Co musisz wiedzieć o odłączonej siatkówce

Oderwana siatkówka ma miejsce, gdy siatkówka odrywa się lub odrywa od znajdującej się pod spodem tkanki znajdującej się pod spodem tkanki podpierającej. Siatkówka jest cienką warstwą wrażliwych na światło komórek nerwowych w tylnej części oka. Potrzebujemy zdrowej siatkówki, aby móc wyraźnie widzieć.

Początkowo oderwanie może dotyczyć tylko niewielkiej części siatkówki, ale bez leczenia cała siatkówka może się odkleić, a wzrok zostanie utracony z tego oka.

Oderwana siatkówka lub odwarstwienie siatkówki zwykle występuje tylko w jednym oku. Jest to nagły wypadek medyczny.

Ludzie z ciężką krótkowzrocznością, chorzy na cukrzycę, pacjenci po skomplikowanej operacji zaćmy i każdy, kto otrzymał cios w oko, są bardziej podatni na tę chorobę.

Objawy

Osoba z odłączoną siatkówką może odczuwać wiele objawów.

Obejmują one:

• Fotopsja lub nagłe, krótkie błyski światła poza centralną częścią ich wzroku lub widzenia peryferyjnego. Miganie jest bardziej prawdopodobne, gdy oko porusza się.
• Znaczny wzrost liczby mętów, kawałków szczątków w oku, które sprawiają, że widzimy rzeczy pływające przed nami, zwykle przypominają małe struny przezroczystych bąbelków lub prętów, które podążają za naszym polem widzenia, gdy nasze oczy się obracają. Mogą zobaczyć, co wygląda jak pierścień włosów lub mętów na obwodowej stronie widzenia.
• Ciężkie uczucie w oku
• Cień, który zaczyna pojawiać się w widzeniu peryferyjnym i stopniowo rozprzestrzenia się w kierunku centrum pola widzenia
• Uczucie, że przezroczysta kurtyna znika nad polem widzenia
• Proste linie zaczynają być zakrzywione

Zazwyczaj nie jest to bolesne.

Przyczyny

Siatkówka jest warstwą tkanki, która wyściela wnętrze oka. Jest wrażliwy na światło i jego funkcją jest wysyłanie sygnałów wzrokowych do mózgu poprzez nerw wzrokowy.

Kiedy widzimy, światło przechodzi przez układ optyczny oka i uderza w siatkówkę, jak w aparacie bezigitalowym.

Kiedy światło uderza w siatkówkę, powstaje obraz, który zostaje przełożony na impulsy nerwowe i wysyłany do mózgu przez nerw wzrokowy.

Innymi słowy, obraz skupia się na siatkówce, komórki nerwowe przetwarzają informacje i wysyłają je impulsami elektrycznymi przez nerw wzrokowy do mózgu.

Jeśli siatkówka jest uszkodzona, może to wpłynąć na zdolność widzenia.

Oderwanie siatkówki następuje, gdy warstwa ta zostanie wyciągnięta z normalnej pozycji. Czasami w siatkówce pojawiają się małe łzy. Te też mogą spowodować odłączenie się siatkówki.

Istnieją trzy rodzaje odłączonej siatkówki:

Rhegmatogenne odwarstwienie siatkówki jest przerwą, łzą lub dziurą w siatkówce. Otwór ten umożliwia przepływ płynu z przestrzeni szklistej do przestrzeni podsiatkówkowej między czułą siatkówką a nabłonkiem barwnikowym siatkówki. Nabłonek barwnikowy jest pigmentowaną warstwą komórkową tuż poza siatką neurosensoryczną.

Wtórne oderwanie siatkówki jest również znane jako wysiękowy oderwanie siatkówki lub surowe oderwanie siatkówki. Dzieje się tak, gdy zapalenie, nieprawidłowości naczyniowe lub obrażenia powodują gromadzenie się płynu pod siatkówką. Nie ma dziury, pęknięcia ani łzy.

Odkształcenie siatkówki trakcyjnej występuje wtedy, gdy uraz, zapalenie lub neowaskularyzacja powoduje, że tkanka włóknista wyciąga czuciową siatkówkę z nabłonka barwnikowego siatkówki.

Chirurgia

Operacja będzie konieczna, aby znaleźć wszystkie przerwy w siatkówce i uszczelnić je oraz aby złagodzić obecną i przyszłą trocjonarytmiczną trakcję lub pociągnięcie. Bez operacji istnieje wysokie ryzyko całkowitej utraty wzroku.

