca wzrasta, poziomy hormonów, noradrelaniny i dopaminy, poprawiają nastrój i koncentrują.

Jakiś czas po ostatnim papierosie poziomy tych hormonów spadają, pozostawiając palaczowi uczucie lęku i być może drażniące i wymagające kolejnego zastrzyku nikotyny.

Inne czynniki fizyczne i psychologiczne, które wpływają na proces uzależnienia, obejmują:

Pewne chwile w ciągu dnia mogą wiązać się z większym pragnieniem palenia, np. Przy pierwszej filiżance kawy, podczas przerw w pracy lub po rutynowych czynnościach.
Po jedzeniu – większość palaczy ma silniejsze pragnienie palenia zaraz po posiłku.
Alkohol – większość palaczy, którzy piją alkohol, mówi, że tytoń i alkohol są spożywane razem.
Niektóre miejsca – palacze często znajdują określone miejsca, takie jak toaleta, bary i puby (jeśli dozwolone jest palenie) lub parkingi (po zejściu z samochodu lub wsiadaniu do parkingu z supermarketu i chodzeniu w kierunku samochodu ) wywołać pragnienie palenia.
Niektórzy ludzie – palacze często uważają, że spotykanie się z innymi ludźmi, szczególnie jeśli są również palaczami, sprawiają, że chcą więcej palić.
Chwile stresu – większość palaczy zwykle ma ochotę palić w sytuacji stresowej, ekscytującej lub emocjonalnej.
Telefon – kiedy w domu dzwoni telefon, wielu palaczy biegnie po papierosy, zanim je podniesie.
Zapach tytoniu – zapach innych osób może być silnym bodźcem dla zapalających palaczy.
Prowadzenie pojazdów – palacze zwykle palą podczas jazdy na własną rękę.

Jeśli palacz nie otrzymuje nikotyny przez dłuższy czas, na przykład przez 24 godziny, mogą pojawić się następujące oznaki i objawy odstawienia:

Spadek nastroju (obniżony nastrój)
Podniecenie
Gniew
Niepokój
Udaremnienie
Większy apetyt
Tętno (puls) zwalnia
Bezsenność
Zawroty
Problemy z koncentracją
Tretiness, być może wrogość.

Specjaliści ds. Uzależnień twierdzą, że osoby uzależnione od nikotyny muszą identyfikować i reagować na swoje zachowania, wyzwalacze, sygnały i sytuacje związane z paleniem.

Czynniki ryzyka

Nikotyna może wpływać na każdego, kto pali.Wielu regularnych palaczy zaczyna, gdy są nastolatkami, a nawet młodszymi.

Badania wykazały związek między paleniem tytoniu jako dorosłym a paleniem w młodszym wieku.

Rodzice, którzy palą – dzieci, których rodzice zarówno palą, jak i dwa razy częściej palą, niż dzieci, których rodzice nie palą.
Przyjaciele, którzy palą – dzieci, które mają przyjaciół, którzy palą, częściej zaczynają używać wyrobów tytoniowych, takich jak papierosy.
Dziedziczni – genetycy uważają, że powodem, dla którego niektórzy ludzie próbują papierosów i nie stają się palaczami, podczas gdy inni robią to bardzo szybko, jest prawdopodobnie powiązany z typem genów, które dziedziczymy po rodzicach. Niektórzy ludzie mogą palić raz na jakiś czas, przez całe życie i nigdy nie wydają się uzależnieni, podczas gdy inni nie są w stanie rzucić palenia bez odczuwania nieprzyjemnych objawów odstawienia. Najprawdopodobniej sposób, w jaki receptory na powierzchni naszego nerwu mózgu komórki reagujące na nikotynę mają wpływ na nasze geny.
Choroba psychiczna – ludzie z depresją, chorobą afektywną dwubiegunową, schizofrenią i niektórymi innymi chorobami psychicznymi wydają się łatwiej uzależnieni od nikotyny niż inni.
Nadużywanie alkoholu i substancji – osoby, które nadużywają alkoholu, a także osoby zażywające nielegalne narkotyki, są bardziej skłonne do regularnego palenia.

