Zespół ostrej niewydolności oddechowej jest poważnym stanem, który występuje, gdy organizm nie otrzymuje wystarczającej ilości tlenu z płuc.
Jest to powikłanie istniejącej infekcji płuc, urazu lub poważnej choroby. Może się szybko rozwijać i może być śmiertelne.
Stan ten określany jest również jako zespół niewydolności oddechowej (RDS), ostra hipoksemiczna niewydolność oddechowa (AHRF), niekardiogenny obrzęk płuc, zespół niewydolności oddechowej dorosłych, wilgotne płuca i płuca w Wietnamie, między innymi.
ARDS może być poważny, ponieważ zmniejsza ilość tlenu dostarczanego do narządów ciała. Może prowadzić do infekcji i zapalenia płuc, zapadniętego płuca, niewydolności nerek, osłabienia mięśni i dezorientacji.
Badania wykazują, że ARDS występuje rzadziej u dzieci i rzadziej śmiertelnie.
Szybkie fakty dotyczące zespołu ostrej niewydolności oddechowej (ARDS)
- ARDS występuje, gdy organizm nie otrzymuje wystarczającej ilości tlenu z płuc.
- Objawy obejmują ciężką duszność i niebieskie usta lub paznokcie.
- Stan ten może prowadzić do zapadniętego płuca.
- Może to być spowodowane wieloma przyczynami, w tym infekcjami płuc, skrzepami krwi płucnej, przypadkowym wdychaniem chemikaliów, wymiocinami lub pokarmem i rodzeniem.
- Większość pacjentów z ARDS jest hospitalizowanych na oddziale intensywnej terapii (OIT).
- ARDS kończy się śmiercią w 30 do 40 procent przypadków. U pacjentów, którzy przeżyli, czynność płuc powraca do normy po 6-12 miesiącach.
Symptomy i objawy
Według National Heart, Lung and Blood Institute (NHLBI) większość osób z ostrym zespołem niewydolności oddechowej (ARDS) jest w szpitalu, gdy pojawiają się objawy.
Może jednak rozwijać się poza szpitalem, na przykład z powodu infekcji, takiej jak zapalenie płuc lub po przypadkowym wdychaniu wymiocin.
Objawy ARDS mogą obejmować:
- ciężka duszność
- kaszel
- zamieszanie
- senność
- zmęczenie
- zawroty
- niedociśnienie lub niskie ciśnienie krwi
- niebieskawe usta i paznokcie lub cętkowana niebieska skóra
- gorączka
American Lung Association twierdzi, że jeśli stan zapalny i płyn pozostaną w płucach przez pewien czas, choroba może osiągnąć stan zwłóknienia. Płuc może „pop” i opaść lub zwinąć. Jest to znane jako odma opłucnowa.
Berdyjska definicja ARDS, ustanowiona w 2011 r., Klasyfikuje stan jako łagodny, umiarkowany lub dotkliwy. Szanse przeżycia stają się mniejsze wraz ze wzrostem ciężkości i wzrasta czas potrzebny na respirator.
Przyczyny i czynniki ryzyka
Kiedy oddychamy, powietrze dostaje się przez nos i usta do naszych płuc. W płucach wchodzi do pęcherzyków płucnych i pęcherzyków płucnych, małych gronowych wiązek małych woreczków.
Kapilary lub małe naczynia krwionośne przebiegają przez ściany pęcherzyków płucnych. Tlen dostaje się do pęcherzyków płucnych i przechodzi do naczyń włosowatych. Stamtąd wchodzi do krwioobiegu i podróżuje do każdej części ciała, w tym mózgu, serca, wątroby, nerek.
W ARDS uraz, infekcja lub inny stan powoduje gromadzenie się płynu w poduszkach powietrznych. Obrzęk dochodzi w płucach, a płyn i białka wyciekają z naczyń włosowatych do pęcherzyków płucnych, utrudniając oddychanie. Krwotok może również spowodować wyciek krwi do płuc.
Zapobiega to poprawnemu działaniu płuc. Nie może zapełniać się powietrzem w normalny sposób i nie może skutecznie pozbyć się dwutlenku węgla.
Oddychanie staje się trudne i wyczerpujące.
Gdy poziom tlenu we krwi zaczyna spadać, ważne narządy nie otrzymują potrzebnego tlenu. Ryzyko poważnego uszkodzenia.
Różne rodzaje chorób, stanów i sytuacji mogą wyzwalać ARDS, w tym:
- Infekcja płuc lub klatki piersiowej lub zapalenie płuc
- Ciężka grypa, w tym ptasia lub ptasia, grypa
- Inne infekcje
- Powikłania rutynowej operacji
- Transfuzja krwi
- Skrzep w płucach
- Przypadkowe wdychanie chemikaliów
- Przypadkowe wdychanie wymiocin lub jedzenia
- Ostre zapalenie trzustki – zapalenie może się rozprzestrzeniać
- Rodząc
- Wdychanie dymu, na przykład z pożaru domu
- Bliski utonięcia
- Niskie ciśnienie krwi z powodu wstrząsu
- Przedawkowanie niektórych leków, takich jak heroina, metadon, propoksyfen lub aspiryna
- Konfiskata
- Uderzenie
ARDS może również wynikać z zapalenia trzustki, sepsy, oparzeń lub reakcji na niektóre leki.
