Drodzy użytkownicy! Wszystkie materiały dostępne na stronie zostały przetłumaczone z innych języków. Chcemy przeprosić za jakość tekstów, mamy jednak nadzieję, że będą one przydatne. Pozdrawiamy, Administracja. E-mail: admin@plmedbook.com

Czy trypofobia jest prawdziwa?

Trypofobia to stan, w którym osoba doświadcza strachu lub niechęci do skupisk małych dziur.

Uważa się, że stan ten pojawia się, gdy dana osoba widzi wzór małych skupionych otworów, wywołując objawy, takie jak strach, obrzydzenie i lęk.

Chociaż trypofobia nie jest obecnie rozpoznawana przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, termin trypofobia jest używany od 2009 roku.

Szybkie fakty dotyczące trypofobii:

  • Obecnie prowadzone są ograniczone badania dotyczące tego stanu, jednak istnieją pewne teorie.
  • Niektórzy badacze kwestionują słuszność trypofobii jako stanu lub fobii, jak sugerują ostatnie badania.
  • Ponieważ niektóre potencjalnie niebezpieczne zwierzęta mają podobne „dziurkowate” wzorce na swoich ciałach, ludzie mogą tworzyć nieświadome związki między tymi wzorami a zwierzętami.

Co wywołuje trypofobię?

główki nasion lotosu, które mogą powodować trypofobię

Osoby doświadczające objawów trypofobii są często wyzwalane przez specyficzne obrazy skupisk małych, nieregularnych dziur, takich jak:

  • gąbki
  • bańki mydlane
  • koral
  • gąbki morskie
  • plaster miodu
  • kondensacja wody
  • ule
  • strąki nasion
  • truskawki
  • granaty
  • bąbelki
  • skupiska oczu znalezione w owadach

Objawy

Osoby z trypofobią mogą odczuwać objawy, takie jak:

  • uczucie obrzydzenia, strachu lub dyskomfortu
  • gęsia skórka
  • swędzenie skóry
  • czołganie się skóry
  • wyzysk
  • nudności
  • atak paniki

Czy są badania dotyczące trypofobii?

Kawałki plastra miodu.

W badaniu z 2013 r. Badano obrazy, które wywołują trypofobię i odkryto, że gdy ludzie, którzy nie mają tego stanu, widzą na przykład obraz plastra miodu, mogą pomyśleć o miodach lub pszczołach.

Jednak badania te wysnuwały hipotezę, że ludzie z trypofobią mają objawy, ponieważ podświadomie wiążą plaster miodu z niebezpiecznym zwierzęciem – w tym przypadku grzechotnikiem – którego wzór jest podobny.

Trypofobia i ogólny lęk

Badanie zakończone w 2017 r. Wykazało, że wśród 95 badanych osób objawy trypofobii były długotrwałe i utrzymujące się. Ich badania wykazały również, że wielu z badanych miało depresję i uogólniony lęk.

Badanie wykazało również, że kiedy ludzie z trypofobią napotkali skupiska dziur, doznali uczucia obrzydzenia, a nie strachu.

Dlaczego tak się dzieje?

Kolejne badanie z 2017 r. Sugeruje, że trypofobia jest ewolucyjną odpowiedzią na ostrzeżenie osoby o obecności pasożytów lub innych chorób zakaźnych.

Naukowcy wyjaśniają, że na podstawie ich wyników osoby dotknięte trypofobią mogą mieć wrażenie, że te obrazy skupień są sygnałami pasożytów zewnętrznych (pasożytów, takich jak pchły, które żyją poza gospodarzem) i patogenów przenoszonych przez skórę (kropelki rozłożone przez kaszel lub kicha).

Chińskie badanie oceniało, czy symptomy trypofobii u dzieci w wieku przedszkolnym i ich dyskomfort były oparte na specyficznych cechach bodźców wizualnych, czy też w podświadomym obawie przed jadowitymi zwierzętami.

Podczas gdy badacze zauważają, że dzieci odczuwają dyskomfort, gdy są prezentowane z pewnymi trypofobicznymi bodźcami, teoretyzują, że ich dyskomfort nie był związany z podświadomym skojarzeniem z jadowitymi zwierzętami, ale w rzeczywistości wynikał on z charakterystyki samego wzoru gromady.

Leczenie

Chociaż nie ma leczenia specyficznego dla trypofobii, istnieją pewne sposoby leczenia fobii ogólnie z różnym wskaźnikiem powodzenia. Zabiegi mogą składać się z samopomocy, terapii, terapii i leków.

Zabiegi samopomocy i domowe środki zaradcze

Lekarz psychiatra za pomocą tabletu do CBT i terapii narażenia z pacjentem.

Ludzie mogą podejmować samodzielne terapie samodzielnie lub z pomocą terapeuty lub terapeuty.

Strategie te mogą lub nie mogą być skuteczne w leczeniu poszczególnych fobii i mają zróżnicowane wskaźniki sukcesu. Niektóre strategie samopomocy obejmują:

  • Modyfikacje stylu życia: obejmują ćwiczenia fizyczne, spożywanie zdrowej żywności, dobrą higienę snu oraz unikanie kofeiny i innych stymulantów.
  • Terapia poznawczo-behawioralna (CBT): terapia rozmowa, którą przeprowadza terapeuta lub terapeuta, aby zbadać, w jaki sposób myśli wywołują uczucia i zachowania. Terapeuci pracują z klientami, zachęcając ich do wyznaczania i osiągania celów.
  • Grupa samopomocy: Wiele osób uważa, że ​​terapia grupowa jest bardzo pomocna.
  • Terapia ekspozycji (odczulanie): Jest to metoda leczenia, w której terapeuta wystawia osobę na fobię w małych dawkach.
  • Techniki relaksacyjne: mogą obejmować techniki oparte na ćwiczeniach i metody wizualizacji.

Leki

Czasami lekarze będą przepisywali niektóre leki stosowane w leczeniu fobii lub skutków ubocznych fobii, takich jak lęk. Leki obejmują:

  • leki przeciwdepresyjne
  • środki uspokajające
  • beta-blokery

Na wynos

Osoba z trypofobią doświadcza objawów, takich jak strach, obrzydzenie, niepokój, gęsia skórka i panika, na widok skupisk małych dziur.

Trypofobia nie jest obecnie rozpoznawana przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, a istnieją sprzeczne badania, czy warunek ten jest w rzeczywistości prawdziwą fobią.

Konieczne są dalsze badania w tej dziedzinie, aby potwierdzić stan.

PLMedBook