Diagnoza

Nie ma aktualnego testu diagnostycznego, aby ustalić, czy ktoś jest uzależniony od nikotyny iw jakim stopniu.

Lekarz może pomóc pacjentowi określić stopień uzależnienia, zadając stosowne pytania lub korzystając z określonego kwestionariusza.

Poniższe pytania mogą pomóc w określeniu poziomu zależności:

Jak szybko po przebudzeniu zapalasz?
Ile papierosów palicie dziennie?
Czy trudno jest nie palić w miejscach, w których jest to zabronione, na przykład w kościele, szkole, kinie, bibliotece, transporcie publicznym, szpitalu itp.?
Gdybyś musiał się poddać, który papieros najbardziej by ci brakował (np. Pierwszego rano)?
Czy palisz więcej papierosów przez pierwsze kilka godzin po przebudzeniu, niż przez resztę dnia?
Jeśli jesteś chory, jesteś przeziębiony lub grypisz, czy nadal palisz?
Czy kiedykolwiek paliłeś więcej, niż zamierzałeś?
Czy zdarzyło ci się zaniedbać obowiązek, ponieważ paliłeś, a może papierosa?
Czy kiedykolwiek doszedłeś do wniosku, że musisz kontrolować, ile papierosów wypalasz każdego dnia, ale czy było to bardzo trudne?
Czy próbowałeś kiedyś rzucić? Jeśli tak, to ile razy i jak długo?
Czy odczuwasz objawy odstawienia po dłuższym okresie bez palenia? Czy te objawy ustąpiły, gdy się zapaliłeś?
Od jak dawna zdajesz sobie sprawę z niebezpieczeństw zdrowotnych związanych z paleniem?
Jak myślisz, jak długo będziesz żył, jeśli nadal będziesz palić?
Jeśli zrezygnowałeś teraz na dobre, jak długo prawdopodobnie będziesz żyć?

Leczenie

Wiele osób próbuje rzucić palenie i wielu odnosi sukces.

Eksperci twierdzą, że palacze mają większą szansę na trwałe powodzenie, jeśli podejmą leczenie, które okazało się skuteczne w badaniach naukowych. Pomocna może być terapia psychologiczna lub leki; kombinacja tych dwóch okazała się najbardziej udana.

Badanie opublikowane w sierpniowym numerze BMJ (British Medical Journal) z sierpnia (2013 r.) Doniósł, że prowadzone przez rząd brytyjski usługi „rzucania palenia” uratowały 25 000 lat życia w ciągu jednej dekady.

Zerwanie z przyzwyczajeniem może być trudne, ale korzyści przynoszą korzyści.

Dlaczego zrezygnować?

Każdy, kto poddaje się przed ukończeniem 50 roku życia, może zmniejszyć ryzyko zgonu w ciągu najbliższych 15 lat o 50 procent w porównaniu z osobami, które kontynuują palenie.

Poniżej przedstawiamy niektóre zalety rzucenia palenia:

Tętno zwalnia – korzyści są odczuwane przez organizm zaledwie 20 minut po zatrzymaniu, gdy tętno (tętno) zaczyna spadać.
Tlenek węgla – zaledwie dwanaście godzin po ostatnim papierosie poziom tlenku węgla we krwi wraca do normy.
Funkcja płuca – w ciągu trzech miesięcy od rzucenia palenia funkcja indywidualna płuc zaczyna znacznie się poprawiać.
Krążenie – w ciągu trzech miesięcy po rzuceniu palenia następuje poprawa w obiegu.
Ryzyko zawału serca – w ciągu 12 miesięcy od poddania się ryzyku zawału serca spada o 50%.
Udar mózgu – w ciągu 5 do 15 lat ryzyko wystąpienia udaru u byłego palacza jest takie samo jak u osób niepalących.

Leki i terapie

Obecnie dostępnych jest kilka leków i terapii, które pomagają rzucić palaczowi, niektóre są wspierane przez badania, inne nie.

