Ustawa o przystępnej cenie, znana również jako Ustawa o ochronie pacjenta i przystępnej cenie (PPACA), została uchwalona 23 marca 2010 r. Zgodnie z danymi amerykańskiego Departamentu Zdrowia i Opieki Społecznej, akt ten «przywraca konsumentom opiekę zdrowotną».
Podpisany przez prezydenta Baracka Obamę, dokument ten jest powszechnie określany mianem «Obamacare».
Głównym celem ustawy było udoskonalenie systemu opieki zdrowotnej w USA poprzez zwiększenie dostępności usług medycznych dla większej liczby obywateli oraz ochronę osób już posiadających ubezpieczenie zdrowotne.
Koniec z anulowaniem ubezpieczenia dla chorych
Osoby, które już posiadały ubezpieczenie zdrowotne, mogły skorzystać na wielu zmianach w systemie.
Ustawa wprowadziła zakaz anulowania ubezpieczenia przez firmy ubezpieczeniowe w przypadku, gdy klienci zachorowali. Dodatkowo, koszty bieżące byłyby pokrywane za sprawdzone usługi profilaktyczne i kontrolne, takie jak mammografia, badania przesiewowe w kierunku cukrzycy oraz kolonoskopie.
Te działania miały na celu zapewnienie wczesnego rozpoznania potencjalnie przewlekłych i poważnych chorób, kiedy leczenie jest najbardziej skuteczne.
Ustawa ma na celu ułatwienie osobom pracującym, które nie mają ubezpieczenia zdrowotnego, oraz osobom z istniejącymi wcześniej stanami zdrowia, takimi jak astma czy rak, uzyskanie wiarygodnego ubezpieczenia zdrowotnego. Dzięki temu większa liczba Amerykanów zyskuje dostęp do niezbędnej opieki zdrowotnej.
Dzieci na planach rodzicielskich do 26 lat
Ustawa umożliwia młodym dorosłym pozostanie na planach zdrowotnych swoich rodziców do ukończenia 26. roku życia. Dotyczy to również osób, które nie mieszkają z rodzicami, są poza szkołą, nie są finansowo zależne, a nawet są w związku małżeńskim. Jednak małżonkowie oraz dzieci nie są objęci tym ubezpieczeniem.
Młode osoby, które opuściły plan rodzicielski w 2010 roku, mogły ponownie się zapisać. Rodzice, którzy mieli plany już przed 23 marca 2010 r., mogli wprowadzić swoje młode dorosłe dzieci do swoich planów, jeśli dzieci te nie kwalifikowały się do własnego ubezpieczenia sponsorowanego przez pracodawcę.
Plany grupowe, które rozpoczęły się przed wprowadzeniem ustawy, nie były zobowiązane do oferowania ubezpieczenia zdrowotnego młodym dorosłym, którzy kwalifikowali się do innego pokrycia grupowego.
Ulgi podatkowe dla małych firm
Celem Affordable Care Act jest wsparcie małych firm w uzyskaniu ubezpieczenia zdrowotnego dla ich pracowników.
Małe przedsiębiorstwa otrzymają wsparcie w finansowaniu kosztów ubezpieczenia zdrowotnego. Nowe ulgi podatkowe ułatwiły im zakup ubezpieczenia zdrowotnego dla pracowników.
Pracodawcy będą mogli skorzystać z ulgi podatkowej, jeśli:
- Zapewnią opiekę zdrowotną swoim pracownikom
- Nie zatrudniają więcej niż 25 pełnoetatowych pracowników
- Zapłacą średnią roczną pensję mniejszą niż 50 000 USD.
Od 2014 roku ulga podatkowa miała wynosić 50% dla małych firm oraz 35% dla organizacji non-profit.
Więcej bezpieczeństwa dla wrażliwych Amerykanów
Firmy ubezpieczeniowe nie mogą już odmawiać ubezpieczenia zdrowotnego dzieciom w wieku do 19 lat z jakimkolwiek wcześniejszym stanem zdrowia, niepełnosprawnością czy chorobą, które rozwinęły się przed złożeniem przez rodziców wniosku o ubezpieczenie zdrowotne.
