Parestezje to odrętwienie lub uczucie pieczenia, które występuje najczęściej w kończynach, takich jak dłonie, ręce, nogi lub stopy, ale może się to zdarzyć również w innym miejscu ciała.
To samo uczucie „szpilek i igieł” pojawia się, gdy ktoś zbyt długo siedzi na nodze lub stopie. Zwykle jest to tymczasowe odczucie, powstaje, gdy nacisk zostaje położony na nerw, który dostarcza kończynę. Po zmniejszeniu ciśnienia dyskomfort ustąpi.
Niektóre osoby mają przewlekłą lub długotrwałą parestezję, która może być oznaką poważniejszego uszkodzenia lub stanu nerwu.
Szybkie fakty na temat parestezji
Oto kilka kluczowych punktów dotyczących parestezji. Więcej szczegółów i dodatkowe informacje znajdują się w głównym artykule.
- Przyczyny mogą obejmować udar, cukrzycę lub stwardnienie rozsiane.
- Jeśli z powodu zaciśniętego nerwu, objawy mogą być przerywane lub stałe i mogą być odwracalne.
- Możliwości leczenia zależą od przyczyny parestezji.
- Każdy, kto cierpi z powodu parestezji, powinien zgłosić się do lekarza, zwłaszcza jeśli objawy są nowe, stałe lub nie zostały przypisane do niczego innego.
Co powoduje parestezję?
Istnieje wiele różnych przyczyn przewlekłej parestezji, w tym:
- uderzenie
- stwardnienie rozsiane
- guz w rdzeniu kręgowym lub mózgu
- wysokie poziomy witaminy D lub innych witamin
- cukrzyca
- fibromyalgia
- wysokie ciśnienie krwi
- infekcja
- uszkodzenie nerwów
- skompresowany lub uszczypnięty, nerw
Zniekształcony nerw pojawia się, gdy na otaczającą tkankę nakłada się zbyt duży nacisk. To ciśnienie powoduje parestezje w obszarze zaopatrywanym przez ten nerw, a jego funkcja zostaje przerwana. Zaciśnięty nerw może się zdarzyć w dowolnym miejscu ciała, np. Twarzy, szyi, nadgarstku lub plecach.
Przepuklina dysku w dolnej części kręgosłupa może powodować ból w plecach, nogach lub stopach po uszkodzonej stronie.
Zespół cieśni nadgarstka jest uciskanym nerwem w nadgarstku, który powoduje drętwienie i mrowienie w palcach.
Objawy
Objawy parestezji lub nerwu zaciśniętego obejmują:
- mrowienie lub uczucie „szpilek i igieł”
- ból lub ból
- drętwienie lub złe samopoczucie w dotkniętym obszarze
- uczucie, że dotknięty obszar „zasnął”
- uczucie mrowienia lub swędzenia
- gorąca lub zimna skóra
Objawy mogą być stałe lub przerywane. Zwykle te odczucia występują w dotkniętym obszarze, ale mogą rozprzestrzeniać się lub promieniować na zewnątrz.
Kto dostaje parestezje?
Niektóre czynniki zwiększają ryzyko złamania nerwu:
- Płeć: kobiety są bardziej narażone na zespół cieśni nadgarstka, prawdopodobnie z powodu węższego kanału nerwowego.
- Otyłość: nadwaga może wywierać presję na nerwy.
- Ciąża: Przyrost masy ciała i wody związany z ciążą może powodować obrzęk i ucisk na nerwy.
- Choroby tarczycy: to naraża osobę na zespół cieśni nadgarstka.
- Cukrzyca: cukrzyca może powodować uszkodzenie nerwów i tkanek.
- Reumatoidalne zapalenie stawów: powoduje zapalenie, które może również kompresować nerwy w stawach.
- Dłuższy odpoczynek w łóżku: leżenie przez dłuższy czas może powodować kompresję nerwów i zwiększać ryzyko parestezji.
- Overuse: Ludzie, którzy mają pracę lub hobby, które wymagają powtarzalnego ruchu rąk, łokci lub stóp, są bardziej narażeni na uszczypnięcie nerwów, parestezje lub uszkodzenie nerwów.
Każdy może uzyskać uszczypnięty nerw, a większość ludzi w pewnym momencie doświadczy parestezji.
Diagnoza
Aby zdiagnozować parestezę, lekarz najpierw przejdzie do historii medycznej i zapyta o objawy danej osoby.
Następnie lekarz prawdopodobnie wykona badanie fizykalne i, w zależności od wyników, może zalecić przeprowadzenie badań, w tym.