Łączenie dwóch metod, na przykład nikotynowej terapii zastępczej (NRT) z łatą nikotynową, może być bardziej pomocne.

Lekarz może udzielić użytecznych porad dotyczących rzucenia palenia.

Nikotynowa terapia zastępcza

NRT jest sposobem przyjmowania nikotyny bez palenia. Nikotyna bardzo uzależnia. Ludzie uzależniają się od palenia, ponieważ pragną nikotyny w papierosach. NRT uwalnia nikotynę do krwioobiegu przy niższych dawkach niż dym tytoniowy.

Ta stała podaż może pomóc złagodzić pragnienia, które występują podczas rzucania palenia.

Przykłady NRT obejmują:

Plastry nikotynowe – plaster jest umieszczany na skórze, gdzie pozostaje, zwykle na cały dzień. Nikotyna przedostaje się do krwiobiegu przez skórę. Jest on zastępowany każdego dnia. Typowy kurs plastra z nikotyną trwa od 8 do 12 tygodni – w wielu przypadkach może być dłuższy. Eksperci twierdzą, że pacjent powinien starać się nie być niecierpliwym. Jeśli plaster działa, nie ma pośpiechu, aby przestać go używać. Pacjenci, którzy nie zdążyli całkowicie przestać palić po dwóch tygodniach na plastrze powinni skontaktować się z lekarzem, który może zaproponować inną dawkę lub dodać inny lek.
Gumy nikotynowej – to guma do żucia, która zawiera nikotynę. Nikotyna przedostaje się do krwioobiegu przez błony śluzowe jamy ustnej.Ciężko palący powinni prawdopodobnie stosować gumy w dawce 4 mg, podczas gdy inni powinni używać gum 2 mg.
Gumę należy żuć kilka razy, aż poczuje się łagodny pieprzny smak, w którym to momencie należy ją umieścić między policzkiem a linią dziąseł na około 20 minut. Gdy guma jest na miejscu i uwalnia nikotynę, unikaj napojów gazowanych i kawy.
Tabletki nikotynowe – ta twarda tabletka przypominająca cukierka rozpuszcza się w jamie ustnej i dostarcza niewielką dawkę nikotyny do krwioobiegu przez śluzówkę wyściółki jamy ustnej. Istnieją dawki 2 mg i 4 mg. Użytkownik powinien umieścić go pod językiem lub między linią dziąseł a policzkiem i pozostawić tam, aż się rozpuści.
Inhalator nikotynowy – wkład zawierający nikotynę jest umieszczony w urządzeniu podobnym do papierosa. Użytkownik zasysa go, wdychając opary nikotyny. Nikotyna jest wchłaniana do krwioobiegu przez błonę śluzową jamy ustnej i gardła. Początkowo niektórzy użytkownicy mogą odczuwać kaszel lub podrażnienie gardła. Pacjenci, którzy tęsknią za posiadaniem czegoś do ssania i trzymania, mogą uznać ten rodzaj NRT za szczególnie skuteczny. W wielu krajach inhalator nikotyny jest produktem wyłącznie na receptę.
Nikotynowy spray do nosa – użytkownik natryskuje roztwór zawierający nikotynę bezpośrednio do każdego nozdrza. Nikotyna przedostaje się do krwioobiegu przez błony śluzowe nosa. Niektórzy wolą tę metodę, ponieważ nikotyna dociera do mózgu szybciej niż za pomocą gumy, plastra lub pastylek (ale wciąż wolniej niż z papierosem).

Większość lekarzy będzie starała się zachęcić palaczy, którzy chcą rzucić palenie, aby zrobili to tak szybko, jak to możliwe, przy pomocy NRT.

Rodzaj zalecanej lub zalecanej terapii zastępczej zależy od wielu czynników, w tym osobistego wyboru palacza, percepcji łatwości użycia i tego, w jaki sposób jest uzależniony. Ciężko palący mogą preferować spray do nosa NRT ze względu na jego szybkie działanie.

