Drodzy użytkownicy! Wszystkie materiały dostępne na stronie zostały przetłumaczone z innych języków. Chcemy przeprosić za jakość tekstów, mamy jednak nadzieję, że będą one przydatne. Pozdrawiamy, Administracja. E-mail: admin@plmedbook.com

Co wiedzieć o CIDP

Przewlekła zapalna polineuropatia demielinizacyjna jest chorobą neurologiczną, która uszkadza i niszczy nerwy w ciele człowieka.

Warunek, który skraca się w CIDP, wpływa na zdolność poruszania się osoby, zwłaszcza rąk i nóg, a także ich funkcji czuciowych, co prowadzi do mrowienia i drętwienia.

Zaburzenie to występuje rzadko, występujące u około 5 do 7 osób na 100 000 osób w Stanach Zjednoczonych, zgodnie z National Organization for Rare Disorders.

Szybkie fakty na temat CIDP:

  • Średni wiek wystąpienia choroby wynosi 50 lat.
  • Mężczyźni dwukrotnie częściej niż kobiety doświadczają tego.
  • Objawy mogą się zacząć od zmiany chodu lub mrowienia i drętwienia rąk i stóp.

Co powoduje CIDP?

neurony mózgu z osłoną mielinową.

Chociaż lekarze nie znają dokładnej przyczyny CIDP, uważają, że stanem jest choroba autoimmunologiczna, w której systemy obronne organizmu atakują zdrowe tkanki.

W przypadku CIDP tymi zdrowymi tkankami są osłonki mielinowe, które chronią nerwy i umożliwiają systemowi nerwowemu szybsze przekazywanie sygnałów.

Stan ten powoduje również stan zapalny nerwów.

Różnica w stosunku do innych zaburzeń

Podczas gdy choroba ma pewne podobieństwa do innych zaburzeń neurologicznych, takich jak zespół Guillain-Barre (GBS) i stwardnienie rozsiane (MS), istnieje kilka różnic w początkach, objawach i leczeniu.

Na przykład osoba z GBS może często zidentyfikować infekcję, która wystąpiła przed wystąpieniem objawów, na przykład mononukleoza. Osoby z CIDP zwykle nie pamiętają poprzedzającej infekcji.

Osoba z CIDP zwykle ma objawy, które mogą trwać około 8 tygodni lub dwa razy dłużej niż czas trwania typowych objawów GBS.

Kolejną różnicą jest to, że GBS jest ostrym zaburzeniem, które nie powtarza się zazwyczaj, podczas gdy objawy CIDP mogą być w toku. Niektórzy lekarze uważają CIDP za chroniczną formę GBS.

Objawy

Objawy związane z CIPD mają tendencję do progresji. Niektóre z potencjalnych objawów tego stanu to:

  • niezgrabność
  • dysfagia lub trudności w połykaniu
  • podwójne widzenie
  • spadek stopy
  • utrata odruchów
  • drętwienie rąk lub stóp
  • mrowienie lub ból kończyn
  • niewyjaśnione zmęczenie

Objawy tego stanu występują zwykle po obu stronach ciała, na przykład w obu nogach. Niektóre osoby mogą zauważyć zmiany w czynnościach zmysłowych, takie jak mrowienie i drętwienie, bez odczuwania zmian w ich chodzeniu lub ruchu.

Jakie są opcje leczenia?

Dożylne leki w przezroczystej butelce obok strzykawki.

Leczenie CIDP obejmuje próbę zmniejszenia zapalenia, które powoduje objawy związane z nerwami.

Chociaż nie ma lekarstwa na ten stan, leki, które modulują lub normalizują układ odpornościowy, mogą pomóc poprawić działanie CIDP na nerwy danej osoby. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) niedawno zatwierdziła dwa leki do leczenia CIDP.

Wybrane leki zmniejszają aktywność układu odpornościowego, co powoduje objawy związane z nerwami.

Oba znajdują się w klasie IVIg (immunoglobuliny dożylnej).

Jednym z tych leków jest Gamunex, a drugim Privigen. Oba leki zawierają przeciwciała (immunoglobuliny), które pomagają zapobiegać uszkodzeniu nerwów przez inne immunoglobuliny.

Chociaż te leki mogą pomóc w zmniejszeniu stanu zapalnego w CIDP, nie leczą tego.

