Nietrzymanie moczu jest częstym problemem medycznym i odnosi się do niezamierzonego wycieku moczu.
Jednym z rodzajów nietrzymania moczu jest wysiłkowe nietrzymanie moczu, w którym dochodzi do wycieku moczu podczas kaszlu lub śmiechu.
W tym artykule omówimy, czym jest wysiłkowe nietrzymanie moczu i jak można nim zarządzać.
Czym jest wysiłkowe nietrzymanie moczu?
Wysiłkowe nietrzymanie moczu jest najczęstszym rodzajem nietrzymania moczu, które występuje, gdy mięśnie, które zapobiegają oddawaniu moczu, są osłabiane przez działanie, takie jak kaszel.
Mocz wytwarzany jest przez nerki i przechowywany w pęcherzu. Mięśnie otaczające pęcherz moczowy pomagają w utrzymaniu moczu poprzez zaostrzenie cewki moczowej, przez którą ostatecznie przechodzi mocz.
Gdy pęcherz jest pełny, mięśnie otaczające pęcherz kurczą się, a cewka moczowa rozluźnia się, umożliwiając uwolnienie moczu z organizmu.
Działania, takie jak kaszel, mogą powodować nagły nacisk fizyczny na pęcherz. To ciśnienie może nagle rozluźnić mięśnie dna miednicy.
Mięśnie dna miednicy znajdują się pod cewką moczową. Wspierają pęcherz w utrzymywaniu cewki moczowej w pozycji zamkniętej, aby zapobiec wyciekaniu jej zawartości.
Poprzez chwilowe rozluźnienie mięśni dna miednicy kaszel może spowodować wyciek moczu przez cewkę moczową i wydalenie z organizmu.
Jedynym objawem wysiłkowego nietrzymania moczu jest mimowolne oddawanie moczu z nagłych działań, które wywierają nacisk na pęcherz, na przykład kaszel.
Przyczyny wysiłkowego nietrzymania moczu
Wyciek moczu może wystąpić w wyniku nagłego wstrząsu w organizmie, na przykład podczas kaszlu, kichania lub śmiechu. Może również wystąpić w wyniku ruchów fizycznych, takich jak:
- ćwiczenia
- podnoszenie ciężkich przedmiotów
- skoki
- odbyć stosunek seksualny
Możliwe jest uszkodzenie lub osłabienie mięśni dna miednicy lub mięśni otaczających cewkę moczową za pomocą:
- ciąża
- rodząc
- otyłość
- niektóre leki
Czynniki ryzyka
Wysiłkowe nietrzymanie moczu występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn, dotykając 1 na 3 kobiety w ciągu ich życia.
Jest również bardziej prawdopodobne, że rozwinie się, gdy dana osoba ma 40 lat lub więcej, czyniąc starsze kobiety grupą najwyższego ryzyka.
Inne czynniki ryzyka nietrzymania moczu obejmują:
- długotrwały kaszel
- otyłość
- palenie
- ciąża
- zaparcie
- spożywanie zbyt dużej ilości alkoholu lub kofeiny
- poprzednia operacja w rejonie miednicy
Niektórych z tych czynników ryzyka można uniknąć, a przez to osoba może zmniejszyć ryzyko wystąpienia nietrzymania wysiłkowego.
Diagnoza
Nietrzymanie moczu może sprawiać, że osoba czuje się zażenowana. Niemniej ważne jest, aby ludzie szukali profesjonalnej pomocy w przypadku tej powszechnej choroby.
Jeśli podejrzewa się nietrzymanie moczu, lekarz może poprosić kogoś o zachowanie dziennika nawyków dotyczących oddawania moczu w celu ustalenia prawdopodobnych przyczyn problemu.
Lekarz może również przeprowadzić badanie fizyczne jamy brzusznej i narządów płciowych lub badanie neurologiczne, koncentrując się na problemach z nerwami miednicznymi. Próbka moczu może być wymagana do przetestowania infekcji.
