Lek powszechnie stosowany w leczeniu zapalenia wyściółki stawów może być również potencjalnym nowym lekiem do zniekształcania bielactwa skóry, według autorów nowego badania.
W opublikowanym badaniu szczegółowo opisano przypadek pacjenta, u którego postępujące bielactwo zostało skutecznie leczone przez dermatologów z Yale School of Medicine w New Haven, CN.
„Choć jest to jeden przypadek, spodziewaliśmy się pomyślnego leczenia tego pacjenta w oparciu o nasze obecne rozumienie choroby i tego, jak działa lek” – mówi główny badacz dr Brett King, adiunkt dermatologii w Yale.
Omawiany lek, tofacitinib, jest zazwyczaj stosowany w leczeniu umiarkowanego do ciężkiego reumatoidalnego zapalenia stawów, przewlekłego zaburzenia zapalnego, wpływającego na wyściółkę stawów. Należy do rodziny leków znanych jako inhibitory kinazy Janus (JAK), które zostały zatwierdzone do użytku przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA).
Wcześniej dr King odkrył, że tofacitinib może być stosowany w leczeniu wypadania włosów spowodowanego łysieniem plackowatym, zaburzeniem autoimmunologicznym, w którym układ odpornościowy atakuje mieszki włosowe.
Bielactwo jest również uważane za zaburzenie autoimmunologiczne, a układ odpornościowy atakuje komórki skóry zwane melanocytami, które powodują pigmentację skóry. U osób z bielactwem rozwijają się plamy na skórze pozbawione pigmentacji i koloru. W ciężkich przypadkach przebarwienie może wywołać znaczące zaburzenia psychiczne.
Dostępnych jest kilka metod leczenia bielactwa, takich jak kremy steroidowe i terapia światłem, ale żadna z nich nie jest niezawodnie skuteczna w odwracaniu objawów choroby.
Naukowcy są przekonani, że odkrycie może zrewolucjonizować leczenie bielactwa
Przedmiotem badań był 53-letni pacjent z widocznymi białymi łatami pokrywającymi skórę twarzy, rąk i ciała, które rosły w ciągu ostatniego roku. Otrzymała leczenie w postaci maści i terapii światłem, ale nie powstrzymało to postępu choroby.
Ze względu na sukces tofacitinibu w leczeniu łysienia plackowatego, dr King i współautorka badań dr Brittany Craiglow sądziła, że może również okazać się skuteczna w leczeniu bielactwa nabytego. W celu przeprowadzenia badania pacjent otrzymał dawkę doustną leku 5 mg co drugi dzień, która wzrosła do 5 mg na dobę po 3 tygodniach.
Naukowcy odkryli, że po 2 miesiącach leczenia pacjentka doznała częściowej repigmentacji na rękach, twarzy i dłoniach. Po 5 miesiącach zniknęły białe plamy, którymi najbardziej interesowała się na twarzy i rękach. Tylko kilka białych plam pozostało w innych częściach jej ciała.
Dawka podawana podczas próby wynosiła połowę zatwierdzonej dawki do leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów. Co najważniejsze, pacjent nie doświadczył żadnych działań niepożądanych po przyjęciu tofacitinibu.
„To pierwszy i może zrewolucjonizować leczenie strasznej choroby” – mówi dr King. „To może być ogromny krok naprzód w leczeniu pacjentów z tym schorzeniem.”
Ponieważ badanie obejmowało tylko jednego pacjenta, dr King przyznaje, że dalsze badania będą potrzebne w celu potwierdzenia, że lek jest bezpieczny i skuteczny w leczeniu bielactwa. Teraz ma nadzieję przeprowadzić badanie kliniczne z użyciem tofacitinibu lub ruksolitynibu – innego inhibitora JAK, który może być w stanie leczyć łysienie plackowate – w celu leczenia zaburzenia.
„Alopecia areata i bielactwo mają wspólne genetyczne czynniki ryzyka i mogą współwystępować w rodzinach i indywidualnych pacjentach, co sugeruje wspólną patogenezę” – piszą autorzy. „Nic więc dziwnego, że leki, które okazały się skuteczne w leczeniu łysienia plackowatego, mogą również skutecznie leczyć bielactwo”.
opisali, w jaki sposób ruksolitynib może przywrócić wzrost włosów u pacjentów z łysieniem plackowatym w sierpniu zeszłego roku. Lek jest częściej stosowany w leczeniu rzadkich chorób szpiku kostnego.
