Kość strzałkowa i piszczel to dwa długie kości podudzia. Kość strzałkowa lub kość cielęca to mała kość znajdująca się na zewnętrznej stronie nogi. Piszczel lub kości piszczelowe są kością obciążoną i znajdują się w wewnętrznej części podudzia.
Kość strzałkowa i piszczel łączą się w stawach kolanowych i kostkowych. Obie kości pomagają stabilizować i wspierać mięśnie kostki i dolnej części nogi.
Złamanie kości strzałkowej jest używane do opisania złamania kości strzałkowej. Silne uderzenie, takie jak lądowanie po skoku wzwyż lub jakiekolwiek uderzenie w zewnętrzny aspekt nogi, może spowodować złamanie. Nawet zwijanie lub skręcanie kostki powoduje nacisk na kość strzałkową, co może prowadzić do złamania.
Rodzaje złamania strzałkowego
Złamania kości strzałkowej mogą się zdarzyć w dowolnym punkcie kości i mogą różnić się stopniem nasilenia i typem. Rodzaje złamania strzałkowego obejmują:
- Boczne złamania kostki występują w momencie złamania kości strzałkowej w kostce
- Złamania głowy w obrębie głowy występują na górnym końcu kości strzałkowej w kolanie
- Złamania awulsyjne mają miejsce, gdy niewielka część kości przyczepiona do ścięgna lub więzadła jest odciągnięta od głównej części kości
- Złamania naprężeniowe opisują sytuację, w której kość strzałkowa jest zraniona w wyniku powtarzających się stresów, takich jak bieganie lub wędrówka
- Złamania trzonu łamią się w środkowej części kły po urazie, takim jak bezpośredni cios w obszar
Złamanie kości strzałkowej może być spowodowane wieloma różnymi uszkodzeniami. Powszechnie kojarzy się z toczoną kostką, ale może również wynikać z niewygodnego lądowania, upadku lub bezpośredniego uderzenia w zewnętrzną nogę lub kostkę.
Złamania kości strzałkowej są powszechne w sporcie, szczególnie w przypadku biegania, skakania lub szybkich zmian kierunku, takich jak piłka nożna, koszykówka i piłka nożna.
Objawy
Ból, obrzęk i tkliwość są jednymi z najczęstszych objawów złamania kikuta. Inne objawy to:
- Niezdolność do obciążania zranionej nogi
- Krwawienie i siniaczenie w nogach
- Widoczna deformacja
- Drętwienie i chłód stopy
- Czuć w dotyku
Diagnoza
Osoby, które doznały urazu nóg i doświadczają któregokolwiek z objawów, powinny skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia diagnozy. Podczas procesu diagnozy następują następujące kroki:
- Badanie fizykalne: zostanie przeprowadzone dokładne badanie, a lekarz będzie poszukiwał zauważalnych deformacji
- Rentgen: są używane, aby zobaczyć złamanie i zobaczyć, czy kość została przemieszczona
- Rezonans magnetyczny (MRI): ten rodzaj testu zapewnia bardziej szczegółowy skan i może generować szczegółowe obrazy wnętrza kości i tkanek miękkich
Skany kości, tomografia komputerowa (CT) i inne testy mogą być zlecone w celu dokładniejszego rozpoznania i oceny ciężkości złamania kości strzałkowej.
Leczenie
Leczenie złamania kości strzałkowej może się różnić i zależy w dużym stopniu od stopnia ciężkości złamania. Złamanie jest klasyfikowane jako otwarte lub zamknięte.
Otwarte złamanie (złożone złamanie)
W otwartym złamaniu albo kość przebija skórę i można ją zobaczyć, albo głębokie rany eksponują kość przez skórę.
Otwarte złamania są często wynikiem urazu wysokoenergetycznego lub bezpośredniego uderzenia, takiego jak upadek lub zderzenie pojazdu mechanicznego. Ten rodzaj złamania może również występować pośrednio, na przykład z powodu urazu o wysokiej energii skręcenia.
Siła wymagana do spowodowania tego typu złamań oznacza, że pacjenci często otrzymują dodatkowe obrażenia. Niektóre urazy mogą potencjalnie zagrażać życiu.
Według Amerykańskiej Akademii Chirurgów Ortopedycznych jest 40 do 70 procent częstości występowania urazów w innych częściach ciała.
Lekarze natychmiast leczą otwarte złamania strzałkowe i szukają innych obrażeń. Antybiotyki będą podawane w celu zapobiegania infekcji. W razie potrzeby zostanie również oddany strzał tężcowy.
