Autofobia to zaburzenie lękowe, które jest wyzwalane przez samą ideę i doświadczenie spędzania czasu w samotności.
Podobnie jak inne zaburzenia lękowe, autofobia może prowadzić do pewnych fizycznych, a także psychologicznych objawów. Autofobia może być niepokojąca i może mieć negatywny wpływ na życie człowieka, jeśli nie jest leczona.
Zrozumienie autofobii i tego, jak można ją leczyć, pomaga ludziom, którzy mają ten stan lepiej sobie z tym radzić. W tym artykule omówiono definicję autofobii, jej głównych objawów i dostępnych metod leczenia.
Definicja autofobii
Autofobia jest również nazywana eremofobią, monofobią lub izolofobią. Jest to fobia izolacji, egocentryczna i ignorowana.
Osoby z autofobią niekoniecznie muszą być fizycznie samotne, aby doświadczyć objawów. Autofobia to rodzaj specyficznej fobii.
Specyficzna fobia jest rodzajem zaburzenia lękowego, które wiąże się z ciągłym, irracjonalnym i nadmiernym lękiem przed danym obiektem lub sytuacją.
Specyficzna fobia prowadzi do osoby, która unika tego, czego się boi lub doświadcza intensywnego lęku, jeśli jest zmuszona to znieść. Dla osoby, u której zdiagnozowano autofobię, sama idea i doświadczenie spędzania czasu mogą powodować silny lęk.
Termin „autofobia” pochodzi od słowa „auto” (co oznacza „ja”) i słowa „fobia” (czyli strach). W dosłownym sensie zatem autofobia występuje wtedy, gdy ludzie boją się samych siebie.
Nie dotyczy to jednak stanu zdrowia psychicznego, autofobii. W dziedzinie zdrowia psychicznego, autofobia występuje wtedy, gdy dana osoba obawia się samotnego spędzania czasu.
Jaka jest różnica między autofobią a samotnością?
Autofobia to nie to samo, co uczucie samotności. Wiele osób doświadcza samotności, gdy nie mają wystarczającej interakcji społecznej lub brak znaczących związków. Niektórzy ludzie mogą nawet czuć się samotni, gdy są w pokoju z innymi ludźmi.
Uczucie smutku z tych powodów jest całkiem racjonalne i różni się od doświadczania autofobii. Autofobia jest irracjonalnym, silnym lękiem, wywołanym przez pojęcie czasu spędzonego samotnie lub bez konkretnej osoby, która wpływa na zdolność osoby do wykonywania codziennych czynności.
Inne nazwy autofobii
Istnieje wiele różnych nazw dla autofobii, które odnoszą się do tego samego stanu. Obejmują one:
- monofobia
- izolofobia
- eremofobia
Objawy autofobii
Autofobia może sprawiać, że osoba czuje się bardzo zaniepokojona perspektywą spędzenia określonego czasu samodzielnie lub bez innej osoby.
Innym symptomem może być to, że obawiają się, że ich ukochani porzucą je i staną się odizolowani.
Jednakże, jeśli jest to jedyny objaw, jaki odczuwa dana osoba, możliwe, że przyczyną jest lęk separacyjny.
Czasami osoby z autofobią mogą czuć się odizolowane lub samotne, nawet gdy są w grupie, ponieważ czują się odłączone od ludzi wokół nich.
Osoby samotne odczuwające autofobię mogą odczuwać:
- poczucie zbliżającego się zagłady
- jakby były niebezpieczne
- boi się, że intruz może się włamać
- przytłoczony niepokojem
- jakby nie mogli oddychać
- jakby mogli zemdleć
- jakby mogli umrzeć
- tak jak nie potrafią jasno myśleć
- zmuszony do ucieczki lub znalezienia towarzystwa
Autofobia może również prowadzić do fizycznych objawów towarzyszących atakom paniki, w tym:
- zawroty głowy
- zbyt szybkie oddychanie
- źle się czuć
- przyspieszone tętno
- wyzysk
- drżący
Doświadczanie autofobii może prowadzić do następujących zachowań:
- do ekstremalnych długości, aby uniknąć samotności
- próbuje znaleźć firmę tak szybko, jak to możliwe, gdy jest sama
- nie chcąc, aby ludzie opuścili nawet wtedy, gdy jest to niepraktyczne
- brak niezależności w relacjach
Objawy i zachowania związane z autofobią mogą wywierać presję na relacje osobiste.