Opcje operacji obejmują:

• Chirurgia laserowa lub fotokoagulacja: Promień lasera jest kierowany przez soczewkę kontaktową lub oftalmoskop. Laser płonie wokół łzy siatkówki, powodując blizny tkanki, która następnie łączy tkanki razem.
• Krioterapia: kriochirurgia, kriopeksja lub mrożenie polega na stosowaniu ekstremalnego zimna w celu zniszczenia nieprawidłowej lub chorej tkanki. Procedura daje delikatną bliznę, która pomaga połączyć siatkówkę ze ścianą oka.
• Wybrzuszenie twardówkowe: W miejscu, w którym siatkówka odłączyła się, bardzo cienkie opaski z gumy silikonowej lub gąbki są przyszyte na twardówkę, zewnętrzna biel oczu. Tkanka wokół tego obszaru może być zamrożona lub lasery mogą być używane do bliznowacenia tkanki.
• Witrektomia: Żel szklisty jest usuwany z oka, a pęcherzyk gazowy lub pęcherzyk oleju silikonowego służy do utrzymania siatkówki na miejscu. Rana jest zszyta. Olej silikonowy należy usunąć 2 do 8 miesięcy po zabiegu.
• Retinopeksja pneumatyczna: Można jej użyć, jeśli oderwanie jest nieskomplikowane. Chirurg zamraża obszar łez, stosując kriopeksję, przed wstrzyknięciem pęcherza do ciała szklistego oka. To popycha siatkówkę do tyłu w stosunku do łzy i oderwanego obszaru, zapobiegając dalszemu przepływowi płynu za siatkówką. Po kilku dniach ciśnienie ostatecznie sprawia, że ​​siatkówka ponownie przylega do ściany tylnej części oka.

Osobę, która ma pęcherzyk gazowy umieszczony w oku, można zalecić trzymanie głowy w określony sposób przez pewien czas i nie będzie im wolno latać. Jeśli używana jest bańka olejowa, latanie jest dozwolone.

Badacze zajmowali się zastosowaniem oleju silikonowego w leczeniu witreoretinopatii proliferacyjnej (PVR), powikłaniem operacji odwarstwienia siatkówki, które może prowadzić do dalszego oderwania siatkówki.

National Eye Institute szacuje, że około 90 procent metod leczenia odwarstwienia siatkówki zakończyło się sukcesem, chociaż niektóre osoby będą potrzebować dalszego leczenia.

Czasami nie można ponownie założyć siatkówki, a wzrok osoby nadal będzie się pogarszał.

Wizja pacjenta powinna powrócić kilka tygodni po leczeniu.Jeżeli plamka jest zaangażowana w oderwanie, jej wzrok może nigdy nie być tak wyraźny, jak przedtem. Plamka jest częścią oka, która pozwala nam zobaczyć, co jest przed nami.

Koszt operacji usunięcia odwarstwienia siatkówki zależy od rodzaju zabiegu. Badania opublikowane w 2014 r. Sugerują, że „leczenie i zapobieganie rzadkim chorobom są niezwykle opłacalne w porównaniu z innymi metodami leczenia innych chorób siatkówki, niezależnie od sposobu leczenia”.

Opublikowane w czasopiśmie badanie zrównoważyło koszty leczenia z korzyściami wynikającymi z dobrego wzroku i jakości życia.

Istnieje niewielkie ryzyko powikłań po operacji. Należą do nich alergie na leki, krwawienie w oku, podwójne widzenie, zaćma, jaskra i zakażenie oka.

Uczestnictwo w regularnych testach wzroku może pomóc zmniejszyć ryzyko oderwania siatkówki, ponieważ takie warunki oka mogą czasem być wykrywane we wczesnych stadiach.

Leczenie

Możliwości leczenia zdejmowanej siatkówki to wszystkie rodzaje operacji, jak opisano powyżej.

Diagnoza

Jeśli lekarz podejrzewa obluzowanie siatkówki, zwykle skieruje pacjenta do specjalisty okulisty lub okulisty w celu uzyskania dokładnej diagnozy.

Okulista zbada oko po rozszerzeniu lub rozszerzeniu źrenic kroplami do oczu. USG może podać więcej szczegółów.

Czynniki ryzyka

Do czynników, które mogą zwiększać ryzyko rozwoju odwarstwienia siatkówki należą:

• genetyki, na przykład, jeśli bliski krewny ma odwiązanie siatkówki
• średni i starszy wiek
• skrajna krótkowzroczność
• poprzednia operacja zaćmy, szczególnie jeśli była skomplikowana
• poprzedni oderwanie siatkówki
• choroby oczu, takie jak zapalenie błony naczyniowej oka, krótkowzroczność zwyrodnieniowa, zwyrodnienie kraty i retinoschiza
• uraz, na przykład uderzenie w oko
• cukrzycę, zwłaszcza jeśli cukrzyca jest słabo kontrolowana

Każdy z tymi czynnikami ryzyka powinien być świadomy możliwości odłączenia siatkówki.