Przepuklina pępkowa: Co powinieneś wiedzieć

Przepuklina pępkowa występuje, gdy część jelita lub tkanki tłuszczowej przedziera się przez obszar w pobliżu pępka, przepychając się przez słabe miejsce w otaczającej ścianie jamy brzusznej.

Chociaż przepuklinę pępkową można łatwo leczyć, w rzadkich sytuacjach mogą stać się poważnym stanem.

W tym artykule przyjrzymy się przyczynom, czynnikom ryzyka, diagnostyce i leczeniu przepuklin pępkowych.

Szybkie fakty dotyczące przepuklin pępkowych

Oto kilka kluczowych punktów dotyczących przepuklin pępowinowych. Więcej szczegółów i dodatkowe informacje znajdują się w głównym artykule.

Przepukliny pępkowe są szczególnie częste u wcześniaków
Zazwyczaj nie są bolesne, ale jeśli staną się obolałe, należy skonsultować się z lekarzem
Przepukliny pępkowe u dorosłych występują częściej u kobiet niż u mężczyzn
Otyłość jest czynnikiem ryzyka przepuklin pępkowych
Rozpoznanie przepukliny pępkowej można zwykle potwierdzić samodzielnie

Przegląd

Co to jest przepuklina pępkowa?

Przepukliny pępkowe występują często u małych dzieci, ale dokładna częstość nie jest znana, ponieważ wiele przypadków nie jest zgłaszanych i nie wymaga leczenia.

Są szczególnie częste u wcześniaków; do 75 procent dzieci urodzonych poniżej 1,5 kilograma ma przepuklinę pępkową.

Podczas gdy rozwijający się płód znajduje się w macicy (macicy), pępowina przechodzi przez otwór w ściance brzucha, która powinna się zamknąć wkrótce po urodzeniu dziecka.

Czasami jednak mięśnie nie zamykają się całkowicie, pozostawiając słabe miejsce, przez które może rozwinąć się przepuklina pępkowa.

Przepuklina pępkowa wygląda jak grudka w pępku, co może stać się bardziej oczywiste, gdy dziecko się śmieje, płacze, chodzi do toalety lub kaszle. Kiedy dziecko kładzie się lub rozluźnia, guz może się kurczyć. Zazwyczaj nie jest to bolesne.

W większości przypadków przepuklina pępkowa niemowlęcia kończy się samoistnie w wieku 12 miesięcy. Jeśli przepuklina nadal występuje, gdy dziecko ma 4 lata, lekarz może zalecić operację.

Przepukliny pępkowe mogą również rozwinąć się u dorosłych, zwłaszcza jeśli mają dużą nadwagę, unoszą ciężkie przedmioty lub mają uporczywy kaszel. U kobiet, które przebyły ciąże mnogie, istnieje większe ryzyko rozwinięcia przepukliny pępkowej.

U dorosłych przepukliny występują częściej u kobiet. Wśród niemowląt ryzyko jest podobne u chłopców i dziewcząt.

Objawy

Może występować miękkie wybrzuszenie / obrzęk w pobliżu pępka (pępka) o średnicy 1-5 centymetrów. Wybrzuszenie jest zwykle bardziej zauważalne, gdy dziecko płacze, śmieje się, kaszle lub odciąża.

Ból – u dzieci i niemowląt, przepuklina pępowinowa zwykle nie jest bolesna. Jednak, jeśli przepuklina jest duża, dorośli mogą odczuwać ból lub dyskomfort.

Kiedy iść do lekarza:

Wybrzuszenie staje się bolesne
Wymioty niemowlęcia / dorosłego (i wybrzuszenie)
Wybrzuszenie powiększa się bardziej
Wybrzuszenie staje się przebarwione
Kiedyś byłeś w stanie zmniejszyć przepuklinę (tzn. Wypchnąć wybrzuszenie płasko do brzucha), ale teraz nie można go zmniejszyć bez znacznego bólu / wrażliwości

Czynniki ryzyka

Głównymi czynnikami ryzyka przepuklin pępowinowych są:

Wiek – niemowlęta, zwłaszcza urodzone przedwcześnie, mają większe ryzyko przepukliny pępkowej niż osoby starsze.