Od 2014 roku to prawo miało obejmować wszystkich, niezależnie od wieku.
Przedsiębiorstwa ubezpieczeniowe nie mogą również podwyższać składek dla niemowląt i dzieci z powodu wcześniejszego stanu zdrowia lub niepełnosprawności.
Dorośli, którzy wcześniej nie mieli ubezpieczenia z powodu wcześniejszego stanu zdrowia i byli nieubezpieczeni przez 6 miesięcy lub dłużej, teraz zyskają dostęp do ubezpieczenia.
Plan ubezpieczeń dla osób z istniejącymi warunkami (PCIP) był skierowany do dorosłych, którzy nie mogli uzyskać ubezpieczenia z powodu wcześniejszego stanu zdrowia, takiego jak cukrzyca czy rak. Od 2014 r. Ustawa zapewniała im dostęp do tych usług.
Osoby korzystające z Medicare część D często popadały w lukę pokrycia, określaną jako «dziura w pączku». Teraz uzyskają 50% zniżki na markowe leki na receptę oraz 7% na leki generyczne.
W przeszłości, po wydaniu określonej kwoty pieniędzy przez osobę korzystającą z Medicare część D, dalsze wydatki musiały być pokryte całkowicie z własnej kieszeni. Celem było stopniowe wyeliminowanie tego problemu w ciągu 10 lat.
Pacjenci Medicare mieli prawo do mammografii, kolonoskopii oraz innych usług profilaktycznych, a wszystkie nowe plany zdrowotne musiały oferować tego rodzaju usługi bez dodatkowych kosztów.
Nowe korzyści z 2014 roku
W 2014 roku miały wejść w życie nowe świadczenia.
Od stycznia 2014 r. Firmy nie mogły już odmówić ubezpieczenia zdrowotnego ani podwyższać składek dla osób z wcześniej istniejącymi warunkami. Dodatkowo, przedsiębiorstwa nie mogły ustalać składek w zależności od płci, co wcześniej miało miejsce w niektórych przypadkach.
Kluczowe korzyści zdrowotne oraz dostęp do ubezpieczenia miały być gwarantowane niemal wszystkim Amerykanom. Zestaw podstawowych korzyści był dostępny na rynkach stanowych lub giełdach, a wszystkie giełdy miały prezentować oferowane plany zdrowotne, umożliwiając ludziom porównanie i wybór najlepszych opcji.
Do 2014 r. Wszystkie plany stanowe Medicaid musiały oferować co najmniej:
- Przewlekłe leczenie chorób (np. astma czy cukrzyca)
- Wizyty w pogotowiu
- Hospitalizacje
- Usługi laboratoryjne
- Opieka położnicza i noworodkowa
- Zdrowie psychiczne
- Recepty
- Opieka prewencyjna.
Większość Amerykanów, którzy do tej pory nie mieli ubezpieczenia zdrowotnego, musiała zadbać o to, aby ubezpieczyć się do 2014 roku. Osoby, które nie mogły sobie na to pozwolić, mogły liczyć na pomoc finansową.
Osoby, które zdecydowały się nie być objęte ubezpieczeniem, musiałyby uiścić opłatę. Niektórzy postrzegali to jako rodzaj opodatkowania, ale ci, którzy wydali ponad 8% swoich miesięcznych dochodów na ubezpieczenie zdrowotne, byli zwolnieni z tej opłaty.
Limity dolara dotyczące kwoty świadczeń zdrowotnych przysługujących osobom objętym ubezpieczeniem miały zostać stopniowo wycofane.
Wszystkie te zmiany miały na celu zwiększenie dostępu do ubezpieczenia Medicaid dla większej liczby obywateli amerykańskich.
Od 2015 roku lekarze będą wynagradzani za wartość świadczonych przez siebie usług, a nie za liczbę pacjentów. Ustawa planuje również zwiększenie ogólnej liczby pracowników służby zdrowia.