Redukcja za pomocą nikotyny: Osoby, które nie są gotowe całkowicie się poddać, mogą skorzystać na stopniowym zmniejszaniu dziennego spożycia papierosów. Lekarz może przepisać leki przeciwretrowirusowe stosowane między palaczami. Pastylki do ssania, aerozole do nosa lub dziąsła są lepsze niż plaster nikotynowy, ponieważ uwalniają krótką serię nikotyny pomiędzy papierosami, a nie stały zapas.

Palenie papierosów przy użyciu plastra nikotynowego może podnieść poziom nikotyny do takiego poziomu, że pacjent może czuć się źle.

Pacjent powinien stosować przepisane NRT między papierosami w celu złagodzenia głodu. Z biegiem czasu osoba będzie zachęcana do wydłużania odstępów czasu pomiędzy każdym dymem, z możliwością osiągnięcia 50-procentowej redukcji liczby papierosów wypalanych codziennie w ciągu sześciu tygodni.

Lekarze zalecają całkowite rzucenie palenia w ciągu 6 miesięcy od rozpoczęcia leczenia przy pomocy nikotyny, aby przerwać leczenie.

Inne leki

Inne leki nienikotynowe:

Wareniklina (Chantix / Champix)

Lek ten zaburza receptory nikotynowe mózgu, powodując mniejszą przyjemność z palenia i ostatecznie mniej objawów odstawienia. Warenikliny nie należy przyjmować u pacjentów w wieku poniżej 18 lat, kobiet w ciąży lub karmiących piersią, osób z zaawansowaną chorobą nerek i osób z padaczką. Mogą wystąpić działania niepożądane.

Pacjenci, którzy nie opuścili całkowicie przed rozpoczęciem pierwszej tabletki, powinni to zrobić w ciągu 7 do 14 dni. Większość kursów terapeutycznych trwa około 12 tygodni. Skutecznym pacjentom można zalecić kolejne 12 tygodni, aby upewnić się, że nie wrócą do palenia.

Clonidine (Catapres)

Lek ten jest zwykle zalecany, jeśli inne metody leczenia nie zadziałały. Jest stosowany głównie w leczeniu nadciśnienia (wysokie ciśnienie krwi). Jednak działania niepożądane, takie jak uspokojenie i senność, zniechęciły wielu lekarzy i pacjentów.

Leki przeciwdepresyjne

Bupropion (Wellbutrin, Zyban) podnosi poziom dopaminy i norepinefryny, podobnie jak nikotyna. Niektórzy lekarze mogą zalecić połączenie bupropionu i plastra nikotynowego. Ten lek zmniejsza także ryzyko przybrania na wadze; powszechna konsekwencja rzucenia palenia.

Pacjenci z napadami padaczkowymi lub poważnymi urazami głowy, osoby poniżej 18 roku życia, kobiety w ciąży lub karmiące piersią, pacjenci z anoreksją lub bulimią, osoby z guzem ośrodkowego układu nerwowego i osoby z ciężką marskością wątroby nie powinni przyjmować bupropionu. Bupropion może powodować działania niepożądane.

Osoby, które nie rzuciły palenia całkowicie przed rozpoczęciem leczenia bupropionem powinny to zrobić w ciągu 14 dni po zażyciu pierwszej tabletki. Kurs leczenia trwa nie dłużej niż 7 do 9 tygodni.

Szczepionka nikotyny

To wciąż jest w fazie rozwoju. Szczepionka uruchamia układ odpornościowy w celu wytworzenia przeciwciał przeciwko nikotynie, które wiążą się z nią, gdy wejdzie ona do krwioobiegu, zapobiegając przedostaniu się nikotyny do mózgu. Jeśli ta szczepionka zadziała, wyeliminuje pośpiech mózgu odczuwany przez palaczy, tym samym pozbawiając przyjemności ludzi wynikających z palenia. Jeśli nikotyna nie dostanie się do mózgu, nie ma sensu palić u większości uzależnionych palaczy.