Bycie otyłym – otyłe dzieci i dorośli mają znacznie wyższe ryzyko rozwoju przepuklinę pępkową, w porównaniu z osobami o prawidłowej masie ciała na podstawie wzrostu i wieku.

Kaszel – kaszel przez dłuższy czas zwiększa ryzyko przepukliny, ponieważ siła kaszlu powoduje ucisk na ścianę brzucha.

Wielokrotne ciąże – gdy ciężarna matka nosi w sobie więcej niż jedno dziecko. Ryzyko przepukliny pępkowej jest większe, jeśli kobieta ma ciążę mnogą.

Przyczyny

Niemowlęta – gdy płód rozwija się w macicy matki (macicy), w mięśniach brzucha jest mały otwór, przez który przechodzi przewód pępowinowy – to łączy matkę z dzieckiem.

Około porodu lub krótko po tym otworze mięśni brzucha powinno się zamknąć. Jeśli tak się nie stanie – jeśli otwór nie zamknie się całkowicie, tłuszczowa lub część jelita może przebić się, powodując przepuklinę pępkową.

Dorośli – jeśli jest zbyt duży nacisk na ścianę brzucha, tkanka tłuszczowa lub część jelita może przebijać słabą część mięśnia brzucha. Osoby z grupy wysokiego ryzyka częściej mają wyższe niż normalne ciśnienie w obszarach, w których mogą wystawać tkanki tłuszczowe lub części jelit.

diagnoza

Diagnoza

Lekarz będzie w stanie zdiagnozować przepuklinę pępkową podczas badania fizykalnego. On / ona może również być w stanie określić, co jest wystające – co jest złapane w worku przepuklinowym.

Jeśli lekarz chce wykonać badanie przesiewowe pod kątem powikłań, można zlecić USG jamy brzusznej, badanie rentgenowskie lub badania krwi.

Leczenie

Niemowlęta i dzieci – w większości przypadków przepuklina kończy się sama w wieku 12 miesięcy. Czasami lekarz może zepchnąć guzek z powrotem do brzucha (ważne jest, aby zrobił to tylko lekarz).

Chirurgię można zamówić, jeśli:

Przepuklina rośnie, gdy dziecko ma 1-2 lata
Wybrzuszenie nadal istnieje w wieku 4 lat
Jeśli jelita znajdują się w worku przepuklinowym, zapobiegając lub zmniejszając ruch jelit (zwany perystaltyką)
Jeśli przepuklina zostanie uwięziona

Dorośli – zwykle zaleca się zabieg chirurgiczny, aby zapobiec potencjalnym powikłaniom, zwłaszcza gdy rośnie przepuklina lub zaczyna boleć.

Chirurgia

Operacja przepukliny pępkowej jest niewielką, szybką operacją, która wypycha wypukłość z powrotem na miejsce i wzmacnia ściankę brzucha.

W większości przypadków pacjent będzie mógł wrócić do domu tego samego dnia.

Chirurg wykonuje nacięcie u podstawy pępka i wypycha tłuszczową grudkę lub kiszkę z powrotem do brzucha.

Warstwy mięśniowe są zszyte na słabym obszarze ściany brzucha, skutecznie ją wzmacniając.

Do zamknięcia rany stosuje się szwy rozpuszczalne lub specjalny klej. Czasami chirurg umieszcza opatrunek ciśnieniowy, który pozostaje tam przez 4-5 dni.

Operacja przepukliny pępkowej trwa zwykle około 20-30 minut.

Komplikacje

Powikłania przepuklin pępkowych są bardzo rzadkie u dzieci. Jeśli występ zostanie uwięziony (uwięziony) i nie można go wepchnąć z powrotem do jamy brzusznej, głównym problemem jest to, że jelita mogą stracić część dopływu krwi i ulec uszkodzeniu.

Jeśli dopływ krwi zostanie całkowicie odcięty, istnieje ryzyko zgorzeli i zagrażającego życiu zakażenia. Uwięzienie jest rzadkie u dorosłych, ale jeszcze rzadziej u dzieci.