Choroba Gauchera: Co musisz wiedzieć

Choroba Gauchera wynika z dziedzicznego niedoboru enzymu. Może prowadzić do szeregu objawów, w tym obrzęku brzucha, niedokrwistości i podatności na siniaki.

Gaucher’s jest lizosomalnym zaburzeniem pamięci (LSD). Jest to najbardziej rozpowszechniony spośród prawie 50 LSD, które zostały zidentyfikowane.

Innymi nazwami choroby Gauchera są choroba Gauchera lub niedobór glukocerebrozydazy. Jest wymawiane „go-shays”.

Uważa się, że stan dotyczy 1 na 50 000 i 1 na 100 000 osób. Mniej niż 1 procent populacji w USA to nosiciele choroby Gauchera typu 1.

Pomiędzy 1 na 500 a 1 na 1000 niemowląt urodzonych przez aszkenazyjskich rodziców żydowskich występuje choroba Gauchera. Stawka przewoźnika wśród tej populacji wynosi około 1 na każde 14 osób.

Co to jest?

Osoba z chorobą Gauchera nie ma enzymu lub białka, zwanego glukocerebrozydazą.

Glukocerebrozydaza rozkłada rodzaj tłuszczu lub lipidu, zwanego glukozyloceramidem lub glukocerebrozydem, na cukier i proste tłuszcze do wykorzystania w celu uzyskania energii.

Jeśli lipid nie ulegnie rozkładowi, zacznie gromadzić się w komórkach mózgu, szpiku kostnym, płucach, śledzionie i wątrobie. Te narządy nie będą w stanie prawidłowo funkcjonować.

Lipid może również gromadzić się w makrofagach, rodzaj białych krwinek.

Glukocerebrozydaza występuje w lizosomach, strukturach podobnych do woreczków wewnątrz komórek. Lizosomy rozkładają niechciane substancje na prostsze, tak że komórka może je wykorzystać do wytworzenia nowego materiału lub wyrzucenia go.

Jeśli brakuje enzymu, który rozkłada produkt odpadowy, w komórkach gromadzą się odpady.

Jeśli powstanie zbyt dużo odpadów, komórki przestaną działać prawidłowo. Poważne problemy zdrowotne mogą powodować.

Inne choroby spichrzania lizosomalnego (LSD) obejmują choroby Pompego, Huntera, Fabry’ego i Hurlera.

Objawy

Istnieją trzy rodzaje choroby Gauchera. Główne objawy to powiększenie wątroby i śledziony, choroby kości oraz mała liczba płytek krwi i hemoglobiny, ale nie każdy będzie miał takie same objawy.

Najczęstszym objawem jest powiększona śledziona, zwana splenomegalią. Może to nie powodować dyskomfortu dla osoby lub może spowodować obrzęk, napięcie lub bolesność brzucha.

Może także powodować dysfunkcję płytek krwi i czerwonych krwinek, ponieważ śledziona jest centrum przetwarzania tych komórek. Niskie płytki krwi i czerwone krwinki w organizmie powodują zmęczenie, łatwe powstawanie siniaków i krwawienie.

Typ 1

Jest to najczęstszy typ. Stanowi około 9 na 10 przypadków. Objawy są mniej dotkliwe, a choroba nie wpływa na mózg.

Nasilenie objawów i wiek wystąpienia różnią się u poszczególnych osób. Rozpoznanie może wystąpić w dzieciństwie lub w wieku dorosłym.

Objawy i objawy obejmują:

• niedokrwistość prowadząca do zmęczenia oraz braku energii i wytrzymałości
• małopłytkowość lub zmniejszenie liczby płytek krwi, prowadzące do krwawienia z nosa
• osteoporoza może prowadzić do bólu kości, przerzedzania kości, poszerzenia kości powyżej stawu kolanowego i uszkodzenia stawów, szczególnie w biodrach i barkach
• uszkodzenie wątroby, w tym powiększenie wątroby i pingueculae lub żółte plamki w oczach

Inne problemy to:

• opóźnione dojrzewanie
• powiększona śledziona
• problemy z płucami

Niska liczba płytek krwi może ułatwić siniakowi i krwawienie, ponieważ skrzep krwi trwa długo.

Wpisz 2

Typ 2 jest najrzadszą i najcięższą postacią choroby Gauchera. Ma takie same objawy jak typ 1, ale także wpływa na układ nerwowy.

Ten typ jest również znany jako ostra infekcja neuronopatyczna i stanowi 1 na 20 przypadków choroby.

Obejmuje nieprawidłowości pnia mózgu i poważne i szybko postępujące uszkodzenie mózgu. Objawy pojawiają się zazwyczaj w wieku od 3 do 6 miesięcy.