Potrzeba reformy
Dlaczego te zmiany były tak istotne?
Od 1960 r. do 2009 r. Wydatki na opiekę zdrowotną w USA wzrosły z 5,1% produktu krajowego brutto (PKB) do 17,4%.
Do 2010 r. Ponad 50 milionów Amerykanów pozostawało bez jakiegokolwiek ubezpieczenia zdrowotnego, a dziesiątki milionów miało «nieadekwatne» ubezpieczenie. Wśród bogatszych narodów tylko Stany Zjednoczone borykały się z takim problemem.
USA również znalazły się w tyle za innymi rozwiniętymi krajami pod względem wskaźników takich jak oczekiwana długość życia i śmiertelność niemowląt. W 2011 r. USA zajmowały 50. miejsce na świecie pod względem średniej długości życia.
Z tego powodu różni lekarze i grupy zdrowotne w USA z zadowoleniem przyjęły reformy systemu opieki zdrowotnej.
Co ludzie myślą?
Kiedy wprowadzono ustawę, 56% dorosłych Amerykanów ogólnie nie zgadzało się z jej zapisami. Istniało wiele kontrowersji, jednak większość nie popierała wymogu posiadania ubezpieczenia zdrowotnego przez wszystkich obywateli.
Amerykański Departament Zdrowia i Opieki Społecznej (HHS) twierdzi, że ustawa działa, a pozytywne zmiany zachodzą w zakresie dostępu, przystępności i jakości usług zdrowotnych.
Od czasu wprowadzenia ustawy dodatkowe 16,4 miliona osób uzyskało dostęp do ubezpieczenia zdrowotnego. To największa redukcja liczby osób bez ubezpieczenia w ciągu ostatnich 40 lat. Warto również zaznaczyć, że koszty opieki zdrowotnej wzrosły najwolniej od pięciu lat. Ponadto, liczba szkodliwych zdarzeń w szpitalach, takich jak zakażenia czy upadki, spadła o 17 procent.
Strona HealthCare.gov jest dostępna dla każdego, kto chce sprawdzić, czy kwalifikuje się do pomocy, ubiegać się o ochronę lub zmienić swój status.
Nowe badania i dane z 2024 roku
W 2024 roku kontynuujemy obserwację wpływu Ustawy o przystępnej cenie na system opieki zdrowotnej w USA. Z najnowszych badań wynika, że około 20 milionów Amerykanów zyskało dostęp do ubezpieczenia zdrowotnego poprzez giełdy i programy Medicaid, co stanowi znaczną poprawę w porównaniu z wcześniejszymi latami.
Analizy pokazują, że wprowadzenie telemedycyny w ramach reform zdrowotnych przyczyniło się do zwiększenia dostępu do opieki zdrowotnej, zwłaszcza w obszarach wiejskich, gdzie dostęp do specjalistów był ograniczony. Wzrost zainteresowania telemedycyną wskazuje na potrzebę dalszego dostosowywania usług zdrowotnych do potrzeb pacjentów.
Jednocześnie, dane z 2024 roku pokazują, że wskaźnik otyłości wśród dorosłych Amerykanów wzrósł do 42%, co podkreśla potrzebę kontynuacji działań promujących zdrowy styl życia oraz profilaktykę chorób przewlekłych.
Z perspektywy systemu opieki zdrowotnej, w 2024 roku zauważono również wzrost inwestycji w zdrowie psychiczne, co jest odpowiedzią na zwiększone zapotrzebowanie na usługi w tym zakresie. Wiele stanów wprowadza nowe programy wsparcia psychologicznego, aby sprostać rosnącym potrzebom społeczeństwa.
Wszystkie te zmiany wskazują na dynamiczny rozwój amerykańskiego systemu opieki zdrowotnej, który staje w obliczu nowych wyzwań, ale i możliwości, by dostarczać lepszą jakość usług dla wszystkich obywateli.