Posocznica płucna lub infekcja płuc jest odpowiedzialna za 46 procent przypadków ARDS, podczas gdy 33 procent przypadków wynika z infekcji w innym miejscu ciała.
Nie jest jasne, dlaczego warunki, które bezpośrednio nie wpływają bezpośrednio na płuca, mogą powodować ARDS. Może to być spowodowane tym, że ciało wytwarza szkodliwe substancje, które przytłaczają system.
Czynniki ryzyka
Niektóre osoby są bardziej narażone na ARDS niż inne.
Czynniki ryzyka ARDS obejmują:
- Palenie
- Nadmierne spożycie alkoholu
- Wykorzystanie tlenu w innym stanie płuc
- Ostatnie operacje wysokiego ryzyka lub chemioterapia
- Otyłość
- Niskie białko krwi
ARDS zwykle rozwija się w ciągu 24 do 48 godzin od incydentu lub wystąpienia choroby, ale objawy mogą pojawić się od 4 do 5 dni.
Diagnoza i leczenie
Lekarz może zlecić następujące badania diagnostyczne, według American Lung Association:
- Badanie krwi, w celu określenia poziomu tlenu we krwi i sprawdzenia, czy istnieje infekcja, a jeśli tak, jakiego typu
- Test pulsoksymetryczny, w którym czujnik umieszcza się na koniuszku palca lub płatku ucha, aby wykryć, ile tlenu przenika do krwi
- Zdjęcie rentgenowskie, aby zobaczyć, które części płuc mają gromadzenie się płynu, i ewentualnie pokazać, czy serce jest powiększone
- Skan CT, w celu uzyskania szczegółowych informacji na temat struktur w sercu i płucach
- Echokardiogram, za pomocą ultradźwięków, aby przetestować działanie serca
- Testy przeprowadza się na sercu, ponieważ objawy przedmiotowe i podmiotowe związane z ARDS mogą być podobne do tych występujących w kilku chorobach serca
- Płyny z płuc mogą być ekstrahowane i testowane w celu identyfikacji infekcji
Nie ma specjalnego testu do zdiagnozowania ARDS, więc pełna ocena jest konieczna, aby wykluczyć inne stany, w tym zastoinową niewydolność serca i zapalenie płuc, chociaż ARDS może również wynikać z zapalenia płuc.
Leczenie
Leczenie ma na celu:
- zarządzać urazem stanu, który doprowadził do ARDS, i usunąć przyczynę ARDS
- podnieść poziom tlenu we krwi
Większość pacjentów z ARDS zostanie przyjęta na intensywną terapię (ICU) lub krytyczna jednostka opieki (CCU) i nałoży na respirator.
W zależności od ich stanu, pacjent może być wyposażony w maskę tlenową lub mieć rurkę wprowadzoną do gardła w płucach w celu dostarczenia tlenu.
Substancje odżywcze i płyny będą dostarczane przez rurkę, która trafia do nosa pacjenta i do żołądka.
Uspokojenie może być konieczne w celu poprawy komfortu, a diuretyki można stosować w celu zmniejszenia ilości płynów w organizmie.
Pozaustrojowe natlenianie membranowe (ECMO) może być stosowane w celu zwiększenia poziomu tlenu. Krew pompowana jest z organizmu, do którego dodaje się tlen, a dwutlenek węgla jest od niej usuwany, zanim krew wróci do ciała. Ponieważ jednak istnieje ryzyko powikłań, ECMO nie zawsze jest odpowiednie.
Antybiotyki zostaną podane, jeśli przyczyną ARDS jest infekcja.
Leczenie będzie kontynuowane aż do poprawy stanu płuc.
Perspektywy
Bez leczenia 90 procent pacjentów z ARDS nie przeżyje.
W przeszłości ponad połowa wszystkich pacjentów z ARDS nie przeżyła, nawet po leczeniu, ale ostatnie postępy w leczeniu i opiece znacznie poprawiły wskaźniki przeżycia.
Artykuł opublikowany w 2010 roku mówi, że od 30 procent do 40 procent przypadków ARDS jest śmiertelnych. Dwadzieścia lat przed artykułem wskaźnik śmiertelności wynosił od 50 do 70 procent.
Jeśli ARDS kończy się śmiercią, często wynika to z powikłań ARDS, takich jak niewydolność nerek. Alternatywnie może to być śmiertelne z powodu istniejącego stanu, którego ARDS jest komplikacją.
Skutki długoterminowe obejmują znacznie wyższe ryzyko powikłań, w tym uszkodzenie płuc lub uszkodzenie mięśni i nerwów, co może prowadzić do bólu i osłabienia. Niektórzy pacjenci cierpią na zespół stresu pourazowego (PTSD) i depresję.
Pacjent może wymagać ciągłej terapii, szczególnie jeśli doświadczyło uszkodzenia narządów lub mięśni.
U większości pacjentów, którzy przeżyli, funkcja płuc powróciła do normy po 6 do 12 miesiącach.