Oprócz objawów przedmiotowych i podmiotowych występujących w typie 1, typ 2 może obejmować:

• słaby rozwój
• bezdech, gdy oddychanie zatrzymuje się chwilowo podczas snu
• drgawki i ruchy szarpnięć
• sztywność
• trudności w zasysaniu i połykaniu

Jest to śmiertelna forma choroby Gauchera, a większość dzieci nie przeżywa dłużej niż 2 lata.

Wpisz 3

Ta forma jest rzadsza niż typ 1, ale częściej niż typ 2.

Objawy pojawiają się zazwyczaj w dzieciństwie lub w wieku dojrzewania i postępują wolniej niż w typie 2. Jest to często nazywane przewlekłą neuronopatyczną chorobą Gauchera.

Uszkodzenie mózgu jest możliwe, ale nie tak poważne, jak w przypadku typu 2.

Oprócz objawów przedmiotowych i podmiotowych typu 1, typ 3 może obejmować:

• opóźniony rozwój poznawczy
• drgawki
• demencja
• drgawki
• nieprawidłowe ruchy gałek ocznych
• skurcze mięśni
• słaba koordynacja

Norbottnian Choroba Gauchera jest rodzajem typu 3. Objawy mogą się nie ujawnić aż do dorosłości.

Okołoporodowa śmiertelna choroba Gauchera jest najcięższym typem. Komplikacje pojawiają się przed porodem lub w okresie niemowlęcym. Objawy obejmują rozległe obrzęki, problemy skórne i neurologiczne. Zwykle kończy się śmiercią przed porodem lub kilka dni później.

Przyczyny

Choroba Gauchera dzieje się z powodu recesywnej mutacji w genie zwanym GBA. GBA znajduje się na chromosomie 1.

Ludzie zwykle mają dwie kopie genów, które każą organizmowi wytworzyć enzym glukocerebrozydazę, a obie kopie działają poprawnie.

Jeśli jedna kopia jest wadliwa, osoba ta nie rozwinie choroby Gauchera, ponieważ tylko jeden funkcjonujący gen może wytworzyć wystarczającą ilość enzymu.

Osoba z jednym wadliwym genem nie zachoruje, ale będzie nosicielem. Mogą przekazać gen.

Jeśli oboje rodzice są nosicielami, dziecko będzie miało:

• 25 procent szans na odziedziczenie dwóch wadliwych genów i chorobę Gauchera
• 50 procent ryzyka odziedziczenia jednego wadliwego genu i bycia nosicielem
• 25 procent szans na odziedziczenie żadnych wadliwych genów i brak choroby Gauchera, ani bycie nosicielem

Nosiciel może przekazać gen, ale niekoniecznie chorobę.

Diagnoza

Jeśli objawy przedmiotowe i podmiotowe sugerują, że choroba Gauchera może być obecna lub jeśli istnieje wywiad rodzinny, lekarz przekaże tę osobę do specjalisty genetycznego.

Badania krwi mogą zidentyfikować niskie poziomy glukocerebrozydazy.

Testy genetyczne poszukują czterech najczęstszych mutacji genetycznych, N370S, L444P, 84gg i IVS2 [+1], a niektóre mniej powszechne.

Ten test nie jest w pełni wiarygodny, ponieważ cały zakres mutacji genetycznych, które mogą być związane z chorobą Gauchera, nie jest jeszcze znany.

Testy genetyczne dla tych czterech mutacji są od 90 do 95 procent dokładne w diagnozowaniu choroby Gauchera u ludności żydowskiej aszkenazyjskiej i od 50 procent do 60 procent dokładne w populacji ogólnej.

Testy genetyczne połączone z testem enzymatycznym pomagają dokładnie diagnozować chorobę Gauchera.

Jeśli kobieta z jednym błędnym genem zajdzie w ciążę, badanie prenatalne może pomóc w przewidywaniu, czy płód prawdopodobnie będzie chorował.

• Amniocenteza bada komórki w płynie owodniowym
• Próbkowanie kosmówki kosmicznej (CVS) testuje tkankę z łożyska

Testy genetyczne przed poczęciem mogą przewidzieć szanse pary na posiadanie dziecka z chorobą Gauchera. Osoby z rodzinną historią stanu i pochodzenia żydowskiego pochodzenia aszkenazyjskiego mogą chcieć zapytać o poradnictwo genetyczne.

Leczenie

Nie ma lekarstwa na chorobę Gauchera, ale leczenie może pomóc zmniejszyć objawy i poprawić jakość życia.

U pacjentów z chorobą Gauchera typu 2 dostępna jest enzymoterapia zastępcza, ale nie istnieje skuteczne leczenie ciężkiego uszkodzenia mózgu, które może wystąpić.