Inne opcje

Inne opcje obejmują:

Doradztwo behawioralne, grupy wsparcia i programy rzucania palenia – większość badań wskazuje, że pacjenci, którzy otrzymują połączenie leków i poradnictwa behawioralnego, mają zazwyczaj lepsze wskaźniki sukcesu. Podczas gdy leki mogą pomóc w natychmiastowych problemach fizycznych, terapia behawioralna pomaga ludziom pozostać wolnymi od dymu w perspektywie długoterminowej. W Wielkiej Brytanii większość lekarzy pierwszego kontaktu (lekarze pierwszego kontaktu, lekarze pierwszego kontaktu) odsyła pacjentów do usługi wsparcia dla osób niepalących. Przykłady poradnictwa i innych pomocy niemedycznych obejmują:

Poradnictwo telefoniczne – kilka krajów na całym świecie korzysta z lokalnych lub krajowych usług doradztwa telefonicznego dla pacjentów, którzy próbują rzucić palenie.Zadzwoń do 800-QUIT-NOW (800-784-8669) Narodowego Instytutu Raka i do Amerykańskiego Towarzystwa ds. Raka na 800-ACS-2345 (800-227-2345).

Poradnictwo ze specjalistą od leczenia tytoniu – pacjent może nauczyć się nowych technik rzucania palenia. W zależności od tego, w jakiej części świata żyjesz, usługi te mogą być dostępne w szpitalach, niektórych planach opieki zdrowotnej i zakładach opieki zdrowotnej.

Internet – istnieją strony internetowe, które oferują wsparcie i zachętę dla osób, które próbują rzucić palenie. Przykładem renomowanej strony internetowej jest Nicotine Anonymous

Ćwiczenie – codzienny 20-minutowy spacer może pomóc nastolatkom zmniejszyć lub rzucić palenie – nastolatki częściej rzucają palenie, jeśli biorą udział w programie rzucania palenia / ćwiczeń fitness, naukowcy z Wyższej Szkoły Zdrowia Publicznego i Zdrowia Uniwersytetu George’a Washingtona Usługi zgłoszone w Journal of Adolescent Health (wydanie z kwietnia 2013 r.).

Autorzy twierdzą, że nie znają dokładnych mechanizmów stojących za ich odkryciami. Uważają, że prawdopodobnie uwalnianie endorfin podczas ćwiczeń pomaga zmniejszyć łaknienie nikotyny.

Niepokój

W przeciwieństwie do powszechnego przekonania, rzucenie palenia zwykle skutkuje niższym poziomem lęku, brytyjscy naukowcy zgłosili w British Journal of Psychiatry, wydanie z stycznia 2013 roku.

Autorzy napisali: „Przekonanie, że palenie jest złagodzeniem stresu, jest wszechobecne, ale prawie na pewno błędne.” Przeciwnie: palenie jest prawdopodobnie lękowe (powoduje niepokój), a palacze zasługują na to, aby to wiedzieć i zrozumieć, jak ich własne doświadczenia mogą wprowadzać w błąd. „

Odkryli, że palacze, którzy zapalają się zaraz po przebudzeniu, odczuwali najbardziej zauważalne obniżenie poziomu lęku po zakończeniu leczenia.

Komplikacje

Z palenia może wynikać wiele chorób.