Przyczyny i związane z nimi warunki
Perspektywa czasu spędzonego w samotności, nawet w pozornie bezpiecznym i znajomym otoczeniu, takim jak ich własny dom, może wywołać skrajny niepokój u osoby z autofobią.
Autofobia jest stanem zdrowia psychicznego opartym na strachu. Nie opiera się na rzeczywistym zagrożeniu ani ryzyku. Ludzie doświadczający autofobii mogą uświadomić sobie, że czują się nieracjonalni, ale to nie znaczy, że mogą kontrolować swoje objawy.
Przyczyna autofobii jest nieznana. Może odnosić się do doświadczeń z dzieciństwa, które wywołują strach przed porzuceniem, ale nie ma dostępnych badań, które by to potwierdzały. Przykłady obejmują śmierć rodzica lub rozwód.
Powiązane warunki
Autophobia może rozwinąć się w wyniku innych zaburzeń lękowych. Na przykład osoba, która doświadcza ataków paniki, może lękać się jej posiadania, gdy są sami, a nikt nie może jej pomóc. Może to prowadzić do lęku przed samotnością.
Autofobia może być związana z agorafobią i jest czasem uważana za objaw tego schorzenia. Agorafobia to strach przed niezdolnością do ucieczki z miejsca lub sytuacji. Na przykład osoba może doświadczyć tego, podróżując komunikacją miejską lub przechodząc przez zatłoczony obszar zewnętrzny.
Agorafobia może zmniejszyć pewność siebie osoby w ich zdolności do samodzielnego wykonywania zadań. Może to przerodzić się w strach przed samotnym spędzaniem czasu.
Autofobia może być również związana z zaburzeniem osobowości z pogranicza. Jednak obecnie nie ma dostępnych żadnych badań potwierdzających związek.
Diagnoza
Każdy, kto doświadcza objawów autofobii, powinien porozmawiać z lekarzem. Gdy lekarz wykluczy jakiekolwiek fizyczne przyczyny objawów, może skierować tę osobę do specjalisty zdrowia psychicznego.
Specjalista ds. Zdrowia psychicznego będzie zadawać pytania dotyczące zachowania i uczuć danej osoby.Pomaga im to ocenić stan ducha i zdiagnozować wszelkie schorzenia psychiczne, które mogą na nie wpływać.
Aby zdiagnozować autofobię, lęk, jaki wywołuje fobia, będzie na tyle znaczący, że przeszkadza w codziennych czynnościach danej osoby.
Zarządzanie i leczenie
Leczenie autofobii obejmuje:
Cognitive Behavioral Therapy (CBT)
Ten rodzaj terapii oferuje ludziom praktyczne techniki radzenia sobie z lękiem z powodu czasu spędzanego samotnie. Według National Institute of Mental Health około 75 procent osób ze specyficznymi fobiami może je przezwyciężyć za pomocą CBT.
Terapia ekspozycji
Według badań przeprowadzonych na University of Exeter w Wielkiej Brytanii, terapia ekspozycji pomaga przełamać błędne koło unikania, które może się zdarzyć, gdy ktoś ma specyficzną fobię. W przypadku autofobii obawianie się samotności powoduje, że ludzie unikają spędzania czasu samodzielnie. Za każdym razem, gdy unikają samotnego spędzania czasu, sam pomysł spędzania czasu w samotności powoduje większy niepokój niż wcześniej. Poprzez wielokrotne poddawanie osoby fobii w kontrolowany sposób, terapia ekspozycji przerwie ten cykl i zwiększy ich tolerancję na czas spędzony sam.
Lek
Czasami osoba doświadczająca autofobii może potrzebować leków oprócz psychoterapii. Mogą pomóc beta-blokery, które blokują działanie adrenaliny uwalnianej, gdy ktoś jest niespokojny. Alternatywnie, benzodiazepiny, które działają uspokajająco, mogą pomóc w zmniejszeniu lęku. Ale lekarze próbują przepisać je tylko w ciężkich przypadkach, ponieważ mogą powodować uzależnienie.
Perspektywy
Podczas leczenia większość osób może dobrze radzić sobie z autofobią, a perspektywy dla osób z zaburzeniami są pozytywne.
Jeśli osoba, która doświadcza autofobii, rozmawia z lekarzem i zajmuje się leczeniem, prawdopodobnie ich stan się poprawi. Przy odpowiednim planie leczenia, z czasem niepokój, którego doświadczają, gdy zostanie sam, może znacznie zmniejszyć się lub całkowicie ustąpić.