Niektórzy pacjenci z łagodnym typem 1 mogą nie wymagać leczenia, ale powinni być okresowo monitorowani.

Pacjenci z chorobą Gauchera typu 1 lub 3 mogą pomóc w wielu terapiach.

Enzymowa terapia zastępcza (ERT)

To leczenie zastępuje niedobór glukocerebrozydazy przez dożylną rekombinowaną glukocerebrozydazę lub imiglucerazę.

ERT może pomóc wielu pacjentom z typem 1, a niektórzy z typem 3.

Może zapobiegać powiększeniu wątroby i śledzionie i poprawiać gęstość kości w liczbie płytek krwi. Głównym celem jest zmniejszenie objawów i próba zapobiegania nieodwracalnym powikłaniom.

ERT nie leczy problemów układu nerwowego, na przykład uszkodzenia mózgu u pacjentów z typem 2 i 3.

Terapia redukcji substratu (SRT)

SRT ma na celu zmniejszenie produkcji i gromadzenia się substratu lub odpadów w komórkach.

Zmniejsza ilość odpadów wytwarzanych przez komórkę, zmniejszając produkcję glukocerebrozydu, substratu dla niedoboru enzymu.

Miglustat lub Zavesca jest zatwierdzony przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) jako doustny lek na receptę dla osób dorosłych z łagodną i umiarkowaną chorobą Gauchera typu 1.

Twórcy leku zalecają pacjentom stosowanie leku Zavesca tylko wtedy, gdy nie można ich leczyć za pomocą ERT.

Pacjenci nie powinni nigdy otrzymywać ERT lub przestać go używać przez co najmniej 6 miesięcy.

Kobieta nie powinna stosować leku Zavesca, jeśli planuje zajść w ciążę lub gdy jest w ciąży lub karmi piersią.

Przeszczep szpiku kostnego

Przeszczep szpiku kostnego, znany również jako przeszczep komórek macierzystych, zastępuje szpik kostny, który został uszkodzony przez Gauchera za pomocą zdrowych komórek macierzystych szpiku kostnego.

Szpik kostny to gąbczasta tkanka znaleziona w pustych środkach niektórych kości. Komórki szpiku kostnego produkują komórki krwi, w tym czerwone i białe krwinki oraz płytki krwi. Płytki krwi pomagają zatrzymać krwawienie.

Przeszczep szpiku kostnego jest stosowany tylko w ciężkich przypadkach choroby Gauchera. Istnieje ryzyko poważnych powikłań, w tym infekcji i odrzucenia.

Komplikacje

Choroba Gauchera jest postępującą chorobą, co oznacza, że ​​rozwija się stopniowo. Komplikacje będą zależeć od rodzaju objawów, jakie osoba ma i jak są poważne.

Osteoporoza może prowadzić do zwiększonego ryzyka złamań, bólu i innych problemów, a większe ryzyko krwawienia może również mieć wpływ na różne aspekty zdrowia.

Mogą wystąpić dodatkowe komplikacje.

Rak: może istnieć większe ryzyko rozwoju raka trzustki, czerniaka złośliwego i chłoniaka nieziarniczego, według badań opublikowanych w, ale bez zwiększonego ryzyka innych typów raka. National Gaucher Foundation sugeruje, że istnieje zwiększone ryzyko szpiczaka i raka wątrobowokomórkowego lub raka wątroby.

Choroba Parkinsona: może być związek z chorobą Parkinsona, zgodnie z badaniem opublikowanym w 2008 roku.

Komplikacje związane z gatunkami Gauchera typu 2 mogą być poważne.

Zawierają:

• dysfagia lub trudność w połykaniu
• problemy z chodzeniem
• drgawki

Problemy te nasilają się i ostatecznie mogą być śmiertelne.

Najczęstszym powikłaniem u pacjentów z chorobą Gauchera typu 3 jest zwapnienie zastawek serca, prowadzące do zwężenia zastawki aortalnej.

Perspektywy

Wczesna diagnoza i szybkie leczenie poprawią perspektywę ludzi z Gaucher’s.

Opublikowane wyniki badań sugerują, że średnia długość życia osoby z chorobą Gauchera typu 1 wynosi 68 lat, w porównaniu z 77 lat w pozostałej części populacji.

Większość pacjentów z chorobą Gauchera typu 2 nie przetrwa dłużej niż przez pierwsze 2 lata życia.

National Gaucher Foundation twierdzi, że oczekiwana długość życia w chorobie Gauchera typu 3 jest krótsza, ale ludzie z łagodnymi przypadkami, którzy otrzymują leczenie, mogą żyć w wieku 50 lat.

Badacze mają nadzieję, że kiedy odkryją więcej informacji na temat choroby, nowe metody leczenia mogą poprawić perspektywy osób cierpiących na wszystkie formy tej choroby.