Genu valgum, czyli kołatka, to stan, w którym kolana dotykają, ale kostki nie. Najczęściej pojawia się u małych dzieci i może być bardzo niepokojący dla rodziców, którzy mogą bardzo niewiele wiedzieć na temat tego schorzenia.
W większości przypadków dziecko wyrośnie z kolan i nie ma powodów do niepokoju. W przypadkach, w których tak się nie dzieje lub w przypadku gdy w późniejszym życiu rozwija się prawdziwa kraina, może być konieczne formalne leczenie.
Czym jest genu valgum?
Genu valgum jest częściej określany jako kołatka. Kiedy ktoś z orgiem valgum stoi z kolanami, istnieje spora przerwa między kostkami około 2 do 3 cali. Kolana pojawią się, by popychać się ku sobie.
Ten warunek jest dość powszechny, dotykając ponad 20 procent 3-latków. U większości małych dzieci sytuacja naturalnie się poprawia. Tylko 1 procent dzieci w wieku 7 lat jest nadal dotknięty.
W rzadkich przypadkach może dojść do dojrzewania orgenu. W innych przypadkach starsze dzieci mogą rozwinąć się w wyniku choroby lub stanu chorobowego.
W większości przypadków nie można zapobiec ingenu. Istnieją jednak różne opcje leczenia, które mogą pomóc złagodzić niektóre z objawów.
Knock-knee, które rozwija się w wyniku schorzenia podstawowego, można zapobiec, jeśli przyczyna zostanie zidentyfikowana i leczyć.
Przyczyny
Istnieje kilka potencjalnych przyczyn prawdziwego orgału, w tym metabolicznych zaburzeń kości i zaburzeń genetycznych. Większość przypadków prawdziwego valgum jest jednak nieszkodliwa.
Inne czynniki ryzyka dla prawdziwego valgum obejmują:
- otyłość
- uraz lub choroba wpływająca na nogę lub kolano
- zapalenie stawów, szczególnie w kolanie
- niedobór witaminy D i wapnia
Objawy
Objawy prawdziwego walguma obejmują oczywiste wizualne oddzielenie kostek, gdy kolana są razem. Indywidualny chód jest również prawdopodobnie dotknięty, ponieważ kompensują brak przerwy między kolanami.
Zmieniony chód może powodować dodatkowe objawy, takie jak:
- ból kolana
- utykanie podczas chodzenia
- ból w stopach, biodrach i kostkach
- sztywne stawy
- brak równowagi podczas stania
Diagnoza
Genu valgum nie rozpoznaje się zazwyczaj u młodszych dzieci, ponieważ choroba ta występuje często we wczesnym stadium rozwoju. U starszych dzieci i dorosłych lekarz podejmie próbę zdiagnozowania przyczyny orgnogalgii. Przyczyna ustala, czy konieczne jest jakiekolwiek leczenie, aby poprawić stan.
Aby formalnie zdiagnozować prawdziwą orgię, lekarz musiałby przejrzeć historię medyczną danej osoby. Pytania będą zawierać informacje o historii rodziny i innych znanych wcześniej istniejących warunkach, które mogą powodować kołatanie kolan.
Jeśli obecny jest ból, lekarz prawdopodobnie poprosi daną osobę o ustalenie, gdzie jest zlokalizowany, jak jest poważny i kiedy się pojawia.
Lekarz przyjrzy się także:
- wyrównanie kolana podczas stania
- jak człowiek idzie
- jeśli nogi mają różne długości
Lekarz może również szukać nierównomiernych śladów zużycia na podeszwach buta osoby. W niektórych przypadkach lekarz może zlecić badanie MRI lub prześwietlenie rentgenowskie w celu zbadania struktury kości.
Leczenie
Leczenie dla prawdziwego valgum będzie w dużej mierze zależeć od przyczyny i ciężkości stanu. Typowe opcje leczenia mogą obejmować niektóre z następujących czynności:
Leki i suplementy
Jeśli podstawowa choroba wywołuje orgenu, choroba musi być najpierw leczona, aby skorygować ustawienie nóg. Można to leczyć za pomocą leków i suplementów.
Regularne ćwiczenia
Lekarz może zalecić proste ćwiczenia i rozciągnąć lub skierować osobę do fizjoterapeuty. Ćwiczenia i rozciąganie mogą wzmocnić mięśnie nóg i ułożyć kolana.
Lekarz lub fizjoterapeuta zaleci ćwiczenia oparte na chodzie osoby. Program ćwiczeń prawdopodobnie obejmować będzie plany dodawania obciążeń lub zmiany rutyny w miarę rozwoju mięśni.
Utrata masy ciała
Jeśli dana osoba nosi nadmierną masę ciała, może być czynnikiem przyczyniającym się do prawdziwej wartości. Dodatkowa waga dodatkowo obciąża nogi i kolana, co może powodować pogarszanie się kostki.
Lekarz prawdopodobnie zaleci, aby osoba z nadwagą schudła poprzez połączenie diety i ćwiczeń fizycznych.
Ortotyka
Ortotyka to wkładki umieszczone w butach, które pomagają skorygować chód osoby lub sposób, w jaki stopa uderza w ziemię podczas chodzenia lub biegania. Może to być szczególnie pomocne dla osób z prawdziwą valgum, które mają jedną nogę dłuższą od drugiej.
Szelki lub szyny mogą być stosowane u niektórych dzieci oprócz ortez lub zamiast nich. Szelki zostały zaprojektowane, aby pomóc kościom rozwijać się we właściwej pozycji.
Chirurgia
Chirurgia nie jest zazwyczaj pierwszym wyborem terapeutycznym dla osoby z prawdziwą orgią. Operacja jest zwykle zarezerwowana dla następujących przypadków:
- ciężkie uderzenia kolana
- gdzie ćwiczenia, rozciąganie i utrata masy ciała nie łagodzą bólu
W przypadku dzieci często stosuje się procedurę zwaną chirurgicznie ukierunkowanym wzrostem. Chirurg wkłada mały kawałek metalu do kolana. Ta metalowa płytka pomaga kości rozwijać się we właściwym kierunku. Gdy kość jest prawidłowo wyrównana, wykonuje się dalsze operacje, aby usunąć metalową płytkę.
U dorosłych i starszych nastolatków można zastosować osteotomię. Podobnie jak chirurgia z ukierunkowanym wzrostem, osteotomia polega na tym, że chirurg wkłada małą metalową płytkę do kolana. Płytka jest używana jako stały usztywniacz, aby kolano było prawidłowo ustawione i nie zostanie usunięte.
W rzadkich przypadkach lekarz może zalecić wymianę stawu kolanowego. W takim przypadku sztuczne kolano, które zostało poprawnie wyrównane, rozwiąże wartość rzeczywistą.
Perspektywy
W prawie wszystkich przypadkach prawdziwego valgum warunek ustąpi, zanim dziecko osiągnie wiek dojrzewania.
W przypadku starszych dzieci i dorosłych najbardziej prawdopodobną formą terapii są rozciągnięcia i ćwiczenia w celu ułożenia kolan i złagodzenia bólu. Niektórzy mogą znaleźć ulgę w ortezie lub aparatach ortodontycznych.
W niektórych ciężkich przypadkach operacja może być konieczna, ale zwykle jest to ostatnia deska ratunku, ponieważ inne terapie wydają się być skuteczne w leczeniu prawdziwego walguma.
Ważna jest terapia prawdziwego walguma u dorosłych i starszych dzieci. Nieleczona może prowadzić do dalszych problemów zdrowotnych stawów i mięśni, w tym osteoporozy.