Rana zostanie dokładnie oczyszczona, zbadana, ustabilizowana, a następnie zakryta, aby mogła się zagoić. Do stabilizacji złamania może być konieczna otwarta redukcja i wewnętrzna stabilizacja za pomocą płytki i wkrętów. Jeśli kości nie łączą się, może być konieczne przeszczep kości w celu przyspieszenia gojenia.
Zamknięte złamanie (proste złamanie)
W zamkniętym złamaniu kość jest złamana, ale skóra pozostaje nietknięta
Celem leczenia zamkniętych złamań jest umieszczenie kości z powrotem na miejscu, kontrola bólu, skrócenie czasu złamania, zapobieganie komplikacjom i przywrócenie normalnej funkcji. Leczenie rozpoczyna się od podniesienia nogi. Lód jest stosowany w celu złagodzenia bólu i zmniejszenia obrzęku.
Jeśli żadna operacja nie jest potrzebna, do poruszania się używa się kul, a podczas gojenia zalecany jest orteza, odlew lub chód. Po wygojeniu obszaru osoby mogą rozciągać i wzmacniać osłabione stawy za pomocą fizjoterapeuty.
Istnieją dwa główne rodzaje operacji, jeśli pacjent ich wymaga:
- Zamknięta redukcja polega na ponownym ustawieniu kości z powrotem do jej pierwotnego położenia bez konieczności wykonywania nacięcia w miejscu złamania
- Otwarta redukcja i wewnętrzna fiksacja wyrównują złamaną kość do pierwotnej pozycji za pomocą sprzętu, takiego jak płytki, śruby i pręty
Kostka zostanie umieszczona w butach z odlewem lub złamaniem do czasu zakończenia procesu gojenia.
Rehabilitacja i fizykoterapia
Po kilku tygodniach w gipsie lub szynie, większość ludzi uważa, że ich noga jest słaba, a stawy sztywne. Większość pacjentów wymaga rehabilitacji fizycznej, aby upewnić się, że ich noga odzyskuje pełną siłę i elastyczność.
Fizjoterapeuta oceni każdą osobę indywidualnie, aby określić najlepszy plan leczenia. Terapeuta może wykonać kilka pomiarów, aby ocenić stan osoby. Pomiary obejmują:
- Zakres ruchu
- siła
- Chirurgiczna ocena blizny
- Jak pacjent chodzi i nosi ciężar
- Ból
Fizjoterapia zwykle rozpoczyna się od wzmocnienia kostki i ćwiczeń ruchowych. Gdy pacjent jest już wystarczająco silny, aby zważyć ranny obszar, wspólne są spacery i ćwiczenia krokowe. Równowaga jest istotną częścią odzyskania umiejętności samodzielnego chodzenia. Ćwiczenia Wobble są świetnym sposobem na zachowanie równowagi.
Wiele osób otrzymuje ćwiczenia, które mogą wykonywać w domu, aby pomóc w procesie leczenia.
Odzyskiwanie długoterminowe
Właściwe leczenie i rehabilitacja prowadzone pod nadzorem lekarza zwiększają szansę odzyskania pełnej siły i ruchu. Aby zapobiec złamaniom strzałek w przyszłości, osoby biorące udział w sportach wysokiego ryzyka powinny nosić odpowiednie wyposażenie ochronne.
Ludzie mogą zmniejszyć ryzyko złamania poprzez:
- Noszenie odpowiedniego obuwia
- Po diecie pełnej pokarmów bogatych w wapń, takich jak mleko, jogurt i ser, które pomagają budować siłę kości
- Wykonując ćwiczenia obciążające, które pomagają wzmocnić kości
Możliwe powikłania
Pęknięte fibule zwykle goją się bez dalszych problemów, ale możliwe są następujące komplikacje:
- Zwyrodnienie lub traumatyczne zapalenie stawów
- Nieprawidłowe zniekształcenie lub trwałe upośledzenie kostki
- Długotrwały ból
- Trwałe uszkodzenie nerwu i naczyń krwionośnych wokół stawu skokowego
- Nieprawidłowy wzrost ciśnienia w mięśniach wokół kostki
- Przewlekły obrzęk kończyny
Większość złamań kikuta nie ma żadnych poważnych powikłań. W ciągu kilku tygodni do kilku miesięcy większość pacjentów dokonuje pełnego wyzdrowienia i może kontynuować normalne czynności.