Choroby płuc – większość przypadków raka płuc, przewlekłe zapalenie oskrzeli i rozedma płuc są spowodowane paleniem. Palenie jest odpowiedzialne za 90% zgonów mężczyzn z powodu raka płuca i 80% zgonów kobiet z rakiem płuc w USA. 90% zgonów w USA na POChP (przewlekła obturacyjna choroba płuc) jest spowodowanych paleniem.
„Zdrowi” palacze często mają wczesne objawy raka płuc – wielu palaczy, których lekarze stwierdzili, że są „zdrowi” po normalnym badaniu, może nadal mieć pewne wczesne oznaki raka płuc – stwierdzili badacze z Weill Cornell Medical College w Nowym Jorku. czasopismo Stem Cells (wydanie z lipca 2013 r.).
Astma – ludzie z astmą zwykle uważają, że palenie pogarsza sytuację.
Problemy sercowo-naczyniowe – osoby palące regularnie mają znacznie wyższe ryzyko zgonu z powodu zawału serca, dusznicy bolesnej, choroby naczyń obwodowych i udaru mózgu. Nawet ludzie, którzy palą tylko pięć papierosów dziennie, mają zwiększone ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. Ktoś, kto pali 15 papierosów dziennie, ma dwa razy większe ryzyko ataku serca niż osoby niepalące. Palacze z chorobami układu krążenia mają zwykle gorsze objawy niż osoby niepalące z chorobami układu krążenia.
Rak – palenie nie tylko zwiększa ryzyko zachorowania na raka płuc. Palacze są bardziej narażeni na rozwój różnych rodzajów nowotworów, w tym raka pęcherza, szyjki macicy, żołądka, warg, gardła, przełyku i krtani.
Skóra – skóra palaczy ma tendencję do starzenia się szybciej niż osoby niepalące.
Niepłodność – kobiety regularnie palące mają wyższe ryzyko niepłodności.
Mężczyzna impotencja – mężczyźni regularni palacze mają znacznie wyższe ryzyko wystąpienia zaburzeń erekcji (niezdolność do uzyskania lub utrzymania erekcji).
Infekcje dróg oddechowych – palacze mają tendencję do częstszych infekcji dróg oddechowych niż osoby niepalące, takie jak grypa, przeziębienia i zapalenie oskrzeli. Palacze są bardziej podatne na zapalenie płuc, potencjalnie śmiertelną infekcję, w której płuca ulegają zapaleniu.
Insulinooporność – palenie tytoniu zwiększa oporność na insulinę, zwiększając ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2. Osoby z cukrzycą, które palą, są bardziej narażone na powikłania niż osoby z cukrzycą, które nie palą.
Choroba Buergera (zapalenie zakrzepowo-zarostowe) – palenie może powodować chorobę Buergera; choroba tętnic i żył w rękach i nogach. Naczynia krwionośne pęcznieją i blokują się zakrzepami (skrzepy krwi), ostatecznie uszkadzając lub niszcząc tkanki skórne. Czasami może to prowadzić do infekcji i zgorzeli.
Przedwczesna śmierć – człowiek, który palił przez całe życie, żyje przeciętnie o dziesięć lat krócej niż osoba niepaląca. W zdecydowanej większości przypadków zgony były spowodowane chorobami palącymi, w tym:

Problemy z płucami: obejmują raka, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP), w tym przewlekłe zapalenie oskrzeli i rozedmę płuc.
Choroba serca i udar

Nagła śmierć sercowa: palacze, nawet palący od umiarkowanych do średnich, mają znacznie wyższe ryzyko nagłej śmierci sercowej niż osoby niepalące, badacze z Mazankowskiego Instytutu Serca Uniwersytetu Alberty w Edmonton, Alberta, Kanada, ujawnione w czasopiśmie Circulation: Arrhythmia I elektrofizjologia.

Dodali, że ryzyko nagłej śmierci sercowej wzrasta o 8% co pięć lat, ale zaczyna spadać natychmiast po wyjściu osoby.

Ciąża i dzieci

Palenie w czasie ciąży znacznie zwiększa ryzyko poronienia. Niemowlęta matek palących regularnie podczas ciąży mają tendencję do ważenia mniej niż inne niemowlęta. Występowanie zespołu nagłej śmierci niemowląt (SIDS) jest wyższe u niemowląt, których matki palą.

Jeśli matka pali przynajmniej 20 sztuk papierosów dziennie w czasie ciąży, jej dziecko będzie miało niższe wyniki w czytaniu i bardziej będzie walczyć z testami czytania w porównaniu z rówieśnikami, których matki nie paliły w czasie ciąży, badacze z Yale School of Medicine doniosą w The Journal pediatrii.

