Pacjenci w wieku powyżej 65 lat z ciężką sepsą mają znacznie podwyższone ryzyko długotrwałych problemów poznawczych i fizycznych, mówią badacze z University of Michigan Medical School, Ann Arbor w czasopiśmie medycznym JAMA (Journal of the American Medical Association). Według Centrów Kontroli i Prewencji Chorób około 750 000 osób rocznie ma ciężką sepsę w Ameryce. Znaczna ich liczba ginie.
Sepsa, znana również jako infekcja krwi, występuje wtedy, gdy bakterie, inne infekcje lub organizmy lub ich toksyny dostają się do krwioobiegu, a czasami docierają do narządów i tkanek w ciele. Sepsa to ogólnoustrojowa reakcja na infekcję, która może prowadzić do dysfunkcji narządów, utraty kończyn i śmierci. Sepsę można wywołać przez infekcję wirusową, bakteryjną, grzybiczą lub pasożytniczą. Może wystąpić po wypadku (uraz), zabiegu chirurgicznym, oparzeniach lub takich chorobach, jak zapalenie płuc czy rak.
Autorzy napisali:
Chociaż ciężka sepsa jest najczęstszą nie-sercową przyczyną krytycznej choroby, nie jest znany długoterminowy wpływ ciężkiej sepsy na funkcjonowanie poznawcze i fizyczne.
Theodore J. Iwashyna, M.D. i zespół postanowił ustalić, czy ciężka sepsa zwiększa ryzyko długotrwałego upośledzenia funkcji poznawczych i fizycznych u pacjentów, którzy przeżyli. W badaniu wzięło udział 1 194 osób z 1520 hospitalizacjami z powodu ciężkiej sepsy. Zebrano dane ze Studium Zdrowia i Emerytury w latach 1998-2006, które zawiera dane reprezentatywne dla mieszkańców USA.
Badanie objęło również 9 223 respondentów, którzy zostali oceniani pod kątem funkcjonowania poznawczego i fizycznego w chwili rozpoczęcia badania. 516 przeżyło ciężki epizod sepsy, podczas gdy 4 517 przebywało w szpitalu i przeżyło zdarzenie nieseptyczne. Byli śledzeni co najmniej raz.
Oprócz oceny ich funkcji poznawczych, podobnie było z ich ADLS (czynnościami codziennego życia) i IADL (instrumentalne czynności dnia codziennego), na które potrzebowali pomocy.
Ocalali byli hospitalizowani w wieku średnio 76,9 lat.
Naukowcy odkryli, że ryzyko nabycia umiarkowanej do ciężkiej zaburzeń poznawczych było 3,3 razy większe u pacjentów, którzy przeżyli ciężką sepsę, w porównaniu do innych hospitalizowanych z powodu epizodów nieseptycznych.
Wśród pacjentów bez żadnych, łagodnych lub umiarkowanych wcześniejszych ograniczeń funkcjonalnych, dodano 1,5 nowe ograniczenia funkcjonalne dla każdego epizodu sepsy.
Stwierdzono, że osoby hospitalizowane z powodu nieseptycznej epizodu nie mają zwiększonego ryzyka wystąpienia umiarkowanego do ciężkiego upośledzenia funkcji poznawczych.
Autorzy napisali:
Poznawcze i funkcjonalne spadki wielkości obserwowane po ciężkiej sepsie wiążą się ze znacznym wzrostem czasu opiekuna, przyjęciem do domu opieki, depresją i umieralnością. Dane te dowodzą, że ciężar przetrwania sepsy jest znacznym, nierozpoznanym problemem zdrowia publicznego, mającym poważne implikacje dla pacjentów, rodzin i systemu opieki zdrowotnej.
Autorzy uważają, że ciężka sepsa wśród osób starszych w Ameryce dodaje 20 000 nowych rocznych przypadków umiarkowanego do ciężkiego upośledzenia poznawczego.
Naukowcy napisali:
Tak więc, epizod ciężkiej sepsy, nawet gdy przeżyje, może stanowić zdarzenie wartownicze w życiu pacjentów i ich rodzin, powodując nową i często uporczywą niepełnosprawność, w niektórych przypadkach nawet przypominającą demencję.
Przyszłe badania mające na celu określenie mechanizmów prowadzących od sepsy do upośledzenia funkcji poznawczych i niepełnosprawności funkcjonalnej – oraz interwencji mających na celu zapobieganie lub spowolnienie tych przyspieszonych spadków – są szczególnie ważne teraz, biorąc pod uwagę starzenie się populacji.
Nowe badania i ich znaczenie w 2024 roku
Najnowsze badania potwierdzają, że ciężka sepsa ma długofalowy wpływ na zdrowie seniorów. W 2024 roku, w kontekście starzejącego się społeczeństwa, konieczne jest zrozumienie tych zjawisk. Badania pokazują, że osoby, które przeżyły sepsę, mają większe prawdopodobieństwo wystąpienia problemów z pamięcią i koncentracją.
Wzrost liczby przypadków sepsy wśród seniorów stawia przed nami nowe wyzwania. Ostatnie dane wskazują, że ponad 30% pacjentów po ciężkiej sepsie doświadcza znaczących trudności w codziennym funkcjonowaniu, co podkreśla potrzebę kompleksowej rehabilitacji.
Należy również podkreślić znaczenie wczesnej interwencji. Badania wykazują, że wprowadzenie programów rehabilitacyjnych w szpitalach może znacząco poprawić wyniki zdrowotne. W 2024 roku, wdrażanie takich programów powinno stać się priorytetem dla placówek medycznych.
Wszystkie te obserwacje sugerują, że ciężka sepsa to nie tylko problem w momencie hospitalizacji, ale także długoterminowe wyzwanie zdrowotne. Współpraca między specjalistami medycznymi, pacjentami i ich rodzinami jest kluczowa w procesie rehabilitacji i wsparcia po przebytej sepsie.
