Stwierdzono, że pacjenci z najbardziej agresywną postacią raka gruczołu krokowego, którzy przeszli operację – radykalna prostatektomia – mają 10-letni współczynnik przeżycia swoistego dla raka wynoszący 92%, który jest wysoki, a ogólny wskaźnik przeżycia wynosi 77%, według naukowców z Fox Chase Cancer Center i Mayo Clinic, USA. Porównuje się to do 88% 10-letniego przeżycia specyficznego dla raka i 52% całkowitego przeżycia dla osób poddanych radioterapii bez operacji. Wyniki zostały przedstawione na 84. Dorocznym Spotkaniu Amerykańskiego Towarzystwa Urologicznego w Chicago.
Stephen Boorjian, M.D., urolog w Klinice Mayo, powiedział:
Od dawna uważa się, że pacjenci z agresywnym rakiem prostaty nie są kandydatami do operacji. Okazało się, że operacja zapewnia doskonałą długoterminową kontrolę raka w przypadku tego typu raka prostaty. Ponadto, umożliwiając celowe stosowanie terapii wtórnych, takich jak deprywacja androgenów, zabieg chirurgiczny oferuje możliwość uniknięcia lub przynajmniej opóźnienia potencjalnie niekorzystnych skutków zdrowotnych tych zabiegów.
W ich badaniu wzięło udział 1847 osób z agresywnym rakiem prostaty. W latach 1988-2004 1 228 z nich poddano zabiegowi chirurgicznemu w celu usunięcia prostaty (radykalna prostatektomia) w Klinice Mayo, a 609 w radioterapii w Fox Chase Cancer Center. 344 pacjentów, którzy otrzymali radioterapię, otrzymało również terapię deprywacji androgenów.
Badacze opracowali wskaźniki przeżycia całkowitego i nowotworu:
- Pacjenci, u których wykonano zabieg chirurgiczny mieli współczynnik przeżycia swoistego względem raka w 92%, podobnie jak ci, którzy otrzymali radioterapię plus terapię deprywacji androgenów (terapia hormonalna)
- 77% osób poddanych operacji miało ogólny wskaźnik przeżywalności 77%
- Osoby, które otrzymały radioterapię i hormonoterapię miały ogólny wskaźnik przeżycia 67%
- Pacjenci, którzy właśnie otrzymali radioterapię (radioterapia) mieli ogólny wskaźnik przeżywalności jedynie 52%
Dr Boorjian powiedział:
Pacjenci z radioterapią i terapią hormonalną byli o 50 procent bardziej narażeni na śmierć niż pacjenci po operacji. Było to prawdą nawet po kontrolowaniu wieku pacjenta, chorób współistniejących i cech guzów. Wyniki te sugerują, że stosowanie terapii hormonalnej u pacjentów otrzymujących radioterapię może mieć negatywne konsekwencje zdrowotne.
Chcemy podkreślić, że operacja zapewnia doskonałą długoterminową kontrolę u chorych na raka prostaty wysokiego ryzyka. Ograniczenie zapotrzebowania na hormony może zapobiec niekorzystnym konsekwencjom zdrowotnym. Konieczne są dalsze badania oceniające zróżnicowane wpływy leczenia na jakość życia i umieralność nienowotworową, zanim będziemy mogli określić najlepsze podejście dla pacjentów z agresywnym rakiem prostaty.
Co to jest rak prostaty?
Rak prostaty dotyczy tylko mężczyzn. Rak zaczyna się rozwijać w gruczole krokowym – gruczole ludzkiego układu rozrodczego. Słowo „prostata” pochodzi od średniowiecznej łacińskiej prostaty i średniowiecznej francuskiej prostaty. Starożytne greckie słowo prostates oznacza „jeden stojący z przodu”, z proistanai, co oznacza „ustawiony wcześniej”. Prostata jest tak nazywana z powodu tego, gdzie jest – u podstawy pęcherza.
Prostata jest gruczołem zewnątrzwydzielniczym męskiego układu rozrodczego i istnieje bezpośrednio pod pęcherzem, przed odbytnicą. Gruczoł zewnątrzwydzielniczy to taki, którego sekrecja kończy się na zewnątrz ciała, np. gruczoł krokowy i gruczoły potowe. Jest to w przybliżeniu rozmiar orzecha włoskiego.
Cewka moczowa – rurka, która przechodzi od pęcherza do końca prącia i przenosi mocz i nasienie z organizmu – przechodzi przez prostatę.
W gruczole krokowym są tysiące bardzo małych gruczołów – wszystkie one wytwarzają płyn, który stanowi część nasienia. Płyn ten chroni i odżywia nasienie. Gdy mężczyzna ma orgazm, pęcherzyki nasienne wydzielają mleczny płyn, w którym spływa nasienie. Ciecz wytwarzana jest w gruczole krokowym, podczas gdy plemniki są trzymane i wytwarzane w jądrach. Gdy mężczyzna osiąga orgazm, skurcze zmuszają prostatę do wydzielania tego płynu do cewki moczowej i opuszczania ciała przez penis.
Komórki nabłonkowe gruczołu krokowego wytwarzają białko zwane PSA (antygen swoisty dla gruczołu krokowego). PSA pomaga utrzymać nasienie w stanie ciekłym. Niektóre PSA uciekają do krwioobiegu. Możemy sprawdzić poziom PSA u człowieka, sprawdzając jego krew. Jeśli poziom PSA u człowieka jest wysoki, może to wskazywać na raka gruczołu krokowego lub pewnego rodzaju stan prostaty.
Mitem jest myślenie, że wysoki poziom PSA we krwi jest szkodliwy dla ciebie – nie jest. Wysoki poziom PSA we krwi świadczy jednak o tym, że coś może być nie tak w prostacie.
Męskie hormony wpływają na wzrost prostaty, a także na poziom PSA wytwarzany przez prostatę. Leki mające na celu zmianę poziomu hormonów męskich mogą wpływać na poziom PSA we krwi. Jeśli męskie hormony są niskie podczas wzrostu samca i podczas jego dorosłości, jego gruczoł krokowy nie osiągnie pełnych rozmiarów.
U niektórych starszych mężczyzn prostata może nadal rosnąć, szczególnie część wokół cewki moczowej. Może to utrudnić człowiekowi oddawanie moczu, ponieważ rosnąca gruszka prostaty może powodować zapadnięcie cewki moczowej. Kiedy gruczoł krokowy staje się w ten sposób zbyt duży, stan nazywa się Łagodna hiperplazja prostaty (BPH). BPH nie jest rakiem, ale musi być leczony.
W zdecydowanej większości przypadków rak gruczołu krokowego zaczyna się w komórkach gruczołów – to się nazywa gruczolakorak.
W większości przypadków rak prostaty jest bardzo powolną chorobą. W rzeczywistości wielu mężczyzn umiera ze starości, nie wiedząc nawet, że chorują na raka prostaty – dopiero po wykonaniu sekcji zwłok lekarze wiedzą, że tam był.Kilka badań wykazało, że około 80% wszystkich mężczyzn w wieku 80 lat miało raka prostaty, gdy umierali, ale nikt nie wiedział, nawet lekarz.
Rak prostaty może być jednak agresywny i postępować znacznie szybciej.
Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej o raku prostaty.
Źródło: Klinika Mayo
Napisane przez Christiana Nordqvista