Lekarz może również przepisać leki o nazwie immunomodulatory, o których wiadomo, że hamują układ odpornościowy i poprawiają objawy przedmiotowe i podmiotowe CIDP.

Leki te obejmują:

  • azatiopryna
  • cyklofosfamid
  • cyklosporyna
  • metotreksat
  • mykofenolan

Inną skuteczną opcją leczenia CIDP jest wymiana osocza lub plazmafereza.

Procedura ta polega na usunięciu krwi od osobnika i oddzieleniu czerwonych krwinek od składników, takich jak przeciwciała, od osocza, które przyczynia się do CIDP. Osocze dawcy jest następnie dodawane do krwi, która jest przetaczana z powrotem do osobnika.

Niektóre leki mogą pomóc w objawach CIDP bez modulowania układu odpornościowego lub zmniejszania stanu zapalnego.

Leki te można podawać razem z wyżej wymienionymi immunomodulatorami. Zawierają:

  • karbamazepina
  • gabapentyna
  • amitryptylina
  • pregabalin
  • duloksetyna

Diagnoza

fizjoterapeuta badający odruchy pacjentów w stawie kolanowym.

CIDP jest rzadkim schorzeniem, więc lekarze mogą mieć trudności z jego początkową diagnozą.

Ponieważ objawy są często progresywne, lekarz może potrzebować monitorować osobnika w ciągu 1 do 2 miesięcy przed wyjaśnieniem diagnozy.

Lekarz rozpocznie od pobrania historii medycznej i zapytania pacjenta o objawy. Niektóre objawy, które mogą wskazywać na CIDP, obejmują brak odruchów i osłabienie rąk i nóg.

Testowanie

Po rozważeniu objawów osoby, lekarz prawdopodobnie zleci szereg testów, aby wykluczyć inne podobne zaburzenia. Na przykład, mogą zalecić nakłucie lędźwiowe w celu zbadania płynu mózgowo-rdzeniowego pod kątem obecności komórek zapalnych, takich jak białe krwinki. Zapalenie opon mózgowych i układu nerwowego może również powodować szereg objawów podobnych do CIDP.

Lekarz może również zlecić wykonanie testów, aby zmierzyć, jak dobrze nerwy człowieka przewodzą sygnały elektryczne. Testy te obejmują badanie przewodnictwa nerwowego i elektromiografii.

Jeśli nerwy nie działają tak szybko, jak tego oczekiwano, może to pomóc w diagnozie CIDP.

Ludzie reagują inaczej na leczenie CIDP. Niektórzy mogą zauważyć poprawę funkcji układu odpornościowego, inni mogą zobaczyć, że wiele z ich objawów ustąpi, ale niektórzy mogą nie mieć żadnej poprawy.

Czy dieta może pomóc w leczeniu CIDP?

Czasami lekarze zalecają dietę przeciwzapalną dla osób z CIDP, aby zmniejszyć objawy. Dieta nie zastępuje jednak wymienionych powyżej leków.

Dieta przeciwzapalna ma wiele takich samych cech jak większość zdrowych diet, więc dana osoba powinna unikać:

  • żywność o wysokiej zawartości sodu
  • żywność o wysokiej zawartości cukru
  • przetworzona żywność
  • tłuszcze nasycone
  • tłuszcze trans

Osoba z CIDP powinna spożywać dietę opartą głównie na roślinach wypełnioną kolorowymi owocami i warzywami. Inne pokarmy, które powinien spożywać ktoś z CIDP, obejmują chude mięso i tłuste ryby o niskiej zawartości rtęci, takie jak łosoś.

Zalecenia żywieniowe mogą się różnić w zależności od indywidualnych warunków zdrowotnych danej osoby lub unikalnych preferencji żywieniowych.

Na wynos

Osoby leczone z powodu CIDP często doświadczają poprawy objawów, a następnie serii nawrotów.

Według badań opublikowanych w czasopiśmie, około 90 procent osób z CIDP będzie reagować na leczenie immunosupresyjne, takie jak IVIg.

Jednak w dłuższej perspektywie wiele osób z CIDP ostatecznie potrzebuje urządzeń pomocniczych, takich jak laski, spacerowicze lub wózki inwalidzkie, aby pomóc im się poruszać.

Zasadą jest, że im wcześniej dana osoba jest diagnozowana i leczona z powodu CIDP, tym lepsze są jej prognozy.

PLMedBook