W rzadkich przypadkach może być konieczne sprawdzenie działania pęcherza. Może to obejmować szereg procedur, takich jak wprowadzenie endoskopu do układu moczowego. Endoskop to elastyczna rurka ze światłem i kamerą, którą lekarz wykorzystuje do identyfikacji problemów wewnątrz ciała.
Możliwości leczenia
Istnieje kilka sposobów leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu, jeśli ktoś zauważy wyciek moczu podczas kaszlu.
Ćwiczenie
Wzmacnianie mięśni dna miednicy jest najczęstszą niechirurgiczną metodą leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu.
Specjalista lub fizjoterapeuta może doradzić w zakresie programów ćwiczeń, które są ukierunkowane na mięśnie dna miednicy.
Ćwiczenia zazwyczaj polegają na skurczu mięśni miednicy. Zaleca się, aby w ciągu kilku miesięcy podawać co najmniej 15 do 20 skurczów mięśni miednicy trzy razy dziennie.
Inne techniki wzmacniania mięśni
Jeśli ktoś nie może skurczyć mięśni dna miednicy lub jeśli konieczne jest dodatkowe wsparcie, inne metody wspomagające wzmocnienie mięśni mogą zostać włączone do leczenia.
Te dodatkowe techniki mogą obejmować:
- Stymulacja elektryczna: Wzmocnienie mięśni miednicy poprzez ich kurczenie się.
- Krążki pochwowe: Małe wagi są wprowadzane do pochwy na 10-20 minut. Mięśnie miednicy naturalnie utrzymają stożek w miejscu i staną się silniejsze, gdy ciężary będą stopniowo zwiększane.
- Biofeedback: Mała sonda lub elektroda może być używana do monitorowania, jak dobrze ściska się mięśnie miednicy. Uzyskane informacje zwrotne mogą pomóc ludziom poprawić technikę wykonywania ćwiczeń lub wykonać ćwiczenia bardziej efektywnie.
Zmiany stylu życia
Leczenie może również obejmować pewne zmiany stylu życia w celu zmniejszenia czynników ryzyka związanych z wysiłkowym nietrzymaniem moczu. Zmiany, które mogą pomóc w:
- Utrata wagi: jeśli dana osoba ma nadwagę, może to pomóc w zmniejszeniu nadmiernego nacisku na pęcherz.
- Zmiana nawyków związanych z piciem: Picie zbyt dużej lub zbyt małej ilości może pogorszyć sytuację. Picie alkoholu lub kofeiny może również pogorszyć objawy.
- Palenie: może pomóc ograniczyć palenie w celu zmniejszenia kaszlu.
Chirurgia
Jeśli mięśnie dna miednicy nie zostaną wzmocnione, operacja może być inną opcją. Chirurgia zazwyczaj dąży do zaciśnięcia lub wspierania mięśni poniżej pęcherza.
Lek
Kilka leków może leczyć wysiłkowe nietrzymanie moczu, w tym przeciwdepresyjne duloksetyny, stymulatory lub blokery adrenergiczne, trójcykliczne leki przeciwdepresyjne i hormony. Mogą one być stosowane, jeśli inne metody leczenia nie działają lub ktoś chce uniknąć operacji.
Duloksetyna może pomóc mięśniom cewki moczowej lepiej się skurczyć, pomagając w radzeniu sobie z objawami lub wzmacniając inne metody leczenia.
Działania niepożądane mogą wystąpić podczas przyjmowania duloksetyny. Obejmują one:
- nudności
- zmęczenie
- zaparcie
- suchość w ustach
Perspektywy
Leczenie wysiłkowego nietrzymania moczu może być zmienne, a wyniki będą zależały od osoby.
Zazwyczaj wzmocnienie mięśni dna miednicy jest skuteczną strategią leczenia stanu, a to wystarczy, aby zatrzymać wyciek moczu, gdy osoba kaszle.
W niektórych przypadkach można jednak wymagać bardziej intensywnych interwencji, w tym operacji i leków.