- Badanie przewodnictwa nerwowego: To określa, jak szybko impulsy nerwowe przemieszczają się w mięśniach.
- Elektromiografia (EMG): spojrzenie na elektryczną aktywność interakcji nerwów i mięśni.
- Rezonans magnetyczny (MRI): można go wykorzystać do szczegółowego spojrzenia na różne obszary ciała.
- Ultradźwięki: Używa się go do tworzenia obrazów ciała, można go stosować na mniejszych obszarach w celu poszukiwania kompresji nerwów lub uszkodzenia, na przykład w zespole cieśni nadgarstka.
Rodzaj testu zaleconego przez lekarza zależy od wyników tych badań, a także od objawów choroby i historii choroby.
Czy są jakieś sposoby leczenia parestezji?
Możliwości leczenia parestezji zależą od przyczyny. Jeśli istnieje dolegliwość lecznicza powodująca objawy, leczenie tego schorzenia powinno również leczyć parestezję.
Odpoczynek i orzeźwienie
Odpoczynek jest zwykle zalecany dla nerwu zaciśniętego.
Ważne jest, aby zatrzymać działania, które powodują kompresję nerwu, aby umożliwić uzdrowienie tkanek. Może to oznaczać odpoczynek, lub czasami konieczne jest zastosowanie szyny lub szyny, aby zatrzymać ruch tego obszaru.
Na przykład, nadgarstek może być użyty do unieruchomienia nadgarstków u osoby z zespołem cieśni nadgarstka.
Jednak używanie nawiasów klamrowych przez dłuższy czas może powodować inne problemy. Dlatego zawsze należy postępować zgodnie z zaleceniami czyjegoś lekarza.
Fizykoterapia
Fizjoterapia może być wykorzystana do budowania siły w mięśniach otaczających dotknięty nerw. Mocniejsze mięśnie mogą pomóc w zmniejszeniu kompresji tkanek i zapobiec ponownemu wystąpieniu. Dopasowane mięśnie mogą również poprawić elastyczność, zakres ruchu i ruchliwość.
Leki
Niektóre leki, takie jak ibuprofen (Advil, Motrin) i naproksen sodu (Aleve), a nawet wstrzyknięcia steroidowe do obszaru dotkniętego chorobą mogą być stosowane w celu złagodzenia bólu i zmniejszenia obrzęku i stanu zapalnego.
W przypadku długotrwałych parestezji z powodu fibromialgii przydatne mogą być leki, w tym pregabalina (Lyrica) lub duloksetyna (Cymbalta).
Chirurgia
Jeśli te zabiegi nie złagodzą objawów, operacja może być konieczna, aby zmniejszyć nacisk na zaciśnięty nerw.
Operacja może oznaczać zwolnienie więzadła nadgarstka, usunięcie ostrogi kostnej, a nawet części przepukliny dysku z tyłu.
Rodzaj operacji zależy od konkretnych objawów, które osoba doświadcza, a także od ich przyczyny.
Zapobieganie
Chociaż nie można uniknąć każdego ściętego nerwu, są rzeczy, które osoba może zrobić, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia.
Utrzymanie dobrej postawy ciała i pozycji ciała jest niezbędne, aby uniknąć niepotrzebnego nacisku na nerwy.
Unikanie urazów, które mogą wystąpić w wyniku ciężkiego i nieprawidłowego podnoszenia, ma również kluczowe znaczenie. Pamiętając o pozycji ciała i zmieniając często pozycje, osoba może uniknąć kompresji nerwów, co może prowadzić do parestezji.
Ograniczenie powtarzających się ruchów, a przynajmniej częste przerwy w wykonywaniu tych czynności, może zapobiec parestezji spowodowanej nadużywaniem.
Jak zawsze, utrzymywanie prawidłowej wagi i uczestniczenie w regularnych ćwiczeniach, w tym ćwiczeniach siły i elastyczności, są dobrymi strategiami budowania silnych i zdrowych mięśni.
Perspektywy
Perspektywa dla osoby z parestezją jest różna i zależy od tego, co powoduje objawy. Przebity nerw, który trwa tylko krótko, zwykle nie powoduje trwałych uszkodzeń.
Jeśli jednak ucisk nerwu będzie kontynuowany, może prowadzić do trwałego uszkodzenia, chronicznego bólu oraz utraty funkcji i czucia.
W niektórych przypadkach, gdy leczenie i terapia nie pomogły, operacja może być konieczna, aby rozwiązać problem.