Rzucanie

Wielu palaczy jest zniechęcony perspektywą poradzenia sobie bez papierosów.Eksperci twierdzą, że pierwszym krokiem jest staranne przemyślenie tego, co myślisz o paleniu. Następnie skompiluj listę wszystkich powodów rezygnacji. I wreszcie, aby ustawić datę zakończenia.

Chociaż myśl o rezygnacji i radzeniu sobie jest czasami przerażająca, ważne jest, aby pamiętać, że rzucenie palenia jest niezwykle pozytywnym krokiem. Korzyści dla twojego ciała są ogromne. Eksperci twierdzą, że poniższe wskazówki mogą pomóc osobom na zawsze zostać byłym palaczem:

Co sprawia, że chcesz palić? Zidentyfikuj wyzwalacze i sytuacje, w których rzucenie palenia jest trudniejsze. To pomoże ci zaplanować i przygotować się.
Wsparcie – rodzina, przyjaciele, koledzy z pracy, przyjaciele ze szkoły mogą ci pomóc z zachętą i wsparciem. Ważne jest, aby powiedzieć im, co robisz i wyjaśnić, jak ważne są ich zachęty.
Skoncentruj się na pozytywach – skup się na myślach, które sprawiają, że jesteś zadowolony, że nie jesteś już palaczem. Zobacz ten ruch jako wyzwolenie, a nie ofiarę.
Chroń się przed palaczami – jeśli możesz, zmniejsz narażenie na palenie tak bardzo, jak to możliwe. Jeśli w twoim domu są ludzie, którzy palą, rozmawiają z nimi i próbują dojść do porozumienia, przynajmniej dopóki nie staniesz się bardziej pewny swoich długoterminowych perspektyw dla niepalących.
Czytaj dalej swoją listę – regularnie czytaj listę powodów, dla których chciałeś rzucić palenie. Przypomnij sobie, jak ważne było dla ciebie to, i jak ważne będzie to zawsze.
Alkohol – dopóki nie będziesz całkowicie wolny od dymu, unikaj picia alkoholu, jeśli możesz.
Daj sobie smakołyków – kiedy osiągniesz pewne kamienie milowe, zafunduj sobie. To, co osiągasz, nie jest łatwe i zasługujesz na nagrodę. Możesz umieścić pieniądze, które wydałeś na papierosy w specjalnym miejscu – po pewnym czasie możesz sobie kupić przyjemny poczęstunek.
Zajęcia – znajdź rzeczy do zrobienia, by złagodzić stres. Ćwiczenia, oprócz tego, że są dobre dla zdrowia, również pomagają złagodzić stres. Program ćwiczeń również zachęci Cię do pozostania bez dymu, gdy zobaczysz, że twoje poziomy sprawności się poprawiają. Niektóre osoby, które rozpoczęły program ćwiczeń tuż przed wyjściem z pracy, były zszokowane tym, jak szybko poprawiły się ich poziomy sprawności. Jeśli twój sprzęt do ćwiczeń może zmierzyć tętno (puls), wkrótce przekonasz się, że możesz osiągnąć ten sam poziom wysiłku przy niższych uderzeniach serca.
Głębokie oddychanie – głęboki oddech jest integralną częścią palenia, gdy palacz wdycha dym. Kiedy masz ochotę głęboko oddychać i wizualizować, jak twoje płuca wypełniają się świeżym, czystym powietrzem. Przypomnij sobie, dlaczego rezygnujesz i korzyści, które zyskujesz.
Opóźnienie – jeśli osiągniesz punkt krytyczny i poczujesz, że zaraz się rozpalisz, odłóż to. Daj sobie co najmniej 10 minut. Ta 10-minutowa przerwa zapewne da ci czas na wyjście poza pragnienie. Żądze przychodzą, ale one też idą.

Nie ma czegoś takiego jak tylko jeden papieros lub tylko jedno zaciągnięcie. Pamiętaj, że nie jesteś sam – przeżyły setki milionów ludzi, przechodzą przez to, co przeżywasz teraz.